Komunikowanie interpersonalne w pielęgniarstwie - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2012
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Komunikowanie interpersonalne w pielęgniarstwie - ebook
Rozmowa z chorym to jedno z najtrudniejszych zadań, przed jakim stają lekarze, pielęgniarki i bliscy osób chorych. Współczesna pielęgniarka nie może być prawdziwą profesjonalistką bez zdolności właściwego przekazywania swojej wiedzy i bez dobrej umiejętności odpowiedniej interpretacji wiadomości przekazywanych jej przez pacjenta. Niewiele jest jednak publikacji, które całościowo ujmują komunikację w praktyce pielęgniarskiej. Nawiązanie kontaktu z osobą chorą nie jest łatwe, dlatego sprawnego komunikowania powinno się nauczać już w podczas studiów. Znajomość komunikacji werbalnej i niewerbalnej pozwala pielęgniarce lepiej zrozumieć pacjenta i jego potrzeby, pacjent zaś ma zagwarantowane poczucie bezpieczeństwa i nie odczuwa negatywnych emocji wynikających z poczucia niezrozumienia. W książce, stworzonej przez zespół złożony z lekarzy, pielęgniarek, psychologów, logopedów i filozofów, przystępnie przedstawiono sposoby komunikowania w pielęgniarstwie.
| Kategoria: | Medycyna |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-200-6172-7 |
| Rozmiar pliku: | 2,6 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
AUTORZY PODRĘCZNIKA:
1. mgr pielęgniarstwa Anna Bartoszewicz
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
2. mgr pielęgniarstwa Barbara Jankowiak
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
3. dr n. filozof. Małgorzata Jantos-Birczyńska
Zakład Filozofii i Bioetyki Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
4. mgr położnictwa Katarzyna Krajewska
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
5. dr hab. n. med. Elżbieta Krajewska-Kułak
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
6. dr n. med. Wojciech Kułak
Klinika Neurologii Dziecięcej Akademii Medycznej w Białymstoku
7. dr hab. Anna Kwiatkowska
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie
8. dr n. med. Jolanta Lewko
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
9. dr n. hum. Marek Motyka
Zakład Psychologii Zdrowia, Instytut Pielęgniarstwa Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
10. mgr pielęgniarstwa, licencjat z psychoterapii Wojciech Nyklewicz
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
11. mgr, logopeda Agata Panas
Specjalistyczny Ośrodek Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu w Białymstoku
12. prof. zw. dr hab. Wenacjusz Panek
Zakład Psychologii Rozwojowej, Wychowawczej i Społecznej, Uniwersytet w Białymstoku
13. dr n. med. Beata Penar-Zadarko
Zakład Wychowania Zdrowotnego, Instytut Wychowania Fizycznego i Zdrowotnego, Uniwersytet Rzeszowski
14. dr n. filozof. Zygmunt Pucko
Zakład Filozofii i Bioetyki Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
15. mgr pielęgniarstwa Hanna Rolka
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
16. dr n. hum. Ewa Wilczek-Rużyczka
Zakład Pielęgniarstwa Klinicznego Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
17. mgr pielęgniarstwa Krystyna Wolska-Lipiec
Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego
18. dr n. filozof. Zbigniew Zalewski
Zakład Filozofii i Bioetyki Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w KrakowieWPROWADZENIE
Rozmowa z chorym to jedno z najtrudniejszych zadań przed jakim stają lekarze, pielęgniarki, rodziny chorych. Umiejętność ta była jednak niedoceniana i zaniedbywana w nauczaniu studentów. Dopiero od kilku lat komunikacja interpersonalna została uwzględniona w programach kształcenia i doskonalenia pielęgniarek. Współczesna pielęgniarka nie może być prawdziwą profesjonalistką bez umiejętności właściwego przekazywania swojej wiedzy, poglądów, emocji, uczuć oraz odpowiedniej interpretacji wiadomości przesyłanych jej przez pacjenta.
Komunikowanie interpersonalne jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Od zarania naszych dziejów ludzie i zwierzęta komunikują się ze sobą, ciągle doskonaląc tę umiejętność.
Zwierzęta nie potrafią mówić, ale porozumiewają się ze sobą na wiele innych sposobów, np. pszczoły „tańczą”, gdy informują inne o tym, gdzie znajduje się pokarm, pająki wysyłają sobie sygnały, szarpiąc nitki pajęczyn. W świecie zwierząt przekazywana wiadomość jest przeważnie bardzo prosta – ma za zadanie ostrzec o zbliżającym się niebezpieczeństwie, wezwać zagubione potomstwo lub wyrazić gniew. Zwierzęta zazwyczaj komunikują się z innymi osobnikami swego gatunku przy pomocy kodu zrozumiałego tylko dla nich.
Ludzie przekazywali sobie informacje już około 25 000 lat temu. Temu celowi służyły malowidła i rysunki naskalne w jaskiniach. Trzy tysiące lat p.n.e. Sumerowie zapisywali przekaz za pomocą piktogramów i obrazków, drewnianym rylcem, na dwustronnych tabliczkach, używając pisma klinowego. Milowym krokiem w rozwoju komunikacji był papirus (3 tys. lat p.n.e.) i pergamin, wprowadzony do powszechnego użytku w XIII w. naszej ery. Fenicjanie (2 tys. lat p.n.e.) posługiwali się już pismem alfabetycznym, zawierającym tylko 22 znaki (same spółgłoski). Umożliwiało im ono zastąpienie piktogramów znakami reprezentującymi określone dźwięki mowy. W starożytnej Grecji i Imperium Rzymskim do alfabetu fenickiego dodano samogłoski. Pisano jednak wyłącznie dużymi literami, na woskowych tabliczkach, zrobionych z dwóch deszczułek. Do ręcznego zapisywania używano rylca, drewnianego lub wyrabianego z kości słoniowej. W średniowieczu posługiwano się alfabetem stylizowanym, z małymi i dużymi literami, a przekazywane treści pisano piórem i atramentem. W XV w. znano już mechaniczny zapis znaków (prasa drukarska) na papierze. W Cesarstwie Rzymskim do porozumiewania wykorzystywano telegraf optyczny, a w 1753 roku do użycia wszedł telegraf elektryczny (Ch. Morrison). Przełomem w procesie kontaktów międzyludzkich stało się skonstruowanie telefonu (1876 r., A. G. Bell), radia (1894 r., G. Marconi) oraz telewizji (1926 r., J. L. Baird). Dzisiaj nikt już nie wyobraża sobie komunikacji bez komputera (1944, H. Aiken i wsp.) czy internetu (1969, USA). Od 1987 roku znaczącą rolę zaczął odgrywać także telefon komórkowy.
Pamiętać należy, że nic jednak nie zastąpi właściwie dobranego słowa, bowiem jak pisał Potocki: „(…) żadna broń tak ciężkiej nie zadaje rany, jako język złośliwy, język wyuzdany (…)”.
Nawiązanie kontaktu z osobą chorą nie jest łatwe, dlatego zdolności komunikacyjne powinny być rozwijane już od pierwszego roku studiów i pogłębiane w ciągu następnych lat nauki, a później w pracy zawodowej. Studenci pielęgniarstwa muszą, w trakcie edukacji w akademiach medycznych, posiąść niezbędne umiejętności komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Z jednej strony zagwarantuje to choremu poczucie bezpieczeństwa i wyeliminuje negatywne emocje związane z trudnościami porozumienia się z personelem, a z drugiej – pozwoli pielęgniarce na lepsze zrozumienie potrzeb pacjenta i większą satysfakcję z wykonywanej pracy.
Do chwili obecnej nie było podręcznika całościowo ujmującego problemy komunikacji interpersonalnej w praktyce pielęgniarskiej. Ta publikacja jest skierowana nie tylko do studentów pielęgniarstwa akademii medycznych, ale także do wszystkich pielęgniarek pracujących zawodowo. Zdajemy sobie sprawę, że nie wyczerpuje w pełni wszystkich problemów związanych z poprawnym komunikowaniem się z chorym. Mamy jednak nadzieję, że wzbogaci wiedzę z tego trudnego i złożonego zagadnienia oraz przyczyni się do ułatwienia wykonywania codziennej pracy pielęgniarek.
Podręcznik powstał przy udziale pielęgniarek, lekarzy, logopedów, psychologów i filozofów z Akademii Medycznej w Białymstoku, Uniwersytetu w Białymstoku, Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz Specjalistycznego Ośrodka Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu w Białymstoku.
W kolejnych rozdziałach podręcznika znajdują się podstawowe informacje dotyczące podstaw teoretycznych komunikowania interpersonalnego, komunikowania w pielęgniarstwie, specyficznych problemów komunikowania się z osobami w różnych stanach chorobowych, w promocji zdrowia. Przedstawione są także prawne i etyczne podstawy komunikowania się pielęgniarki z pacjentem, problemy związane ze zdrowiem emocjonalnym, biologicznymi oraz społecznymi uwarunkowaniami komunikacji interpersonalnej, a także zachowaniem i zaburzeniami zachowania w komunikacji interpersonalnej. Na końcu każdego rozdziału lub podrozdziału znajduje się spis piśmiennictwa, który pozwoli czytelnikowi na poszerzenie wiedzy z zakresu omawianych zagadnień, oraz wykaz pytań kontrolnych, umożliwiających sprawdzenie wiadomości z danego zakresu materiału.
Elżbieta Krajewska-Kułak
1. mgr pielęgniarstwa Anna Bartoszewicz
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
2. mgr pielęgniarstwa Barbara Jankowiak
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
3. dr n. filozof. Małgorzata Jantos-Birczyńska
Zakład Filozofii i Bioetyki Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
4. mgr położnictwa Katarzyna Krajewska
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
5. dr hab. n. med. Elżbieta Krajewska-Kułak
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
6. dr n. med. Wojciech Kułak
Klinika Neurologii Dziecięcej Akademii Medycznej w Białymstoku
7. dr hab. Anna Kwiatkowska
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie
8. dr n. med. Jolanta Lewko
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
9. dr n. hum. Marek Motyka
Zakład Psychologii Zdrowia, Instytut Pielęgniarstwa Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
10. mgr pielęgniarstwa, licencjat z psychoterapii Wojciech Nyklewicz
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
11. mgr, logopeda Agata Panas
Specjalistyczny Ośrodek Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu w Białymstoku
12. prof. zw. dr hab. Wenacjusz Panek
Zakład Psychologii Rozwojowej, Wychowawczej i Społecznej, Uniwersytet w Białymstoku
13. dr n. med. Beata Penar-Zadarko
Zakład Wychowania Zdrowotnego, Instytut Wychowania Fizycznego i Zdrowotnego, Uniwersytet Rzeszowski
14. dr n. filozof. Zygmunt Pucko
Zakład Filozofii i Bioetyki Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
15. mgr pielęgniarstwa Hanna Rolka
Zakład Pielęgniarstwa Ogólnego Akademii Medycznej w Białymstoku
16. dr n. hum. Ewa Wilczek-Rużyczka
Zakład Pielęgniarstwa Klinicznego Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
17. mgr pielęgniarstwa Krystyna Wolska-Lipiec
Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego
18. dr n. filozof. Zbigniew Zalewski
Zakład Filozofii i Bioetyki Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w KrakowieWPROWADZENIE
Rozmowa z chorym to jedno z najtrudniejszych zadań przed jakim stają lekarze, pielęgniarki, rodziny chorych. Umiejętność ta była jednak niedoceniana i zaniedbywana w nauczaniu studentów. Dopiero od kilku lat komunikacja interpersonalna została uwzględniona w programach kształcenia i doskonalenia pielęgniarek. Współczesna pielęgniarka nie może być prawdziwą profesjonalistką bez umiejętności właściwego przekazywania swojej wiedzy, poglądów, emocji, uczuć oraz odpowiedniej interpretacji wiadomości przesyłanych jej przez pacjenta.
Komunikowanie interpersonalne jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Od zarania naszych dziejów ludzie i zwierzęta komunikują się ze sobą, ciągle doskonaląc tę umiejętność.
Zwierzęta nie potrafią mówić, ale porozumiewają się ze sobą na wiele innych sposobów, np. pszczoły „tańczą”, gdy informują inne o tym, gdzie znajduje się pokarm, pająki wysyłają sobie sygnały, szarpiąc nitki pajęczyn. W świecie zwierząt przekazywana wiadomość jest przeważnie bardzo prosta – ma za zadanie ostrzec o zbliżającym się niebezpieczeństwie, wezwać zagubione potomstwo lub wyrazić gniew. Zwierzęta zazwyczaj komunikują się z innymi osobnikami swego gatunku przy pomocy kodu zrozumiałego tylko dla nich.
Ludzie przekazywali sobie informacje już około 25 000 lat temu. Temu celowi służyły malowidła i rysunki naskalne w jaskiniach. Trzy tysiące lat p.n.e. Sumerowie zapisywali przekaz za pomocą piktogramów i obrazków, drewnianym rylcem, na dwustronnych tabliczkach, używając pisma klinowego. Milowym krokiem w rozwoju komunikacji był papirus (3 tys. lat p.n.e.) i pergamin, wprowadzony do powszechnego użytku w XIII w. naszej ery. Fenicjanie (2 tys. lat p.n.e.) posługiwali się już pismem alfabetycznym, zawierającym tylko 22 znaki (same spółgłoski). Umożliwiało im ono zastąpienie piktogramów znakami reprezentującymi określone dźwięki mowy. W starożytnej Grecji i Imperium Rzymskim do alfabetu fenickiego dodano samogłoski. Pisano jednak wyłącznie dużymi literami, na woskowych tabliczkach, zrobionych z dwóch deszczułek. Do ręcznego zapisywania używano rylca, drewnianego lub wyrabianego z kości słoniowej. W średniowieczu posługiwano się alfabetem stylizowanym, z małymi i dużymi literami, a przekazywane treści pisano piórem i atramentem. W XV w. znano już mechaniczny zapis znaków (prasa drukarska) na papierze. W Cesarstwie Rzymskim do porozumiewania wykorzystywano telegraf optyczny, a w 1753 roku do użycia wszedł telegraf elektryczny (Ch. Morrison). Przełomem w procesie kontaktów międzyludzkich stało się skonstruowanie telefonu (1876 r., A. G. Bell), radia (1894 r., G. Marconi) oraz telewizji (1926 r., J. L. Baird). Dzisiaj nikt już nie wyobraża sobie komunikacji bez komputera (1944, H. Aiken i wsp.) czy internetu (1969, USA). Od 1987 roku znaczącą rolę zaczął odgrywać także telefon komórkowy.
Pamiętać należy, że nic jednak nie zastąpi właściwie dobranego słowa, bowiem jak pisał Potocki: „(…) żadna broń tak ciężkiej nie zadaje rany, jako język złośliwy, język wyuzdany (…)”.
Nawiązanie kontaktu z osobą chorą nie jest łatwe, dlatego zdolności komunikacyjne powinny być rozwijane już od pierwszego roku studiów i pogłębiane w ciągu następnych lat nauki, a później w pracy zawodowej. Studenci pielęgniarstwa muszą, w trakcie edukacji w akademiach medycznych, posiąść niezbędne umiejętności komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Z jednej strony zagwarantuje to choremu poczucie bezpieczeństwa i wyeliminuje negatywne emocje związane z trudnościami porozumienia się z personelem, a z drugiej – pozwoli pielęgniarce na lepsze zrozumienie potrzeb pacjenta i większą satysfakcję z wykonywanej pracy.
Do chwili obecnej nie było podręcznika całościowo ujmującego problemy komunikacji interpersonalnej w praktyce pielęgniarskiej. Ta publikacja jest skierowana nie tylko do studentów pielęgniarstwa akademii medycznych, ale także do wszystkich pielęgniarek pracujących zawodowo. Zdajemy sobie sprawę, że nie wyczerpuje w pełni wszystkich problemów związanych z poprawnym komunikowaniem się z chorym. Mamy jednak nadzieję, że wzbogaci wiedzę z tego trudnego i złożonego zagadnienia oraz przyczyni się do ułatwienia wykonywania codziennej pracy pielęgniarek.
Podręcznik powstał przy udziale pielęgniarek, lekarzy, logopedów, psychologów i filozofów z Akademii Medycznej w Białymstoku, Uniwersytetu w Białymstoku, Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz Specjalistycznego Ośrodka Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu w Białymstoku.
W kolejnych rozdziałach podręcznika znajdują się podstawowe informacje dotyczące podstaw teoretycznych komunikowania interpersonalnego, komunikowania w pielęgniarstwie, specyficznych problemów komunikowania się z osobami w różnych stanach chorobowych, w promocji zdrowia. Przedstawione są także prawne i etyczne podstawy komunikowania się pielęgniarki z pacjentem, problemy związane ze zdrowiem emocjonalnym, biologicznymi oraz społecznymi uwarunkowaniami komunikacji interpersonalnej, a także zachowaniem i zaburzeniami zachowania w komunikacji interpersonalnej. Na końcu każdego rozdziału lub podrozdziału znajduje się spis piśmiennictwa, który pozwoli czytelnikowi na poszerzenie wiedzy z zakresu omawianych zagadnień, oraz wykaz pytań kontrolnych, umożliwiających sprawdzenie wiadomości z danego zakresu materiału.
Elżbieta Krajewska-Kułak
więcej..
