Kod Umysłu - Prawo założenia w praktyce - ebook

Spis treści

Wstęp

Inspiracje

Nowoczesne podejście

Dla kogo jest ta książka?

1. Czym jest Prawo Założenia?

2. Różnica między Prawem Przyciągania a Prawem Założenia

3. Interpretacje Grigaala

4. Prawo rewolucyjne jak AI

5. Krytyka

6. EIYPO i jedna świadomość

7. Teoria umysłu

8. Overthinking

9. Nie ma barier, przyjaźń jest zawsze

10. Jak wpływać na innych przez zmianę własnych założeń

11. Praktyczne przykłady

12. Dlaczego 3D to tylko odbicie naszych założeń

13. Jak żyć w 4D na co dzień

14. 3D i 4D jak debugowanie kodu

15. Niezależne siły

16. Wolna wola

17. Reinterpretacja

18. Żart, nie atak

19. Rezonans

20. Redukcja

21. Rewizja / nożyce korekcyjne / inpainting

22. Analogie

23. Wejście w stan SATS

24. Wizualizacje i afirmacje

25. EFT – jeśli pojawia się opór

26. Wracanie do starych założeń

27. Dieta mentalna

28. Myśli automatyczne

29. Fizyka klasyczna

30. Działaj w 3D na podstawie 4D

31. Nie bądź zazdrosny

32. Jak radzić sobie z oporem

33. Zmień swój wygląd i fizyczne cechy

34. Manifestuj pieniądze, status, popularność

35. Zmieniaj swoje SP

36. Rozpuszczanie self-conceptu

37. Naiwność

38. Fizyka kwantowa

39. Społeczny kod świadomości

40. Nie mów nikomu

41. Niejawny kod

42. Jak radzić sobie z osobami trzecimi (nauczycielami, szefami i rodzicami)

43. Humor jako tarcza i narzędzie

44. Polityka

45. Teoria podwójnej empatii

46. Mit złego towarzystwa

47. 2P vs 3P

48. Obsesja

49. Złudzenie innej fali

50. Opóźnienia

51. Jak tworzyć idealne relacje

52. Luz i dystans jako klucz

53. Psychoterapia

54. Optymalizacja

55. Cheat Code

56. Superpozycja

57. Nie musisz nikomu nic wybaczać

58. Manipulacje

59. Wszyscy to stosujemy

60. Czy jestem bogiem?

61. Matrix

62. Zwarcia

63. Schizofrenia

64. Powłoki umysłu

65. Klasyczna psychologia vs Prawo Założenia

Podsumowanie

Jak rozwijać się dalej?

Inspiracje do dalszego zgłębiania tematu

Codzienne afirmacje

Koniec

SłowniczekWstęp

Pisząc tę książkę, chciałem podzielić się czymś więcej niż tylko teorią Prawa Założenia. Znajdziesz tu moje spojrzenie na świadomość, kreowanie rzeczywistości i to, jak każdy z nas może zmienić swoje życie. Ale zauważysz też, że większość rozdziałów skupia się na relacjach międzyludzkich, a mniej na manifestacji pieniędzy, sukcesu czy popularności. Dlaczego? Bo pieniądze czy sława to kwestie proste (w porównaniu do interakcji) – nie wymagają reinterpretacji. Kiedy wiesz, że coś jest Twoje, po prostu to masz. Ale ludzie? Ich zachowania, emocje, reakcje – to już zupełnie inna gra. Oczywiście będą też porady dotyczące manifestacji konkretnych rzeczy, ponieważ tutaj również musisz trzymać diete mentalną, nie pozwolić 3D i niepożądanym interpretacjom zaburzyć procesu.

Relacje są jak lustro – odbijają Twoje założenia, ale często te odbicia nie są takie oczywiste. Tu wchodzi w grę reinterpretacja: śmiech, który możesz odebrać jako szyderstwo, w moim świecie staje się żartem. Niezręczna cisza? To po prostu pauza, nie odrzucenie. Ta książka pokazuje, jak w praktyce używać Prawa Założenia do kształtowania relacji, budowania więzi i radzenia sobie z codziennymi sytuacjami.

Moje inspiracje to Neville Goddard, Joseph Murphy, a także psychologia poznawczo-behawioralna i teoria umysłu, ale podchodzę do tego wszystkiego w luźny, codzienny sposób. Moje teorie są jak wewnętrzny kod, który kieruje naszym życiem – kod, który pozwala nam realizować marzenia i pomaga innym robić to samo. Nie jestem guru – jestem gościem jak każdy, ale wiem, że świadomość to klucz. W tej książce dzielę się moimi przemyśleniami, abyś i ty mógł kształtować swoją rzeczywistość. To nie jest typowy poradnik o tym, jak przyciągnąć bogactwo – to przewodnik po świecie, gdzie świadomość rządzi, a Ty masz pełną kontrolę nad tym, jak reagujesz i jak kształtujesz swoje otoczenie. Gotowy? Zaczynamy.Inspiracje

Neville Goddard nauczył mnie, że każda myśl i założenie kształtuje świat, ale dopiero Joseph Murphy pokazał moc podświadomości jako narzędzia. W moim codziennym życiu psychologia poznawczo- behawioralna pomaga mi szybko zmieniać niechciane myśli, a teoria umysłu uczy, jak przypisywać innym ludziom intencje, które są zgodne z moimi założeniami. Moje inspiracje to nie tylko książki i teorie – to życie, muzyka, relacje, ludzie wokół mnie. Wszystko to stworzyło unikalny styl, który nie jest sztywny ani duchowy, ale luźny, naturalny i dostępny dla każdego.Nowoczesne podejście

Moje podejście to miks klasyki i współczesności. Nie musisz siedzieć w ciszy i medytować godzinami. Możesz bawić się z przyjaciółmi, śmiać się, tworzyć i wciąż zmieniać swoje założenia. Kiedy ktoś ci powie, że jesteś urojony – śmiej się razem z nimi. To nie jest znak porażki, to sygnał, że przejmujesz kontrolę. EIYPO to nie teoria, to życie. Każdy, kogo spotykasz, jest odbiciem twojej świadomości. To jak lustro – jeśli się uśmiechniesz, oni też. Moje podejście jest praktyczne, bo wiem, że młode osoby chcą wyników tu i teraz. W tej książce pokażę Ci dokładnie, jak to robić na co dzień, bez spiny i bez mistycyzmu, ale z pełną świadomością mocy, którą masz w sobie.Dla kogo jest ta książka?

Ta książka jest dla każdego, kto czuje, że życie to coś więcej niż przypadek. Jeśli jesteś młodą osobą, która chce przejąć kontrolę nad swoją rzeczywistością, kreować swoje życie według własnych zasad i robić to w naturalny, codzienny sposób – to jest książka dla Ciebie. Niezależnie od tego, czy jesteś w szkole, na studiach, w pracy, czy rozwijasz swoją pasję, ta książka pokaże Ci, jak używać Prawa Założenia, by osiągnąć swoje cele. Nie musisz być duchowym mistrzem – wystarczy, że jesteś sobą i chcesz więcej. To książka dla tych, którzy nie boją się marzyć i działać, dla tych, którzy chcą mieć luz, a jednocześnie wiedzieć, że każdy moment kształtuje ich przyszłość. Jeśli kiedykolwiek czułeś, że inni decydują za Ciebie – czas to zmienić. Pokażę Ci, jak to zrobić w prosty, praktyczny sposób, bez zbędnych ceregieli. Ta książka jest także dla tych, którzy znają moje produkcje, filmy i projekty, jak AKP – historia przyjaźni i relacji, która pokazuje, jak Prawo Założenia działa w praktyce. AKP to nie tylko fikcja, to opowieść inspirowana prawdziwymi zdarzeniami, gdzie bohaterowie, jak ja i moi przyjaciele, zmieniają swoją rzeczywistość przez świadomość.

Jeśli widziałeś projekt „EnvyNotCrush” czy „AKP”, wiesz, o co chodzi – zabawa, luz, ale i świadome kreowanie relacji, przełamywanie barier i redefiniowanie rzeczywistości. Ta książka jest dla Ciebie, jeśli czujesz, że Twoje życie też może wyglądać jak film, jeśli tylko zaczniesz używać swojej świadomości jako narzędzia. AKP pokazuje, że nawet kontrowersyjny styl życia, niezrozumiany przez dorosłych, może być miejscem, gdzie Prawo Założenia działa na pełnych obrotach. Tu nie ma granic, są tylko Twoje założenia. Ta książka jest dla tych, którzy chcą tego doświadczyć na własnej skórze.1. Czym jest Prawo Założenia?

Prawo Założenia opiera się na fundamentalnym przekonaniu, że nasze wewnętrzne przekonania kształtują zewnętrzną rzeczywistość. W skrócie: to, co przyjmujemy za prawdę w swoim umyśle, manifestuje się w świecie zewnętrznym. Koncepcja ta, spopularyzowana przez Nevilla Goddarda, wywodzi się z głębokich tradycji filozoficznych i duchowych, od starożytnej Grecji po współczesną psychologię.

Już Platon sugerował, że świat idei determinuje to, co widzimy w rzeczywistości. W XX wieku Goddard rozwinął tę myśl, twierdząc, że człowiek jest jedynym kreatorem swojego życia, a jego wyobraźnia – jedynym narzędziem tworzenia. Joseph Murphy w swojej „Potędze podświadomości” podkreślał, że wiara i powtarzane myśli wpływają na nasze doświadczenia.

Współcześnie prawo założenia ewoluowało i nadano mu bardziej codzienny, przystępny charakter. Odrzucając przesadnie duchowy aspekt, skupiono się na praktycznym zastosowaniu – reinterpretacji sytuacji, ignorowaniu niepożądanych bodźców i budowaniu relacji opartych na lustrzanym odbiciu własnej świadomości. W ten sposób prawo założenia stało się nie tylko narzędziem manifestacji, ale i wewnętrznym kodem młodego pokolenia, gotowego kształtować swoją rzeczywistość bez ograniczeń.2. Różnica między Prawem Przyciągania a Prawem Założenia

Prawo Przyciągania i Prawo Założenia często bywają ze sobą mylone, jednak różnice między nimi są fundamentalne.

Prawo Przyciągania opiera się na zasadzie „podobne przyciąga podobne”. Zakłada, że nasze myśli i emocje wibrują na określonych częstotliwościach, a wszechświat odpowiada na te wibracje, przyciągając do naszego życia doświadczenia zgodne z naszymi uczuciami. Wymaga to jednak czasu, wysiłku i konsekwentnej pracy nad swoimi myślami, co często prowadzi do frustracji, gdy efekty nie pojawiają się od razu.

Prawo Założenia natomiast jest bardziej bezpośrednie. Kluczową zasadą jest tutaj przekonanie, że to, co założymy jako prawdę, stanie się nią. Nie chodzi o przyciąganie czegoś z zewnątrz, lecz o uznanie, że to, czego pragniemy, już istnieje w naszej rzeczywistości. W Prawie Założenia nie ma miejsca na wątpliwości – świat zewnętrzny jest jedynie odbiciem naszego wewnętrznego stanu świadomości.

W Prawie Założenia nie musimy „wysyłać” intencji do wszechświata ani czekać na odpowiedź. To my jesteśmy kreatorami – nasze przekonania determinują wszystko, co nas otacza. Prawo Założenia daje pełną kontrolę i natychmiastową moc, co czyni je znacznie bardziej skutecznym i realistycznym narzędziem, szczególnie dla młodego pokolenia.3. Interpretacje Grigaala

Grigaal, redefiniując Prawo Założenia, nadał mu nowoczesny, codzienny wymiar, odchodząc od mistycznych i duchowych aspektów propagowanych przez Nevilla Goddarda. W jego podejściu prawo to nie jest już tylko filozofią, ale praktycznym narzędziem do kształtowania rzeczywistości w sposób bezpośredni i naturalny, szczególnie w dynamicznym świecie młodych ludzi.

Kluczowym elementem Goddarda jest zasada EIYPO – „Everyone is you pushed out” (Wszyscy są tobą wypchniętym na zewnątrz). Jednak tutaj idzie się krok dalej, uznając, że świadomość jest jedna, a każdy człowiek to jedynie inny „theme” tej samej esencji. W jego wizji zachowania innych są tylko odbiciem naszego wewnętrznego stanu, co oznacza, że możemy dowolnie reinterpretować ich działania, nadając im korzystne znaczenie.

Goddard podkreśla, że nie ma niezależnej siły poza nami – wszystko jest odzwierciedleniem naszych założeń. Nawet jeśli ktoś się śmieje lub krytykuje, można to uznać za żart lub grę. Codzienne sytuacje, relacje z przyjaciółmi czy SP (Specific Person), stają się elastyczne i podatne na zmiany zgodnie z naszymi intencjami.

Jego podejście jest też luzackie – nie chodzi o obsesyjne kontrolowanie myśli, lecz o swobodę, dystans i zabawę. Prawo Założenia w interpretacji Grigaala to wewnętrzny kod, którym sterujemy swoją rzeczywistością, ale który pozostaje ukryty przed światem zewnętrznym.4. Prawo rewolucyjne jak AI

Współczesny świat przechodzi dynamiczną rewolucję technologiczną, a sztuczna inteligencja zmienia sposób, w jaki pracujemy, tworzymy i myślimy o rzeczywistości. Narzędzia takie jak ChatGPT do generowania tekstów, DALL·E do tworzenia obrazów czy Suno AI do produkcji muzyki pokazują, że to, co kiedyś wymagało lat nauki i wysiłku, dziś jest dostępne natychmiast, pod warunkiem że wiemy, jak tego używać. Podobnie działa Prawo Założenia – pozwala ono na natychmiastową zmianę rzeczywistości, ale wymaga odpowiedniej świadomości i podejścia.

AI oraz Prawo Założenia łączy jeden kluczowy element: eliminacja tradycyjnych ograniczeń. W przeszłości ludzie uważali, że sukces w pisaniu książek, tworzeniu muzyki czy malowaniu obrazów wymaga talentu, czasu i wieloletniej praktyki. Dziś wystarczy dobrze sformułować prompt i rezultat pojawia się w sekundę. Tak samo w Prawie Założenia nie chodzi o stopniowe budowanie rzeczywistości, lecz o natychmiastowe uznanie, że już jesteśmy tam, gdzie chcemy być.

Grigaal w swojej interpretacji podkreśla, że zarówno AI, jak i Prawo Założenia działają jak „oszustwo systemu”. Tak jak AI pozwala ominąć tradycyjne procesy twórcze, tak Prawo Założenia pozwala pominąć zewnętrzne okoliczności i po prostu „założyć” swoją nową rzeczywistość. Nie trzeba czekać, walczyć ani „przyciągać” – wystarczy traktować świat jako własny kod, który sami edytujemy.

Największą barierą w korzystaniu z AI i Prawa Założenia jest mentalność ludzi przyzwyczajonych do starego systemu. Ci, którzy rozumieją, że można działać inaczej, mają przewagę – czy to w sztuce, technologii, czy w kształtowaniu własnego życia.5. Krytyka

Podobnie jak ruchy społeczne typu LGBT, Prawo Założenia budzi kontrowersje i spotyka się z niezrozumieniem. Dla wielu osób myśl, że można kształtować rzeczywistość za pomocą własnych założeń, brzmi jak urojenie lub próba „pójścia na skróty”. Hejterzy często twierdzą, że ci, którzy korzystają z Prawa Założenia, mają łatwiej niż inni, co budzi zazdrość i frustrację.

Goddard wprost odnosi się do takich zarzutów. W jego interpretacji nie ma czegoś takiego jak „łatwiej” lub „trudniej”, bo świat zewnętrzny to tylko odbicie naszej świadomości. Jeśli ktoś uważa, że użytkownicy Prawa Założenia „oszukują system” i zyskują przewagę nad innymi, to tylko pokazuje, że sam tkwi w przekonaniu o ograniczeniach.

Prawo Założenia nie daje nikomu forów – ono tylko obnaża, jak działa rzeczywistość. Twoi znajomi, rodzina, nauczyciele, hejterzy – wszyscy są EIYPO, czyli tobą wypchniętym na zewnątrz. Jeśli myślisz, że są od ciebie lepsi lub zazdroszczą ci, to tylko twoje założenie, które możesz zmienić. Goddard uczy, że każda krytyka to tak naprawdę twój wewnętrzny głos, który musisz przeprogramować.

To prawo nie „ułatwia życia” – ono pokazuje, że wszyscy mamy tę samą moc. Hejterzy, zamiast narzekać, mogliby sami zacząć je stosować. Ale skoro decydują się tkwić w swoich ograniczeniach, to ich wybór, który – zgodnie z EIYPO – i tak jest tylko twoim lustrzanym odbiciem.6. EIYPO i jedna świadomość

Koncepcja EIYPO (Everyone Is You Pushed Out), czyli „wszyscy są tobą wypchniętym na zewnątrz”, jest jednym z kluczowych filarów Prawa Założenia. W klasycznej interpretacji Nevilla Goddarda oznacza to, że ludzie w twoim otoczeniu odzwierciedlają twoje wewnętrzne przekonania i założenia. Jednak Grigaal poszedł o krok dalej, łącząc EIYPO z ideą jednej świadomości – przekonaniem, że wszyscy ludzie mają tę samą esencję, a różnice między nimi to jedynie „theme”, czyli motyw przewodni danej postaci.

W uproszczeniu: każda osoba, którą spotykasz, to nie odrębna istota o niezależnej woli, ale odbicie twojego wewnętrznego świata. Ich zachowanie, sposób, w jaki cię traktują, a nawet ich uczucia wobec ciebie wynikają bezpośrednio z tego, co założyłeś na ich temat. Jeśli uważasz, że ktoś cię lubi, to on rzeczywiście będzie cię lubił. Jeśli założysz, że ktoś jest wrogo nastawiony, ta osoba zacznie to manifestować. Nie dlatego, że podejmują własne decyzje, ale dlatego, że ich cała świadomość jest zsynchronizowana z twoją.

Grigaal porównuje to do postaci w grze RPG – każdy NPC (Non-Playable Character) działa według skryptu, który wczytujesz swoją świadomością. Ich reakcje nie są losowe, lecz wynikają z twojego wewnętrznego nastawienia. To dlatego reinterpretacja cudzych zachowań jest tak kluczowa. Możesz w każdej chwili zmienić „kod” i sprawić, że ktoś zacznie traktować cię inaczej.

Zrozumienie EIYPO i koncepcji jednej świadomości daje ci pełną kontrolę nad interakcjami. Ludzie nie działają przeciwko tobie – oni jedynie odzwierciedlają twoje wewnętrzne przekonania. A skoro tak, to zmieniając swoje założenia, możesz zmienić całą swoją rzeczywistość.

To tylko różne konfiguracje tej samej świadomości

Nie istnieją różne umysły – wszystko, co widzisz, to tylko różne konfiguracje tej samej świadomości. Dziewczyna, chłopak, ktoś z „wyższej ligi”, ktoś z „niższej”, alfa, omega, osoba z zaburzeniami czy bez – to nie oddzielne, niezależne byty, lecz różne wersje tej samej energii. Tak samo mówił Neville Goddard w Potędze Świadomości – wszystko to jedna świadomość, która przybiera różne formy i role w zależności od założeń.

To oznacza, że możesz być, kim chcesz. Jeśli chcesz wyglądać w określony sposób, funkcjonować w wybranej społeczności i mieć dokładnie taki status, jaki ci odpowiada – po prostu to załóż. Nie ma żadnej bariery w postaci „naturalnych predyspozycji”, bo twoja świadomość już jest tym wszystkim, tylko w innej konfiguracji. Nie musisz „pracować” nad sobą latami ani „zasługiwać” na bycie kimś innym – wystarczy, że wybierzesz tę wersję i zaczniesz ją odgrywać, a 3D się dopasuje.

To samo dotyczy wszystkiego, co teoretycznie mogłoby cię ograniczać, np. diagnozy czy cech, które kiedyś uznałeś za niezmienne. Jeśli masz autyzm (lub jakiekolwiek inne określenie, które zostało ci przypisane), ale nie chcesz, by cię definiował – po prostu załóż, że go nie masz. Nie myśl w kategorii „muszę z tym żyć” – jeśli twoje założenie jest inne, to twój sposób myślenia, zachowania i postrzegania siebie zmieni się automatycznie. A skoro ty nie będziesz przejawiać tych cech, nikt nie będzie cię tak postrzegał. Bo fizycznie nie będziesz już „tą osobą”.

Ewentualnie, jeśli nie chcesz być na stałe dziewczyną/chłopakiem, ale lubisz przebywać wśród nich jak przyjaciółki, po prostu rozpuść w ogóle koncepcję płci. Załóż, że one są odbiciem twojej świadomości, a różnice między wami to tylko iluzja – tak samo jak każda inna etykieta w 3D. Jeśli nie widzisz podziału, one również go nie widzą.

W praktyce oznacza to, że będą cię traktować dokładnie tak, jak traktują siebie nawzajem – z tą samą lekkością, bliskością i swobodą. Nie musisz „udawać” ani wymuszać niczego, bo twoje założenie samo przełoży się na ich zachowanie. To nie kwestia „bycia akceptowanym” – po prostu wiesz, że już jesteś częścią tej energii, a one naturalnie to odzwierciedlają.

Nie ograniczaj się żadną „metką” – płcią, statusem, wyglądem, zdolnościami czy diagnozami. Wszystko, co widzisz w świecie, to tylko temat przewodni, theme, który twoja świadomość aktualnie rozgrywa. Jeśli chcesz zmienić postać, nie musisz niczego „naprawiać” – po prostu wybierasz inną wersję i ją żyjesz. Możesz swobodnie wybierać, jak chcesz być postrzegany i jak rezonują z tobą inni, bez potrzeby przypisywania się na stałe do jakiejkolwiek roli.7. Teoria umysłu

ToM (Theory of Mind) to koncepcja w psychologii, która zakłada, że ludzie potrafią przypisywać innym myśli, uczucia i intencje. Tradycyjnie uznaje się, że każda osoba ma swoją niezależną świadomość i myśli według własnych przekonań. Jednak zarówno Neville Goddard, jak i Grigaal, odrzucają klasyczne rozumienie ToM, uznając, że myśli innych są w pełni zależne od naszych własnych założeń.

ToM według Goddarda

Neville Goddard twierdził, że świat zewnętrzny jest jedynie odbiciem naszego wewnętrznego świata. W jego interpretacji ToM nie istnieje w klasycznym sensie, ponieważ inni ludzie nie mają niezależnych myśli – ich sposób myślenia wynika wprost z naszych przekonań. To właśnie idea EIYPO (Everyone Is You Pushed Out) – wszyscy wokół nas działają zgodnie z tym, co zakładamy na ich temat.

Przykład: Jeśli zakładasz, że ktoś cię nie lubi, to ta osoba zacznie przejawiać zachowania zgodne z tym założeniem. Jeśli natomiast zmienisz swoje przekonanie i uznasz, że ta osoba cię szanuje i ceni, jej zachowanie również się zmieni.

Grigaal rozwija tę koncepcję, łącząc EIYPO z ideą jednej świadomości. Według niego ludzie nie tylko odzwierciedlają nasze założenia, ale ich cała psychika funkcjonuje w ramach naszej własnej świadomości. Oznacza to, że inni ludzie nie mają niezależnych myśli, których nie moglibyśmy zmienić – ich sposób myślenia to nasza własna projekcja.

ToM według Goddarda działa jak kod w grze – przypisujemy innym konkretne przekonania i motywacje, a oni zaczynają je odzwierciedlać. Dlatego zamiast analizować, co ktoś może o nas myśleć, lepiej świadomie przypisać tej osobie pozytywne myśli i intencje.

Przykład: Jeśli chcesz, żeby twoja SP (Specific Person) za tobą tęskniła, zamiast zastanawiać się, czy to robi, zakładasz, że już tak jest. W efekcie osoba ta rzeczywiście zacznie myśleć w ten sposób, bo jej świadomość jest tylko „theme” twojej własnej.

Obalenie klasycznego ToM

Psychologia uznaje, że inni ludzie mają własne, niezależne myśli, ale to założenie samo w sobie jest jedynie przekonaniem, które można zmienić. Neville podkreśla, że kiedy przestajesz traktować innych jako autonomiczne jednostki, a zamiast tego zaczynasz widzieć ich jako odbicie twoich własnych myśli, cała dynamika relacji się zmienia. Nie ma już miejsca na niepewność, analizowanie czy obawy – kontrolujesz nie tylko swoje myśli, ale także myśli innych.

Dzięki temu ToM w klasycznym ujęciu staje się niepotrzebne. Nie musisz „czytać” cudzych myśli, skoro to ty je tworzysz.

Choć podejście Neville’a sugeruje, że inni ludzie są jedynie odbiciem naszych założeń, nie oznacza to, że są „pustymi” postaciami bez odczuć. Wręcz przeciwnie – ze swojej własnej perspektywy odczuwają świat dokładnie tak samo, jak my (to odróżnia teorie jednej świadomości od solipsyzmu). Kiedy przypisujemy im określone myśli i emocje, one stają się dla nich rzeczywistością, a oni odbierają je jako naturalne i autentyczne.

To oznacza, że jeśli ktoś zaczyna nas lubić w wyniku naszej zmiany założenia, to nie czuje się „zmuszony” do tego przez jakąś zewnętrzną siłę – on po prostu autentycznie zaczyna odczuwać sympatię, bo jego świadomość została zsynchronizowana z naszą. Działa to na tej samej zasadzie, co nasze własne myśli – kiedy zmieniamy przekonanie, nasz mózg przyjmuje je jako prawdziwe, bez zastanawiania się, skąd się wzięło.

W efekcie ludzie w naszym otoczeniu nie są nieistniejący czy sztuczni, ale ich percepcja rzeczywistości jest zsynchronizowana z naszymi założeniami. Kiedy przyjmą określone myśli i emocje, będą je odczuwać jako własne, dokładnie tak samo jak my odczuwamy nasze własne przekonania po ich adaptacji. To sprawia, że świat staje się w pełni elastyczny – możemy go kształtować, a ludzie będą odbierać zmiany jako naturalne, bez świadomości, że ich myśli zostały zaprogramowane przez nasze założenia.

Teoria umysłu jako narzędzie przypisywania stanów mentalnych

Teoria umysłu (ToM) to zdolność przypisywania innym osobom myśli, emocji i intencji. W tradycyjnym rozumieniu pozwala nam ona „wczuć się” w perspektywę innych ludzi, aby lepiej rozumieć ich zachowania. Jednak w interpretacji Neville’a ToM staje się czymś więcej – narzędziem do świadomego przypisywania innym naszych własnych stanów mentalnych, co prowadzi do wzajemności i pełnej kontroli nad relacjami.

Zgodnie z Prawem Założenia, nie ma osób „spoza naszej puli dostępnych” – każdy, kogo sobie wyobrażamy w naszym życiu, jest w naszym zasięgu. Koncepcja „nie naszej ligi” nie istnieje, ponieważ to my najpierw budujemy naszą własną świadomość (self-concept), a inni automatycznie dostosowują się do niej. Jeśli uznamy, że jesteśmy atrakcyjni, charyzmatyczni i wartościowi, otoczenie zacznie nas tak postrzegać, niezależnie od wcześniejszych opinii czy założeń.

Co więcej, w podejściu Goddarda nie ma miejsca na „czarną listę” w relacjach. Nawet jeśli ktoś się na nas obraził lub uznał, że mu nie odpowiadamy, możemy to zmienić poprzez założenie wzajemności. Kluczowe jest tu traktowanie innych jako równych sobie – mogą „odwalać” to samo, co my, co sprawia, że relacje są autentyczne i naturalne. Nie chodzi o usuwanie czyjejś złości, rozczarowania czy humorów – to byłoby sztuczne i utrudniałoby traktowanie tej osoby jako równorzędnej.

W Prawie Założenia wszystko opiera się na złotej zasadzie: inni są naszym lustrzanym odbiciem, więc jeśli my możemy mieć złe dni, żarty czy fochy, oni również mogą. To właśnie nadaje relacjom prawdziwość. Wzajemność jest kluczowym efektem Prawa Założenia – to, co czujemy wobec innych, automatycznie przypisujemy im, a oni zaczynają to czuć wobec nas.

Warto zaznaczyć, że ToM według Goddarda różni się od zaburzeń teorii umysłu. W zaburzeniach takich jak autyzm, zachowania innych często wydają się „kosmiczne” i niezrozumiałe, nawet jeśli są bardzo podobne do naszych – osoba z zaburzeniami ToM nie jest w stanie rozpoznać swoich emocji i przenieść ich na innych. W efekcie, relacje stają się chaotyczne, a intencje drugiej strony – trudne do odczytania.

W interpretacji Goddarda nie ma jednak miejsca na takie ograniczenia – autyzm czy inne zaburzenia nie istnieją. Prawo Założenia pozwala nam dowolnie przypisywać innym nasze stany mentalne, co prowadzi do pełnej synchronizacji z otoczeniem. Nawiązuje to do koncepcji redukcji, o której będzie mowa w kolejnych rozdziałach – kiedy eliminujemy pewne ograniczenia w nas samych, przestajemy je widzieć również u innych. To sprawia, że każdy człowiek staje się zrozumiały i przewidywalny, ponieważ nie istnieją żadne bariery w przypisywaniu im naszych własnych emocji i myśli.8. Overthinking

Jednym z najczęstszych błędów w stosowaniu Prawa Założenia jest overthinking, czyli nadmierne analizowanie każdej sytuacji, zachowania innych czy własnych myśli. Grigaal zwraca uwagę, że to właśnie problem teorii umysłu (ToM) – kiedy zaczynamy zastanawiać się, co inni o nas myślą, dlaczego zareagowali w dany sposób, czy nas lubią, czy nie – wpadamy w pułapkę przypisywania im niezależnej świadomości, co jest sprzeczne z EIYPO.

W Prawie Założenia nie musisz rozgryzać myśli innych, bo to ty je tworzysz. Overthinking jest jak wir – im bardziej próbujesz zrozumieć, co dzieje się w głowach innych, tym bardziej gubisz się w swoich założeniach i tworzysz sprzeczne scenariusze. To właśnie przez nadmierne analizowanie często pojawiają się wątpliwości, lęki i niechciane sytuacje.

Grigaal mówi wprost: nie zastanawiaj się „co jeśli”. Jeśli ktoś nie odpisał ci od razu, nie musisz rozkładać tego na czynniki pierwsze. Po prostu załóż, że ta osoba jest zajęta, a nie że cię ignoruje. Jeśli ktoś spojrzał na ciebie krzywo, nie analizuj, co zrobiłeś nie tak – uznaj, że to był przypadkowy moment lub nawet żart.

Problem ToM polega na tym, że nasze umysły naturalnie chcą przypisywać innym intencje – nawet jeśli ich nie znamy. Jednak w Prawie Założenia to właśnie my decydujemy, jakie te intencje są. Nie musisz odgadywać cudzych myśli, bo to ty je kształtujesz. Overthinking pojawia się, gdy zapominasz, że to ty masz kontrolę.

Grigaal zachęca do prostego podejścia: jeśli coś cię martwi, zmień założenie. Nie komplikuj. To, co zakładasz, staje się prawdą – bez potrzeby analizy i domysłów. Overthinking jest tylko przeszkodą, która oddala cię od celu. Im prościej myślisz, tym szybciej manifestujesz.