Gapa w kosmosie. Bajki mają moc - ebook

Kadet Gustaw, kursant z drugiej klasy, nie spieszył się do budynku Korpusu na zajęcia sterowania łazikami. Po co miałby się spieszyć? W szkole wszystko było przewidywalne. Znał na pamięć złośliwe żarty kolegów. Te wszystkie kąśliwe słowa i niemiłe gesty. Na szczęście kosmiczny rok nauki dobiegał końca i trwały gorączkowe przygotowania do gwiezdnej wyprawy, o której marzyli ambitni prymusi. Nie on.

Była to nagroda przeznaczona dla uczniów wybitnych, więc w żaden sposób nie dotyczyła Gustawa. Tak przynajmniej uważał. Pewnie chciałby, jak każdy jego rówieśnik, znaleźć się wśród śmiałków odkrywających nowe przestrzenie. Nie sądził jednak, żeby to kiedykolwiek nastąpiło. Na szczęście wiedział od rodziców, że także jest wyjątkowy, i w zupełności mu to wystarczało.

Wszyscy sądzili, że Gustaw to ostatnia oferma. Tymczasem on zwyczajnie nie przepadał za fizycznym treningiem aerodynamicznym. I zamiast ćwiczyć wysiłkowo w kabinach próżniowych, zaczytywał się baśniowymi komiksami o gwiazdach, które zniknęły z planetarnego radaru.

Mówiono o nim niezdara, tylko dlatego, że kiedyś, całkiem niechcący, wylał księżycowe kakao na nowy skafander dyrektora Dodo, szefa Korpusu Kadetów. W skafandrze zrobiła się dziura, ale to przecież nie wina Gustawa, że fabryki Merkurego szyją coraz gorsze skafandry.

Prymusi z lubością nazywali go ślamazarą, bo zawsze zamykał pochód kadetów, wlokąc się za kolegami. Ale robił to celowo! Kiedy maszerujesz szybko, nie widzisz pięknych meteorytów, dumnych niczym posągi bohaterów w kraterach skalnych Ziemi. Ominie cię przyjemna chwila podziwiania rzeźb z kwarcu mieniących się różnymi kolorami w promieniach słonecznych baterii. Każda z nich może wyobrażać kosmiczne zwierzątko, gdyby im się dokładniej przyjrzeć. A kiedy idziesz wolniej, a nawet na chwilę zapomnisz, że to twój personalny trening, możesz się zdziwić, jak pięknie jest na Ziemi, choć przydałoby się jeszcze trochę zieleni, która została już tylko na przedwiekowych rycinach.