MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
promocja
Kochana mamo, bolisz mnie. Jak zagoić rany w relacji matka‒córka - ebook
Kochana mamo, bolisz mnie. Jak zagoić rany w relacji matka‒córka - ebook
Gdy zbliża się Dzień Matki, ogarnia mnie dziwna pustka. Widzę roześmiane twarze, ludzi z bukietami kwiatów, sklepy są pełne czekoladek, a w internecie ludzieprześcigają się w wyznawaniu swoim matkom miłości i wdzięczności. Ja jednak nie pamiętam, kiedy ostatni raz się spotkałyśmy, ani kiedy chciałaś spędzić ze mną czas, mamo . Chciałabym naprawić naszą relację, ale nie wiem, od czego zacząć. Zastanawiam się, czy ty też tego pragniesz.
Psycholog specjalizująca się w pomaganiu osobom z traumami rodzinnymi Marta Segrelles zaprasza cię w podróż w przeszłość, by przyjrzeć się twojej relacji z matką – fundamentalnej więzi, która wpływa na całe twoje życie. Ta książka otwiera przestrzeń na rozmowę o bólu, który nosisz w sobie, i pomaga go przepracować. Dzięki tej książcewreszcie opowiesz swoją historię, poczujesz się wysłuchana, ale też poznasz perspektywę drugiej osoby. Twoje rany wreszcie się zagoją – dzięki temu będziesz mogła pójść naprzód, spokojniejsza i silniejsza.
To książka dla córek i matek – tych zranionych, szukających odpowiedzi, pragnących zrozumienia i potrzebujących, by ktoś ich wysłuchał.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Poradniki |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8135-535-3 |
| Rozmiar pliku: | 1,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Zależy mi, abyś wiedziała, że podczas pisania tej książki starałam się używać JĘZYKA INKLUZYWNEGO zawsze, gdy było to możliwe.
Ponadto używam w tekście form żeńskich, zarówno zwracając się do osoby czytającej tę książkę, jak i jako narratorka: większość osób, które przychodzą do mnie na konsultacje i interesują się tworzonymi przeze mnie treściami, to KOBIETY.
W związku z tym, że sama jestem córką, jest mi łatwiej używać form żeńskich, gdy odnoszę się do relacji matki i córki.
Mimo tego moja książka jest przeznaczona dla każdej osoby, która zechce ją przeczytać, niezależnie od tożsamości i płci. Wiele opisywanych tu koncepcji i doświadczeń MOŻE WYSTĘPOWAĆ RÓWNIEŻ W INNYCH RELACJACH, nie tylko w tych matka-córka.
Sytuacje i przypadki, które przedstawiam, mają realne pierwowzory, choć oczywiście bohaterki wszystkich historii noszą ZMIENIONE IMIONA, a ich opowieści są lekko zmodyfikowane, aby zachować prywatność rzeczywistych postaci.
Z góry przepraszam, jeśli podczas czytania odniesiesz wrażenie, że opisane tu historie nie do końca odzwierciedlają twoje doświadczenia, lub nie poczujesz się w nich w pełni reprezentowana: napisałam tę książkę, starając się zapewnić maksymalną różnorodność, na podstawie sytuacji, które znam bezpośrednio lub pośrednio. Jeśli jest tak w twoim przypadku, to mam nadzieję, że wiesz, iż TWOJE DOŚWIADCZENIE JEST WAŻNE, chociaż nie opisuję go szczegółowo w książce.
Często opisuję tradycyjny model rodziny, odnoszę się do ojca i matki, ponieważ są to historie osób dorosłych, które najczęściej przychodzą do mnie na konsultacje. Ponadto przedstawienie tego modelu było niezwykle ważne, aby omówić PATRIARCHALNĄ STRUKTURĘ roli kobiety-matki.
Mimo wszystko w praktyce klinicznej mam do czynienia także z modelami rodziny z perspektywy inkluzywnej (rodziny monoparentalne, homoparentalne, zastępcze, adopcyjne, rekonstruowane...) i szanuję każdy z tych modeli.
Prawdopodobnie w miarę czytania poczujesz, jak OTWIERAJĄ SIĘ W TOBIE PONOWNIE RÓŻNE RANY lub pojawiają się trudne do zniesienia uczucia.
Książka jest skonstruowana tak, aby stopniowo przeprowadzić cię przez relację matka-córka, jeśli jednak poczujesz, że to dla ciebie zbyt trudne w danym momencie, to PROPONUJĘ, ŻEBYŚ PRZERWAŁA CZYTANIE I ZWRÓCIŁA SIĘ O POMOC, O ILE UZNASZ TO ZA KONIECZNE.
Nie znajdziesz w tej książce przewodnika, jak właściwie nawiązywać relacje: to zależy od twoich potrzeb jako córki i trzeba to przepracować na indywidualnej i spersonalizowanej TERAPII PSYCHOLOGICZNEJ.
Pozwól sobie czytać tę książkę z przerwami, jest twoja i możesz do niej wrócić, kiedy tylko zechcesz. Pamiętaj, że nie chodzi o osiągnięcie konkretnego celu, ale raczej o to, aby wyruszyć w drogę.ZANIM ZACZNIEMY
OPOWIADANIE NASZEJ HISTORII, ABY ZAGOIĆ RANY
Kochana Mamo,
TEN LIST JEST DLA CIEBIE.
Jeszcze nie wiem, czy Ci go dam, czy zachowam dla siebie i nigdy go nie przeczytasz.
Od długiego czasu, myśląc o naszej relacji, zawsze skupiałam się na Tobie, ale tym razem, po raz pierwszy, chcę Ci opowiedzieć z mojej perspektywy o tej relacji i o tym, czego potrzebuję.
Myślę, że nadszedł czas, abym napisała do Ciebie tych kilka słów, co pozwoli mi wyrzucić z siebie ból i pogodzić się z samą sobą. Czas, żebym to ja stała się bohaterką tej historii.
Wiem, że nie będzie to łatwe ani wygodne, ale wierzę, że tego potrzebuję.
Może po drodze będą momenty, kiedy Ci podziękuję, a może nie. Może będą momenty, gdy rozpoznam i zaakceptuję mój ból i moje rany, co sprawi, że coś się zmieni, ale może wcale się tak nie stanie.
Nie wiem, dokąd mnie to wszystko zaprowadzi, ale ufam, że postawienie na siebie nie przyniesie mi niczego złego.
Wiem, że każda relacja matka-córka jest inna od pozostałych, tak jak każda matka jest inna i każda córka jest inna, dlatego od teraz postaram się nie porównywać z innymi, choć czasami może to być nieuniknione, kiedy będę o Tobie myśleć.
Mamo, jest tyle rzeczy, które chciałabym Ci powiedzieć…
Myślę jednak, że to, czy mnie usłyszysz lub czy przeczytasz te słowa, nie jest najważniejsze. Ważne jest to, że mam odwagę zrozumieć, jak czułam się kiedyś i jak czuję się teraz, a także dowiedzieć się, co tak naprawdę chciałabym Ci powiedzieć.
Być może wiele z opisywanych tu doświadczeń zostało przemilczanych z powodu braku bezpiecznej przestrzeni, aby o nich porozmawiać. Jeśli tak jest w twoim przypadku, pozwól, że – tak jak w powyższym liście – będę twoim głosem w tej książce, tak abyś po jej przeczytaniu użyła własnego, rezonującego z moim.
