Dreyn - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
24 października 2023
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Dreyn - ebook
Wszechświat wielu Galaktyk i tysięcy zasiedlonych planet. Czas tuż po inwazji Vikonów, którzy pojawili się nie wiadomo skąd i ledwo udało się ich powstrzymać.
Na niektórych planetach zostały składy z bronią, która jest sporo warta. Trzeba tylko wiedzieć, jak się do nich dobrać… A w tym najlepszy jest Seell Venssee.
Nie wiadomo, skąd pochodzi ani jakim cudem wciąż żyje. Pewne jest tylko to, że potrafi wkurzyć jak nikt inny, a mimo to wielu go kocha. Może dlatego, że na robocie zna się jak mało kto. Urodził się chyba tylko po to, by walczyć…
A wierzcie mi, ma z kim. Do tego musi dowiedzieć się, kim jest, i… przeżyć.
| Kategoria: | Science Fiction |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 9788366955561 |
| Rozmiar pliku: | 1,4 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PROLOG
Byli umazani krwią i pokryci pyłem. Jak on nosili ślady walki, której gasnące odgłosy dochodziły z oddali. Patrzył, jak się zbierają. Obładowani bojowym rynsztunkiem, nurzali nogi w smugach szarych gazów, ścielących się nad płytą lądowiska.
Kogo zabraknie? Na pewno Ka. Widział krew bryzgającą z rozerwanego pociskiem gardła.
Utrudzeni, siedzieli z pochylonymi głowami. Wpatrywali się w broń złożoną na udach.
Przesunął wzrokiem po stojących w rzędzie statkach, po kikutach obumarłych drzew na brzegu lądowiska, siwych od toksycznego pyłu. Walka o to miejsce dopiero się zakończyła. Tu umrą. Tu nastąpi kres. Ten świat był ostatni.
Nikt już nie dołączał. Pusto. Ktoś wybiegł ociężale zza zasłony mgieł. Co rusz odgarniał z czoła czarne, zbyt długie włosy. Ein. Za nim wyłoniła się jeszcze jedna postać. Szła szybkim krokiem. Czyżby Egr?
Ein wsparł dłonie o kolana, pochylony.
– To już wszyscy – wydyszał.
– Ilu…?
– En, Sa, Is, Ka.
– Ka widziałem. – Zapatrzył się w tylko przez siebie widzianą przestrzeń. – Już pora.
Patrzył, jak Ein podchodzi do grupy. Jak wstają, podpierają się bronią, ustawiają w szeregu. „Odpoczną na pokładach” – pomyślał, stając przed nimi.
– Wiem, że jesteście zmęczeni, ale nie możemy czekać. Jesteśmy nadzieją tych, którzy zostają. Nie zawiedźmy. Odbierzmy, co nasze! Jeśli trzeba, naszą śmiercią. – Przeciągnął spojrzeniem po ich twarzach, wzniósł pięść. – Nam zemsta! Im śmierć!
– Nam zemsta! Im śmierć! – podchwycili i ruszyli ku wysuniętym trapom.
Przyglądał się, jak znikają w trzewiach czarnych statków.
– Ta misja nie jest dla ciebie.
Nie odwrócił się, nie spojrzał na mówiącego.
– Duże straty? – spytał.
– Widziałeś. Desperacja pozostałych ras rośnie.
– My konamy w obcej Przestrzeni, gdy oni się panoszą tam jak u siebie! Wytruję robactwo! Utoną we własnej krwi. Będą się nią dławić!
– Masz tylko ich wpuścić, ustawić emitor i wracać. Do innych należy reszta. Określiłeś koordynaty.
– Koordynaty… – Skrzywił się. – Oparłem je na starych mapach Przestrzeni. Mogą być niedokładne. Wiele mogło się zmienić, Egr. Powinienem być z nimi. Zrewidować lokalizację emitora.
– Nie.
– Jeśli coś pójdzie nie tak, zginą tam beze mnie.
– Jak my tutaj, gdy nie wrócisz. Nikt z nas nie rozporządza swoim życiem. Dobrze wiesz, że twoje też nie należy wyłącznie do ciebie.
– Ale…
– Powiedziałem: nie, Sl. Powodzenia. – Egr poklepał go po plecach i odszedł.
Sl nie obejrzał się za nim. Patrzył, jak okręty wznoszą się ku orbicie, gdzie miały czekać na niego.
Rozejrzał się. Spojrzał na swój statek – stał w osamotnieniu.
Sl ruszył ku niemu.
Byli umazani krwią i pokryci pyłem. Jak on nosili ślady walki, której gasnące odgłosy dochodziły z oddali. Patrzył, jak się zbierają. Obładowani bojowym rynsztunkiem, nurzali nogi w smugach szarych gazów, ścielących się nad płytą lądowiska.
Kogo zabraknie? Na pewno Ka. Widział krew bryzgającą z rozerwanego pociskiem gardła.
Utrudzeni, siedzieli z pochylonymi głowami. Wpatrywali się w broń złożoną na udach.
Przesunął wzrokiem po stojących w rzędzie statkach, po kikutach obumarłych drzew na brzegu lądowiska, siwych od toksycznego pyłu. Walka o to miejsce dopiero się zakończyła. Tu umrą. Tu nastąpi kres. Ten świat był ostatni.
Nikt już nie dołączał. Pusto. Ktoś wybiegł ociężale zza zasłony mgieł. Co rusz odgarniał z czoła czarne, zbyt długie włosy. Ein. Za nim wyłoniła się jeszcze jedna postać. Szła szybkim krokiem. Czyżby Egr?
Ein wsparł dłonie o kolana, pochylony.
– To już wszyscy – wydyszał.
– Ilu…?
– En, Sa, Is, Ka.
– Ka widziałem. – Zapatrzył się w tylko przez siebie widzianą przestrzeń. – Już pora.
Patrzył, jak Ein podchodzi do grupy. Jak wstają, podpierają się bronią, ustawiają w szeregu. „Odpoczną na pokładach” – pomyślał, stając przed nimi.
– Wiem, że jesteście zmęczeni, ale nie możemy czekać. Jesteśmy nadzieją tych, którzy zostają. Nie zawiedźmy. Odbierzmy, co nasze! Jeśli trzeba, naszą śmiercią. – Przeciągnął spojrzeniem po ich twarzach, wzniósł pięść. – Nam zemsta! Im śmierć!
– Nam zemsta! Im śmierć! – podchwycili i ruszyli ku wysuniętym trapom.
Przyglądał się, jak znikają w trzewiach czarnych statków.
– Ta misja nie jest dla ciebie.
Nie odwrócił się, nie spojrzał na mówiącego.
– Duże straty? – spytał.
– Widziałeś. Desperacja pozostałych ras rośnie.
– My konamy w obcej Przestrzeni, gdy oni się panoszą tam jak u siebie! Wytruję robactwo! Utoną we własnej krwi. Będą się nią dławić!
– Masz tylko ich wpuścić, ustawić emitor i wracać. Do innych należy reszta. Określiłeś koordynaty.
– Koordynaty… – Skrzywił się. – Oparłem je na starych mapach Przestrzeni. Mogą być niedokładne. Wiele mogło się zmienić, Egr. Powinienem być z nimi. Zrewidować lokalizację emitora.
– Nie.
– Jeśli coś pójdzie nie tak, zginą tam beze mnie.
– Jak my tutaj, gdy nie wrócisz. Nikt z nas nie rozporządza swoim życiem. Dobrze wiesz, że twoje też nie należy wyłącznie do ciebie.
– Ale…
– Powiedziałem: nie, Sl. Powodzenia. – Egr poklepał go po plecach i odszedł.
Sl nie obejrzał się za nim. Patrzył, jak okręty wznoszą się ku orbicie, gdzie miały czekać na niego.
Rozejrzał się. Spojrzał na swój statek – stał w osamotnieniu.
Sl ruszył ku niemu.
więcej..
