Diagnoza: alienacja - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
14 lipca 2022
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz
laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony,
jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania
czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla
oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym
laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym
programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe
Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny
program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią
niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy
każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Diagnoza: alienacja - ebook
To historia o samotności, braku miłości i bliskości oraz o wielkim cierpieniu. Ale także o sile przetrwania. To opowieść o tym, jak niezwykle trudno niektórym odnaleźć się we współczesnym świecie, a także o przeżyciach, emocjach i myślach człowieka, z którego wnętrza wydobywa się potężny, przez nikogo niesłyszalny krzyk. Czy ludzka determinacja okaże się wystraczająca, by wygrać tę najważniejszą z walk – o własne życie?
| Kategoria: | Proza |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-67139-09-0 |
| Rozmiar pliku: | 1,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
DZIECIŃSTWO
Ale mi się chce jarać, a jak na złość nikt nie ma papierosów i od nikogo nie mogę wysępić szluga. Wiem, wiem, nie powinnam palić, no ale trudno, tak, palę i już. Nawet nie stać mnie na paczkę papierosów, więc muszę lecieć kawałek drogi do kiosku, gdzie sprzedają na sztuki. Dobrze, że jest taka możliwość, bo przecież trzydzieści groszy zawsze uda mi się wyciągnąć od rodziców czy z kimś się złożę na jednego papierosa i wyjaramy go na pół. Dziś nikt mi nie towarzyszy. Uśmiecham się do siebie na myśl, że za chwilę zapalę. Co z tego, że mam trzynaście lat, nawet sprzedawczynię gówno to obchodzi.
Wracam z kiosku mało uczęszczaną drogą, żeby móc spokojnie spalić bez ludzkich spojrzeń. Niespodziewanie zatrzymuje się przy mnie jakiś koleś na rowerze i pyta o ogień. Oczywiście, że mam. Daję mu, a on mi się przygląda. Nie wiem, o co mu chodzi. Zadaje pytania w stylu: „A ty już palisz? Ile ty masz lat?”. I, co najdziwniejsze, pyta mnie, czy mam chłopaka… Ale o co chodzi? Nie umiem pozbierać myśli, nie wiem, czy to przez papierosa, którego palę, bo jest on dzisiaj moim pierwszym, więc przez chwilę mogę być trochę zakręcona. Staram się uprzejmie odpowiadać na pytania. Przecież zawsze byłam grzeczna i ułożona. Po chwili gościu odjeżdża. Kawałek dalej siadam na murku, aby spokojnie dokończyć papierosa. No nie… Czego on znów chce? Wrócił. Opiera rower o murek i siada obok mnie. Czuję się niezręcznie. Facet jest chyba po trzydziestce. Siedzi i patrzy na mnie. Kończę i wyrzucam peta. Dlaczego siedzę tam dalej? Gościu częstuje mnie jeszcze papierosem i pyta, czy mam już włosy. Gdzie? – pytam. Przecież mam piękne blond włosy. Oczywiście nie chodziło mu o włosy na głowie, tylko o te, które mam między nogami. Chce, żebym mu pokazała. Przecież nie mogę tego zrobić tutaj. Nie wiem, co się ze mną dzieje, ale idę z obcym facetem w krzaki, gdzie każe mi zsunąć spodenki. Grzecznie robię, co mi każe. Dlaczego wykonuję to, co jakiś obcy facet mówi mi, co mam robić? Mam go dotykać. Jak? Nigdy przedtem niczego takiego nie robiłam. Nie wiem, jak mam się zachować. On natomiast wie doskonale.
Po dziesięciu minutach spędzonych w krzakach pyta się mnie, czy mam ochotę na piwo i czy nie poszłabym do niego. Piwo, piwo, piwo… Ktoś chce mi postawić piwo, i jeszcze ma fajki. Spoko. Idziemy do jego domu. Jak się okazuje, facet ma na imię Tomek, ma trzydzieści pięć lat, żonę i dwoje dzieci. Jeśli ma żonę i dzieci, to do czego ja mu jestem potrzebna? Oczywiście żony i dzieci teraz nie ma, wyjechali na wakacje.
Dom ma nawet ładny. Pokój dziecinny jest super, są w nim komputer, wieża stereo. Każe mi usiąść w fotelu, po czym sam idzie do kuchni. Słyszę, jak otwiera piwa. Gdy tak siedzę, podchodzi do mnie i rzuca jakieś gazety… pornograficzne… Mówi, żebym je pooglądała. Oglądam. Pierwszy raz w życiu widzę takie gazety, w ogóle pierwszy raz oglądam dorosłych ludzi nago. Po kilku łykach piwa Tomek podchodzi do mnie i mówi, żebym się rozebrała. Ale jak to? Cała, tutaj? Robię to i siadam znów w fotelu, on już też jest nagi. Dlaczego spełniam wszystkie rozkazy? Strasznie się wstydzę, nie wiem, co mam mówić, robić i staram się tylko wypić jak najwięcej piwa, bo wtedy poczuję się swobodniej. Pamiętam, że tak się czułam ostatnim razem, kiedy wypiłam wino ze znajomymi. Byłam odważniejsza. Mam go całować i wszędzie dotykać, on robi to samo mnie. Boję się. Nie wiem, co będzie dalej. Każe mi się położyć na łóżko i leżeć. Mam go dotykać. Robię to, a on robi mi to samo. Czuję, że piwo uderza mi do głowy. Nadchodzi luz. A może nic nie czuję? Może o to właśnie mu chodziło, żebym nic nie czuła? Wie przecież, że jestem młoda i alkohol, nawet w małych ilościach, działa na mnie szybciej. Już nic nie mogę zrobić, jak tylko poddać się temu, czego on chce. Nie mam już odwrotu, bo jeśli mu odmówię, może się na mnie wkurzyć.
Po wszystkim znów częstuje mnie piwem, więc wypijam butelkę na trzy razy i mówię, że muszę już iść, bo rodzice będą się martwić. Wypuszcza mnie z domu, daje jeszcze parę złoty na papierosy i prosi o kolejne spotkanie. Nie wiem, nie wiem, jak dojdę do domu, do którego mam kawałek, a jestem podpita. Podpita trzynastolatka idzie do domu! Nie mam pojęcia, czy mieści się to w jakiejś normie. Oczywiście do domu nie docieram, tylko zatrzymuję się, gdy już jestem blisko, i siadam na trawie na boisku, żeby dojść do siebie. Nie mogę w takim stanie pokazać się rodzicom. Z mamą jeszcze jakoś by przeszło, ale tato by się wściekł i skończyłoby się awanturą. Nie bardzo do mnie dociera, co się stało. Jakby nic takiego się nie wydarzyło. Kochałam się z facetem. Pierwszy raz w życiu uprawiałam seks. Teraz już jestem naprawdę dorosła. Niektóre moje koleżanki jeszcze nawet nie mają chłopaka, a co dopiero mówić, żeby z kimś się kochać. Ja już mam to za sobą. WOW! Teraz żadna mi nie podskoczy.
Ach życie… Dziś jestem przed trzydziestką albo po dwudziestce, w zależności od tego, jak chcę się czuć. Czy jako dojrzalsza, czy bardziej młoda i beztroska. Chciałabym napisać coś o sobie, ale nie wiem, od czego mam zacząć, by skleić to w jeden zarówno piękny, jak i przerażający obraz. Moje dawne życie bardzo trwale odcisnęło piętno na obecnym. Dobrze byłoby powiedzieć: Ach przeszłość… Z westchnieniem pełnym spokoju i z uśmiechem. Chciałabym, aby podczas wędrówki w głąb siebie poczuć się lepiej, przenieść się tam i doznać straty. Było, co było, i wiem, że nie mam już na to wpływu.
Ale mi się chce jarać, a jak na złość nikt nie ma papierosów i od nikogo nie mogę wysępić szluga. Wiem, wiem, nie powinnam palić, no ale trudno, tak, palę i już. Nawet nie stać mnie na paczkę papierosów, więc muszę lecieć kawałek drogi do kiosku, gdzie sprzedają na sztuki. Dobrze, że jest taka możliwość, bo przecież trzydzieści groszy zawsze uda mi się wyciągnąć od rodziców czy z kimś się złożę na jednego papierosa i wyjaramy go na pół. Dziś nikt mi nie towarzyszy. Uśmiecham się do siebie na myśl, że za chwilę zapalę. Co z tego, że mam trzynaście lat, nawet sprzedawczynię gówno to obchodzi.
Wracam z kiosku mało uczęszczaną drogą, żeby móc spokojnie spalić bez ludzkich spojrzeń. Niespodziewanie zatrzymuje się przy mnie jakiś koleś na rowerze i pyta o ogień. Oczywiście, że mam. Daję mu, a on mi się przygląda. Nie wiem, o co mu chodzi. Zadaje pytania w stylu: „A ty już palisz? Ile ty masz lat?”. I, co najdziwniejsze, pyta mnie, czy mam chłopaka… Ale o co chodzi? Nie umiem pozbierać myśli, nie wiem, czy to przez papierosa, którego palę, bo jest on dzisiaj moim pierwszym, więc przez chwilę mogę być trochę zakręcona. Staram się uprzejmie odpowiadać na pytania. Przecież zawsze byłam grzeczna i ułożona. Po chwili gościu odjeżdża. Kawałek dalej siadam na murku, aby spokojnie dokończyć papierosa. No nie… Czego on znów chce? Wrócił. Opiera rower o murek i siada obok mnie. Czuję się niezręcznie. Facet jest chyba po trzydziestce. Siedzi i patrzy na mnie. Kończę i wyrzucam peta. Dlaczego siedzę tam dalej? Gościu częstuje mnie jeszcze papierosem i pyta, czy mam już włosy. Gdzie? – pytam. Przecież mam piękne blond włosy. Oczywiście nie chodziło mu o włosy na głowie, tylko o te, które mam między nogami. Chce, żebym mu pokazała. Przecież nie mogę tego zrobić tutaj. Nie wiem, co się ze mną dzieje, ale idę z obcym facetem w krzaki, gdzie każe mi zsunąć spodenki. Grzecznie robię, co mi każe. Dlaczego wykonuję to, co jakiś obcy facet mówi mi, co mam robić? Mam go dotykać. Jak? Nigdy przedtem niczego takiego nie robiłam. Nie wiem, jak mam się zachować. On natomiast wie doskonale.
Po dziesięciu minutach spędzonych w krzakach pyta się mnie, czy mam ochotę na piwo i czy nie poszłabym do niego. Piwo, piwo, piwo… Ktoś chce mi postawić piwo, i jeszcze ma fajki. Spoko. Idziemy do jego domu. Jak się okazuje, facet ma na imię Tomek, ma trzydzieści pięć lat, żonę i dwoje dzieci. Jeśli ma żonę i dzieci, to do czego ja mu jestem potrzebna? Oczywiście żony i dzieci teraz nie ma, wyjechali na wakacje.
Dom ma nawet ładny. Pokój dziecinny jest super, są w nim komputer, wieża stereo. Każe mi usiąść w fotelu, po czym sam idzie do kuchni. Słyszę, jak otwiera piwa. Gdy tak siedzę, podchodzi do mnie i rzuca jakieś gazety… pornograficzne… Mówi, żebym je pooglądała. Oglądam. Pierwszy raz w życiu widzę takie gazety, w ogóle pierwszy raz oglądam dorosłych ludzi nago. Po kilku łykach piwa Tomek podchodzi do mnie i mówi, żebym się rozebrała. Ale jak to? Cała, tutaj? Robię to i siadam znów w fotelu, on już też jest nagi. Dlaczego spełniam wszystkie rozkazy? Strasznie się wstydzę, nie wiem, co mam mówić, robić i staram się tylko wypić jak najwięcej piwa, bo wtedy poczuję się swobodniej. Pamiętam, że tak się czułam ostatnim razem, kiedy wypiłam wino ze znajomymi. Byłam odważniejsza. Mam go całować i wszędzie dotykać, on robi to samo mnie. Boję się. Nie wiem, co będzie dalej. Każe mi się położyć na łóżko i leżeć. Mam go dotykać. Robię to, a on robi mi to samo. Czuję, że piwo uderza mi do głowy. Nadchodzi luz. A może nic nie czuję? Może o to właśnie mu chodziło, żebym nic nie czuła? Wie przecież, że jestem młoda i alkohol, nawet w małych ilościach, działa na mnie szybciej. Już nic nie mogę zrobić, jak tylko poddać się temu, czego on chce. Nie mam już odwrotu, bo jeśli mu odmówię, może się na mnie wkurzyć.
Po wszystkim znów częstuje mnie piwem, więc wypijam butelkę na trzy razy i mówię, że muszę już iść, bo rodzice będą się martwić. Wypuszcza mnie z domu, daje jeszcze parę złoty na papierosy i prosi o kolejne spotkanie. Nie wiem, nie wiem, jak dojdę do domu, do którego mam kawałek, a jestem podpita. Podpita trzynastolatka idzie do domu! Nie mam pojęcia, czy mieści się to w jakiejś normie. Oczywiście do domu nie docieram, tylko zatrzymuję się, gdy już jestem blisko, i siadam na trawie na boisku, żeby dojść do siebie. Nie mogę w takim stanie pokazać się rodzicom. Z mamą jeszcze jakoś by przeszło, ale tato by się wściekł i skończyłoby się awanturą. Nie bardzo do mnie dociera, co się stało. Jakby nic takiego się nie wydarzyło. Kochałam się z facetem. Pierwszy raz w życiu uprawiałam seks. Teraz już jestem naprawdę dorosła. Niektóre moje koleżanki jeszcze nawet nie mają chłopaka, a co dopiero mówić, żeby z kimś się kochać. Ja już mam to za sobą. WOW! Teraz żadna mi nie podskoczy.
Ach życie… Dziś jestem przed trzydziestką albo po dwudziestce, w zależności od tego, jak chcę się czuć. Czy jako dojrzalsza, czy bardziej młoda i beztroska. Chciałabym napisać coś o sobie, ale nie wiem, od czego mam zacząć, by skleić to w jeden zarówno piękny, jak i przerażający obraz. Moje dawne życie bardzo trwale odcisnęło piętno na obecnym. Dobrze byłoby powiedzieć: Ach przeszłość… Z westchnieniem pełnym spokoju i z uśmiechem. Chciałabym, aby podczas wędrówki w głąb siebie poczuć się lepiej, przenieść się tam i doznać straty. Było, co było, i wiem, że nie mam już na to wpływu.
więcej..
