MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Klub Drakuli spotyka ducha - ebook
Klub Drakuli spotyka ducha - ebook
Wips i jej nowi przyjaciele w Klubie Drakuli muszą wyjaśnić zagadkę znikających misiów. Okazuje się, że jest w to zamieszany duch. Dziewczynka-duch, która utknęła na ziemi pośród żywych, o imieniu Jytte. Klub Drakuli musi nie tylko odnaleźć zaginione misie i pomóc biednemu duchowi, ale także znosić kpiny najgorszego łobuza w szkole, Magnusa. Duchy nie istnieją, twierdzi Magnus. A co jeśli to inni wiedzą lepiej...?
| Kategoria: | Dla dzieci |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-87-118-7163-8 |
| Rozmiar pliku: | 399 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
KLUB DRAKULI SPOTYKA ANNĘ
W Skovby nastała zima.
Miasto pokryło się białą warstwą śniegu.
Wampiry uwielbiają zimę.
Jest wtedy tak cudownie ciemno i zimno.
Na przerwie na dworze rzucaliśmy się śnieżkami.
– Spróbuj mnie trafić, Wips! – krzyknęła Leyla.
Rzuciłam w nią śnieżką.
Niestety nie wcelowałam.
Plask! – rozległo się.
Dostałam śnieżką prosto w buzię.
– Cha, cha, cha, mam cię, Wips! – krzyknął Albert.
Właśnie chciałam mu oddać śnieżką.
Ale wtedy pojawili się Magnus i Oliver.
– Chodź, zmyjemy Wips – zaproponował Magnus.
Oliver mnie chwycił. A Magnus porządnie zmył.
Zimny śnieg spływał mi po twarzy. I dalej aż na brzuch.
– O, dzięki za supermycie. Śnieg tak miło łaskocze mnie po brzuchu – powiedziałam.
Albert i Leyla się zaśmiali.
– Ale ty jesteś dziwna, Wips – odparł Magnus.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
W Skovby nastała zima.
Miasto pokryło się białą warstwą śniegu.
Wampiry uwielbiają zimę.
Jest wtedy tak cudownie ciemno i zimno.
Na przerwie na dworze rzucaliśmy się śnieżkami.
– Spróbuj mnie trafić, Wips! – krzyknęła Leyla.
Rzuciłam w nią śnieżką.
Niestety nie wcelowałam.
Plask! – rozległo się.
Dostałam śnieżką prosto w buzię.
– Cha, cha, cha, mam cię, Wips! – krzyknął Albert.
Właśnie chciałam mu oddać śnieżką.
Ale wtedy pojawili się Magnus i Oliver.
– Chodź, zmyjemy Wips – zaproponował Magnus.
Oliver mnie chwycił. A Magnus porządnie zmył.
Zimny śnieg spływał mi po twarzy. I dalej aż na brzuch.
– O, dzięki za supermycie. Śnieg tak miło łaskocze mnie po brzuchu – powiedziałam.
Albert i Leyla się zaśmiali.
– Ale ty jesteś dziwna, Wips – odparł Magnus.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
więcej..
