MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
Kiedy odchodzi ktoś bliski - ebook
Śmierć bliskiej osoby, pogrzeb, poczucie straty i osamotnienia to zawsze bolesne i wstrząsające przeżycia dla osób, które żegnają zmarłego. Właśnie dla pogrążonych w żałobie i przygotowujących się do pogrzebu bliskiej osoby przygotowaliśmy niniejszą pomoc. Opracowanie to zawiera szereg porad praktycznych związanych z organizacją pogrzebu, formalnościami i samą ceremonią pogrzebową. Ponadto ujęte zostały w nim wskazówki pozwalające zrozumieć chrześcijańskie znaczenie cierpienia i śmierci, a także przetrwać ten najtrudniejszy czas żałoby.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-68475-33-3 |
| Rozmiar pliku: | 668 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
WPROWADZENIE
Życie ludzkie można przyrównać do podróży, która ma swój początek, trwa i wreszcie się kończy. Kiedy się rodzimy i żyjemy pełnią życia, nie myślimy o śmierci i umieraniu. Po prostu cieszymy się każdą chwilą, realizujemy plany i marzenia. Z czasem odkrywamy, że częścią życia ludzkiego jest również umieranie i śmierć. Doświadczamy przykrych emocji i czujemy się bezradni, kiedy dowiadujemy się o śmierci osób nam bliskich. Jakże często zaskakuje nas informacja o tym, że zmarł ktoś z rodziny, pracy czy znajomych. Bywa i tak, że poprzedzająca odejście choroba przygotowuje daną osobę i jej bliskich na tego typu sytuację i wtedy śmierć wydaje się nieco łatwiejsza do udźwignięcia. Niezależnie jednak, czy śmierć, która nas dotyka, jest spodziewana, czy też zaskakuje nas – zawsze wiąże się z cierpieniem i bólem.
Czy można przygotować się na śmierć? Odpowiedź brzmi i tak, i nie. Każde umieranie jest inne, każda śmierć niesie za sobą jakąś konkretną utratę. Dla umierającego będzie to utrata czegoś najcenniejszego, a więc własnego życia, gdyż zawsze jest ona ostatecznym zakończeniem dotychczasowej ziemskiej wędrówki, zaś dla bliskich i znajomych będzie się wiązać z utratą relacji, jaką stworzyli z osobą, która odeszła.
Wiara chrześcijańska i nadzieja na zmartwychwstanie w Jezusie Chrystusie oferuje wierzącym niezwykłą otuchę i nadzieję. Otóż chrześcijanie wierzą, że życia ludzkiego nie kończy śmierć ciała, że jest ona czasową rozłąką. Słowo Boże zawarte w Piśmie Świętym pokrzepia wierzących nadzieją na ponowne spotkanie ze zmarłymi dzięki zmartwychwstaniu i możliwości życia wiecznego. Ewangelista Jan odnotował słowa Jezusa, które skierował On do swoich uczniów: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14,1-3). Cóż to za wspaniała perspektywa i zapewnienie, które otrzymują uczniowie Chrystusa – otóż na każdego z nas czeka specjalnie przygotowane miejsce w niebie; tam, gdzie przebywa Bóg i Jezus Chrystus. Dla nikogo miejsca nie zabraknie, każdy jest przez Boga Ojca zaproszony i oczekiwany. Dzięki tej obietnicy Jezusa, mimo oczywistego cierpienia i bólu po stracie bliskiej nam osoby, możemy patrzeć na śmierć jako na pewien etap na drodze do wieczności.
To prawda, że o umieraniu i odchodzeniu nie jest łatwo myśleć i rozmawiać, zwłaszcza gdy doświadczamy śmierci jakiejś ważnej dla siebie osoby. Śmierć rodziców, współmałżonka, dzieci niewątpliwie zawsze będzie budzić silne emocje, sprzeczne myśli i zachowania. Życie wieczne nie jest mrzonką, a śmierć nie kończy wszystkiego. Prawdą jest jednak i to, że wędrowanie człowieka po tym świecie ma swój kres i każdy z nas musi prędzej czy później dotrzeć do granicy tej ziemskiej podróży, chwili, która z jednej strony zamyka wszystko to, co było ważne i istotne w życiu, a zarazem otwiera rzeczy nowe, inne i nieznane.
Liturgia chrześcijańskiego pogrzebu zawiera w sobie obok pogrzebania i pochowania zmarłej osoby przesłanie nadziei. Czytane teksty biblijne kierują nasze serca w stronę zmartwychwstania, nadziei na życie wieczne. Każda modlitwa prowadzi nas w stronę obietnicy życia wiecznego, życia w pełni szczęśliwego, życia w bliskiej obecności Boga. Pogrzeb oczywiście też jest tylko etapem, celebracją, podczas której żegnamy zmarłego, składamy jego ciało do grobu, by w kolejnych dniach, tygodniach, miesiącach i latach dalej wędrować ścieżką swojego życia, rozwijać się i pełnić wolę Pana Boga.
Życie ludzkie można przyrównać do podróży, która ma swój początek, trwa i wreszcie się kończy. Kiedy się rodzimy i żyjemy pełnią życia, nie myślimy o śmierci i umieraniu. Po prostu cieszymy się każdą chwilą, realizujemy plany i marzenia. Z czasem odkrywamy, że częścią życia ludzkiego jest również umieranie i śmierć. Doświadczamy przykrych emocji i czujemy się bezradni, kiedy dowiadujemy się o śmierci osób nam bliskich. Jakże często zaskakuje nas informacja o tym, że zmarł ktoś z rodziny, pracy czy znajomych. Bywa i tak, że poprzedzająca odejście choroba przygotowuje daną osobę i jej bliskich na tego typu sytuację i wtedy śmierć wydaje się nieco łatwiejsza do udźwignięcia. Niezależnie jednak, czy śmierć, która nas dotyka, jest spodziewana, czy też zaskakuje nas – zawsze wiąże się z cierpieniem i bólem.
Czy można przygotować się na śmierć? Odpowiedź brzmi i tak, i nie. Każde umieranie jest inne, każda śmierć niesie za sobą jakąś konkretną utratę. Dla umierającego będzie to utrata czegoś najcenniejszego, a więc własnego życia, gdyż zawsze jest ona ostatecznym zakończeniem dotychczasowej ziemskiej wędrówki, zaś dla bliskich i znajomych będzie się wiązać z utratą relacji, jaką stworzyli z osobą, która odeszła.
Wiara chrześcijańska i nadzieja na zmartwychwstanie w Jezusie Chrystusie oferuje wierzącym niezwykłą otuchę i nadzieję. Otóż chrześcijanie wierzą, że życia ludzkiego nie kończy śmierć ciała, że jest ona czasową rozłąką. Słowo Boże zawarte w Piśmie Świętym pokrzepia wierzących nadzieją na ponowne spotkanie ze zmarłymi dzięki zmartwychwstaniu i możliwości życia wiecznego. Ewangelista Jan odnotował słowa Jezusa, które skierował On do swoich uczniów: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14,1-3). Cóż to za wspaniała perspektywa i zapewnienie, które otrzymują uczniowie Chrystusa – otóż na każdego z nas czeka specjalnie przygotowane miejsce w niebie; tam, gdzie przebywa Bóg i Jezus Chrystus. Dla nikogo miejsca nie zabraknie, każdy jest przez Boga Ojca zaproszony i oczekiwany. Dzięki tej obietnicy Jezusa, mimo oczywistego cierpienia i bólu po stracie bliskiej nam osoby, możemy patrzeć na śmierć jako na pewien etap na drodze do wieczności.
To prawda, że o umieraniu i odchodzeniu nie jest łatwo myśleć i rozmawiać, zwłaszcza gdy doświadczamy śmierci jakiejś ważnej dla siebie osoby. Śmierć rodziców, współmałżonka, dzieci niewątpliwie zawsze będzie budzić silne emocje, sprzeczne myśli i zachowania. Życie wieczne nie jest mrzonką, a śmierć nie kończy wszystkiego. Prawdą jest jednak i to, że wędrowanie człowieka po tym świecie ma swój kres i każdy z nas musi prędzej czy później dotrzeć do granicy tej ziemskiej podróży, chwili, która z jednej strony zamyka wszystko to, co było ważne i istotne w życiu, a zarazem otwiera rzeczy nowe, inne i nieznane.
Liturgia chrześcijańskiego pogrzebu zawiera w sobie obok pogrzebania i pochowania zmarłej osoby przesłanie nadziei. Czytane teksty biblijne kierują nasze serca w stronę zmartwychwstania, nadziei na życie wieczne. Każda modlitwa prowadzi nas w stronę obietnicy życia wiecznego, życia w pełni szczęśliwego, życia w bliskiej obecności Boga. Pogrzeb oczywiście też jest tylko etapem, celebracją, podczas której żegnamy zmarłego, składamy jego ciało do grobu, by w kolejnych dniach, tygodniach, miesiącach i latach dalej wędrować ścieżką swojego życia, rozwijać się i pełnić wolę Pana Boga.
więcej..
