MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
promocja
Jak odzyskać siebie. Kobieca twarz depresji - ebook
Jak odzyskać siebie. Kobieca twarz depresji - ebook
Czternaście kobiet – czternaście intymnych i szczerych rozmów o przepaści, znad której można zawrócić.
Ich świadectwa mierzenia się z depresją to opowieści o przekraczaniu siebie, niestawianiu granic, pracowaniu ponad siły i braku odpoczynku. Opowieści o zaciskaniu zębów, braniu się w garść, dawaniu sobie rady. O ignorowaniu sygnałów płynących z ciała.
To historie o dbaniu o to, by wszyscy wokół byli otoczeni opieką i zadowoleni. Grzeczne, perfekcyjne, oddane córki, matki, żony, partnerki, pracownice.
To świadectwa, w których wiele kobiet odnajdzie własne doświadczenia, emocje, myśli, słowa. Swoje marzenia, złudzenia, problemy i tęsknoty. Mam nadzieję, że ta książka będzie wsparciem dla każdego, kto zmaga się z depresją. Bo depresję da się wyleczyć. Trzeba tylko zrobić pierwszy krok. Krok po pomoc. Po moc. Żeby odzyskać siebie.
Małgorzata Serafin – prezenterka telewizyjna, dziennikarka newsowa. Pracę w mediach rozpoczęła w Superstacji, gdzie prowadziła programy „Raport” i „Finał dnia”, później związana była z Telewizją Polską. Na antenie TVP 1 prowadziła wywiady z politykami w programie „Polityka przy kawie”. Współtworzyła pasmo poranne i serwis „Info dzień” w TVP Info, a także telewizję w Wirtualnej Polsce. Była wydawczynią i prowadzącą serwisów informacyjnych. Po 11 latach w mediach mikrofon zamieniła na nożyczki i została fryzjerką. W trakcie pandemii doświadczyła kryzysu psychicznego po którym zaczęła dzielić się swoim świadectwem leczenia depresji. Na Youtubie prowadzi podcast „Bez farbowania”, do którego zaprasza osoby po kryzysach psychicznych. Autorka podcastu „W Czułym Zwierciadle” min. o DDA, uzależnieniach, dorosłych w spektrum autyzmu i z ADHD realizowanego dla miesięcznika „Zwierciadło”. Współautorka wraz z Markiem Sekielskim książki „Jest ok. To dlaczego nie chcę żyć?”(2024). Prywatnie kocha odkurzać, układać puzzle i jeść chipsy.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Biografie |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8391-853-2 |
| Rozmiar pliku: | 562 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wyszorowałam łazienkę. Dokładnie. Fugi też. Najtrudniejsze jest pierwsze zdanie. Potem zawsze jakoś idzie. Tym razem nie idzie. Blat w kuchni brudny, klei się, umyję. Kuchenkę też od razu, jak już wstałam od komputera. Może teraz jakoś pójdzie. Dalej nic. Napięłam się jak struna, ściska mnie w żołądku, co się dzieje? Niby taka wygadana jestem, a jak trzeba kilka mądrych zdań wstępu napisać, to się wstydzę. Tak bardzo się boję, że kogoś rozczaruję. Czytelników, wydawnictwo, rodziców. Paraliżuje mnie branie odpowiedzialności i lęk przed odrzuceniem. Mam kolegę, który mówi, że jest z Lękowa. Spodobało mi się to określenie. Ja też jestem z Lękowa (powiat Beznadzieja), z dzielnicy Cierpienie. Mieszkam na osiedlu Depresja. To bardzo zatłoczone osiedle. Z roku na rok coraz więcej mieszkańców. Mam dużo sąsiadek, takie koło sióstr w kryzysie. One rozumieją, akceptują, nie oceniają, wspierają. Zaprosiłam je do mojego podcastu „Bez farbowania” i poprosiłam, żeby podzieliły się swoimi doświadczeniami chorowania na depresję. Bo depresja jest chorobą, a nie słabością, nie lenistwem, nie wymysłem. Chorobą, która nieleczona może doprowadzić do śmierci. Chorobą, która lubi wracać, której wiele osób się wstydzi. Chorobą, której bardzo często nie widać.
Bohaterki tej książki są w różnym wieku, pochodzą z różnych środowisk, wykonują różne zawody. Ale łączy je wiele rzeczy. Sposób, w jaki zostały wychowane, zasady i wartości, jakie im wpojono. Jako dziewczynkom narzucono im społeczne oczekiwania i wtłoczono wzorce zachowań związane z ich płcią. Stereotypowe role łagodnych, ugodowych i grzecznych, do jakich zostały socjalizowane, odciskają swoje piętno w dorosłym życiu, w warunkach współczesnego świata. Ich świadectwa mierzenia się z depresją to opowieści o przekraczaniu siebie, niestawianiu granic, pracowaniu ponad siły, braku odpoczynku. Opowieści o zaciskaniu zębów, braniu się w garść, dawaniu sobie rady. O ignorowaniu sygnałów płynących z ciała. O bezsenności, bólach psychosomatycznych i wielu innych dolegliwościach zwiastujących depresję lub z nią współwystępujących. To historie o dbaniu o to, by wszyscy wokół byli zaopiekowani i zadowoleni. Grzeczne, perfekcyjne, oddane córki, matki, żony, partnerki, pracownice. Wszystkie bohaterki łączy też jedna bardzo ważna decyzja: zwrócenie się o pomoc do specjalisty zdrowia psychicznego – psychiatry, psychoterapeuty – i rozpoczęcie leczenia. Moje rozmówczynie opowiadają o swoich doświadczeniach szczerze. Bez farbowania. Jestem im ogromnie wdzięczna za to, że podzieliły się trudnymi osobistymi historiami. Historiami, w których wiele kobiet odnajdzie swoje doświadczenia, emocje, myśli, słowa. Swoje marzenia, złudzenia, problemy i tęsknoty. Mam nadzieję, że ta książka będzie wsparciem dla wszystkich, którzy zmagają się z depresją, i dla ich bliskich, a także impulsem do sięgnięcia po pomoc dla tych, którzy boją się lub wstydzą usłyszeć diagnozę i rozpocząć leczenie. Bo depresję da się wyleczyć. Trzeba zrobić pierwszy krok. Krok po pomoc. Po moc.
