MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
W empik go
Dobra Magdusia - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 165 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
W naszym kraju, gdzie kwiaty są piękniejsze niż u was i umierają łagodnie otrząsając piękno swoich płatków, w naszym kochanym kraju, pełnym róż i goździków, mając lat cztery poznałem siostrę moją Magdusię. Jej ręce przejrzyste, jej kwietne oczy zgasły już dawno, ale dobroć jej krąży wkoło moich marzeń. Niebo było pełne wdzięku i radości, serce moje było niby rubin, w którym światło mieni się różowo i czerwono, i fioletowo, i lśni w całym blasku, w pełni pieszczot.
Magdusia, ach, Magdusia! Marzyła, nuciła trochę, a cień jej był smutny i cudowny. Jej ręce od głaskania mego dziecięcego ciała stawały się wydłużone, bledziutkie i świeże, gdyż chciały być najlepsze w świecie, i kładły się na mojej głowie z subtelnym dreszczem, ręce, ciężar delikatny, przedłużający pieszczotę pocałunków.
Magdusiu, siostrzyczko! Świat był rozległy i czysty, a stworzyłaś sobie duszyczkę lękliwą.
Widzę cię taką zawsze, aż do chwili śmierci, jak się pokornie uśmiechasz do ślicznych dni, kiedy to dusza młodych dziewcząt przechadza się i odlatuje.
Kiedyś, kiedy miała lat trzynaście, rozstała się z naszą babunią, u której mieszkała dotąd, i miała już być zawsze z nami. Wieczór jej przyjazdu jest pierwszym wieczorem, w którym ją sobie przypominam. Wszystko owego wieczora wydaje mi się tajemnicze. Cisza oddychała; spokojne powietrze, pełne kołyszącej dobroci, rozciągało się jak gest pełen zadumy i melancholii.
Magdusia, ach, Magdusia! Marzyła, nuciła trochę, a cień jej był smutny i cudowny. Jej ręce od głaskania mego dziecięcego ciała stawały się wydłużone, bledziutkie i świeże, gdyż chciały być najlepsze w świecie, i kładły się na mojej głowie z subtelnym dreszczem, ręce, ciężar delikatny, przedłużający pieszczotę pocałunków.
Magdusiu, siostrzyczko! Świat był rozległy i czysty, a stworzyłaś sobie duszyczkę lękliwą.
Widzę cię taką zawsze, aż do chwili śmierci, jak się pokornie uśmiechasz do ślicznych dni, kiedy to dusza młodych dziewcząt przechadza się i odlatuje.
Kiedyś, kiedy miała lat trzynaście, rozstała się z naszą babunią, u której mieszkała dotąd, i miała już być zawsze z nami. Wieczór jej przyjazdu jest pierwszym wieczorem, w którym ją sobie przypominam. Wszystko owego wieczora wydaje mi się tajemnicze. Cisza oddychała; spokojne powietrze, pełne kołyszącej dobroci, rozciągało się jak gest pełen zadumy i melancholii.
więcej..
