- W empik go
Elżbieta II. Najdłużej panująca monarchini - ebook
Elżbieta II. Najdłużej panująca monarchini - ebook
Elżbieta II była najdłużej panującą królową. Słynęła z tego, że przedkłada dobro Korony nad osobiste szczęście, choć nie zawsze było to łatwe. Prasa wielokrotnie krytykowała bowiem monarchię, zwłaszcza po głośnych rozwodach jej członków czy śmierci Diany w 1997 roku. Jednak Elżbieta przetrwała medialne ataki i zapewniła ciągłość dynastii Windsorów.
Niedawna śmierć królowej poruszyła serca ludzi we wszystkich zakątkach świata, a jej spuścizna pozostanie wiecznie żywa.
W serii „Brytyjska rodzina królewska” zabieramy Was w podróż przez ostatnie 100 lat historii. To 10 odcinków, w których odkrywamy skandale i tajemnice członków najsławniejszej familii na świecie.
Kategoria: | Literatura faktu |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-91-8054-576-1 |
Rozmiar pliku: | 1,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Obok niego stoi królowa Wielkiej Brytanii. Niska, starsza kobieta ubrana w długi jaskrawożółty płaszcz i kapelusz w tym samym kolorze. Ma usta pomalowane na wiśniowo i nosi kolczyki z perłami.
– Dokąd mogę pojechać? – Elżbieta patrzy na niego z zaciekawieniem.
Mężczyzna odpowiada, że jeśli królowa ma ochotę, może dojechać aż do południowo-wschodniego Londynu.
Obok niej stoi jej najmłodszy syn Edward. Królowa wspiera się prawą ręką na lśniącej lasce. Dziewięćdziesięciosześcioletnia Elżbieta ma coraz większe problemy z chodzeniem.
Mimo to tryska dobrym humorem.
Jest maj 2022 roku. Mimo pogarszającego się stanu zdrowia królowa zjawia się z niezapowiedzianą wizytą na stacji Paddington w centrum Londynu.
Nikt nie miał odwagi liczyć na jej przybycie, a jednak się to zdarzyło. Królowa jest gotowa uczestniczyć w uroczystym otwarciu, które odbywa się na jej cześć.
Elżbieta zostaje zaanonsowana. Gdy pociąga za cienki biały sznurek, zasłona odsuwa się na bok, ukazując nazwę nowej linii metra w Londynie.
„Elisabeth Line”, czyli „linia Elżbiety” – napisano wielkimi literami.
Odtąd można się przemieścić z zachodniego do wschodniego Londynu w mniej więcej godzinę. Otwarcie nowej linii metra nie jest jednak wyłącznie punktem kulminacyjnym kilkudziesięcioletniej pracy, wiąże się również z pewną ważną rocznicą.
Linia Elżbiety stanowi upamiętnienie siedemdziesięciolecia panowania brytyjskiej królowej.
***
Czytasz serię „Brytyjska rodzina królewska”_._ Przybliża ona sylwetki członków rodziny, która od 1917 roku należy do dynastii Windsorów. Udamy się w podróż przez ostatnie stulecie, podczas której spędzimy czas między innymi z księżną Dianą, księciem Harrym i księżną Meghan, królową Elżbietą oraz pozostałymi członkami tej rozległej i fascynującej rodziny.
Czytasz część dziesiątą. Jeśli jeszcze nie udało ci się zapoznać z poprzednimi częściami, zalecamy przeczytanie w pierwszej kolejności części _Nieoczekiwana królowa_ o początkowym okresie rządów Elżbiety II.
Część dziesiąta, zatytułowana _Najdłużej panująca monarchini_, opowiada o największych wzlotach i upadkach w życiu królowej Elżbiety.
***
W pierwszej części naszej serii spotykamy Elżbietę, kiedy jest jeszcze małą dziewczynką, która dorasta nastawiona na życie w cieniu monarchii. Jednak gdy kończy dziesięć lat, jej przyszłość nagle zostaje wywrócona do góry nogami.
Wuj Elżbiety abdykuje. Rezygnuje z tronu, na którym nieoczekiwanie musi zasiąść ojciec Elżbiety. Odtąd to on i jego rodzina będą stali na czele brytyjskiej monarchii.
Będąc dotąd osobą mało ważną w hierarchii rodziny królewskiej, Elżbieta staje się nagle jej kluczową postacią. W 1952 roku raz na zawsze wychodzi z cienia. Po długotrwałej chorobie umiera jej ojciec Jerzy VI i dwudziestosześcioletnia Elżbieta zaczyna grać w monarchii pierwsze skrzypce, zostając królową Wielkiej Brytanii. To ona poprowadzi Brytyjczyków przez dobre i złe czasy. I to ona ma zagwarantować przyszłość monarchii.
Elżbieta zasiada na tronie do września 2022 roku, czyli przez ponad siedemdziesiąt lat. Najpierw cofniemy się nieco w przeszłość i spróbujemy zrozumieć, w jaki sposób królowa ukształtowała monarchię i jak ta rola ukształtowała ją samą.
Elżbieta przeżyła cztery wielkie kryzysy gospodarcze, kilka wojen i wielką rewolucję technologiczną. W czasie, gdy przy Downing Street 10 urzędowało czternastu premierów, królowa wyraziła zgodę na wejście w życie w sumie czterech tysięcy brytyjskich ustaw.
Przez siedem dziesięcioleci przedkładała obowiązek nad własną przyjemność.
Historia królowej Elżbiety z wielu różnych względów jest opowieścią o silnej kobiecie, która stosuje się do zasad monarchii i wynosi na piedestał jej tradycje. Kobiecie, która z niezachwianą pewnością służy narodowi brytyjskiemu i krajom Wspólnoty Narodów, a mimo to dla opinii publicznej pozostaje fascynującą zagadką.
Zawsze wygląda nienagannie. Nigdy nie okazuje emocji.
A przecież lata jej panowania nie są wcale takie łatwe. Raz po raz do głosu dochodzą intrygi oraz kryzysy.
Sama królowa jest wprawdzie powściągliwa, ostrożnie podejmuje ryzyko i dokłada starań, by nie dawać nikomu powodów do krytyki, ale jej wielka rodzina postępuje w zupełnie inny sposób, często pozwalając sobie na zachowania impulsywne i pozbawione zahamowań.
A zatem ponownie wkraczamy w życie Elżbiety.
***
Spotykamy się z nią po raz kolejny, gdy zasiada na tronie od czterdziestu lat. Jest to rok, który królowa wkrótce nazwie _annus horribilis_, straszliwym rokiem.
Ale zanim do tego dojdziemy, przedstawmy najpierw najważniejsze okoliczności.
***
Jest rok 1992.
Elżbieta ma sześćdziesiąt sześć lat, a jej czworo dzieci – Karol, Anna, Andrzej i Edward – już dawno wkroczyło w dorosłość.
Przeczytawszy wcześniejsze części, wiesz, że Elżbieta, delikatnie mówiąc, nie jest typem matki kwoki. Podobno zwłaszcza w początkowym okresie panowania, gdy Karol i Anna wciąż są małymi dziećmi, zdarzają jej się dłuższe okresy nieobecności w życiu rodzinnym.
Dwoje najstarszych dzieci jest w dużej mierze wychowywanych przez ich ojca – Filipa – i liczne opiekunki zatrudnione w królewskim domu.
Jednak dziesięć lat później, gdy na świat przychodzą Andrzej i Edward, nie ma absolutnie mowy o nieobecności. Dwaj najmłodsi bracia dorastają u boku matki, która uczestniczy w ich codziennym życiu.
Ale jedna rzecz się nie zmienia. Chociaż najmłodsi synowie Elżbiety są pod opieką ciepłej i troskliwej matki, wciąż jest to osoba, która przywiązuje wagę do właściwych form.
Oczekuje na przykład, że dzieci będą jej się kłaniać albo przed nią dygać, zanim pocałują ją w policzek na powitanie.
Spodziewa się, że wszyscy będą czekać z rozpoczęciem posiłku do momentu, aż ona przełknie pierwszy kęs – i że skończą w momencie, gdy ona odłoży sztućce.
Innymi słowy Elżbieta jako matka reprezentuje starą szkołę i jak mało kto egzekwuje przestrzeganie tradycji i norm. Jej dzieci muszą się ich uczyć i pilnować w każdej kolejnej fazie swojego życia.
Właśnie w tym momencie, gdy wszystkie dzieci Elżbiety zakładają własne rodziny, zwłaszcza jedna tradycja zaczyna stanowić problem.
Zarówno Karol i Anna, jak i Andrzej oraz Edward zdążyli się już dowiedzieć, czym jest miłość, jednak w roku 1992 troje z nich przekonuje się, jak bardzo jest ona ulotna.