-
W empik go
homo insanis - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2023
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
homo insanis - ebook
…zbyt wiele się dzieje jednocześnie, aby tak po prostu odsączyć prawdę od fałszu, sens od prowokacji… świat przyśpiesza, ale czy jest to początek zmiany, koniec czegoś czy początek końca… w jaki sposób rozumieć otaczającą rzeczywistość, która tworzy nasze jutro, a na którą mamy coraz mniejszy wpływ, jeśli w ogóle?
| Kategoria: | Proza |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8324-557-7 |
| Rozmiar pliku: | 1,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Niniejsze opracowanie nie ma charakteru naukowego w definicji nauki ani nie ma również na celu wzbudzenia niczego więcej, niż refleksji na ludzką kondycją, która zdaniem autora wcale się od zarania historii ludzkiego gatunku nie zmieniła. Pod przykrywką ogłady, pięknych słów i wszystkiego, co przyniosło odkrycie? Pisma, człowiek pozostaje ciągle tym samym.
Stworzeniem zagubionym w kosmicznej pustce, którego umysł, tam głęboko, wie, że jest się czego bać. Ale który jednocześnie do swojej egzystencji potrzebuje po prostu spokoju i bezpieczeństwa. Jednak jakaś druga siła przeszkadza w osiągnięciu tego stanu, choćby miał być tymczasowy, zatem człowiek w taki lub inny sposób, poprzez akt własny lub bierność i uzależnienie od systemu stworzonego przez innych, godzi się na nieustanny stan wrzenia. Człowiek zachowuje się, jak istota, która zapomniała, kim jest, bo nigdy tego nie odkryła?, która walczy sama ze sobą i z innymi ze swojego gatunku na śmierć i życie, nawet wtedy, gdy ta walka nie służy przetrwaniu a ma wyłącznie charakter kanibalizmu.
Autor opracowania stoi na stanowisku, że problemem nie jest nadmiar informacji, ani nawet potrzeba jakichś parazdolności ich przetwarzania, ale raczej algorytm, który jest w naszych umysłach tak stary jak milion plus lat historii rozwoju homo sapiens. Z jakichś powodów?, algorytm ten, jak stara wersja windowsa uniemożliwia zrozumienie celu własnej egzystencji, jako gatunku i podjęcia działań, które mogłyby przynieść jakieś pozytywne efekty. W to miejsce człowiek sam tworzy swojemu gatunkowi mnóstwo egzystencjalnych i śmiertelnych problemów, które następnie nieudolnie usiłuje naprawić, nie zawsze szczerze.Wojna toczy się swoim torem. Ciągle nie mogę się ogarnąć od myśli, jak to możliwe, że w XXI wieku, czy to już bliżej XXII, największym problemem stała się wojna tuż obok, pandemia spowodowana jak już dowiedziono, eksperymentami naukowymi, ceny gazu i ropy… Wszystkie te problemy najpierw człowieka przejmują i powodują, że wiele rzeczy staje się trudniejszymi, pojawiają się pytania, problemy, obawy, a ostatecznie można dojść do wniosku, do cholery jasnej, co tym razem?
Ani ja ani ty nie mamy realnego wpływu na decyzje podejmowane na szczeblach władzy i pieniędzy. Tymczasem te zachowania, polityki, sposoby postępowania, i już a priori od moralności czy etyki, ale w kontekście żyć lub gnić, robią się z miesiąca na miesiąc bardziej natarczywe, upierdliwe, obrzydliwe. To jakby pornografia, tylko w innej formie. Bo przecież wszędzie naokoło w internetowych brukowcach, które notabene są dość poczytne, tematy główne każdego dnia, to że kogoś zamordowano i jak dokładnie, dlaczego ktoś kogoś znowu uznał za takiego lub inną szmatę i generalnie wylewanie pomyj.
Ale olśniła mnie nagła myśl. Pedofilia w kościele, sobiepaństwo polityków, powszechne kłamstwa, które są przekłamywane innymi, a jeśli nawet udowodnisz prawdę, ona przestaje się liczyć. Ważne jest, że coś się znowu stało. Może to jest po prostu znak czasów. Może przez całe wieki to wszystko jakoś tam trwało, wcale nie lepiej, ale z powodu braku internetu i mniejszej liczby ludzi zwyczajnie łatwiej jakoś przechodziło. Jak wyglądałaby rzeczywistość w średniowieczu, gdyby w średniowiecznym internecie publikowano codziennie gwałty, tortury inkwizycji czy prezentowano poglądy różnych królów na ich naród i ogólnie na to, co lubią a czego nie.
Charakterystyczne jest funkcjonowanie baniek informacyjnych, pewne społeczności w sensie umysłowym, poglądowym czy jakim tam innym, po prostu funkcjonują w ramach pewnego paradygmatu i nic nie jest w stanie się przez to przebić. Prawda stała się tanim i dość pojemnym narzędziem do defraudowania rzeczywistości. Sarkazm za pomocą, którego na co dzień możemy się przed tym bronić na długo nie wystarczy. To jak ta broń wysyłana Ukraińcom. Wiadomo, że tego jest ciągle za mało i za późno. Rodzi się zatem pytanie, czy chodzi o to żeby wygrali czy o to żeby grali póki impreza trwa?
Ani obozy niemieckie, ani łagry ruskie, ani Bucza, ani dzieci z afrykańskich klęsk głodu, nic, ale to nic, dzień w dzień nie zmienia tego środowiska, które sobie humanoidzi stworzyli. Nie zmienia na lepsze. Właściwie nikomu nie zależy na czymś takim. Większym zależy na forsie i władzy, jak w średniowieczu. Małym zależy żeby przetrwać i czasami móc wykrzyczeć co im tam w duszy gra. To się przecież od tysięcy lat nic nie zmieniło. W tym prostym sensie. Gmatwanie rzeczywistości przeze tworzenie jej wielowątkową, rozmnażanie tych wątków, zmiana ich sensu i kontekstu, to wszystko ostatecznie powoduje, że jeśli nie ma się w mózgu dodatkowego miejsca i czasu wolnego, to trudno się połapać nawet w podstawowych kwestiach.
Człowiek zwyczajny lubi rzeczy proste, a raczej jego mózg. Nasz, twój mózg. Można to sobie sprawdzić empirycznie, na co dzień. Filtrując informacje, żeby nie oszaleć, człowiek ostatecznie skupia się na tym, co dla niego ważne do funkcjonowania. Nagabywany codziennie informacjami w stylu „zabito tego a tego, ktosiek zamordował rodzinę i kuzynów, znany polityk, aktor, milioner, inny ktosiek buduje bombę atomową, dzieci giną z głodu…” w końcu zaczyna to traktować jak szum tła a nie istotne informacje. Zweryfikowałem to przeglądając regularnie wiadomości i próbując się w nich doszukać pewnego sensu, drugiego dna i szerszego kontekstu, intencji autorów. Bo wiadomo, że wiadomości są interpretowane a nie przekazywane, a media też od kogoś zależą.
Ostatnio słuchałem jednego gościa po polsku. Znana rzecz. Często opowiada ciekawe rzeczy na internecie. Wszystko mi grało, aż po kilku odcinkach facet wypalił na koniec, że w naszym kraju jest za dużo kolorowych i ktoś celowo ich tutaj ładuje żeby plugawili naród. Sama idea nie jest mi obca, bo takie poglądy głoszą rozmaici w rozmaitych krajach, zwykle dla wywołania określonych efektów w postaci emocji. Ale od tej pory gościa nie oglądam. Wydawał mi się do rzeczy, a w końcu wyskoczył z czymś, co po prostu nie ma sensu. Bo jest obiektywnie bezsensowne.
Stworzeniem zagubionym w kosmicznej pustce, którego umysł, tam głęboko, wie, że jest się czego bać. Ale który jednocześnie do swojej egzystencji potrzebuje po prostu spokoju i bezpieczeństwa. Jednak jakaś druga siła przeszkadza w osiągnięciu tego stanu, choćby miał być tymczasowy, zatem człowiek w taki lub inny sposób, poprzez akt własny lub bierność i uzależnienie od systemu stworzonego przez innych, godzi się na nieustanny stan wrzenia. Człowiek zachowuje się, jak istota, która zapomniała, kim jest, bo nigdy tego nie odkryła?, która walczy sama ze sobą i z innymi ze swojego gatunku na śmierć i życie, nawet wtedy, gdy ta walka nie służy przetrwaniu a ma wyłącznie charakter kanibalizmu.
Autor opracowania stoi na stanowisku, że problemem nie jest nadmiar informacji, ani nawet potrzeba jakichś parazdolności ich przetwarzania, ale raczej algorytm, który jest w naszych umysłach tak stary jak milion plus lat historii rozwoju homo sapiens. Z jakichś powodów?, algorytm ten, jak stara wersja windowsa uniemożliwia zrozumienie celu własnej egzystencji, jako gatunku i podjęcia działań, które mogłyby przynieść jakieś pozytywne efekty. W to miejsce człowiek sam tworzy swojemu gatunkowi mnóstwo egzystencjalnych i śmiertelnych problemów, które następnie nieudolnie usiłuje naprawić, nie zawsze szczerze.Wojna toczy się swoim torem. Ciągle nie mogę się ogarnąć od myśli, jak to możliwe, że w XXI wieku, czy to już bliżej XXII, największym problemem stała się wojna tuż obok, pandemia spowodowana jak już dowiedziono, eksperymentami naukowymi, ceny gazu i ropy… Wszystkie te problemy najpierw człowieka przejmują i powodują, że wiele rzeczy staje się trudniejszymi, pojawiają się pytania, problemy, obawy, a ostatecznie można dojść do wniosku, do cholery jasnej, co tym razem?
Ani ja ani ty nie mamy realnego wpływu na decyzje podejmowane na szczeblach władzy i pieniędzy. Tymczasem te zachowania, polityki, sposoby postępowania, i już a priori od moralności czy etyki, ale w kontekście żyć lub gnić, robią się z miesiąca na miesiąc bardziej natarczywe, upierdliwe, obrzydliwe. To jakby pornografia, tylko w innej formie. Bo przecież wszędzie naokoło w internetowych brukowcach, które notabene są dość poczytne, tematy główne każdego dnia, to że kogoś zamordowano i jak dokładnie, dlaczego ktoś kogoś znowu uznał za takiego lub inną szmatę i generalnie wylewanie pomyj.
Ale olśniła mnie nagła myśl. Pedofilia w kościele, sobiepaństwo polityków, powszechne kłamstwa, które są przekłamywane innymi, a jeśli nawet udowodnisz prawdę, ona przestaje się liczyć. Ważne jest, że coś się znowu stało. Może to jest po prostu znak czasów. Może przez całe wieki to wszystko jakoś tam trwało, wcale nie lepiej, ale z powodu braku internetu i mniejszej liczby ludzi zwyczajnie łatwiej jakoś przechodziło. Jak wyglądałaby rzeczywistość w średniowieczu, gdyby w średniowiecznym internecie publikowano codziennie gwałty, tortury inkwizycji czy prezentowano poglądy różnych królów na ich naród i ogólnie na to, co lubią a czego nie.
Charakterystyczne jest funkcjonowanie baniek informacyjnych, pewne społeczności w sensie umysłowym, poglądowym czy jakim tam innym, po prostu funkcjonują w ramach pewnego paradygmatu i nic nie jest w stanie się przez to przebić. Prawda stała się tanim i dość pojemnym narzędziem do defraudowania rzeczywistości. Sarkazm za pomocą, którego na co dzień możemy się przed tym bronić na długo nie wystarczy. To jak ta broń wysyłana Ukraińcom. Wiadomo, że tego jest ciągle za mało i za późno. Rodzi się zatem pytanie, czy chodzi o to żeby wygrali czy o to żeby grali póki impreza trwa?
Ani obozy niemieckie, ani łagry ruskie, ani Bucza, ani dzieci z afrykańskich klęsk głodu, nic, ale to nic, dzień w dzień nie zmienia tego środowiska, które sobie humanoidzi stworzyli. Nie zmienia na lepsze. Właściwie nikomu nie zależy na czymś takim. Większym zależy na forsie i władzy, jak w średniowieczu. Małym zależy żeby przetrwać i czasami móc wykrzyczeć co im tam w duszy gra. To się przecież od tysięcy lat nic nie zmieniło. W tym prostym sensie. Gmatwanie rzeczywistości przeze tworzenie jej wielowątkową, rozmnażanie tych wątków, zmiana ich sensu i kontekstu, to wszystko ostatecznie powoduje, że jeśli nie ma się w mózgu dodatkowego miejsca i czasu wolnego, to trudno się połapać nawet w podstawowych kwestiach.
Człowiek zwyczajny lubi rzeczy proste, a raczej jego mózg. Nasz, twój mózg. Można to sobie sprawdzić empirycznie, na co dzień. Filtrując informacje, żeby nie oszaleć, człowiek ostatecznie skupia się na tym, co dla niego ważne do funkcjonowania. Nagabywany codziennie informacjami w stylu „zabito tego a tego, ktosiek zamordował rodzinę i kuzynów, znany polityk, aktor, milioner, inny ktosiek buduje bombę atomową, dzieci giną z głodu…” w końcu zaczyna to traktować jak szum tła a nie istotne informacje. Zweryfikowałem to przeglądając regularnie wiadomości i próbując się w nich doszukać pewnego sensu, drugiego dna i szerszego kontekstu, intencji autorów. Bo wiadomo, że wiadomości są interpretowane a nie przekazywane, a media też od kogoś zależą.
Ostatnio słuchałem jednego gościa po polsku. Znana rzecz. Często opowiada ciekawe rzeczy na internecie. Wszystko mi grało, aż po kilku odcinkach facet wypalił na koniec, że w naszym kraju jest za dużo kolorowych i ktoś celowo ich tutaj ładuje żeby plugawili naród. Sama idea nie jest mi obca, bo takie poglądy głoszą rozmaici w rozmaitych krajach, zwykle dla wywołania określonych efektów w postaci emocji. Ale od tej pory gościa nie oglądam. Wydawał mi się do rzeczy, a w końcu wyskoczył z czymś, co po prostu nie ma sensu. Bo jest obiektywnie bezsensowne.
więcej..
