MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
Iniekcje w medycynie sportowej - ebook
Iniekcje w medycynie sportowej - ebook
Książka jest praktycznym kompendium wiedzy w zakresie iniekcji diagnostycznych i terapeutycznych w narządzie ruchu. W usystematyzowany sposób przedstawia podstawy ultrasonografii na potrzeby wykonywania iniekcji pod kontrolą USG, wskazania i przeciwwskazania i rodzaje wykonywanych zabiegów, używane środki znieczulające. Omówione zostały również techniki iniekcji do poszczególnych okolic ciała i stawów. Polecamy ją lekarzom medycyny sportowej, rehabilitacji medycznej, ortopedii i reumatologii.
| Kategoria: | Medycyna |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-01-24165-0 |
| Rozmiar pliku: | 3,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
dr n. med. Bartłomiej Kacprzak
Lekarz; absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (2004–2010). Chirurg rezydent w Szpitalu Miejskim im. dr. E. Sonnenberga w Łodzi (2011–2014), rezydent specjalizacji ortopedyczno-traumatologicznej pod kierunkiem prof. Marka Syndera w Wojewódzkim Centrum Ortopedii i Rehabilitacji Narządu Ruchu im. dr. Z. Radlińskiego (2014–2017). Ortopeda w Centrum Medycznym Księży Młyn w Łodzi (od 2015 r.). Założyciel Orto Med Sport (2011 r.), sieci klinik specjalizujących się w ortopedii, traumatologii i rehabilitacji, w których realizuje swoje autorskie projekty, pozwalające pacjentom wrócić do formy.
W 2021 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych. W 2023 r. zdał egzamin specjalizacyjny. Uczestnik międzynarodowych szkoleń i konferencji naukowych, organizowanych m.in. przez ICRS (Saloniki, Miami, 2022 r.), Isokinetic (Londyn, 2015 r.; Barcelona, 2018 r.), Villa Stuart Romana Clinic (Rzym, 2017 r.), ISAKOS (Lyon, 2015 r.), Quatar International Musculoskeletal Medicine & Rehabilitation (Doha, 2017 r.). Jest członkiem międzynarodowych organizacji branżowych, m.in. ISAKOS i ESSKA.
Kierownik badań nad przebudową więzadła krzyżowego przedniego. Twórca testu służącego do oceny sprawności więzadła – BK21Test. Autor książek z zakresu profilaktyki i edukacji w sporcie: „Zachowawcze i chirurgiczne leczenie urazów stawu kolanowego”, „ACL BK21. Protokół rehabilitacyjny”, „Motywatorki. Jak zdrowo być sportowcem”, „OMS Roll – Jak uniknąć kontuzji. Profilaktyka i edukacja 6+”, „Rollek i Bollek”, „Dzienniczek młodego sportowca”. Autor OMS Roll i OMS App (rollerów i aplikacji do rehabilitacji). Pomysłodawca i twórca mobilnego centrum diagnostyki, rehabilitacji i regeneracji BK21 Recovery Bus. Twórca Akademii Artroskopii „Ludzkich Szkół Artroskopii” i wykładowca na Wydziale Pielęgniarstwa Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Pomysłodawca i organizator Programu Edukacji Zdrowotnej w Sporcie.
Prywatnie pasjonat motoryzacji i piłki nożnej. Lubi słońce i morze – w nielicznych wolnych od pracy chwilach szuka miejsc, w których może naładować akumulatory, korzystając z dobrodziejstw ciepłych plaż i wody.WSTĘP
W praktyce lekarskiej iniekcje stanowią ciekawą i ważną opcję terapeutyczną. To wspaniałe narzędzie współczesnej medycyny. Dzięki nim można między innymi zahamować rozwój choroby, zniwelować ból, obrzęk, wygasić stan zapalny, przyspieszyć naturalne mechanizmy gojenia się. Korzyści te osiąga się przy stosunkowo małym stopniu ingerencji w ciało pacjenta.
Ważne jest jednak, aby iniekcje stosować z rozwagą i w umiejętny sposób. Niewłaściwe miejsce podania, dobór środka lub preparatu czy częstości iniekcji może skutkować szeregiem działań niepożądanych – od mniej do bardziej poważnych.
W związku z tym, że obecnie brakuje na rynku literatury na ten temat, a dostęp do praktycznej wiedzy jest ograniczony, postanowiliśmy zebrać merytoryczne treści dotyczące zastrzyków w nadziei, że okażą się pomocne dla lekarzy różnych specjalizacji: ortopedów, radiologów, internistów, lekarzy rodzinnych, lekarzy medycyny sportowej czy fizjoterapeutów. Chcielibyśmy, aby zebrana wiedza okazała się użyteczna w ich praktyce i pomocna w poprawie bezpieczeństwa oraz efektywności leczenia pacjenta.1
Badanie ultrasonograficzne – kostno-stawowy „stetoskop”
1.1. Podstawy badania ultrasonograficznego
Badanie ultrasonograficzne (USG) w ostatnich latach niewątpliwie zyskało na popularności. Ultrasonograf to urządzenie często dostępne w naszym gabinecie, które pozwala nam zajrzeć w głąb tkanek. Niewątpliwymi atutami tego rodzaju diagnostyki są nieinwazyjność oraz szybkość wykonania. Co bardzo ważne, dla nas jako adeptów sztuki wykonywania iniekcji, jest to badanie odbywające się w czasie rzeczywistym i pozwalające na bieżąco obserwować zmiany, jakie wywołuje się w organizmie. Można je wykonać w wygodnej dla pacjenta pozycji.
Kontrola ultrasonograficzna prowadzenia igły pozwala na bezpieczne podawanie leków i wykonywanie ewakuacji treści płynnych. Poprawia skuteczność takich zabiegów, zapewniając precyzyjne umieszczenie igły w docelowym miejscu. Wykonywanie zabiegu pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego skraca czas leczenia (lek zostaje precyzyjnie wprowadzony w miejsce docelowe, ewakuowana jest cała zawartość przestrzeni płynowych, nawet wielokomorowych) oraz minimalizuje dolegliwości bólowe (poprzez wybór optymalnego miejsca dostępu, z pominięciem ścięgien, naczyń i nerwów obwodowych).
Podstawowe pojęcia
• Echogeniczność – zdolność danej struktury do odbijania fal ultradźwiękowych (stąd różne odcienie malujące się na ekranie).
• Hipoechogeniczność – ciemniejsze obszary niż otaczające struktury, mięśnie, niektóre nerwy, narządy miąższowe.
• Hiperechogeniczne – jaśniejsze obszary niż otaczające struktury (białe, mocno świecące, np. kości, opłucna, powięź).
• Bezechowe – brak echa (czarne, ale bez refleksów – zwykle wypełnione płynem, np. naczynia, torbiele, niektóre nerwy).
• lzoechogeniczne – w kolorze otaczających tkanek.
• Anizotropia – zjawisko zmiany echogeniczności w zależności od kąta przyłożenia głowicy (np. nerw udowy, kulszowy).
Kontrola położenia igły
Istnieją dwa sposoby prowadzenia igły, w zależności od jej przyłożenia do czoła głowicy:
• poprzeczny (out of plane) – gdy igła jest wkłuwana w połowie długości głowicy i jest widoczna jako cieniujący punkt. Obserwacji podlega ruch tkanek w trakcie przechodzenia przez nie igły. Sposób ten pozwala na swobodne operowanie igłą bez zmiany położenia głowicy;
• podłużny (in plane) – gdy igła jest wkłuwana przy krótkim boku głowicy. Jest to sposób łatwiejszy dla początkujących. Wadą jest utrata obrazu przy jakiejkolwiek zmianie kąta jego przyłożenia – głowica musi podążać za igłą.
Rycina 1.1.
Sposób prowadzenia igły – schemat i zdjęcie USG: A – poprzeczny (_out of plane_); B – podłużny (_in plane_).
1.2. Rodzaje głowic
Bardzo ważne jest, aby do poszczególnych wykonywanych czynności dobrać odpowiedni rodzaj głowicy, która umożliwi uzyskanie odpowiedniego obrazu.
Wybór głowicy dyktuje budowa pacjenta – im jest szczuplejszy, tym bardziej trzeba się kierować ku głowicom o wysokiej częstotliwości, które jednak zdecydowanie płycej penetrują tkanki. Po wyborze głowicy należy wybrać tzw. preset.
Najpopularniejszym wyborem jest preset ortopedyczny lub tarczycowy. Zaleca się jednak przetestować różne ustawienia aparatu, badając kilka osób przed wykonywaniem jakichkolwiek zabiegów.
Lekarz; absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (2004–2010). Chirurg rezydent w Szpitalu Miejskim im. dr. E. Sonnenberga w Łodzi (2011–2014), rezydent specjalizacji ortopedyczno-traumatologicznej pod kierunkiem prof. Marka Syndera w Wojewódzkim Centrum Ortopedii i Rehabilitacji Narządu Ruchu im. dr. Z. Radlińskiego (2014–2017). Ortopeda w Centrum Medycznym Księży Młyn w Łodzi (od 2015 r.). Założyciel Orto Med Sport (2011 r.), sieci klinik specjalizujących się w ortopedii, traumatologii i rehabilitacji, w których realizuje swoje autorskie projekty, pozwalające pacjentom wrócić do formy.
W 2021 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych. W 2023 r. zdał egzamin specjalizacyjny. Uczestnik międzynarodowych szkoleń i konferencji naukowych, organizowanych m.in. przez ICRS (Saloniki, Miami, 2022 r.), Isokinetic (Londyn, 2015 r.; Barcelona, 2018 r.), Villa Stuart Romana Clinic (Rzym, 2017 r.), ISAKOS (Lyon, 2015 r.), Quatar International Musculoskeletal Medicine & Rehabilitation (Doha, 2017 r.). Jest członkiem międzynarodowych organizacji branżowych, m.in. ISAKOS i ESSKA.
Kierownik badań nad przebudową więzadła krzyżowego przedniego. Twórca testu służącego do oceny sprawności więzadła – BK21Test. Autor książek z zakresu profilaktyki i edukacji w sporcie: „Zachowawcze i chirurgiczne leczenie urazów stawu kolanowego”, „ACL BK21. Protokół rehabilitacyjny”, „Motywatorki. Jak zdrowo być sportowcem”, „OMS Roll – Jak uniknąć kontuzji. Profilaktyka i edukacja 6+”, „Rollek i Bollek”, „Dzienniczek młodego sportowca”. Autor OMS Roll i OMS App (rollerów i aplikacji do rehabilitacji). Pomysłodawca i twórca mobilnego centrum diagnostyki, rehabilitacji i regeneracji BK21 Recovery Bus. Twórca Akademii Artroskopii „Ludzkich Szkół Artroskopii” i wykładowca na Wydziale Pielęgniarstwa Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Pomysłodawca i organizator Programu Edukacji Zdrowotnej w Sporcie.
Prywatnie pasjonat motoryzacji i piłki nożnej. Lubi słońce i morze – w nielicznych wolnych od pracy chwilach szuka miejsc, w których może naładować akumulatory, korzystając z dobrodziejstw ciepłych plaż i wody.WSTĘP
W praktyce lekarskiej iniekcje stanowią ciekawą i ważną opcję terapeutyczną. To wspaniałe narzędzie współczesnej medycyny. Dzięki nim można między innymi zahamować rozwój choroby, zniwelować ból, obrzęk, wygasić stan zapalny, przyspieszyć naturalne mechanizmy gojenia się. Korzyści te osiąga się przy stosunkowo małym stopniu ingerencji w ciało pacjenta.
Ważne jest jednak, aby iniekcje stosować z rozwagą i w umiejętny sposób. Niewłaściwe miejsce podania, dobór środka lub preparatu czy częstości iniekcji może skutkować szeregiem działań niepożądanych – od mniej do bardziej poważnych.
W związku z tym, że obecnie brakuje na rynku literatury na ten temat, a dostęp do praktycznej wiedzy jest ograniczony, postanowiliśmy zebrać merytoryczne treści dotyczące zastrzyków w nadziei, że okażą się pomocne dla lekarzy różnych specjalizacji: ortopedów, radiologów, internistów, lekarzy rodzinnych, lekarzy medycyny sportowej czy fizjoterapeutów. Chcielibyśmy, aby zebrana wiedza okazała się użyteczna w ich praktyce i pomocna w poprawie bezpieczeństwa oraz efektywności leczenia pacjenta.1
Badanie ultrasonograficzne – kostno-stawowy „stetoskop”
1.1. Podstawy badania ultrasonograficznego
Badanie ultrasonograficzne (USG) w ostatnich latach niewątpliwie zyskało na popularności. Ultrasonograf to urządzenie często dostępne w naszym gabinecie, które pozwala nam zajrzeć w głąb tkanek. Niewątpliwymi atutami tego rodzaju diagnostyki są nieinwazyjność oraz szybkość wykonania. Co bardzo ważne, dla nas jako adeptów sztuki wykonywania iniekcji, jest to badanie odbywające się w czasie rzeczywistym i pozwalające na bieżąco obserwować zmiany, jakie wywołuje się w organizmie. Można je wykonać w wygodnej dla pacjenta pozycji.
Kontrola ultrasonograficzna prowadzenia igły pozwala na bezpieczne podawanie leków i wykonywanie ewakuacji treści płynnych. Poprawia skuteczność takich zabiegów, zapewniając precyzyjne umieszczenie igły w docelowym miejscu. Wykonywanie zabiegu pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego skraca czas leczenia (lek zostaje precyzyjnie wprowadzony w miejsce docelowe, ewakuowana jest cała zawartość przestrzeni płynowych, nawet wielokomorowych) oraz minimalizuje dolegliwości bólowe (poprzez wybór optymalnego miejsca dostępu, z pominięciem ścięgien, naczyń i nerwów obwodowych).
Podstawowe pojęcia
• Echogeniczność – zdolność danej struktury do odbijania fal ultradźwiękowych (stąd różne odcienie malujące się na ekranie).
• Hipoechogeniczność – ciemniejsze obszary niż otaczające struktury, mięśnie, niektóre nerwy, narządy miąższowe.
• Hiperechogeniczne – jaśniejsze obszary niż otaczające struktury (białe, mocno świecące, np. kości, opłucna, powięź).
• Bezechowe – brak echa (czarne, ale bez refleksów – zwykle wypełnione płynem, np. naczynia, torbiele, niektóre nerwy).
• lzoechogeniczne – w kolorze otaczających tkanek.
• Anizotropia – zjawisko zmiany echogeniczności w zależności od kąta przyłożenia głowicy (np. nerw udowy, kulszowy).
Kontrola położenia igły
Istnieją dwa sposoby prowadzenia igły, w zależności od jej przyłożenia do czoła głowicy:
• poprzeczny (out of plane) – gdy igła jest wkłuwana w połowie długości głowicy i jest widoczna jako cieniujący punkt. Obserwacji podlega ruch tkanek w trakcie przechodzenia przez nie igły. Sposób ten pozwala na swobodne operowanie igłą bez zmiany położenia głowicy;
• podłużny (in plane) – gdy igła jest wkłuwana przy krótkim boku głowicy. Jest to sposób łatwiejszy dla początkujących. Wadą jest utrata obrazu przy jakiejkolwiek zmianie kąta jego przyłożenia – głowica musi podążać za igłą.
Rycina 1.1.
Sposób prowadzenia igły – schemat i zdjęcie USG: A – poprzeczny (_out of plane_); B – podłużny (_in plane_).
1.2. Rodzaje głowic
Bardzo ważne jest, aby do poszczególnych wykonywanych czynności dobrać odpowiedni rodzaj głowicy, która umożliwi uzyskanie odpowiedniego obrazu.
Wybór głowicy dyktuje budowa pacjenta – im jest szczuplejszy, tym bardziej trzeba się kierować ku głowicom o wysokiej częstotliwości, które jednak zdecydowanie płycej penetrują tkanki. Po wyborze głowicy należy wybrać tzw. preset.
Najpopularniejszym wyborem jest preset ortopedyczny lub tarczycowy. Zaleca się jednak przetestować różne ustawienia aparatu, badając kilka osób przed wykonywaniem jakichkolwiek zabiegów.
więcej..
