MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Głosy czasu Emanuela Geibla - ebook
Głosy czasu Emanuela Geibla - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 169 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
OPOWIEDZ.
Za tamtych dni śpiewałem wam niejeden razny, dźwięczny śpiew,
Jak go w czarownej porze róż ptak odśpiewuje w cieniu drzew;
Wionęła młodość, urok zgasł, i zaprzestałem piosnek mych,
I w gaje walencyjskie-m Wszedł, gdzie błędny Zingar śpiewa w nich.
A w tem się razem zatrząsł glob, rosł głucho szumiąc czasów szturm,
I dąb sękatą głowę zgiął, i pękły podwaliny turm;
A kiedym od taboru wzrok do góry wzniósł i spojrzał się:
Płomieniem zdał się palić wschód, a w czarnej zachód groził mgle.
A w kołom widział wszelki lud, jak w łunie tych płomieni stał,
Pancerny czekał, jakby mu dzień ostateczny nastać miał;
A chociaż z dala mruczał szmer, widziałem że się zetrze wróg,
I z światłem noc, i z duchem proch, i z Antychrystem spotka Bóg.
I silna umie porwała chęć, ażebym ja tez toczył bój;
Lecz cóż dokaże jedna dłoń, dłoń jedna – i wiek cały mój?…
A serce rzekło, Pieśń – to broń; nią piewca zbroi żart i gniew,
A gdy ten czas spiżowy jest… niech i spiżowy będzie śpiew!
Więc dalej, dalej śpiewie mój, dzwięczący krok, pielgrzymie, nieś!
A jako zacny talizman, do bójki krzyż odemnie wez;
Za tamtych dni śpiewałem wam niejeden razny, dźwięczny śpiew,
Jak go w czarownej porze róż ptak odśpiewuje w cieniu drzew;
Wionęła młodość, urok zgasł, i zaprzestałem piosnek mych,
I w gaje walencyjskie-m Wszedł, gdzie błędny Zingar śpiewa w nich.
A w tem się razem zatrząsł glob, rosł głucho szumiąc czasów szturm,
I dąb sękatą głowę zgiął, i pękły podwaliny turm;
A kiedym od taboru wzrok do góry wzniósł i spojrzał się:
Płomieniem zdał się palić wschód, a w czarnej zachód groził mgle.
A w kołom widział wszelki lud, jak w łunie tych płomieni stał,
Pancerny czekał, jakby mu dzień ostateczny nastać miał;
A chociaż z dala mruczał szmer, widziałem że się zetrze wróg,
I z światłem noc, i z duchem proch, i z Antychrystem spotka Bóg.
I silna umie porwała chęć, ażebym ja tez toczył bój;
Lecz cóż dokaże jedna dłoń, dłoń jedna – i wiek cały mój?…
A serce rzekło, Pieśń – to broń; nią piewca zbroi żart i gniew,
A gdy ten czas spiżowy jest… niech i spiżowy będzie śpiew!
Więc dalej, dalej śpiewie mój, dzwięczący krok, pielgrzymie, nieś!
A jako zacny talizman, do bójki krzyż odemnie wez;
więcej..
