MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
promocja
Hongkong - ebook
Wydawnictwo:
Tłumacz:
Format:
EPUB
Data wydania:
15 października 2025
Hongkong - ebook
Hongkong – niewielki punkt na mapie świata, jedna z głównych arterii globalnej gospodarki. Niegdysiejsza perła w koronie imperium brytyjskiego, brama do kontynentalnych Chin i główne centrum finansowe Azji. Chętnie odwiedzany przez ludzi z całego świata dzięki strategicznemu położeniu między Wschodem a Zachodem.
Jednak zryw społeczny z 2019 roku na zawsze zmienił oblicze Hongkongu, od tej pory znanego jako „miasto protestów”. Zjednoczeni wokół hasła „wyzwolić Hongkong, rewolucja naszych czasów” mieszkańcy stawiali czoła niekończącym się salwom gazu łzawiącego i gumowych kul oraz strumieniom wody z armatek. Ich bronią były pokojowe marsze, barykady, koktajle Mołotowa, taktyki miejskiej partyzantki oraz stawianie barykad.
Od tej pory protesty właściwie nie ustawały. Dały one początek symbolom nowej kultury: hymn, język gestów, zwroty językowe, krój czcionki, styl ubioru, maskotki i charakterystyczne barwy, deklaracje oraz istna eksplozja graffiti oraz sztuki publicznej. Do historii przeszły hasła „Bądź jak woda” zapożyczone z filozofii jednego z najsłynniejszych synów Hongkongu, Bruce’a Lee czy „Jeśli spłoniemy, spłoniecie razem z nami” z Igrzysk śmierci.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Politologia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7886-858-3 |
| Rozmiar pliku: | 7,0 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PRZYPISY
1 R. Hughes, _Borrowed Place, Borrowed Time: Hong Kong and Its Many Faces_, London 1976. ↩
2 Wywiad przeprowadzony 5 lipca 2023. (Jeśli nie podano inaczej, wszystkie niepublikowane wywiady przeprowadziła autorka i znajdują się one w jej archiwum). ↩
3 Cyt. za: Law-Wing-sang, _The Impossible Decolonization and the Radical Thought of Ng Chung-Yin_, w: Lu Pan (red.), _The 70s Weekly: Social Activism and Alternative Cultural Production in the 1970s Hong Kong_, Hong Kong 2023, s. 36. ↩
4 C. Chandler, _Discontents Afflicts Hong Kong_, „Washington Post”, 28 czerwca 2000. ↩
5 Wartościowe krytyczne opracowanie przedstawił W.I. Robinson, _Saskia Sassen and the Sociology of Globalization: A Critical Assessment_, „Sociological Analysis”, nr 3, 2009, s. 5–29. Studium przypadku Hongkongu jako metropolii globalnej – zob. S. Chiu, T. Lui, _Becoming a Chinese Global City_, New York 2009. ↩
6 Zgodnie z danymi Banku Światowego w 2023 roku Hongkong był na 13. miejscu pod względem PKB per capita: https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.PCAP.PP.CD?most_recent_value_desc=true&year_high_desc=true. Zob. także: Central Intelligence Agency, _Gini Index coefficient - distribution of family income_, https://www.cia.gov/the-world-factbook/field/gini-index-coefficient-distribution-of-family-income/country-comparison/. ↩
7 Spośród nich warto wymienić: F.L.F. Lee, J. Chan, _Media and Protest Logics in the Digital Era: The Umbrella Movement in Hong Kong_, Oxford 2018; oraz _Media, Social Mobilization, and Mass Protests in Post-Colonial Hong Kong: The Power of a Critical Event_, New York 2011. E. Cheng i in., _Total Mobilization from Below: Hong Kong’s Freedom Summer_, „China Quarterly”, nr 251, 2022, s. 629–659; E. Cheng, F.L.F. Lee (red.), Hybrid _Protest Logics and Relational Dynamics against Institutional Decay: Networked Movements in Asia_, „Social Movement Studies”, nr 22, 2023. ↩
8 A. G. Walder, _Political Sociology and Social Movement_, „Annual Review of Sociology”, nr 35, 2009, s. 397–398. ↩
9 Teorie społeczne, choć jawią się jako uniwersalne i ogólne, są tak naprawdę produktem bardzo konkretnych okoliczności. Znane nam dzisiaj teorie ruchów społecznych były formułowane w latach 70. ubiegłego wieku, w czasach zorganizowanego kapitalizmu, gdy ruchy utraciły swój antyhegemoniczny, radykalny charakter i stały się profesjonalnymi instytucjami z kadrą kierowniczą, funkcjonującymi w ramach zachodnich demokracji. Teorie te zatem skupiają się na aspektach logistycznych organizacji i mobilizacji. Próbując wtłoczyć przypadek Hongkongu w gorset tych rzekomo uniwersalnych teorii ruchów społecznych, kompletnie przeinaczamy istotę zmagań mieszkańców miasta i zaciemniamy ich totalny charakter. Tak samo budowane w latach 80. XX wieku teorie metropolii globalnych były intelektualną odpowiedzią na przejście od narodowego do ponadnarodowego kapitalizmu, od przemysłu wytwórczego do usługowego, i kładą większy nacisk na gospodarczą suwerenność państw narodowych oraz gospodarczą tożsamość korporacji. Ich głosicieli mniej interesują kulturalne i polityczne skutki rywalizacji geopolitycznej, ponadnarodowych przepływów idei lub narastających napięć społecznych wynikających z niestabilności rynków, odczuwane przez obywateli metropolii globalnych. ↩
10 J. Shigong, _China’s Hong Kong: The New Frontier Between Civilizations_, Hong Kong 2022, s. 5. ↩
11 Yang Li-shan, _Hong Kong Must Completely and Thoroughly Remove the Influence of Colonial Governance_, „Think Hong Kong”, 7 grudnia 2022, https://www.thinkhk.com/article/2022–12/07/58462.html. ↩
12 Zob. F. Fanon, _The Wretched of the Earth_, New York 1963 ZAMIENIĆ NA WYD. Z 2025; P. Bourdieu, A. Sayad, _Colonial Rule and Cultural Sabir_, „Etnography”, nr 5, 2004, s. 445–486; C. Elkins, _Legacy of Violence: A History of the British Empire_, New York 2022 ; A.I.R. White, _Who Cal Lead the Revolution?_, „Theory and Society”, nr 51, 2022, s. 457–485; A. Hochschild, _King Leopold’s Ghost: A Story of Greed, Terror and Heroism in Colonial Africa_, Houghton Mifflin 1999 ; G. Steinmetz, _The Devil’s Handwriting: Precoloniality and the German Colonial State in Qingdao, Samoa, and Southwest Africa_, Chicago 2007. ↩
13 Shuk Ying Chan, _Postolonial Global Justice_, Princeton 2025. ↩
14 W.D. Mignolo, C.E. Walsh, _On Decoloniality: Concepts, Analytics and Praxis_, Durham 2018, s. 136. ↩
15 Pragnę podziękować Wing Sang Law i Shuk Ying Chanowi za ich rady w kwestii teorii dekolonizacji. ↩
16 D. Meyer Temin, _A Decolonial Wrong Turn: Walter Mignolo’s Epistemic Politics_, „Constellations”, 6 marca 2024, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/1467–8675.12744. ↩
17 M. Tlostanova, _Decoloniality between a Travelling Concept and a Relational Onto-epistemic Political Stance_, w: A. Groglopo, J. Suarez-Krabbe (red.), _Coloniality and Decolonization in the Nordic Region_, London 2023, s. 152; M. Davidson, _Sea and Earth_, „New Left Review Sidecar”, 4 kwietnia 2024, https://newleftreview.org/sidecar/posts/sea-and-earth. ↩
18 T. Synder, _The War in Ukraine Is a Colonial War_, „New Yorker”, 28 kwietnia 2022; B. Kassymbekovo, _How Western Scholars Overlooked Russian Imperialism,_ „Al Jazeera”, 24 stycznia 2023, https://www.aljazeera.com/opinions/2023/1/24/how-western-scholars-overlooked-russian-imperialism; N. Kaul, _Kashmir Is Under the Heel of India’s Colonialism_, „Foreign Policy,” 13 sierpnia 2019, https://foreignpolicy.com/2019/08/13/kashmir-is-under-the-heel-of-indias-colonialism/; R. Khalidi, _The Hundred Year’s War on Palestine_, New York 2021. ↩
19 R. Connell, _Decolonizing Sociology_, „Contemporary Sociology”, nr 47, 2018, s. 399–407; M. Burawoy, _Decolonizing Sociology: The Significance of W.E.B. Du Bois_, „Critical Sociology”, nr 47, 2021, s. 545–554; J. Go, _Decolonizing Sociology: Epistemic Inequality and Sociological Thought_, „Social Problems”, nr 64, 2017, s. 194–199; tenże, _Thinking against Empire: Anti-Colonial Thought as Social Theory_, „British Journal of Sociology”, nr 74, 2023, s. 279–293; G. Steinmetz (red.), _Sociology and Empire,_ Durham 2013; J. Itzigsohn, K. Brown, _The Sociology of W.E.B. Du Bois: Racialized Modernity and the Global Color Line,_ New York 2020. ↩
20 R. Hammer, J. Itzigsohn, _Rethinking Historical Sociology,_ „Du Bois Review: Social Science Research on Race, First View”, 2024, s. 1–19; J. Go, _Postcolonial Possibilities for the Sociology of Race_, „Sociology of Race and Ethnicity”, nr 4 (4), 2018, s. 439–451. ↩
21 W.D. Mignolo, C. E. Walsh, dz. cyt., s. 28. ↩
22 J. Itzigsohn, _On Decolonial Sociology_, „Transilvania”, nr 4, 2023, s. 1–12. O socjologii postkolonialnej, zob. J. Go, _Postcolonial Thought and Social Theory_, New York 2016. ↩
23 R. Hammer, A.I.R. White, _Toward a Sociology of Colonial Subjectivity: Political Agency in Haiti and Liberia_, „Sociology of Race and Ethnicity”, nr 5 (2), 2019, s. 215–228; A. Getachew, _Worldmaking after Empire_, Princeton 2019; J. Casimir, _The Haitians: A Decolonial History_, Chapel Hill 2020; Shuk Ying Chan, _Postcolonial Global Justice_, Princeton 2025. ↩
24 E.P. Thompson, _The Making of the English Working Class_, London 1963, wstęp. ↩
25 R. O’Hanlon, _Recovering the Subject: Subaltern Studies and Histories of Resistance in Colonial South Asia_, „Modern Asian Studies”, nr 22, 1988, s. 204–205. ↩
26 A. Mbembe, _Out of the Dark Night_, New York 2021, s. 2–3. ↩
27 _Hong Kong Was Not British Colony as China Did Not Recognise Unequal Treaties Ceding City to Britain, New Textbooks Reveal_, „South China Morning Post”, 13 czerwca 2022, https://www.scmp.com/news/hong-kong/education/article/3181560/hong-kong-was-not-british-colony-china-did-not-recognise. ↩
28 F. Fanon, _Wyklęty lud ziemi,_ przeł. H. Tyhielska, Kraków 2025, s. 219. ↩
29 M. Kundera, _Księga śmiechu i zapomnienia_, przeł. P. Godlewski, A. Jagodziński, Warszawa 2005, s. 6. ↩
.
1* Zarówno w literaturze polskiej jak i i angielskiej występują dwa określenia: rewolucja (_revolution_) oraz ruch (_movement_) parasolkowy (lub parasolek). Ze względu na wyraźne rozgraniczanie przez autorkę tych dwóch terminów i celowe stosowanie _movement_, w niniejszej pracy także funkcjonuje nazwa „ruch parasolkowy” – _przyp. tłum._ ↩
1 R. Hughes, _Borrowed Place, Borrowed Time: Hong Kong and Its Many Faces_, London 1976. ↩
2 Wywiad przeprowadzony 5 lipca 2023. (Jeśli nie podano inaczej, wszystkie niepublikowane wywiady przeprowadziła autorka i znajdują się one w jej archiwum). ↩
3 Cyt. za: Law-Wing-sang, _The Impossible Decolonization and the Radical Thought of Ng Chung-Yin_, w: Lu Pan (red.), _The 70s Weekly: Social Activism and Alternative Cultural Production in the 1970s Hong Kong_, Hong Kong 2023, s. 36. ↩
4 C. Chandler, _Discontents Afflicts Hong Kong_, „Washington Post”, 28 czerwca 2000. ↩
5 Wartościowe krytyczne opracowanie przedstawił W.I. Robinson, _Saskia Sassen and the Sociology of Globalization: A Critical Assessment_, „Sociological Analysis”, nr 3, 2009, s. 5–29. Studium przypadku Hongkongu jako metropolii globalnej – zob. S. Chiu, T. Lui, _Becoming a Chinese Global City_, New York 2009. ↩
6 Zgodnie z danymi Banku Światowego w 2023 roku Hongkong był na 13. miejscu pod względem PKB per capita: https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.PCAP.PP.CD?most_recent_value_desc=true&year_high_desc=true. Zob. także: Central Intelligence Agency, _Gini Index coefficient - distribution of family income_, https://www.cia.gov/the-world-factbook/field/gini-index-coefficient-distribution-of-family-income/country-comparison/. ↩
7 Spośród nich warto wymienić: F.L.F. Lee, J. Chan, _Media and Protest Logics in the Digital Era: The Umbrella Movement in Hong Kong_, Oxford 2018; oraz _Media, Social Mobilization, and Mass Protests in Post-Colonial Hong Kong: The Power of a Critical Event_, New York 2011. E. Cheng i in., _Total Mobilization from Below: Hong Kong’s Freedom Summer_, „China Quarterly”, nr 251, 2022, s. 629–659; E. Cheng, F.L.F. Lee (red.), Hybrid _Protest Logics and Relational Dynamics against Institutional Decay: Networked Movements in Asia_, „Social Movement Studies”, nr 22, 2023. ↩
8 A. G. Walder, _Political Sociology and Social Movement_, „Annual Review of Sociology”, nr 35, 2009, s. 397–398. ↩
9 Teorie społeczne, choć jawią się jako uniwersalne i ogólne, są tak naprawdę produktem bardzo konkretnych okoliczności. Znane nam dzisiaj teorie ruchów społecznych były formułowane w latach 70. ubiegłego wieku, w czasach zorganizowanego kapitalizmu, gdy ruchy utraciły swój antyhegemoniczny, radykalny charakter i stały się profesjonalnymi instytucjami z kadrą kierowniczą, funkcjonującymi w ramach zachodnich demokracji. Teorie te zatem skupiają się na aspektach logistycznych organizacji i mobilizacji. Próbując wtłoczyć przypadek Hongkongu w gorset tych rzekomo uniwersalnych teorii ruchów społecznych, kompletnie przeinaczamy istotę zmagań mieszkańców miasta i zaciemniamy ich totalny charakter. Tak samo budowane w latach 80. XX wieku teorie metropolii globalnych były intelektualną odpowiedzią na przejście od narodowego do ponadnarodowego kapitalizmu, od przemysłu wytwórczego do usługowego, i kładą większy nacisk na gospodarczą suwerenność państw narodowych oraz gospodarczą tożsamość korporacji. Ich głosicieli mniej interesują kulturalne i polityczne skutki rywalizacji geopolitycznej, ponadnarodowych przepływów idei lub narastających napięć społecznych wynikających z niestabilności rynków, odczuwane przez obywateli metropolii globalnych. ↩
10 J. Shigong, _China’s Hong Kong: The New Frontier Between Civilizations_, Hong Kong 2022, s. 5. ↩
11 Yang Li-shan, _Hong Kong Must Completely and Thoroughly Remove the Influence of Colonial Governance_, „Think Hong Kong”, 7 grudnia 2022, https://www.thinkhk.com/article/2022–12/07/58462.html. ↩
12 Zob. F. Fanon, _The Wretched of the Earth_, New York 1963 ZAMIENIĆ NA WYD. Z 2025; P. Bourdieu, A. Sayad, _Colonial Rule and Cultural Sabir_, „Etnography”, nr 5, 2004, s. 445–486; C. Elkins, _Legacy of Violence: A History of the British Empire_, New York 2022 ; A.I.R. White, _Who Cal Lead the Revolution?_, „Theory and Society”, nr 51, 2022, s. 457–485; A. Hochschild, _King Leopold’s Ghost: A Story of Greed, Terror and Heroism in Colonial Africa_, Houghton Mifflin 1999 ; G. Steinmetz, _The Devil’s Handwriting: Precoloniality and the German Colonial State in Qingdao, Samoa, and Southwest Africa_, Chicago 2007. ↩
13 Shuk Ying Chan, _Postolonial Global Justice_, Princeton 2025. ↩
14 W.D. Mignolo, C.E. Walsh, _On Decoloniality: Concepts, Analytics and Praxis_, Durham 2018, s. 136. ↩
15 Pragnę podziękować Wing Sang Law i Shuk Ying Chanowi za ich rady w kwestii teorii dekolonizacji. ↩
16 D. Meyer Temin, _A Decolonial Wrong Turn: Walter Mignolo’s Epistemic Politics_, „Constellations”, 6 marca 2024, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/1467–8675.12744. ↩
17 M. Tlostanova, _Decoloniality between a Travelling Concept and a Relational Onto-epistemic Political Stance_, w: A. Groglopo, J. Suarez-Krabbe (red.), _Coloniality and Decolonization in the Nordic Region_, London 2023, s. 152; M. Davidson, _Sea and Earth_, „New Left Review Sidecar”, 4 kwietnia 2024, https://newleftreview.org/sidecar/posts/sea-and-earth. ↩
18 T. Synder, _The War in Ukraine Is a Colonial War_, „New Yorker”, 28 kwietnia 2022; B. Kassymbekovo, _How Western Scholars Overlooked Russian Imperialism,_ „Al Jazeera”, 24 stycznia 2023, https://www.aljazeera.com/opinions/2023/1/24/how-western-scholars-overlooked-russian-imperialism; N. Kaul, _Kashmir Is Under the Heel of India’s Colonialism_, „Foreign Policy,” 13 sierpnia 2019, https://foreignpolicy.com/2019/08/13/kashmir-is-under-the-heel-of-indias-colonialism/; R. Khalidi, _The Hundred Year’s War on Palestine_, New York 2021. ↩
19 R. Connell, _Decolonizing Sociology_, „Contemporary Sociology”, nr 47, 2018, s. 399–407; M. Burawoy, _Decolonizing Sociology: The Significance of W.E.B. Du Bois_, „Critical Sociology”, nr 47, 2021, s. 545–554; J. Go, _Decolonizing Sociology: Epistemic Inequality and Sociological Thought_, „Social Problems”, nr 64, 2017, s. 194–199; tenże, _Thinking against Empire: Anti-Colonial Thought as Social Theory_, „British Journal of Sociology”, nr 74, 2023, s. 279–293; G. Steinmetz (red.), _Sociology and Empire,_ Durham 2013; J. Itzigsohn, K. Brown, _The Sociology of W.E.B. Du Bois: Racialized Modernity and the Global Color Line,_ New York 2020. ↩
20 R. Hammer, J. Itzigsohn, _Rethinking Historical Sociology,_ „Du Bois Review: Social Science Research on Race, First View”, 2024, s. 1–19; J. Go, _Postcolonial Possibilities for the Sociology of Race_, „Sociology of Race and Ethnicity”, nr 4 (4), 2018, s. 439–451. ↩
21 W.D. Mignolo, C. E. Walsh, dz. cyt., s. 28. ↩
22 J. Itzigsohn, _On Decolonial Sociology_, „Transilvania”, nr 4, 2023, s. 1–12. O socjologii postkolonialnej, zob. J. Go, _Postcolonial Thought and Social Theory_, New York 2016. ↩
23 R. Hammer, A.I.R. White, _Toward a Sociology of Colonial Subjectivity: Political Agency in Haiti and Liberia_, „Sociology of Race and Ethnicity”, nr 5 (2), 2019, s. 215–228; A. Getachew, _Worldmaking after Empire_, Princeton 2019; J. Casimir, _The Haitians: A Decolonial History_, Chapel Hill 2020; Shuk Ying Chan, _Postcolonial Global Justice_, Princeton 2025. ↩
24 E.P. Thompson, _The Making of the English Working Class_, London 1963, wstęp. ↩
25 R. O’Hanlon, _Recovering the Subject: Subaltern Studies and Histories of Resistance in Colonial South Asia_, „Modern Asian Studies”, nr 22, 1988, s. 204–205. ↩
26 A. Mbembe, _Out of the Dark Night_, New York 2021, s. 2–3. ↩
27 _Hong Kong Was Not British Colony as China Did Not Recognise Unequal Treaties Ceding City to Britain, New Textbooks Reveal_, „South China Morning Post”, 13 czerwca 2022, https://www.scmp.com/news/hong-kong/education/article/3181560/hong-kong-was-not-british-colony-china-did-not-recognise. ↩
28 F. Fanon, _Wyklęty lud ziemi,_ przeł. H. Tyhielska, Kraków 2025, s. 219. ↩
29 M. Kundera, _Księga śmiechu i zapomnienia_, przeł. P. Godlewski, A. Jagodziński, Warszawa 2005, s. 6. ↩
.
1* Zarówno w literaturze polskiej jak i i angielskiej występują dwa określenia: rewolucja (_revolution_) oraz ruch (_movement_) parasolkowy (lub parasolek). Ze względu na wyraźne rozgraniczanie przez autorkę tych dwóch terminów i celowe stosowanie _movement_, w niniejszej pracy także funkcjonuje nazwa „ruch parasolkowy” – _przyp. tłum._ ↩
więcej..
