- nowość
Jak? Gdzie? Kiedy? Everyday English dla Polaków - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
18 października 2013
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Jak? Gdzie? Kiedy? Everyday English dla Polaków - ebook
Dzięki tej książce będziesz wiedział, jak po angielsku zaprosić kolegę, a jak szefa na kolację, dziewczynę do kina i na randkę, jak grzecznie o coś poprosić, jak podziękować, przeprosić za coś, jak wyrazić swoje niezadowolenie, złość, radość, oburzenie, zachwyt, jak mówić o miłości, zazdrości, nienawiści, szczęściu i pechu.
Pomogą ci w tym zawarte w książce: słownictwo i zwroty typowe dla różnych sytuacji życia codziennego, zebrane w bloki tematyczne. Książka zawiera także krótkie scenki-historyjki, które ilustrują, jak użyć słowa i zwroty przydatne w danej sytuacji.
Jak? Gdzie? Kiedy? zaspokoi potrzeby uczniów, maturzystów, studentów i uczestników kursów uczących się języka angielskiego zarówno na poziomie podstawowym, jak i zaawansowanym. Książka jest przydatna także dla nauczycieli, uczących według bloków tematycznych. Językiem wyjściowym książki jest język polski.
| Kategoria: | Angielski |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7561-386-5 |
| Rozmiar pliku: | 1,6 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PRZEDMOWA
Drodzy Uczniowie!
Dla około 370 milionów ludzi na świecie język angielski jest językiem ojczystym. Jest też językiem urzędowym w 54 krajach, np. w Indiach, Irlandii, na Hawajach i wielu innych wyspach, co oznacza, że kilkaset następnych milionów ludzi również się posługuje tym językiem. Jeśli dodamy do tego liczbę około 1,5 miliarda osób, dla których język angielski jest językiem obcym, ale znając go, porozumiewają się z cudzoziemcami, liczba osób mówiących po angielsku będzie imponująca, bo zbliży się do około 2 miliardów! Nie ma innego międzynarodowego języka na świecie, który byłby częściej używany niż język angielski.
Jest to powód wystarczający, aby chcieć się go nauczyć, zakładając, że chcemy być otwarci na świat. Rzecz jasna, że każdy chciałby opanować język obcy jak najszybciej w sposób łatwy, a do tego jeszcze przyjemny. Dlatego obecnie wiele szkół językowych, kursów, nauczycieli poleca swoje metody, zachwalając je jako te, które mają zapewnić taki właśnie sposób nauczenia się języka obcego. Niestety, jak dotychczas nie wymyślono metody, aby błyskawicznie przelać wiedzę językową z jednej głowy, która ją ma, do drugiej, która jej nie ma. Nie można też, ucząc się języka obcego, niczego wydedukować, wyprowadzić z jednej struktury drugiej struktury, posługując się logiką, wzorem, zasadą, tak jak robimy to w matematyce. Ani nie można zastosować metody greckiego filozofa Sokratesa (żyjącego w latach 470 p.n.e.–399 p.n.e.), który nazwał ją metodą majeutyczną, tj. położniczą. Twierdził, że każdy uczeń ma od zawsze w swojej głowie zasób wiedzy, ale nie jest jej świadom. Nauczyciel więc powinien być jak położnik i umieć ją – jak położnik dziecko – z głowy ucznia wydobyć za pomocą odpowiednio ukierunkowanej rozmowy. Jednak teza Sokratesa odnosiła się do wiedzy uczniów na temat dobra i zła i ich rozróżniania, a o językach obcych Sokrates nic nie mówił, bo pewnie wiedział, że jeśli chodzi o ten rodzaj wiedzy, to nie można wyjąć z głowy tego, co się w niej wcześniej nie znalazło.
Uczenie się każdego języka obcego to po prostu uczenie się go na pamięć. Jeśli nie opanujemy pamięciowo podstawowych struktur gramatycznych i odpowiedniego zasobu słówek, nigdy nie nauczymy się języka obcego. Pamięć jest najważniejsza, a uczenie się języka obcego to proces, który musi być rozciągnięty w czasie. Można jednak przez odpowiednie przedstawienie materiału językowego ułatwić zapamiętywanie obcych słówek i wyrażeń, a przez to skrócić proces uczenia. Dlatego pisząc tę książkę z myślą o moich uczniach, postanowiłam zastosować następujące ułatwiające sposoby uczenia się języka angielskiego:
- W książce punktem wyjścia jest język polski. Każdy uczący się języka obcego przez dłuższy czas myśli najpierw po polsku, a potem szuka w pamięci odpowiedników w języku obcym. Sprawdzianem, że opanowaliśmy dany język obcy doskonale, jest moment, gdy zaczynamy myśleć w języku, którego się uczymy.
- Książka ma rozdziały tematyczne: jeden temat – jeden rozdział. Słówka i wyrażenia zgromadzone w jednym miejscu i odnoszące się tylko do jednego tematu łatwiej kojarzyć i zapamiętać.
- W każdym rozdziale jest najpierw słowniczek, w którym są hasła rzeczownikowe, czasownikowe i przymiotnikowe podane razem z łączącymi się z nimi przyimkami. To zapewnia uczniowi, że wyrazi się poprawnie. Na przykład nie wystarczy wiedzieć, że słowo „uwaga” to po angielsku _attention_. Jeśli bowiem będziemy chcieli powiedzieć zdanie „Ja zawsze zwracam uwagę na to, co jem”, to musimy wiedzieć, że w tym wypadku słowo _attention_ łączy się z czasownikiem _pay_ (broń Boże _return_ lub _give back_! – jest to tzw. kolokacja) oraz z przyimkiem _to_ (a nie _on_!).
Poprawnie zdanie to będzie brzmiało: _I always pay attention to what I eat_. W słowniczku niektóre hasła są wyróżnione (wysunięte do lewego marginesu). Oznacza to, że pod tym hasłem można znaleźć wyrazy, które się z nim kojarzą (np. hasło „łóżko” jest wyróżnione, pod nim znajdziesz hasła: polowe, jednoosobowe, składane, iść do łóżka, wstać z łóżka, pościelić łóżko).
- Po słowniczku zamieszczone są całe frazy i wyrażenia związane z danym tematem. To też ułatwi zapamiętywanie, a także poszerzy znajomość języka.
- W prawie każdym rozdziale zamieszczone są historyjki, ilustrujące użycie słówek i zwrotów podanych w części słownikowej. To na pewno ułatwi ich zapamiętanie, bo kojarzyć się one będą z fabułą historyjki, która jest związana z tematem.
Jednak jakąkolwiek metodę zastosowalibyśmy ucząc się języka obcego, to i tak trzeba się go uczyć pilnie i wytrwale. W dawnych czasach nie było ani wyszukanych metod, ani słowników, komputerów, specjalnych kursów, a król Jan Sobieski (1629–1696, król Polski od 1674) znał doskonale łacinę i 5 języków obcych zachodnich – oprócz tego był wielkim erudytą i doskonałym literatem. Król Stefan Batory (1533–1586, król Polski od 1576), gdy został wybrany na króla polskiego i przyjechał do nas z Węgier, porozumiewał się z dworem i elitą polityczną , tzn. wielmożami, oraz elitą kulturalną, mówiąc biegle po łacinie, która była wtedy językiem międzynarodowym, tak jak teraz jest język angielski. Ci monarchowie musieli więc być pilnymi i wytrwałymi uczniami, mieć dobrą pamięć i słuch muzyczny (też jest ważny, gdy chodzi o mowę). Pamięć jest jednak najważniejsza. Ta książka pomoże waszej pamięci. Zaufajcie mojemu doświadczeniu, bo jestem z Wami już 40 lat!
_Autorka_CZĘŚĆ I
SYTUACJE CODZIENNE
---- ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 Jak przedstawiamy siebie lub kogoś
2 Jak witamy się, pozdrawiamy, żegnamy, pytamy o samopoczucie i jak na to odpowiadamy
3 Jak zapraszamy do kina, teatru, na obiad itp. i co odpowiadamy, gdy nas ktoś zaprasza
4 Jak przepraszamy i jak odpowiadamy, gdy nas ktoś przeprasza
5 Jak dziękujemy za coś i jak odpowiadamy na podziękowania
6 Jak proponujemy pomoc i jak na taką propozycję odpowiadamy
7 Jak prosimy o pomoc i jak na taką prośbę odpowiadamy
8 Jak prosimy o wyświadczanie nam uprzejmości, przysługi lub o wykonanie jakiejś czynności i jak na taką prośbę odpowiadamy
9 Jak prosimy o pozwolenie wykonania jakiejś czynności i jak na taką prośbę odpowiadamy
10 Jak pytamy o drogę i co na to odpowiadamy
11 Jak radzimy komuś, prosimy o radę lub odradzamy
12 Jak zachęcamy
13 Jak chwalimy kogoś, a jak chwalimy się czymś
14 Jak gratulujemy i dziękujemy za gratulacje
15 Jak prowadzimy rozmowę i co powiemy o temacie w rozmowie
16 Krótkie wyrażenia przydatne w rozmowie
17 Jak wyrażamy zgodę i przyznanie racji
18 Jak nie zgadzamy się i nie przyznajemy racji
19 Jak ostrzegamy
---- ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------1
Jak przedstawiamy siebie lub kogoś
Kiedy przedstawiamy siebie lub inną osobę drugiej osobie, robimy to albo w stylu oficjalnym, albo nieoficjalnym, w zależności od statusu społecznego, hierarchii zawodowej lub towarzyskiej przedstawianych osób.
- Jak przedstawiamy siebie oficjalnie
Chciałbym się przedstawić, jestem Tomasz Szymański.
I would like to introduce myself, I’m Thomas Szymański.
My name is Thomas Szymański, how do you do?
Let me introduce myself, my name is Thomas Szymański.
Czy mogę się przedstawić?
May I introduce myself, I’m Thomas Szymański.
Allow me to introduce myself, my name is Thomas Szymański.
- Jak odpowiadamy na taki zwrot
Bardzo mi miło.
How do you do?
Nice to meet you.
Pleased to meet you.
Bardzo mi przyjemnie.
The pleasure is mine.
Uwaga 1:
Kiedy przedstawiamy się oficjalnie, używamy zwrotu _HOW DO YOU DO?_ Na to odpowiadamy tym samym zwrotem _HOW DO YOU DO?_ Znaczenie tego zwrotu trudne jest do przetłumaczenia na język polski. Zbliżone znaczenie, jego sens, możemy oddać polskim: „miło mi pana/panią poznać”. Na przykład:
A.: I’m Professor Smith, how do you do?
B.: How do you do?
- Jak przedstawiamy dwie osoby sobie nawzajem w stylu oficjalnym
Panie Higgins, chciałbym panu przedstawić profesora Smitha.
Mr Higgins, I’d like to introduce to you Professor Smith.
Panie Higgins, pozwoli pan, że przedstawię pana profesorowi Smithowi.
Mr Higgins, let me introduce you to Professor Smith.
Allow me to introduce you to Professor Higgins.
Z prawdziwą przyjemnością przedstawię państwu profesora Smitha.
It is with great pleasure that I introduce to you Professor Smith.
Czy mógłbym przedstawić profesora Smitha, naszego gościa?
May I introduce Professor Smith, our guest?
- Jak wtedy odpowiadamy
Bardzo mi miło.
How do you do? It’s a pleasure to meet you.
The pleasure is mine.
I’m delighted to meet you.
Pleased/nice/glad/delighted to meet you.
Bardzo chciałem pana poznać.
How do you do? I’ve been looking forward to meeting you.
- Jak przedstawiamy siebie koledze, rówieśnikowi
Robimy to w sytuacji, gdy osoby są sobie równe wiekiem i pozycją społeczną lub zawodową, najczęściej gdy są one młode.
Janek: Cześć, jestem Janek.
Hi, I’m John.
Hello, I’m John.
Marek: Cześć Janku, jestem Marek.
Hi, John, I’m Mark.
- Jak przedstawiamy jedną osobę drugiej, gdy są one równe sobie wiekiem, pozycją społeczną lub zawodową
Janku, to jest Jacek.
John, this is Jack.
John, meet Jack.
Poznaj mojego przyjaciela, Jacka.
Meet my friend, Jack.
John, come and meet Jack.
John, I’d like you to meet Jack.
Czy znacie się z Elą?
Have you met Ela?
- Jeśli chcemy nawiązać rozmowę, to po wymienieniu naszych nazwisk możemy powiedzieć:
Mr Brown: Myśmy już się kiedyś spotkali, prawda?
We have already met, haven’t we?
Haven’t we met before?
Mrs Kowalska: Tak.
Yes, we have.
Mrs Malinowska: Niestety, nie przypominam sobie. Nie mam pamięci do twarzy.
Sorry, I can’t place you. I haven’t memory for faces.
Dr Smith: Zdaje mi się, że już kiedyś się spotkaliśmy?
I believe we have already met.
Mr Kowalski: Chyba nie, miło mi.
No, sorry, I don’t think so. Pleased to meet you.
Mr Malinowski: Przykro mi, ale nie.
I’m afraid we haven’t.
Mr Zieliński: Niestety, nie miałem przyjemności pana poznać.
I’m afraid I hadn’t the luck to meet you.
Sorry, I haven’t had the pleasure.
Mr Kowalski: Zdaje mi się, że już panią gdzieś widziałem.
I imagine I have seen you before.
Mrs Brown: Tak, faktycznie znamy się już. (_sytuacja powstała w przeszłości i trwa do chwili_ _obecnej, nie_ _mówimy też dokładnie, kiedy miała ona miejsce_)
Yes, we have already met actually.
Mr Kowalski: Chyba poznaliśmy się na uniwersytecie. (przypuszczenie)
We may have met at the university.
Mrs Brown: Tak, oczywiście, spotkaliśmy się dwa lata temu na uniwersytecie. (pewność, czas określony w przeszłości)
Yes, of course, we met each other at the university two years ago.
Uwaga 2:
Pamiętajmy, że jeśli SYTUACJA WYSTĄPIŁA W PRZESZŁOŚCI, ALE NIE OKREŚLAMY DOKŁADNIE KIEDY, lub jeśli zaistniała ona W PRZESZŁOŚCI I NADAL TRWA, to wyrazimy ją w _PRESENT PERFECT_. Natomiast jeśli w chwili obecnej wyrażamy PRZYPUSZCZENIE, że coś mogło się zdarzyć W PRZESZŁOŚCI, to musimy użyć konstrukcji zdaniowej z czasownikiem _MUST, MAY, CAN, COULD + HAVE + PAST PARTICIPLE_ odmienianego czasownika, a jeśli wiemy NA PEWNO, że coś miało miejsce W PRZESZŁOŚCI I OKREŚLAMY, KIEDY TO BYŁO, to użyjemy _SIMPLE PAST_.
Profesor Higgins: Czy myśmy się już nie poznali?
Haven’t we met before?
Mrs Johnson: Nie sądzę. Miło mi.
I don’t think we have. How do you do?
Mrs Snow: O ile pamiętam, nie.
As far as I remember not.
Mr Kowalski: Myśmy się już chyba kiedyś poznali, prawda? Pani twarz wydaje mi się znajoma.
I think we have already met, haven’t we? Your face seems to me familiar.
Mrs Smith: Niestety, nie, bierze mnie pan za kogoś innego.
I’m afraid we haven’t. You take me for somebody else.
Mr Malinowski: Jacek, czy znasz pana Smitha?
Jack, do you know Mr Smith?
Jacek: Nigdy się nie spotkaliśmy, ale słyszałem o panu.
We have never met but I have heard about you.
Mr Malinowski: Tomek, znasz pana Smitha?
Tom, do you know Mr Smith?
Tomek: Nie, nigdy go nie poznałem.
Sorry, I have never got to know him.
Malinowski: Popatrz na tę wysoką dziewczynę. Nie wiem skąd ją znam.
Mr Malinowski: Look at that tall girl. I can’t place her.
Kowalski: Ja też nie wiem.
Mr Kowalski: Neither can I.
Smith: Widzę, że macie państwo wspólny język.
Mr Smith: I can see you have a lot in common.
Drodzy Uczniowie!
Dla około 370 milionów ludzi na świecie język angielski jest językiem ojczystym. Jest też językiem urzędowym w 54 krajach, np. w Indiach, Irlandii, na Hawajach i wielu innych wyspach, co oznacza, że kilkaset następnych milionów ludzi również się posługuje tym językiem. Jeśli dodamy do tego liczbę około 1,5 miliarda osób, dla których język angielski jest językiem obcym, ale znając go, porozumiewają się z cudzoziemcami, liczba osób mówiących po angielsku będzie imponująca, bo zbliży się do około 2 miliardów! Nie ma innego międzynarodowego języka na świecie, który byłby częściej używany niż język angielski.
Jest to powód wystarczający, aby chcieć się go nauczyć, zakładając, że chcemy być otwarci na świat. Rzecz jasna, że każdy chciałby opanować język obcy jak najszybciej w sposób łatwy, a do tego jeszcze przyjemny. Dlatego obecnie wiele szkół językowych, kursów, nauczycieli poleca swoje metody, zachwalając je jako te, które mają zapewnić taki właśnie sposób nauczenia się języka obcego. Niestety, jak dotychczas nie wymyślono metody, aby błyskawicznie przelać wiedzę językową z jednej głowy, która ją ma, do drugiej, która jej nie ma. Nie można też, ucząc się języka obcego, niczego wydedukować, wyprowadzić z jednej struktury drugiej struktury, posługując się logiką, wzorem, zasadą, tak jak robimy to w matematyce. Ani nie można zastosować metody greckiego filozofa Sokratesa (żyjącego w latach 470 p.n.e.–399 p.n.e.), który nazwał ją metodą majeutyczną, tj. położniczą. Twierdził, że każdy uczeń ma od zawsze w swojej głowie zasób wiedzy, ale nie jest jej świadom. Nauczyciel więc powinien być jak położnik i umieć ją – jak położnik dziecko – z głowy ucznia wydobyć za pomocą odpowiednio ukierunkowanej rozmowy. Jednak teza Sokratesa odnosiła się do wiedzy uczniów na temat dobra i zła i ich rozróżniania, a o językach obcych Sokrates nic nie mówił, bo pewnie wiedział, że jeśli chodzi o ten rodzaj wiedzy, to nie można wyjąć z głowy tego, co się w niej wcześniej nie znalazło.
Uczenie się każdego języka obcego to po prostu uczenie się go na pamięć. Jeśli nie opanujemy pamięciowo podstawowych struktur gramatycznych i odpowiedniego zasobu słówek, nigdy nie nauczymy się języka obcego. Pamięć jest najważniejsza, a uczenie się języka obcego to proces, który musi być rozciągnięty w czasie. Można jednak przez odpowiednie przedstawienie materiału językowego ułatwić zapamiętywanie obcych słówek i wyrażeń, a przez to skrócić proces uczenia. Dlatego pisząc tę książkę z myślą o moich uczniach, postanowiłam zastosować następujące ułatwiające sposoby uczenia się języka angielskiego:
- W książce punktem wyjścia jest język polski. Każdy uczący się języka obcego przez dłuższy czas myśli najpierw po polsku, a potem szuka w pamięci odpowiedników w języku obcym. Sprawdzianem, że opanowaliśmy dany język obcy doskonale, jest moment, gdy zaczynamy myśleć w języku, którego się uczymy.
- Książka ma rozdziały tematyczne: jeden temat – jeden rozdział. Słówka i wyrażenia zgromadzone w jednym miejscu i odnoszące się tylko do jednego tematu łatwiej kojarzyć i zapamiętać.
- W każdym rozdziale jest najpierw słowniczek, w którym są hasła rzeczownikowe, czasownikowe i przymiotnikowe podane razem z łączącymi się z nimi przyimkami. To zapewnia uczniowi, że wyrazi się poprawnie. Na przykład nie wystarczy wiedzieć, że słowo „uwaga” to po angielsku _attention_. Jeśli bowiem będziemy chcieli powiedzieć zdanie „Ja zawsze zwracam uwagę na to, co jem”, to musimy wiedzieć, że w tym wypadku słowo _attention_ łączy się z czasownikiem _pay_ (broń Boże _return_ lub _give back_! – jest to tzw. kolokacja) oraz z przyimkiem _to_ (a nie _on_!).
Poprawnie zdanie to będzie brzmiało: _I always pay attention to what I eat_. W słowniczku niektóre hasła są wyróżnione (wysunięte do lewego marginesu). Oznacza to, że pod tym hasłem można znaleźć wyrazy, które się z nim kojarzą (np. hasło „łóżko” jest wyróżnione, pod nim znajdziesz hasła: polowe, jednoosobowe, składane, iść do łóżka, wstać z łóżka, pościelić łóżko).
- Po słowniczku zamieszczone są całe frazy i wyrażenia związane z danym tematem. To też ułatwi zapamiętywanie, a także poszerzy znajomość języka.
- W prawie każdym rozdziale zamieszczone są historyjki, ilustrujące użycie słówek i zwrotów podanych w części słownikowej. To na pewno ułatwi ich zapamiętanie, bo kojarzyć się one będą z fabułą historyjki, która jest związana z tematem.
Jednak jakąkolwiek metodę zastosowalibyśmy ucząc się języka obcego, to i tak trzeba się go uczyć pilnie i wytrwale. W dawnych czasach nie było ani wyszukanych metod, ani słowników, komputerów, specjalnych kursów, a król Jan Sobieski (1629–1696, król Polski od 1674) znał doskonale łacinę i 5 języków obcych zachodnich – oprócz tego był wielkim erudytą i doskonałym literatem. Król Stefan Batory (1533–1586, król Polski od 1576), gdy został wybrany na króla polskiego i przyjechał do nas z Węgier, porozumiewał się z dworem i elitą polityczną , tzn. wielmożami, oraz elitą kulturalną, mówiąc biegle po łacinie, która była wtedy językiem międzynarodowym, tak jak teraz jest język angielski. Ci monarchowie musieli więc być pilnymi i wytrwałymi uczniami, mieć dobrą pamięć i słuch muzyczny (też jest ważny, gdy chodzi o mowę). Pamięć jest jednak najważniejsza. Ta książka pomoże waszej pamięci. Zaufajcie mojemu doświadczeniu, bo jestem z Wami już 40 lat!
_Autorka_CZĘŚĆ I
SYTUACJE CODZIENNE
---- ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 Jak przedstawiamy siebie lub kogoś
2 Jak witamy się, pozdrawiamy, żegnamy, pytamy o samopoczucie i jak na to odpowiadamy
3 Jak zapraszamy do kina, teatru, na obiad itp. i co odpowiadamy, gdy nas ktoś zaprasza
4 Jak przepraszamy i jak odpowiadamy, gdy nas ktoś przeprasza
5 Jak dziękujemy za coś i jak odpowiadamy na podziękowania
6 Jak proponujemy pomoc i jak na taką propozycję odpowiadamy
7 Jak prosimy o pomoc i jak na taką prośbę odpowiadamy
8 Jak prosimy o wyświadczanie nam uprzejmości, przysługi lub o wykonanie jakiejś czynności i jak na taką prośbę odpowiadamy
9 Jak prosimy o pozwolenie wykonania jakiejś czynności i jak na taką prośbę odpowiadamy
10 Jak pytamy o drogę i co na to odpowiadamy
11 Jak radzimy komuś, prosimy o radę lub odradzamy
12 Jak zachęcamy
13 Jak chwalimy kogoś, a jak chwalimy się czymś
14 Jak gratulujemy i dziękujemy za gratulacje
15 Jak prowadzimy rozmowę i co powiemy o temacie w rozmowie
16 Krótkie wyrażenia przydatne w rozmowie
17 Jak wyrażamy zgodę i przyznanie racji
18 Jak nie zgadzamy się i nie przyznajemy racji
19 Jak ostrzegamy
---- ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------1
Jak przedstawiamy siebie lub kogoś
Kiedy przedstawiamy siebie lub inną osobę drugiej osobie, robimy to albo w stylu oficjalnym, albo nieoficjalnym, w zależności od statusu społecznego, hierarchii zawodowej lub towarzyskiej przedstawianych osób.
- Jak przedstawiamy siebie oficjalnie
Chciałbym się przedstawić, jestem Tomasz Szymański.
I would like to introduce myself, I’m Thomas Szymański.
My name is Thomas Szymański, how do you do?
Let me introduce myself, my name is Thomas Szymański.
Czy mogę się przedstawić?
May I introduce myself, I’m Thomas Szymański.
Allow me to introduce myself, my name is Thomas Szymański.
- Jak odpowiadamy na taki zwrot
Bardzo mi miło.
How do you do?
Nice to meet you.
Pleased to meet you.
Bardzo mi przyjemnie.
The pleasure is mine.
Uwaga 1:
Kiedy przedstawiamy się oficjalnie, używamy zwrotu _HOW DO YOU DO?_ Na to odpowiadamy tym samym zwrotem _HOW DO YOU DO?_ Znaczenie tego zwrotu trudne jest do przetłumaczenia na język polski. Zbliżone znaczenie, jego sens, możemy oddać polskim: „miło mi pana/panią poznać”. Na przykład:
A.: I’m Professor Smith, how do you do?
B.: How do you do?
- Jak przedstawiamy dwie osoby sobie nawzajem w stylu oficjalnym
Panie Higgins, chciałbym panu przedstawić profesora Smitha.
Mr Higgins, I’d like to introduce to you Professor Smith.
Panie Higgins, pozwoli pan, że przedstawię pana profesorowi Smithowi.
Mr Higgins, let me introduce you to Professor Smith.
Allow me to introduce you to Professor Higgins.
Z prawdziwą przyjemnością przedstawię państwu profesora Smitha.
It is with great pleasure that I introduce to you Professor Smith.
Czy mógłbym przedstawić profesora Smitha, naszego gościa?
May I introduce Professor Smith, our guest?
- Jak wtedy odpowiadamy
Bardzo mi miło.
How do you do? It’s a pleasure to meet you.
The pleasure is mine.
I’m delighted to meet you.
Pleased/nice/glad/delighted to meet you.
Bardzo chciałem pana poznać.
How do you do? I’ve been looking forward to meeting you.
- Jak przedstawiamy siebie koledze, rówieśnikowi
Robimy to w sytuacji, gdy osoby są sobie równe wiekiem i pozycją społeczną lub zawodową, najczęściej gdy są one młode.
Janek: Cześć, jestem Janek.
Hi, I’m John.
Hello, I’m John.
Marek: Cześć Janku, jestem Marek.
Hi, John, I’m Mark.
- Jak przedstawiamy jedną osobę drugiej, gdy są one równe sobie wiekiem, pozycją społeczną lub zawodową
Janku, to jest Jacek.
John, this is Jack.
John, meet Jack.
Poznaj mojego przyjaciela, Jacka.
Meet my friend, Jack.
John, come and meet Jack.
John, I’d like you to meet Jack.
Czy znacie się z Elą?
Have you met Ela?
- Jeśli chcemy nawiązać rozmowę, to po wymienieniu naszych nazwisk możemy powiedzieć:
Mr Brown: Myśmy już się kiedyś spotkali, prawda?
We have already met, haven’t we?
Haven’t we met before?
Mrs Kowalska: Tak.
Yes, we have.
Mrs Malinowska: Niestety, nie przypominam sobie. Nie mam pamięci do twarzy.
Sorry, I can’t place you. I haven’t memory for faces.
Dr Smith: Zdaje mi się, że już kiedyś się spotkaliśmy?
I believe we have already met.
Mr Kowalski: Chyba nie, miło mi.
No, sorry, I don’t think so. Pleased to meet you.
Mr Malinowski: Przykro mi, ale nie.
I’m afraid we haven’t.
Mr Zieliński: Niestety, nie miałem przyjemności pana poznać.
I’m afraid I hadn’t the luck to meet you.
Sorry, I haven’t had the pleasure.
Mr Kowalski: Zdaje mi się, że już panią gdzieś widziałem.
I imagine I have seen you before.
Mrs Brown: Tak, faktycznie znamy się już. (_sytuacja powstała w przeszłości i trwa do chwili_ _obecnej, nie_ _mówimy też dokładnie, kiedy miała ona miejsce_)
Yes, we have already met actually.
Mr Kowalski: Chyba poznaliśmy się na uniwersytecie. (przypuszczenie)
We may have met at the university.
Mrs Brown: Tak, oczywiście, spotkaliśmy się dwa lata temu na uniwersytecie. (pewność, czas określony w przeszłości)
Yes, of course, we met each other at the university two years ago.
Uwaga 2:
Pamiętajmy, że jeśli SYTUACJA WYSTĄPIŁA W PRZESZŁOŚCI, ALE NIE OKREŚLAMY DOKŁADNIE KIEDY, lub jeśli zaistniała ona W PRZESZŁOŚCI I NADAL TRWA, to wyrazimy ją w _PRESENT PERFECT_. Natomiast jeśli w chwili obecnej wyrażamy PRZYPUSZCZENIE, że coś mogło się zdarzyć W PRZESZŁOŚCI, to musimy użyć konstrukcji zdaniowej z czasownikiem _MUST, MAY, CAN, COULD + HAVE + PAST PARTICIPLE_ odmienianego czasownika, a jeśli wiemy NA PEWNO, że coś miało miejsce W PRZESZŁOŚCI I OKREŚLAMY, KIEDY TO BYŁO, to użyjemy _SIMPLE PAST_.
Profesor Higgins: Czy myśmy się już nie poznali?
Haven’t we met before?
Mrs Johnson: Nie sądzę. Miło mi.
I don’t think we have. How do you do?
Mrs Snow: O ile pamiętam, nie.
As far as I remember not.
Mr Kowalski: Myśmy się już chyba kiedyś poznali, prawda? Pani twarz wydaje mi się znajoma.
I think we have already met, haven’t we? Your face seems to me familiar.
Mrs Smith: Niestety, nie, bierze mnie pan za kogoś innego.
I’m afraid we haven’t. You take me for somebody else.
Mr Malinowski: Jacek, czy znasz pana Smitha?
Jack, do you know Mr Smith?
Jacek: Nigdy się nie spotkaliśmy, ale słyszałem o panu.
We have never met but I have heard about you.
Mr Malinowski: Tomek, znasz pana Smitha?
Tom, do you know Mr Smith?
Tomek: Nie, nigdy go nie poznałem.
Sorry, I have never got to know him.
Malinowski: Popatrz na tę wysoką dziewczynę. Nie wiem skąd ją znam.
Mr Malinowski: Look at that tall girl. I can’t place her.
Kowalski: Ja też nie wiem.
Mr Kowalski: Neither can I.
Smith: Widzę, że macie państwo wspólny język.
Mr Smith: I can see you have a lot in common.
więcej..
