-
W empik go
Historia pewnej miłości - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 lutego 2016
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Historia pewnej miłości - ebook
Pierwsze opowiadanie autora, który uważa je za wspaniałą przygodę i doświadczenie. Podziękowania dla Andrzeja Rodana.
| Kategoria: | Proza |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-65236-54-8 |
| Rozmiar pliku: | 1,2 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rozdział I — Historia pewnej miłości
Większość co nas w życiu spotyka jest dziełem zwykłego przypadku, splotu kilku okoliczności, nawet tego, że w pewnym czasie i miejscu, znaleźliśmy się w jakiś sposób obok tej drugiej osoby.
Ankę, czyli „Miśkową” poznałem przez zwykły przypadek. Zwykłe wejście na jakąś stronę internetową, jakiś tam komentarz który mnie zaciekawił. Nic wielkiego, kilka słów dodanych do innych komentarzy. Potem prośba o dołączenie do znajomych, a że we mnie czasem mieszka Wojtek Niecierpliwus, jakaś zaczepka mówiąca w podtekście dlaczego tak długo i cisza. A więc starszy pan doczekał się przyjęcia w poczet znajomych u młodej pięknej dziewczyny. Wysłałem jej kilka miłych słów i praktycznie na tym mogłaby się zakończyć bliższa znajomość. W końcu na ćwierć tysiąca znajomych na FB, trudno prowadzić ze wszystkimi konwersacje, o tak na co dzień. Mamy bliższych i dalszych znajomych, oraz tych od których dostajemy tylko życzenia z okazji świąt, urodzin i zastanawiamy się potem kto to taki… Znając dokładnie swój pesel ( skarbówka corocznie go przypomina), nie pokładałem w tej znajomości żadnej większej nadziei, nawet na przyjaźń, a tym bardziej na uczucia wyższego rzędu. Stało się jednak inaczej. Anka okazała się bardzo miłą dziewczyną i po niedługim czasie, nasze rozmowy nie miały końca. Zainstalowałem GG, którego unikałem jak ognia, a nasze numery telefonów, były najczęściej używanymi telefonami w sieci Plusa. Anka powoli zaczęła mi się zwierzać ze swojego prywatnego i niełatwego życia. W pewnym momencie zaczęliśmy tracić poczucie czasu. SMS-y, rozmowy, GG były wszędzie i zawsze. Dopadały nas w pracy i podczas snu. W ten sposób doszliśmy do wniosku, że osobno, czyli samemu jakoś jest nam głupio. Doba ma tylko 24 godziny, a my z niej wyrywaliśmy dla siebie jakieś 25, a czasami 26 godzin. Zawsze kiedy się rozstawaliśmy było jakoś smutno i czegoś brak.
Nie padały między nami słowa o miłości, nawet o tym, że się kiedyś spotkamy. Nikt z nas tego nie wyczuwał, nikt do tego nie dążył. Mnie wzruszyły jej przeżycia z lat dziecięcych, które do najprzyjemniejszych nie należały, ona lubiła słuchać mojego głosu. Z początku często milkła, wtedy pytałem Aniu jesteś?
— Mów, mów padała odpowiedź, lubię jak mówisz. Ciebie można słuchać jak radia, jak powieści w odcinkach, odpowiadała Anka.
Fakt, chyba jestem wygadanym facetem, bo kiedyś głosem zarabiałem na życie. Potrafiłem prowadzić wykłady od 8 do 20, a na końcu był tylko lekki szczękościsk, chrypienie gardła i byle do rana. Jednak nikt do tej pory nie powiedział mi czegoś tak miłego.
Nasze relacje były bliżej nie określone. Z początku sądziłem, że to cos podobnego do kontaktów ojca z córką. Ten model pasowałby do naszego układu, gdyż oboje tego nie mieliśmy, a pragnęliśmy zawsze mieć. A więc ja miałem ukochaną córeczkę, Anka swojego tatusia. Tak przynajmniej nam się wydawało. Ona miała swojego faceta, ja też nie byłem sam, a jeden ojciec i jedna córka w rodzinie to w końcu nic takiego.
Jednak przyszedł ten moment kiedy zorientowaliśmy się, że nie jesteśmy dla siebie tylko tym, kim nasza świadomość chce. Podświadomość i chęć bycia, widzenia w sobie kobiety i mężczyzny była większa niż to co umysł nam nakazywał. Powoli, powoli dorastaliśmy do tego by się spotkać. Sumienie Anki opierało się, tłumaczyło — nie jestem sama, mam faceta, ale od razu podpowiadało, że tyle słów z nim nie zamieniała przez cały czas, co my w ciągu jednej doby. W skali porównań starszy pan zyskiwał, a u młodszego dostrzegała braki. Trzydziestodwuletni letni facet okazywał się mniej czuły, mniej rozmowny i mniej troskliwy. Nie na wszystkie tematy mogła z nim rozmawiać, a model rodziny wg niego wyglądał tak, że staranie o jej względy skończyły się z deklaracją bycia z sobą. Mówił jej, że po co mam okazywać ci cokolwiek skoro jesteśmy już razem. Już cię zdobyłem, a więc należysz do mnie. Noce wyglądały podobnie, zamiast czułego przytulania, widok odwróconego faceta plecami, który smacznie śpi, nie troszcząc się o zawartość łóżka. No i odwiedziny też zaczęły stawać się coraz rzadsze. Tak panowie, to nie jest wzór do naśladowania, a wystarczy tego, by kobieta zaczęła zadawać sobie pytanie dlaczego tak się dzieje.
W końcu musiało dojść do naszego spotkania.
Kiedy pierwszy raz umówiliśmy się, Anka wybrała miejsce publiczne. Znajomości z netu są zawsze zagadką, a dziewczynie nie można odebrać dozy zdrowego rozsądku w tym temacie. Oczywiście zrobiłem i wysłałem aktualne zdjęcia, no i chyba nie musiałem na nich wyglądać jak Kwazimodo, bo powiedziała, dobrze przyjedź, choć w jej głosie można było wyczuć ton obawy. Trochę mnie to poirytowało, jednak niebawem dowiedziałem się dlaczego robiła takie uniki przed naszym spotkaniem. Na razie jednak nie wiedziałem co o tym wszystkim myśleć. Bądź co bądź, byliśmy już sobie bliskimi osobami, a tu nagle taka fala ostrożności i stawianie murków.
Większość co nas w życiu spotyka jest dziełem zwykłego przypadku, splotu kilku okoliczności, nawet tego, że w pewnym czasie i miejscu, znaleźliśmy się w jakiś sposób obok tej drugiej osoby.
Ankę, czyli „Miśkową” poznałem przez zwykły przypadek. Zwykłe wejście na jakąś stronę internetową, jakiś tam komentarz który mnie zaciekawił. Nic wielkiego, kilka słów dodanych do innych komentarzy. Potem prośba o dołączenie do znajomych, a że we mnie czasem mieszka Wojtek Niecierpliwus, jakaś zaczepka mówiąca w podtekście dlaczego tak długo i cisza. A więc starszy pan doczekał się przyjęcia w poczet znajomych u młodej pięknej dziewczyny. Wysłałem jej kilka miłych słów i praktycznie na tym mogłaby się zakończyć bliższa znajomość. W końcu na ćwierć tysiąca znajomych na FB, trudno prowadzić ze wszystkimi konwersacje, o tak na co dzień. Mamy bliższych i dalszych znajomych, oraz tych od których dostajemy tylko życzenia z okazji świąt, urodzin i zastanawiamy się potem kto to taki… Znając dokładnie swój pesel ( skarbówka corocznie go przypomina), nie pokładałem w tej znajomości żadnej większej nadziei, nawet na przyjaźń, a tym bardziej na uczucia wyższego rzędu. Stało się jednak inaczej. Anka okazała się bardzo miłą dziewczyną i po niedługim czasie, nasze rozmowy nie miały końca. Zainstalowałem GG, którego unikałem jak ognia, a nasze numery telefonów, były najczęściej używanymi telefonami w sieci Plusa. Anka powoli zaczęła mi się zwierzać ze swojego prywatnego i niełatwego życia. W pewnym momencie zaczęliśmy tracić poczucie czasu. SMS-y, rozmowy, GG były wszędzie i zawsze. Dopadały nas w pracy i podczas snu. W ten sposób doszliśmy do wniosku, że osobno, czyli samemu jakoś jest nam głupio. Doba ma tylko 24 godziny, a my z niej wyrywaliśmy dla siebie jakieś 25, a czasami 26 godzin. Zawsze kiedy się rozstawaliśmy było jakoś smutno i czegoś brak.
Nie padały między nami słowa o miłości, nawet o tym, że się kiedyś spotkamy. Nikt z nas tego nie wyczuwał, nikt do tego nie dążył. Mnie wzruszyły jej przeżycia z lat dziecięcych, które do najprzyjemniejszych nie należały, ona lubiła słuchać mojego głosu. Z początku często milkła, wtedy pytałem Aniu jesteś?
— Mów, mów padała odpowiedź, lubię jak mówisz. Ciebie można słuchać jak radia, jak powieści w odcinkach, odpowiadała Anka.
Fakt, chyba jestem wygadanym facetem, bo kiedyś głosem zarabiałem na życie. Potrafiłem prowadzić wykłady od 8 do 20, a na końcu był tylko lekki szczękościsk, chrypienie gardła i byle do rana. Jednak nikt do tej pory nie powiedział mi czegoś tak miłego.
Nasze relacje były bliżej nie określone. Z początku sądziłem, że to cos podobnego do kontaktów ojca z córką. Ten model pasowałby do naszego układu, gdyż oboje tego nie mieliśmy, a pragnęliśmy zawsze mieć. A więc ja miałem ukochaną córeczkę, Anka swojego tatusia. Tak przynajmniej nam się wydawało. Ona miała swojego faceta, ja też nie byłem sam, a jeden ojciec i jedna córka w rodzinie to w końcu nic takiego.
Jednak przyszedł ten moment kiedy zorientowaliśmy się, że nie jesteśmy dla siebie tylko tym, kim nasza świadomość chce. Podświadomość i chęć bycia, widzenia w sobie kobiety i mężczyzny była większa niż to co umysł nam nakazywał. Powoli, powoli dorastaliśmy do tego by się spotkać. Sumienie Anki opierało się, tłumaczyło — nie jestem sama, mam faceta, ale od razu podpowiadało, że tyle słów z nim nie zamieniała przez cały czas, co my w ciągu jednej doby. W skali porównań starszy pan zyskiwał, a u młodszego dostrzegała braki. Trzydziestodwuletni letni facet okazywał się mniej czuły, mniej rozmowny i mniej troskliwy. Nie na wszystkie tematy mogła z nim rozmawiać, a model rodziny wg niego wyglądał tak, że staranie o jej względy skończyły się z deklaracją bycia z sobą. Mówił jej, że po co mam okazywać ci cokolwiek skoro jesteśmy już razem. Już cię zdobyłem, a więc należysz do mnie. Noce wyglądały podobnie, zamiast czułego przytulania, widok odwróconego faceta plecami, który smacznie śpi, nie troszcząc się o zawartość łóżka. No i odwiedziny też zaczęły stawać się coraz rzadsze. Tak panowie, to nie jest wzór do naśladowania, a wystarczy tego, by kobieta zaczęła zadawać sobie pytanie dlaczego tak się dzieje.
W końcu musiało dojść do naszego spotkania.
Kiedy pierwszy raz umówiliśmy się, Anka wybrała miejsce publiczne. Znajomości z netu są zawsze zagadką, a dziewczynie nie można odebrać dozy zdrowego rozsądku w tym temacie. Oczywiście zrobiłem i wysłałem aktualne zdjęcia, no i chyba nie musiałem na nich wyglądać jak Kwazimodo, bo powiedziała, dobrze przyjedź, choć w jej głosie można było wyczuć ton obawy. Trochę mnie to poirytowało, jednak niebawem dowiedziałem się dlaczego robiła takie uniki przed naszym spotkaniem. Na razie jednak nie wiedziałem co o tym wszystkim myśleć. Bądź co bądź, byliśmy już sobie bliskimi osobami, a tu nagle taka fala ostrożności i stawianie murków.
więcej..
