MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
W empik go
Dziwna opowieść - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 155 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
– Dopiero przed chwilą odebrałem twój list. Cóż się stało?
– Bardzo ci jestem wdzięczny, czekałem na ciebie niecierpliwie…
– Pojedynek może, co?
– Nie, nie. Później ci opowiem. Zostań u mnie, tak się boję samotności, tak mnie wszystko przeraża, tak… Nie zapalaj lampy…
Urwał nagle, obejrzał się trwożnie, skulił się w fotelu i nerwowo przegamiał rozżarzone węgle.
Nie śmiałem przerwać milczenia, czerwony blask ognia pełzał w ciemnościach i drgał połyskliwie na sprzętach i podłodze, cisza wlokła się senna i nużąca, tylko deszcz brzęczał nieustannie po szybach, bełkotały rynny i wicher łomotał po dachach…
Naraz jakiś zegar kościelny zaczął wybijać północ; przenikliwe, potężne dźwięki, jakby uderzenia srebrnych młotów waliły się w ciszę mieszkania, biły miarowo, monotonnie i konały w długim, przejmującym jęku, ale nim przebrzmiało ostatnie uderzenie, nagle zatrzęsły oknami przeraźliwe głosy trąb, jakaś orkiestra zagrała wrzaskliwy tusz i buchnęły wrzaski.
– Nowy Rok! – wyszeptał podnosząc na mnie oczy.
– Bardzo ci jestem wdzięczny, czekałem na ciebie niecierpliwie…
– Pojedynek może, co?
– Nie, nie. Później ci opowiem. Zostań u mnie, tak się boję samotności, tak mnie wszystko przeraża, tak… Nie zapalaj lampy…
Urwał nagle, obejrzał się trwożnie, skulił się w fotelu i nerwowo przegamiał rozżarzone węgle.
Nie śmiałem przerwać milczenia, czerwony blask ognia pełzał w ciemnościach i drgał połyskliwie na sprzętach i podłodze, cisza wlokła się senna i nużąca, tylko deszcz brzęczał nieustannie po szybach, bełkotały rynny i wicher łomotał po dachach…
Naraz jakiś zegar kościelny zaczął wybijać północ; przenikliwe, potężne dźwięki, jakby uderzenia srebrnych młotów waliły się w ciszę mieszkania, biły miarowo, monotonnie i konały w długim, przejmującym jęku, ale nim przebrzmiało ostatnie uderzenie, nagle zatrzęsły oknami przeraźliwe głosy trąb, jakaś orkiestra zagrała wrzaskliwy tusz i buchnęły wrzaski.
– Nowy Rok! – wyszeptał podnosząc na mnie oczy.
więcej..
