Diagnozowanie kompetencji społecznych - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2016
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Diagnozowanie kompetencji społecznych - ebook
Książka dostarcza rzetelnej wiedzy na temat kompetencji społecznych i ich znaczenia dla funkcjonowania dziecka w otoczeniu społecznym. Omówiono w niej narzędzia ułatwiające nauczycielom diagnozę kompetencji społecznych dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym.
Przedstawiono także propozycję sposobów poznawania umiejętności współpracy dzieci w młodszym wieku szkolnym z perspektywy dziecka, rówieśników i nauczyciela.
Diagnoza kompetencji społecznych dzieci może być punktem wyjścia w planowaniu pracy wychowawczej lub sposobem sprawdzenia efektów działań już podjętych.
| Kategoria: | Pedagogika |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-01-19052-1 |
| Rozmiar pliku: | 1,3 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wstęp
Nowe technologie powstające w wyniku intensywnego rozwoju nauki zmieniają sposób życia ludzi, prowadząc do ograniczania bezpośrednich kontaktów między nimi już w okresie dzieciństwa, co utrudnia rozwój kompetencji społecznych istotnych dla dobrych relacji z innymi ludźmi – tak ważnych w życiu każdego człowieka.
To zagrożenie i potrzebę przeciwdziałania dostrzeżono w naszym kraju, czego wyrazem jest podkreślenie konieczności wspierania rozwoju kompetencji społecznych dzieci w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej (2014). Odpowiedzią na nie są też Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady (2006), sformułowane już dziesięć lat temu, w których zwrócono uwagę na znaczenie kompetencji społecznych. Podkreślono szczególną rolę umiejętności współpracy oraz konstruktywnego porozumiewania się w różnych środowiskach, wyrażania i rozumienia różnych punktów widzenia, negocjowania połączonego ze zdolnością wytwarzania klimatu wzajemnego zaufania, konstruktywnego radzenia sobie ze stresem i frustracją oraz zdolności do empatii.
Podstawa programowa w polskiej szkole podstawowej obejmuje między innymi naukę takich umiejętności, jak: współpraca, komunikowanie swoich spostrzeżeń, potrzeb i odczuć, słuchanie innych, pomaganie innym, przestrzeganie reguł, a do najważniejszych umiejętności zdobywanych przez ucznia na tym etapie edukacji zalicza się umiejętność pracy zespołowej (Rozporządzenie MEN, 2014). Również w Raporcie dla UNESCO powstałym pod przewodnictwem Jacques’a Delors’a (1998) podkreśla się znaczenie wspólnego działania jako jednego z czterech podstawowych filarów edukacji. „Uczyć się, aby żyć wspólnie” oznacza dążenie do pełniejszego wzajemnego zrozumienia, do realizacji wspólnych celów poprzez wykonywanie różnorodnych projektów, uczenie się rozwiązywania konfliktów oraz negocjowania celów wspólnego działania.
Kompetencje społeczne ludzi są bardzo ważnym składnikiem kapitału społecznego rozumianego jako zjawisko kulturowe obejmujące „obywatelskie nastawienie członków społeczeństwa, normy społeczne wspierające działania wspólne oraz zaufanie interpersonalne i zaufanie obywateli do instytucji publicznych” (Czapiński, 2011, s. 284).
Kapitał społeczny służy między innymi:
- rozwojowi ekonomicznemu;
- integracji i solidarności społecznej przeciwdziałającej wykluczeniu społecznemu i dyskryminacji;
- „kontroli sektora rządowego i wymuszaniu jego odpowiedzialności;
- kontroli sektora komercyjnego;
- uzupełnianiu i wyręczaniu niewydolnych instytucji państwa;
- budowaniu i ochronie kultury lokalnej przed jej komercjalizacją” (Czapiński, 2013, s. 296; 2015, s. 335).
Janusz Czapiński (2013, 2015, s. 418) pisze, iż polska młodzież ma tak dużą wiedzę o społeczeństwie, że wygrywa pod tym względem międzynarodowe rankingi. Jednocześnie w tych samych rankingach zajmuje ostatnie miejsce w praktycznym stosowaniu tej wiedzy przejawiającym się między innymi w umiejętności współpracy i samoorganizacji. Autor postuluje, by wprowadzić do przedszkoli i szkół przedmiot „kompetencje obywatelskie”, który nie będzie klasycznie rozumianą lekcją „z wykładem i podręcznikiem”, lecz taką formą wychowania, która pokaże młodym Polakom konkretne korzyści wynikające z „podjęcia ryzyka” współdziałania (Czapiński, 2013, s. 378).
Projektowanie procesu edukacji w zakresie kompetencji społecznych wymaga postawienia diagnozy dotyczącej zasobów grupy przedszkolnej, klasy szkolnej oraz obszarów, w których dzieci potrzebują wsparcia. Książka, którą oddajemy do rąk Czytelnika, ma na celu ułatwienie nauczycielom w przedszkolu i klasach I–III przeprowadzenia postępowania diagnostycznego, które może być zarówno punktem wyjścia w planowaniu pracy wychowawczej, jak i sposobem sprawdzania efektów podjętych oddziaływań w przedszkolu i szkole.
Praca składa się z pięciu rozdziałów. W rozdziałach pierwszym i drugim charakteryzujemy pojęcie kompetencji społecznych i wybrane właściwości dzieci składające się na nie.
W rozdziale trzecim prezentujemy sposoby ich poznawania bardziej i mniej ustrukturowane.
W rozdziale czwartym przedstawiamy model diagnozy umiejętności współpracy dzieci w młodszym wieku szkolnym wykorzystujący socjometrię, obserwację bezpośrednią i pośrednią. Jego zaletą jest możliwość poznawania tej złożonej umiejętności z perspektywy rówieśników, nauczyciela, który na co dzień pracuje z dzieckiem oraz z perspektywy badacza – osoby niezwiązanej z dzieckiem i nieznającej go bliżej. Prezentowane w tym modelu narzędzia były stosowane w praktyce, mają określoną rzetelność i teoretyczną trafność.
Rozdział piąty poświęciłyśmy na omówienie wybranych aspektów etycznych diagnostycznych badań pedagogicznych w grupie przedszkolnej i w klasie szkolnej.
W zakończeniu prezentujemy założenia tworzonego przez Marię Deptułę modelu postępowania diagnostycznego pedagoga jako podstawy planowania pracy profilaktyczno-wychowawczej w danej grupie dzieci.W rozdziałach pierwszym, drugim i czwartym wykorzystano część rezultatów szerszego projektu badawczego Agnieszki Misiuk zrealizowanego pod kierunkiem prof. dr hab. Marii Deptuły w ramach rozprawy doktorskiej Diagnoza następstw wybranych praktyk edukacyjnych dla rozwoju kompetencji społecznych uczniów w klasach I–II szkoły podstawowej, obronionej na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Projekt był współfinansowany ze środków grantu promotorskiego nr N N106 432940 przyznanego przez Narodowe Centrum Nauki.
Nowe technologie powstające w wyniku intensywnego rozwoju nauki zmieniają sposób życia ludzi, prowadząc do ograniczania bezpośrednich kontaktów między nimi już w okresie dzieciństwa, co utrudnia rozwój kompetencji społecznych istotnych dla dobrych relacji z innymi ludźmi – tak ważnych w życiu każdego człowieka.
To zagrożenie i potrzebę przeciwdziałania dostrzeżono w naszym kraju, czego wyrazem jest podkreślenie konieczności wspierania rozwoju kompetencji społecznych dzieci w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej (2014). Odpowiedzią na nie są też Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady (2006), sformułowane już dziesięć lat temu, w których zwrócono uwagę na znaczenie kompetencji społecznych. Podkreślono szczególną rolę umiejętności współpracy oraz konstruktywnego porozumiewania się w różnych środowiskach, wyrażania i rozumienia różnych punktów widzenia, negocjowania połączonego ze zdolnością wytwarzania klimatu wzajemnego zaufania, konstruktywnego radzenia sobie ze stresem i frustracją oraz zdolności do empatii.
Podstawa programowa w polskiej szkole podstawowej obejmuje między innymi naukę takich umiejętności, jak: współpraca, komunikowanie swoich spostrzeżeń, potrzeb i odczuć, słuchanie innych, pomaganie innym, przestrzeganie reguł, a do najważniejszych umiejętności zdobywanych przez ucznia na tym etapie edukacji zalicza się umiejętność pracy zespołowej (Rozporządzenie MEN, 2014). Również w Raporcie dla UNESCO powstałym pod przewodnictwem Jacques’a Delors’a (1998) podkreśla się znaczenie wspólnego działania jako jednego z czterech podstawowych filarów edukacji. „Uczyć się, aby żyć wspólnie” oznacza dążenie do pełniejszego wzajemnego zrozumienia, do realizacji wspólnych celów poprzez wykonywanie różnorodnych projektów, uczenie się rozwiązywania konfliktów oraz negocjowania celów wspólnego działania.
Kompetencje społeczne ludzi są bardzo ważnym składnikiem kapitału społecznego rozumianego jako zjawisko kulturowe obejmujące „obywatelskie nastawienie członków społeczeństwa, normy społeczne wspierające działania wspólne oraz zaufanie interpersonalne i zaufanie obywateli do instytucji publicznych” (Czapiński, 2011, s. 284).
Kapitał społeczny służy między innymi:
- rozwojowi ekonomicznemu;
- integracji i solidarności społecznej przeciwdziałającej wykluczeniu społecznemu i dyskryminacji;
- „kontroli sektora rządowego i wymuszaniu jego odpowiedzialności;
- kontroli sektora komercyjnego;
- uzupełnianiu i wyręczaniu niewydolnych instytucji państwa;
- budowaniu i ochronie kultury lokalnej przed jej komercjalizacją” (Czapiński, 2013, s. 296; 2015, s. 335).
Janusz Czapiński (2013, 2015, s. 418) pisze, iż polska młodzież ma tak dużą wiedzę o społeczeństwie, że wygrywa pod tym względem międzynarodowe rankingi. Jednocześnie w tych samych rankingach zajmuje ostatnie miejsce w praktycznym stosowaniu tej wiedzy przejawiającym się między innymi w umiejętności współpracy i samoorganizacji. Autor postuluje, by wprowadzić do przedszkoli i szkół przedmiot „kompetencje obywatelskie”, który nie będzie klasycznie rozumianą lekcją „z wykładem i podręcznikiem”, lecz taką formą wychowania, która pokaże młodym Polakom konkretne korzyści wynikające z „podjęcia ryzyka” współdziałania (Czapiński, 2013, s. 378).
Projektowanie procesu edukacji w zakresie kompetencji społecznych wymaga postawienia diagnozy dotyczącej zasobów grupy przedszkolnej, klasy szkolnej oraz obszarów, w których dzieci potrzebują wsparcia. Książka, którą oddajemy do rąk Czytelnika, ma na celu ułatwienie nauczycielom w przedszkolu i klasach I–III przeprowadzenia postępowania diagnostycznego, które może być zarówno punktem wyjścia w planowaniu pracy wychowawczej, jak i sposobem sprawdzania efektów podjętych oddziaływań w przedszkolu i szkole.
Praca składa się z pięciu rozdziałów. W rozdziałach pierwszym i drugim charakteryzujemy pojęcie kompetencji społecznych i wybrane właściwości dzieci składające się na nie.
W rozdziale trzecim prezentujemy sposoby ich poznawania bardziej i mniej ustrukturowane.
W rozdziale czwartym przedstawiamy model diagnozy umiejętności współpracy dzieci w młodszym wieku szkolnym wykorzystujący socjometrię, obserwację bezpośrednią i pośrednią. Jego zaletą jest możliwość poznawania tej złożonej umiejętności z perspektywy rówieśników, nauczyciela, który na co dzień pracuje z dzieckiem oraz z perspektywy badacza – osoby niezwiązanej z dzieckiem i nieznającej go bliżej. Prezentowane w tym modelu narzędzia były stosowane w praktyce, mają określoną rzetelność i teoretyczną trafność.
Rozdział piąty poświęciłyśmy na omówienie wybranych aspektów etycznych diagnostycznych badań pedagogicznych w grupie przedszkolnej i w klasie szkolnej.
W zakończeniu prezentujemy założenia tworzonego przez Marię Deptułę modelu postępowania diagnostycznego pedagoga jako podstawy planowania pracy profilaktyczno-wychowawczej w danej grupie dzieci.W rozdziałach pierwszym, drugim i czwartym wykorzystano część rezultatów szerszego projektu badawczego Agnieszki Misiuk zrealizowanego pod kierunkiem prof. dr hab. Marii Deptuły w ramach rozprawy doktorskiej Diagnoza następstw wybranych praktyk edukacyjnych dla rozwoju kompetencji społecznych uczniów w klasach I–II szkoły podstawowej, obronionej na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Projekt był współfinansowany ze środków grantu promotorskiego nr N N106 432940 przyznanego przez Narodowe Centrum Nauki.
więcej..
