-
W empik go
Krople codzienności - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2020
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Krople codzienności - ebook
Poezja łącząca w sobie sacrum i profanum. Treści dnia codziennego przeplatane wiarą i zwykłym zachwytem lub zmaganiami z darami dnia.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8155-740-5 |
| Rozmiar pliku: | 1,0 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Gdybym była…
Gdybym była Sokratesem,
Platonem, Archimedesem,
Pitagorasem, Talesem,
Orygenesem, św. Tomaszem
I św. Augustynem…
Gdybym była św. Tereską,
Franciszkiem i Pallottim,
Matką Teresą z Kalkuty
A nawet samym papieżem —
Janem Pawłem II
To i tak niezdolna byłabym powiedzieć
Jak kochać Ciebie trzeba,
W jakiej pokorze klękać przed Tobą,
Z jaką ufnością mówić do Ciebie.
Z jaką delikatnością obmywać Twe oblicze,
Z jakich ziół modlitwy i czynu sporządzać balsam
Na rany, a szczególnie, na ranę serca Twego
Pałającego Ogniem nieugaszonej Miłości i Miłosierdzia.
22.09.1995Chwytam dzień
Marcie Gąsiewskiej
Chwytam dzień
płynący rzeką czasu
zatrzymać się go nie da,
bo czas
każdą tamę ominie
niezauważalnie przeminie
pozostawiając tylko
zmarszczki zniszczenia
na szacie,
zaniku kolagenu
w masie ludzkiej skóry.
Baśń czasu
słowem pokoleń się pisze
przekazując młodym
pradawne tajemnice
w nocne godziny snu,
bo racjonalne serce
zapomniało
o istnieniu niewidzialnej mgiełki
duchowego istnienia
a ja…
nieustannie chwytam dzień
płynąc rzeką czasu
ofiarowaną mi
na tę jedną chwilę życia
do stu dni
w ogrodzie Ziemi.
19.05.2012Po klawiaturze dni
Robertowi Sasinowi
Biegnę palcami życia
po klawiaturze dni,
komponując utwór lat
tańczących nut chwil.
Biegnę palcami życia
po klawiaturze dni,
z muzyki istnienia
nokturny wygrywam,
mazurkami urozmaicam,
kluczami decyzji
pięciolinie dróg rozpoczynam.
Kroczkami odpowiedzialności
takty wyznaczam.
Muskam klawiaturę dni
każdym oddechem,
dopieszczam spojrzeniem
tempo roztańczonych pieśni słów,
dotyku obecności i jego braku.
Biegnę klawiaturą dni
wszelkim tchnieniem
własnego istnienia,
współtworząc koncert
z tysiącami bliźnich
naszego czasu.
Biegnę palcami życia
po klawiaturze dni…
03.06.2012Po stopniach promieni łaski
Drogiej Pigułce
Małgorzacie Wnuk
Wchodzę w życie
po stopniach promieni łaski.
Oddycham żarem
płomieni ogniska miłości.
Obmywam się
w wielkiej rzece miłosierdzia
karmiąc się
Ciałem i Krwią złożoną
na ołtarzu oddechu świata.
Stąpam w codzienności
po schodach promieni łaski,
by serce Tobą zapłonęło;
by ożywcza rosa sakramentów
przebudzeniem i patrzeniem była;
by głód duszy, łamaniem chleba
Słowa i Ciała zaspokoić,
gdy klękać będę w pokorze
po kilka kropel Krwi i Łez Twoich.
15.07.2012Wrzeciono dni
Ks. Pawłowi Cudnemu
Przemijanie, przemienianie
oto wrzeciono życia.
Każdy dzień
nowym nawinięciem nici.
Każde spojrzenie
nowy splot.
Każde dotknięcie
nowe nawinięcie.
Wrzeciono kręci się
przemijając dni.
Człowiek splata troski,
układa kwiaty oddechu.
Kołowrotek w ruch wprawiony
nić wrzecionem kręci się.
Oto włóczka dla aniołów
na weselną szatę nieba.
Oto nić na szaty
spleciona z ludzkich dni…
06.08.2015* * *
Drogiej Pigułce
Małgorzacie Wnuk
Spadająca gwiazda
zraniła serca
swoim blaskiem.
Kazano iść
ostrym piaskiem,
czułym wzrokiem,
Drżeniem żalu
niezrozumienia
bez dziękczynienia.
Ostrość kamieni
tnie ciało
krwawy dając ślad.
Pokolenia z czasem
zapomną czerwień,
zobaczą tylko piach.
Historia zniknie ran
pozostanie ziemi znak
i nowej gwiazdy blask.
18/19.08.2015Tajemnica nocy
Szata czerni nocy
odziała świat blaskiem swych oczu,
gdy księżyc rozjaśnił twarz
pochyliwszy się nad srebrem wody
ucałowawszy oblicze życia
ust puchar rozchylił,
by westchnienie miłości
uleciało motylem nocy
w przestrzeń bicia serca
ograniczonego skrzydłami anioła
czuwającego nad kołyską życia
i patrzącego w kalendarz oddechu.
Dłońmi modlitwy
chroni świecy czyn,
co światło stóp stanowi
zmieniających się pokoleń.
10.09.2015Ulice serca
Zamilknijcie ruchliwe ulice serca,
niech zapanuje cisza.
Niech ona otuli najdalsze zakątki,
delikatną kołderką Bożego głosu.
Zamilknijcie wy, którzy krzyczycie,
by zagłuszyć delikatne stąpanie Jezusa
szukającego stajenki swych narodzin.
Niech wasze milczenie wskaże drogę Jemu i innym.
Zamilknij serce!
I pozwól rozdzwonić się dzwonom,
niech obwieszczają radość
narodzin dla świata,
narodzin dla nieba i zmartwychwstania.
Niechaj głos dzwonów serc ludzkich,
serc pełnych miłości, pokory i wiary
nigdy nie cichnie,
aby świat w potoku swoich słów nie zginął.
08.05.1995Łupina
Jestem jak łupina orzecha
rzucana falami morza.
Jak kolorów siedem ma tęcza
tak ból odcieni tyleż samo.
Nad moją ziemią
blask zorzy to rzadkość,
na moim niebie
promień słońca nie błyska.
Ono sine z bólu,
obwisłe pod ciężarem samotności,
zsyłające grad boleści,
gromy złości.
Pod obwisłym niebem,
szarym i burym,
przez myśl nieprzeniknionym
wciąż kwitnie życie samotne.
Życie, dar miłości,
miłości dwojga.
Samotność — podarunek
od tysiąca.
15.06.1995Mapy
Mapa mego serca, rozległa i zawiła.
Centralnym Miastem — Bóg,
Najważniejszym w nim życiem — Ty, mój lud.
Mapa mego ducha, trudniejsza od serca.
Głównym szlakiem — trój szlak.
Wiara, o wyglądzie kory dębu i koloru brzozy.
Tęsknota, wypełniona miłością, za Bogiem i Tobą.
Oczekiwanie na cud, cudem niebędący,
Nadzieja, co nie spełni się, nie jest sobą.
Mapa mego ciała, nieskażona mężczyzny dotykiem.
Szlaki, trasy na niej nie wyznaczone,
Czekają ręki Twej dotyku.
Mapy nie chcą połączyć się ze sobą.
Serca, wyprostować się nie chce,
Ducha, harmonijną się stać.
A ciała…
Czeka na Twe odkrycie,
Czeka na odkrycie…
09.08.2004Światy
Mój świat, twój świat,
każdy tak diametralnie inny,
a jednak ten sam w rzeczywistości.
Mój świat tworzy pisząc,
twój świat tańczy muzyką,
nasz świat łączy to kakofonią istnienia.
Mój świat kocha samotnością,
twój świat trwa milczeniem,
nasz świat klęczy boleśnie w modlitwie.
Mój świat obżarstwo zna,
twój świat nadmierną dietą żyje,
nasz świat płacze głodem pokoju i chleba.
Mój świat patrzy nadzieją,
twój świat wiedzą oddycha,
nasz świat dyskusją szkiełka i serca stwarza.
21.07.2007Żelazna kurtyna życia
Ks. Józefowi Pierzchalskiemu SAC
Promień słońca na ziemię padł
perła rosy tęczą w świat rzuciła,
krzyknęła dźwiękiem czystego kryształu.
Człowiek oczy zamknął telewizorem,
uszy zatkał heavy metalem,
murem berlińskim swoich butów
pracowitej mrówce istnienie rozdeptał.
Artysta malarz, wirtuoz dźwięku
stworzył ciszę doskonałą
otworzywszy swe oczy
na taniec deszczu.
Aktorstwa mistrzem został
dotknąwszy ustami nieba w żarze słońca
błogosławionej kropli czystej wody.
05.05.2009Dzban czerni
Dzban czerni pustki na mapie rozbił się.
Wszelkie drogi czerń pokryła
i nie wiesz już, gdzie miasto serca,
gdzie ludzki dar przyjaźni,
gdzie smutku doświadczenie,
gdzie skróty niebezpieczne.
Dzban czerni trudów
na mapie rozbił się.
W nieznane teraz trzeba iść,
doświadczać bólu ran,
niezrozumienia i odrzucenia,
nieświadomie raniąc innych,
gorzkich ziół życia smakując.
Dzban czerni
na mapie rozbił się.
Kartografem ponownie trzeba być,
nowe szlaki i miasta zaznaczyć,
by drogi relacji wyznaczyć,
by mosty bezpieczne podkreślić,
by serce sercu GPS-em było.
Dzban czerni
na mapie dni rozbił się…
02.08.2009Tajemniczy serca świat
Niemy plusk łez
obmywających planety oczu
przy promieniach słońca uśmiechu,
tajemniczy serca świat.
Swobodne słowa znakiem milczenia,
a każdy dotyk dłoni
krzykiem nietykalności bywa,
tajemniczy serca świat.
Dając innym swój czas
błagasz o samotność
i drzwi otwierając pragniesz zamknąć,
tajemniczy serca świat.
Nie chcę kwiatów,
nie chcę nic, tylko…
ciszę, spokój wszystkich dni,
tajemniczy serca świat.
02.08.2009Stukot kół w podróży
To to tak, to to tak, to to tak.
Stukot.
Stukot kół wyznacza rytm podróży.
Oczy.
Oczy okien pociągu
nieustannie widoki zmieniają.
Usta.
Usta drzwi wciąż pracują
to ludzi pochłaniając,
to znów wypluwając.
Ruch.
Ruch procesem przyswajania i wyrzucania
niezależnym od dnia, pogody i ilości.
Stukot.
Stukot kół wyznacza kierunek podróży.
To to tak, to to tak, to to tak.
12.12.2009Byt wszechświata człowieka
Ks. Wojciechowi Jarzynie
Spadam
w przepaść ludzkich myśli
Oglądam
wizje świata
idee na nim trwania
i lecę
na rozpostartych skrzydłach
szarych komórek mózgu
Doświadczam
neuroleptycznie bytu
wszechświata człowieka
rozbłyskami akcji neuronów
wybuchem smaku kolorów
Patrzę
nanosekundami kurzu
tańczącego jestestwa
Prawu ciążenia
ciało
się nie przeciwstawi
Serce
za nic go ma
Rozum
uznając jego istnienie
depcze
tegoż niezmienność
w słowach wzlatując
czynami wykuwając
prawo siły odśrodkowej miłości
potwierdzając starożytniejsze
że „a” i „b” do kwadratu podniesione
równa się takiemu „c” —
Człowiekowi błogosławionemu
Człowiekowi szczęśliwemu
18.04.2012
Gdybym była Sokratesem,
Platonem, Archimedesem,
Pitagorasem, Talesem,
Orygenesem, św. Tomaszem
I św. Augustynem…
Gdybym była św. Tereską,
Franciszkiem i Pallottim,
Matką Teresą z Kalkuty
A nawet samym papieżem —
Janem Pawłem II
To i tak niezdolna byłabym powiedzieć
Jak kochać Ciebie trzeba,
W jakiej pokorze klękać przed Tobą,
Z jaką ufnością mówić do Ciebie.
Z jaką delikatnością obmywać Twe oblicze,
Z jakich ziół modlitwy i czynu sporządzać balsam
Na rany, a szczególnie, na ranę serca Twego
Pałającego Ogniem nieugaszonej Miłości i Miłosierdzia.
22.09.1995Chwytam dzień
Marcie Gąsiewskiej
Chwytam dzień
płynący rzeką czasu
zatrzymać się go nie da,
bo czas
każdą tamę ominie
niezauważalnie przeminie
pozostawiając tylko
zmarszczki zniszczenia
na szacie,
zaniku kolagenu
w masie ludzkiej skóry.
Baśń czasu
słowem pokoleń się pisze
przekazując młodym
pradawne tajemnice
w nocne godziny snu,
bo racjonalne serce
zapomniało
o istnieniu niewidzialnej mgiełki
duchowego istnienia
a ja…
nieustannie chwytam dzień
płynąc rzeką czasu
ofiarowaną mi
na tę jedną chwilę życia
do stu dni
w ogrodzie Ziemi.
19.05.2012Po klawiaturze dni
Robertowi Sasinowi
Biegnę palcami życia
po klawiaturze dni,
komponując utwór lat
tańczących nut chwil.
Biegnę palcami życia
po klawiaturze dni,
z muzyki istnienia
nokturny wygrywam,
mazurkami urozmaicam,
kluczami decyzji
pięciolinie dróg rozpoczynam.
Kroczkami odpowiedzialności
takty wyznaczam.
Muskam klawiaturę dni
każdym oddechem,
dopieszczam spojrzeniem
tempo roztańczonych pieśni słów,
dotyku obecności i jego braku.
Biegnę klawiaturą dni
wszelkim tchnieniem
własnego istnienia,
współtworząc koncert
z tysiącami bliźnich
naszego czasu.
Biegnę palcami życia
po klawiaturze dni…
03.06.2012Po stopniach promieni łaski
Drogiej Pigułce
Małgorzacie Wnuk
Wchodzę w życie
po stopniach promieni łaski.
Oddycham żarem
płomieni ogniska miłości.
Obmywam się
w wielkiej rzece miłosierdzia
karmiąc się
Ciałem i Krwią złożoną
na ołtarzu oddechu świata.
Stąpam w codzienności
po schodach promieni łaski,
by serce Tobą zapłonęło;
by ożywcza rosa sakramentów
przebudzeniem i patrzeniem była;
by głód duszy, łamaniem chleba
Słowa i Ciała zaspokoić,
gdy klękać będę w pokorze
po kilka kropel Krwi i Łez Twoich.
15.07.2012Wrzeciono dni
Ks. Pawłowi Cudnemu
Przemijanie, przemienianie
oto wrzeciono życia.
Każdy dzień
nowym nawinięciem nici.
Każde spojrzenie
nowy splot.
Każde dotknięcie
nowe nawinięcie.
Wrzeciono kręci się
przemijając dni.
Człowiek splata troski,
układa kwiaty oddechu.
Kołowrotek w ruch wprawiony
nić wrzecionem kręci się.
Oto włóczka dla aniołów
na weselną szatę nieba.
Oto nić na szaty
spleciona z ludzkich dni…
06.08.2015* * *
Drogiej Pigułce
Małgorzacie Wnuk
Spadająca gwiazda
zraniła serca
swoim blaskiem.
Kazano iść
ostrym piaskiem,
czułym wzrokiem,
Drżeniem żalu
niezrozumienia
bez dziękczynienia.
Ostrość kamieni
tnie ciało
krwawy dając ślad.
Pokolenia z czasem
zapomną czerwień,
zobaczą tylko piach.
Historia zniknie ran
pozostanie ziemi znak
i nowej gwiazdy blask.
18/19.08.2015Tajemnica nocy
Szata czerni nocy
odziała świat blaskiem swych oczu,
gdy księżyc rozjaśnił twarz
pochyliwszy się nad srebrem wody
ucałowawszy oblicze życia
ust puchar rozchylił,
by westchnienie miłości
uleciało motylem nocy
w przestrzeń bicia serca
ograniczonego skrzydłami anioła
czuwającego nad kołyską życia
i patrzącego w kalendarz oddechu.
Dłońmi modlitwy
chroni świecy czyn,
co światło stóp stanowi
zmieniających się pokoleń.
10.09.2015Ulice serca
Zamilknijcie ruchliwe ulice serca,
niech zapanuje cisza.
Niech ona otuli najdalsze zakątki,
delikatną kołderką Bożego głosu.
Zamilknijcie wy, którzy krzyczycie,
by zagłuszyć delikatne stąpanie Jezusa
szukającego stajenki swych narodzin.
Niech wasze milczenie wskaże drogę Jemu i innym.
Zamilknij serce!
I pozwól rozdzwonić się dzwonom,
niech obwieszczają radość
narodzin dla świata,
narodzin dla nieba i zmartwychwstania.
Niechaj głos dzwonów serc ludzkich,
serc pełnych miłości, pokory i wiary
nigdy nie cichnie,
aby świat w potoku swoich słów nie zginął.
08.05.1995Łupina
Jestem jak łupina orzecha
rzucana falami morza.
Jak kolorów siedem ma tęcza
tak ból odcieni tyleż samo.
Nad moją ziemią
blask zorzy to rzadkość,
na moim niebie
promień słońca nie błyska.
Ono sine z bólu,
obwisłe pod ciężarem samotności,
zsyłające grad boleści,
gromy złości.
Pod obwisłym niebem,
szarym i burym,
przez myśl nieprzeniknionym
wciąż kwitnie życie samotne.
Życie, dar miłości,
miłości dwojga.
Samotność — podarunek
od tysiąca.
15.06.1995Mapy
Mapa mego serca, rozległa i zawiła.
Centralnym Miastem — Bóg,
Najważniejszym w nim życiem — Ty, mój lud.
Mapa mego ducha, trudniejsza od serca.
Głównym szlakiem — trój szlak.
Wiara, o wyglądzie kory dębu i koloru brzozy.
Tęsknota, wypełniona miłością, za Bogiem i Tobą.
Oczekiwanie na cud, cudem niebędący,
Nadzieja, co nie spełni się, nie jest sobą.
Mapa mego ciała, nieskażona mężczyzny dotykiem.
Szlaki, trasy na niej nie wyznaczone,
Czekają ręki Twej dotyku.
Mapy nie chcą połączyć się ze sobą.
Serca, wyprostować się nie chce,
Ducha, harmonijną się stać.
A ciała…
Czeka na Twe odkrycie,
Czeka na odkrycie…
09.08.2004Światy
Mój świat, twój świat,
każdy tak diametralnie inny,
a jednak ten sam w rzeczywistości.
Mój świat tworzy pisząc,
twój świat tańczy muzyką,
nasz świat łączy to kakofonią istnienia.
Mój świat kocha samotnością,
twój świat trwa milczeniem,
nasz świat klęczy boleśnie w modlitwie.
Mój świat obżarstwo zna,
twój świat nadmierną dietą żyje,
nasz świat płacze głodem pokoju i chleba.
Mój świat patrzy nadzieją,
twój świat wiedzą oddycha,
nasz świat dyskusją szkiełka i serca stwarza.
21.07.2007Żelazna kurtyna życia
Ks. Józefowi Pierzchalskiemu SAC
Promień słońca na ziemię padł
perła rosy tęczą w świat rzuciła,
krzyknęła dźwiękiem czystego kryształu.
Człowiek oczy zamknął telewizorem,
uszy zatkał heavy metalem,
murem berlińskim swoich butów
pracowitej mrówce istnienie rozdeptał.
Artysta malarz, wirtuoz dźwięku
stworzył ciszę doskonałą
otworzywszy swe oczy
na taniec deszczu.
Aktorstwa mistrzem został
dotknąwszy ustami nieba w żarze słońca
błogosławionej kropli czystej wody.
05.05.2009Dzban czerni
Dzban czerni pustki na mapie rozbił się.
Wszelkie drogi czerń pokryła
i nie wiesz już, gdzie miasto serca,
gdzie ludzki dar przyjaźni,
gdzie smutku doświadczenie,
gdzie skróty niebezpieczne.
Dzban czerni trudów
na mapie rozbił się.
W nieznane teraz trzeba iść,
doświadczać bólu ran,
niezrozumienia i odrzucenia,
nieświadomie raniąc innych,
gorzkich ziół życia smakując.
Dzban czerni
na mapie rozbił się.
Kartografem ponownie trzeba być,
nowe szlaki i miasta zaznaczyć,
by drogi relacji wyznaczyć,
by mosty bezpieczne podkreślić,
by serce sercu GPS-em było.
Dzban czerni
na mapie dni rozbił się…
02.08.2009Tajemniczy serca świat
Niemy plusk łez
obmywających planety oczu
przy promieniach słońca uśmiechu,
tajemniczy serca świat.
Swobodne słowa znakiem milczenia,
a każdy dotyk dłoni
krzykiem nietykalności bywa,
tajemniczy serca świat.
Dając innym swój czas
błagasz o samotność
i drzwi otwierając pragniesz zamknąć,
tajemniczy serca świat.
Nie chcę kwiatów,
nie chcę nic, tylko…
ciszę, spokój wszystkich dni,
tajemniczy serca świat.
02.08.2009Stukot kół w podróży
To to tak, to to tak, to to tak.
Stukot.
Stukot kół wyznacza rytm podróży.
Oczy.
Oczy okien pociągu
nieustannie widoki zmieniają.
Usta.
Usta drzwi wciąż pracują
to ludzi pochłaniając,
to znów wypluwając.
Ruch.
Ruch procesem przyswajania i wyrzucania
niezależnym od dnia, pogody i ilości.
Stukot.
Stukot kół wyznacza kierunek podróży.
To to tak, to to tak, to to tak.
12.12.2009Byt wszechświata człowieka
Ks. Wojciechowi Jarzynie
Spadam
w przepaść ludzkich myśli
Oglądam
wizje świata
idee na nim trwania
i lecę
na rozpostartych skrzydłach
szarych komórek mózgu
Doświadczam
neuroleptycznie bytu
wszechświata człowieka
rozbłyskami akcji neuronów
wybuchem smaku kolorów
Patrzę
nanosekundami kurzu
tańczącego jestestwa
Prawu ciążenia
ciało
się nie przeciwstawi
Serce
za nic go ma
Rozum
uznając jego istnienie
depcze
tegoż niezmienność
w słowach wzlatując
czynami wykuwając
prawo siły odśrodkowej miłości
potwierdzając starożytniejsze
że „a” i „b” do kwadratu podniesione
równa się takiemu „c” —
Człowiekowi błogosławionemu
Człowiekowi szczęśliwemu
18.04.2012
więcej..
