- nowość
-
W empik go
Fremde Heere Ost. Wywiad wojskowy Hitlera - ebook
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Fremde Heere Ost. Wywiad wojskowy Hitlera - ebook
Znajdujący się od kwietnia 1942 roku pod kierownictwem Reinharda Gehlena Wydział Sztabu Generalnego Fremde Heere Ost stanowił rdzeń wojskowego wywiadu Hitlera na froncie wschodnim. Wydział pracował profesjonalnie i skutecznie na płaszczyźnie operacyjno-taktycznej. Na poziomie strategicznym jego praca wykazywała jednak wyraźne braki. Możliwości radzieckiego przemysłu zbrojeniowego, militarno-polityczne zamysły i konkretne plany ofensywne Armii Czerwonej najczęściej pozostały nieznane. W chwili zakończenia wojny Gehlen zaoferował akta i pracowników Fremde Heere Ost Amerykanom. Z ich wsparciem mógł on stworzyć w młodej Republice Federalnej Niemiec nową służbę szpiegowską, z której później powstała Federalna Służba Wywiadowcza. W swojej książce Magnus Pahl przedstawił po raz pierwszy pełne spojrzenie na strukturę, personel i sposób działania Wydziału Fremde Heere Ost.
„Bardzo wartościowy wgląd w historię wywiadowczego pozyskiwania informacji.” (Frankfurter Allgemeine Zeitung – FAZ)
„Zarówno osoby zainteresowane aspektami 'wojskowej służby wywiadowczej', jak i zaintrygowani laicy dowiedzą się dzięki tej pracy wiele nowego i otrzymają wartościowe wskazówki dla kontynuowania swoich zainteresowań.” (Deutschlandfunk)
„Trafne tezy oraz właściwa interpretacja źródeł wywodzą się z gruntownej znajomości przez autora wojskowych realiów i właściwej terminologii. Kto zna temat na pewno ucieszy się z tej pracy; kto wstępuje na nową dla siebie ziemię, zostanie porwany jasną konstrukcją książki i zrozumiałą argumentacją Pahla”. (sehepunkte)
| Kategoria: | Historia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8362-923-0 |
| Rozmiar pliku: | 4,3 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Niniejsza praca jest przeredagowaną wersją mojej rozprawy doktorskiej, którą obroniłem we wrześniu 2011 roku w Katedrze Nauk Psychologicznych i Socjalnych Uniwersytetu Helmuta Schmidta/Uniwersytecie Bundeswehry w Hamburgu.
Mojemu promotorowi prof. Nikolausowi Katzerowi pragnę serdecznie podziękować za opiekę podczas pisania dysertacji. W czasie wszystkich etapów pracy nad studium jego gabinet był zawsze dla mnie otwarty. Był on pomocny mimo czasochłonnych podróży z Poczdamu do Moskwy. Jestem bardzo zobowiązany prof. Rolfowi-Dieterowi Müllerowi, który uprzejmie podjął się roli drugiego recenzenta.
Płk. w st. spocz.¹ dr. Hansowi Ehlertowi i jego następcy płk. dr. Hansowi-Hubertusowi Mackowi dziękuję za wsparcie, które okazali mi jako szefowie Urzędu Badań Historii Wojskowej. Z pozostałych pracowników, koleżanek i kolegów z UBHW dziękuję kierownikowi redakcji, dr. Arnimowi Langowi, kierowniczce biblioteki, dr Gabriele Bosch, a także płk. dr. Winfriedowi Heinemannowi, dr. hab. Oliverowi Bange i mjr. dr. Klausowi Storkmannowi. Dr Bernard Chiari wsparł mnie radą i pomocą przeglądając krytycznie szkic pracy i podnosząc tym samym wartość tekstu.
Moim nauczycielom akademickim z Uniwersytetu Helmuta Schmidta, szczególnie prof. Eckhardtowi Opitzowi i prof. Berndowi Wegnerowi dziękuję za przekazaną umiejętność posługiwania się narzędziami historyka i wartościową wiedzę. U prof. Wegnera w ramach zimowego trymestru w 2002 roku usłyszałem po raz pierwszy o pracy Wydziału Fremde Heere Ost. To wydarzenie oraz odbyty latem 2002 roku w Instytucie Dziejów Najnowszych w Monachium u prof. Christiana Hartmanna staż w projekcie „Wehrmacht w dyktaturze Narodowosocjalistycznej” wzbudziły moje zainteresowanie badaniami nad wojną na wschodzie.
Jestem wdzięczny wymienionym w załączniku świadkom czasu i ich potomkom, z którymi przeprowadziłem wiele interesujących rozmów na temat tła historycznego. Umożliwili mi oni wgląd w dokumenty oraz zezwolili na wykorzystanie wyjątkowo cennych zdjęć znajdujących się w prywatnych rękach.
Dziękuję również pracownikom Bundesarchiv-Militärarchiv we Fryburgu, Muzeum Wojskowo-Historycznego Bundeswehry w Dreźnie, Pełnomocnika Federalnego do spraw Materiałów Państwowej Służby Bezpieczeństwa NRD (BStU), Archiwum Federalnej Służby Wywiadowczej (Bundesnachrichtsdienst) w Pullach, Archiwum Politycznego Urzędu Spraw Zagranicznych RFN w Berlinie, Narodowego Archiwum w Kew/Londyn, a także innym, wymienionym w załączniku archiwom i instytucjom. Również nie może zostać tu pominięta pomoc dowództwa Bundeswehry, przede wszystkim płk. w st. spocz. Rudolfa Grabau. Impulsem były też konferencje Towarzystwa Historii Wywiadu (Intelligence History Association), tak samo jak liczne rozmowy z jego członkami. Jego długoletniemu członkowi i „weteranowi” badań szpiegowskich, dr. Davidowi Kahnowi, zawdzięczam pozwolenie na wykorzystanie w mojej pracy przechowywanych w bibliotece Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (National Security Agency) relacji osobistych nieżyjących już członków służby informacyjnej.
Wydawnictwu Ch. Links, przede wszystkim Nadji Caspar, dziękuję za profesjonalną pomoc przy wydaniu książki. Mojemu korektorowi, dr. Stephanowi Lahremowi, jestem bardzo zobowiązany za rzetelną korektę.
Do powstania pracy przyczynił się też Rudolf Schemmerling, który zaproponował mi zakwaterowanie podczas moich wakacji, słuchał mnie uważnie i dostarczył wielu inspiracji z punktu widzenia „nie-historyka”. Ostatnie podziękowania składam mojej miłości dr Imke-Ilse Drews, która wytrwale i cierpliwie wspierała mnie w czasie minionych lat.
Drezno, lipiec 2012
Magnus Pahl
