-
W empik go
Księga jaskini skarbów to jest Me`ârath gazzê - Księga następstwa pokoleń czyli Historia patriarchów, królów i ich następców od stworzenia świata do ukrzyżowania Chrystusa - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Księga jaskini skarbów to jest Me`ârath gazzê - Księga następstwa pokoleń czyli Historia patriarchów, królów i ich następców od stworzenia świata do ukrzyżowania Chrystusa - ebook
Księga Jaskini Skarbów, często zwana także krócej - Jaskinią Skarbów, to jedna z apokryficznych ksiąg nowotestamentowych, której autorstwo jest przypisywane św. Efremowi Syryjczykowi. Istnieje również opinia, iż apokryf powstał w Mezopotamii, w środowisku i języku syryjskim, w wieku IV (a w późniejszym okresie był jedynie przeredagowywany czy też uzupełniany) i jeśli nawet nie sam św. Efrem jest jego autorem lub redaktorem, to może nim być ktoś z jego otoczenia, z jego szkoły. Dla Zachodu Jaskinię Skarbów odkrył Giuseppe Simone Assemani (1687-1768), duchowny maronicki rodem z Hasroun na północy Libanu, wybitny orientalista i pracownik Biblioteki Watykańskiej. Sam Assemani, chociaż wiedział co zawiera Księga Jaskini Skarbów - mianowicie okres pięciu i pół tysiąca lat dziejów ludzkości, od stworzenia świata do śmierci Jezusa Chrystusa, bliżej się nią nie zainteresował. Apokryf doczekał się gruntownego badania i publikacji dopiero w XIX wieku. W roku 1883 Carl Bezold opublikował pierwszy przekład syryjskiego tekstu księgi. Należy zwrócić uwagę na pełny tytuł apokryfu, który brzmi: Księga Jaskini Skarbów. Księga następstwa pokoleń. Historia patriarchów, królów i ich następców od stworzenia świata do ukrzyżowania Chrystusa. Chociaż w tytule, jako pierwsza, występuje Jaskinia Skarbów, czyli miejsce na zboczu góry poniżej Raju, gdzie Adam i Ewa zamieszkali po popełnieniu grzechu pierworodnego i wypędzeniu ich z Edenu, nie ona jest najważniejsza. Najważniejsze są bardzo szczegółowe genealogie zawarte w tej księdze, czyli właśnie owo „następstwo pokoleń” mające ukazać, iż Jezus Chrystus był potomkiem Adama. I z tego właśnie powodu księga owa winna mieć szczególne znaczenie dla chrześcijan.
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-64145-19-3 |
| Rozmiar pliku: | 930 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PIERWSZE TYSIĄC LAT: OD ADAMA DO JAREDA
Stworzenie. Dzień pierwszy.
Na początku, pierwszego dnia, który był pierwszym świętym dniem tygodnia, przewodnim i pierworodnym wszystkich dni, Bóg stworzył niebo i ziemię, wody i powietrze, ogień i zastępy niebieskie które były niewidzialne (to jest Anioły, Archanioły, Trony, Panowania, Zwierzchności, Potęgi, Cherubiny, Serafiny) i wszystkie rangi i kompanie duchów, Światło i noc, dzień, łagodne wiatry i silne wiatry (to jest burze). Wszytko to było stworzone Pierwszego Dnia. I Pierwszego Dnia tygodnia Duch Święty, jedna z osób Trójcy Świętej, unosił się nad wodami, a poprzez Jego unoszenie się nad wodami, były one pobłogosławione, aby mogły się stać twórcami potomstwa, i były gorące i wszystkie rozpalone żarem, a początek stworzenia był z nimi połączony. A matka ptaków utrzymywała ciepło swoich młodych poprzez uścisk okrywających je skrzydeł, a młode ptaki nabywały ciepło z gorąca (pobieranego) od niej, poprzez to działanie Ducha Świętego, Ducha, Parakleta zaczyn (oddechu) życia był połączony z wodami kiedy On unosił się nad nimi.¹
Stworzenie. Dzień Drugi.
A drugiego dnia Bóg stworzył niższe niebo i nazwał je REKÎ`A (czyli to co jest stałe i trwałe, bądź firmament). Zrobił to dając znać, że niższe niebo nie posiada natury nieba które jest powyżej i jest różne od wyglądu nieba które jest powyżej, bo to powyżej jest z ognia. To drugie niebo nazywa się NÛHRÂ (to znaczy światło), a niższe niebo to DARPÎTÎÔN i ponieważ miało ono spoistą naturę wody, zostało nazwane „Rekî`a”. Drugiego Dnia Bóg oddzielił jedne wody od drugich, to znaczy podzielił na te które były ponad i które były poniżej. A wywyższenie tych wód które były nad niebem stało się Drugiego Dnia, i było jak gęste czarne chmury, grubej ciemności. Chociaż tam wyrosły, piętrzyły się i były widziane, stały ponad Rekî`ą w powietrzu i nie rozrastały się (nie wykonywały ruchu) na żadną stronę.²
Stworzenie. Dzień Trzeci.
A Trzeciego Dnia Bóg rozkazał wodom które były poniżej firmamentu (Rekî`a) by zebrały się w jedno miejsce i aby pojawił się suchy ląd. I kiedy pokrycie wód zostało ściągnięte z ziemi, okazała się ona być niezamieszkałym i niestabilnym stanem, to jest była skroplona (czy z wilgoci) i była płynną istotą. Wody zgromadziły się w morzach, które były pod ziemią i w niej i na niej. I Bóg stworzył wewnątrz ziemi korytarze, szyby i kanały na przejścia dla wód; i wiatry które pochodzą z wnętrza ziemi wznoszą się przez utworzone korytarze i kanały, ciepło i zimno na usługi ziemi. Dolna część ziemi jest jak gruba gąbka, bo spoczywa na wodach. W tym Trzecim Dniu Bóg rozkazał ziemi by stworzyła zioła, jarzyny i poczęła w swoim wnętrzu drzewa i nasiona, rośliny i korzenie.³
Stworzenie. Dzień Czwarty.
A Czwartego Dnia Bóg stworzył słońce, księżyc i gwizdy. I jak tylko ciepło słońca rozeszło się po powierzchni ziemi, stała się ona twarda i surowa, i straciła swoją wiotkość ponieważ wilgotność i skroplenie (spowodowane przez) wody zostały jej zabrane. Twórca stworzył kulę słońca z ognia i wypełnił ją światłem. A potem Bóg dał kulom księżyca i gwiazd wodę i powietrze, i wypełnił je światłem. A kiedy pył ziemi stał się ciepły wydobył z wnętrza wszystkie drzewa, rośliny, nasiona i korzenie które były z niej poczęte Dnia Trzeciego.⁴
Stworzenie. Dzień Piąty.
A Piątego Dnia Bóg rozkazał wodom, a one utworzyły wszystkie rodzaje ryb rozmaitego wyglądu, i stworzenia które poruszały się i kręciły, wiły się w wodach, i węże, Lewiatana i bestie okropnego wyglądu i upierzone ptactwo w powietrzu i na wodzie. A tego samego dnia Bóg stworzył z ziemi całe bydło, dzikie bestie i wszystkie gady które pełzały po ziemi.⁵
Stworzenie. Dzień Szósty.
A Szóstego Dnia który jest Wigilią Szabasu⁶ , Bóg uformował mężczyznę z prochu, a Ewę z jego żebra.
A Siódmego Dnia Bóg odpoczął od swojej pracy, ten dzień został nazwany Sabatem.
Stworzenie Adama.
Następnie w swej mądrości Bóg stworzył Adama: Szóstego Dnia, który jest Wigilią Szabasu, pierwszej godziny dnia, kiedy cisza rządziła wszystkimi Szeregami i zastępami , Bóg powiedział: „Stwórzmy człowieka na nasze podobieństwo i względem naszego upodobania.” Poprzez słowo „My” rozumiał Boskie Osoby (Trójcy). A kiedy aniołowie usłyszeli Jego wypowiedź, poczuli strach i dygotali mówiąc tak do siebie: „Potężny cud się stanie tego dnia (to znaczy) na podobieństwo Boga naszego Stwórcy”. I zobaczyli prawicę Boga otwartą płasko i rozciągającą się nad całym światem. A wszystkie stworzenia zebrały się w cieniu jego prawicy. I zobaczyli że Bóg zabrał z całej masy ziemi ziarenko pyłu, ze wszystkich wód zabrał kropelkę, a z całego powietrza które jest w górze jeden podmuch wiatru, z całej natury ognia niewiele z jego gorąca i ciepła. Aniołowie zobaczyli że kiedy te cztery słabe (bezwładne) materiały zostały umieszczone w Jego prawej dłoni, to znaczy, zimno, gorąco, suchość i wilgoć, Bóg uformował Adama. Bóg stworzył Adama z tych czterech elementów ponieważ miały one pokazać, że wszystko co jest na świecie ma być jemu podporządkowane poprzez nie. Wziął grudkę ziemi aby wszystko z natury co jest uformowane z ziemi było jemu poddane, a krople wody, by wszystko co jest w morzach i rzekach było mu poddane, a jeden podmuch powietrza aby wszystko (stworzenie) które lata w powietrzu było mu poddane; a żar ognia aby wszystkie stworzenia ognistej natury i wszystkie Ciała Niebieskie były jego pomocnikami.
Bóg uformował Adama swoimi świętymi rękami jako swój wizerunek i na swoje własne podobieństwo, a kiedy aniołowie zobaczyli wspaniałe oblicze Adama, byli niezwykle poruszeni jego pięknem. Zobaczyli jego oblicze bijące cudowną wspaniałością jak kula słońca, a światło jego oczu było jak światło słońca, a kontury ciała jak ze świecącego kryształu. A kiedy urósł i stanął prosto na samym środku ziemi, postawił swoje dwie stopy na miejscu na którym ustawiony był Krzyż naszego Odkupiciela; bo Adam stworzony został w Jeruzalem. Stał tam ustrojony w szaty suwerenności i dostał koronę chwały na swoją głowę, został królem, kapłanem i prorokiem, a Bóg ustawił go na honorowym tronie i dał mu władzę nad wszystkim stworzeniem. Dzikie bestie, bydło i ptactwo zostało zebrane przed Adamem a on nadał im imiona, a one się mu pokłoniły. Wszystko go czciło i uznawało jego zwierzchnictwo. Aniołowie i Ciała Niebieskie usłyszały głos Boga mówiący do niego: „Adamie zobacz: zrobiłem cię królem, kapłanem, prorokiem, panem, i przywódcą, rządcą wszystkiego co jest stworzone i będą ci oddani i będą twoi, złożyłem w twoje ręce władzę nad wszystkim co stworzyłem.” A kiedy aniołowie to usłyszeli zgięli kolana i oddali mu cześć.⁷Według Salomona, nestoriańskiego biskupa Perâth Mayshân lub Al-Basrah, miasta na prawym brzegu Shatt al-`Arab, około 1222 roku naszej ery, stworzenie nieba i ziemi było zaplanowane w wieczystym i stałym umyśle Bożym. On stworzył siedem substancji (czy natur) w ciszy, bez głosu, to znaczy: niebo, ziemię, wodę, powietrze, ogień, aniołów i mrok. Ziemia została zanurzona pośrodku wód, ponad wodami było powietrze, a powyżej powietrza był ogień. Woda, zimna i wilgotna, powietrze gorące i wilgotne, ogień gorący i suchy, ale nie miała ona jasności do dnia czwartego, kiedy Ciało Niebieskie zostało stworzone. Aniołowie zostali podzieleni na dziewięć klas i trzy szeregi. Pierwszy z nich miał w sobie Cherubiny, Serafini i Trony a byli to obrońcy Boskiego tronu. Środkowy skupiał w sobie Panowania, Potęgi i Władze (Moce). Najniższy zawierał w sobie Zwierzchności, Archanioły i Anioły (porównaj Trony lub Panowania, Zwierzchności czy Władze, Kol. 1. 16.). Cherubini są pełni wiedzy Bożej, Serafini górują w miłości, Trony wyróżniają się posłuszeństwem, Panowania rządzą wszystkimi innymi i kontrolują złe stworzenia, Potęgi wypełniają Boską wolę, Władze przewodzą duchom i słońcu, księżycowi i gwiazdom. Zwierzchności kierują narodami, Archaniołowie szybko działający, zarządzają każdą żyjącą istotą, poza człowiekiem i Aniołowie którzy posiadają wiedzę o duchach i wszystkim co jest w niebie lub na ziemi. Anioł Stróż każdego człowieka należy do najniższej klasy. Ilość każdej klasy aniołów jest równa ilości ludzi od czasów Adama do zmartwychwstania. Niebo w którym żyją aniołowie jest nad wodami, które są nad firmamentem, i usługują tam Bogu będąc niewidocznymi dla oczu. Aniołowie nie powstali samoistnie, zostali stworzeni. Z drugiej strony ciemność istnieje sama w sobie. Salomon z Al-Basrah nie przyjął poglądu, że duch który unosił się nad wodami był Duchem Świętym (zobacz Księgę Pszczoły, ed. Budge, rozdziały I-VII.
Zgodnie z „Księgą Pszczoły”, tworzenie firmamentu umożliwiło Bogu przydzielenie miejsca do zamieszkania aniołom, gdzie także dusze prawych mogły być przyjęte, po zmartwychwstaniu, w dniu ostatecznym. Wielka głębia wody którą stworzył Bóg Pierwszego Dnia została przez Niego podzielona na trzy części: jedną z nich zostawił na ziemi dla użytku człowieka i zwierząt i aby utworzyły się rzeki i morza, z drugiej części Bóg stworzył firmament, a trzeciej dał miejsce ponad firmamentem. Po zmartwychwstaniu wszystkie te części wrócą do ich oryginalnego stanu. (Słowo Darpîtîôn to trudność, której nie mogę wyjaśnić. Inne formy to Dûrîkôn i Dertêkôn pojawiają się w etiopskich księgach, gdzie mają nazwę szóstego nieba).
Tego dnia wody zebrały się razem w głębi ziemi, piasek był ustalonym limitem wód mórz, a pojawiły się góry i wzgórza. Mędrcy mówią że Raj był stworzony tego właśnie dnia, ale rabini twierdzą, że istniał wcześniej niż świat. Salomon z Basrah twierdził, że ziemia wytworzyła zioła i drzewa z własnej mocy, i że ciała niebieskie nie miały nic wspólnego ze wzrostem jarzyn. „Księga Pszczoły” rozdział IX.
Słońce, księżyc i gwiazdy zostały zrobione z napowietrzonego materiału na podobieństwo lamp, a Bóg wypełnił je miksturą z ognia, która nie miała w sobie światła i światłem które nie miało w sobie ciepła. Ścieżka Ciał Niebieskich jest poniżej firmamentu; nie są one ustalone jak myślą ignoranci, ale w ich wędrówce przewodzą nimi Aniołowie. Etiopska tradycja mówi że kiedy powstało słońce, jego światło było dwanaście razy mocniejsze od tego które jest teraz. Aniołowie skarżyli się, że jego ciepło jest zbyt mocne i że uniemożliwia im wypełnianie obowiązków, po czym Bóg podzielił je na dwanaście części i zabrał sześć z nich, z trzech stworzył księżyc i gwiazdy, a pozostałe trzy rozdzielił pomiędzy wody, chmury i błyskawice.
Zgodnie z Księgą Pszczoły (rozdział XII) bestie i zwierzęta były stworzone w piątkowy wieczór, i dlatego mogą widzieć tak w nocy jak i w dzień. W „Księdze tajemnic nieba i ziemi” wieloryby i Behemôth są wspomniane z Lewiatanem.
Szabat, Szabas, Sabat, sobota (hebr. שַׁבָּת, odpoczynek) – w judaizmie i tradycji chrześcijańskiej, ostatni (siódmy) dzień każdego tygodnia (czyli sobota) – przyp. red. za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Szabat.
Żydzi uważają że słowa „stwórzmy człowieka” odnoszą się do Boga i aniołów, ale ojcowie Kościoła syryjskiego rozumieli przez to, że Bóg odnosi się do Trójcy Świętej. Niektórzy z nich wierzyli, że Adam był stworzony rankiem Szóstego Dnia, poza Rajem, ale inni myślą że stworzenie miało miejsce wieczorem w Raju. Według niektórych, Raj był stworzony przed całym światem, a niektórzy uważają że Trzeciego Dnia. Bar Hebraeus twierdzi że Adam został stworzony w piątek pierwszego tygodnia miesiąca Nîsân (kwiecień), pierwszego miesiąca pierwszego roku. Egipska i etiopska tradycja mówią, że anioły nie zostały stworzone wszystkie jednego dnia. Archanioł Michał nazywany też „Aniołem Oblicza” i całe zastępy aniołów były stworzone pierwszej godziny w piątek, Kapłani drugiego, Trony trzeciego, Panowania (Sultâns) czwartego, Potęgi piątego, Moce szóstego, Dziesiątki Tysięcy siódmego, Zwierzchności ósmego, Mistrzowie dziewiątego. Po Zwierzchnościach rzesze aniołów pod rządami Szatana zostały stworzone, a potem dziesiąty szereg. Według tradycji koptyjskiej zachowanej w dyskursie na temat Abbatôna, anioła śmierci, autorstwa Tymoteusza z Rakote (z Aleksandrii), glina z której został ulepiony Adam była przyniesiona przez anioła Mûrîêla z ziemi na wschodzie. Bóg ulepił jego ciało i zostawił je na czterdzieści dni i nocy bez możliwości oddychania. Na prośbę naszego Pana, który obiecał być przewodnikiem Adama i zejść na ziemię, Bóg tchnął życie w nozdrza Adama trzy razy mówiąc: „Żyj! Żyj! Żyj! zgodnie z Boskością”. Wtedy Adam powstał i czcił swego Ojca mówiąc „Pan mój i Bóg mój”. (Budge, Coptic Martyrdoms, s. 482).
Stworzenie. Dzień pierwszy.
Na początku, pierwszego dnia, który był pierwszym świętym dniem tygodnia, przewodnim i pierworodnym wszystkich dni, Bóg stworzył niebo i ziemię, wody i powietrze, ogień i zastępy niebieskie które były niewidzialne (to jest Anioły, Archanioły, Trony, Panowania, Zwierzchności, Potęgi, Cherubiny, Serafiny) i wszystkie rangi i kompanie duchów, Światło i noc, dzień, łagodne wiatry i silne wiatry (to jest burze). Wszytko to było stworzone Pierwszego Dnia. I Pierwszego Dnia tygodnia Duch Święty, jedna z osób Trójcy Świętej, unosił się nad wodami, a poprzez Jego unoszenie się nad wodami, były one pobłogosławione, aby mogły się stać twórcami potomstwa, i były gorące i wszystkie rozpalone żarem, a początek stworzenia był z nimi połączony. A matka ptaków utrzymywała ciepło swoich młodych poprzez uścisk okrywających je skrzydeł, a młode ptaki nabywały ciepło z gorąca (pobieranego) od niej, poprzez to działanie Ducha Świętego, Ducha, Parakleta zaczyn (oddechu) życia był połączony z wodami kiedy On unosił się nad nimi.¹
Stworzenie. Dzień Drugi.
A drugiego dnia Bóg stworzył niższe niebo i nazwał je REKÎ`A (czyli to co jest stałe i trwałe, bądź firmament). Zrobił to dając znać, że niższe niebo nie posiada natury nieba które jest powyżej i jest różne od wyglądu nieba które jest powyżej, bo to powyżej jest z ognia. To drugie niebo nazywa się NÛHRÂ (to znaczy światło), a niższe niebo to DARPÎTÎÔN i ponieważ miało ono spoistą naturę wody, zostało nazwane „Rekî`a”. Drugiego Dnia Bóg oddzielił jedne wody od drugich, to znaczy podzielił na te które były ponad i które były poniżej. A wywyższenie tych wód które były nad niebem stało się Drugiego Dnia, i było jak gęste czarne chmury, grubej ciemności. Chociaż tam wyrosły, piętrzyły się i były widziane, stały ponad Rekî`ą w powietrzu i nie rozrastały się (nie wykonywały ruchu) na żadną stronę.²
Stworzenie. Dzień Trzeci.
A Trzeciego Dnia Bóg rozkazał wodom które były poniżej firmamentu (Rekî`a) by zebrały się w jedno miejsce i aby pojawił się suchy ląd. I kiedy pokrycie wód zostało ściągnięte z ziemi, okazała się ona być niezamieszkałym i niestabilnym stanem, to jest była skroplona (czy z wilgoci) i była płynną istotą. Wody zgromadziły się w morzach, które były pod ziemią i w niej i na niej. I Bóg stworzył wewnątrz ziemi korytarze, szyby i kanały na przejścia dla wód; i wiatry które pochodzą z wnętrza ziemi wznoszą się przez utworzone korytarze i kanały, ciepło i zimno na usługi ziemi. Dolna część ziemi jest jak gruba gąbka, bo spoczywa na wodach. W tym Trzecim Dniu Bóg rozkazał ziemi by stworzyła zioła, jarzyny i poczęła w swoim wnętrzu drzewa i nasiona, rośliny i korzenie.³
Stworzenie. Dzień Czwarty.
A Czwartego Dnia Bóg stworzył słońce, księżyc i gwizdy. I jak tylko ciepło słońca rozeszło się po powierzchni ziemi, stała się ona twarda i surowa, i straciła swoją wiotkość ponieważ wilgotność i skroplenie (spowodowane przez) wody zostały jej zabrane. Twórca stworzył kulę słońca z ognia i wypełnił ją światłem. A potem Bóg dał kulom księżyca i gwiazd wodę i powietrze, i wypełnił je światłem. A kiedy pył ziemi stał się ciepły wydobył z wnętrza wszystkie drzewa, rośliny, nasiona i korzenie które były z niej poczęte Dnia Trzeciego.⁴
Stworzenie. Dzień Piąty.
A Piątego Dnia Bóg rozkazał wodom, a one utworzyły wszystkie rodzaje ryb rozmaitego wyglądu, i stworzenia które poruszały się i kręciły, wiły się w wodach, i węże, Lewiatana i bestie okropnego wyglądu i upierzone ptactwo w powietrzu i na wodzie. A tego samego dnia Bóg stworzył z ziemi całe bydło, dzikie bestie i wszystkie gady które pełzały po ziemi.⁵
Stworzenie. Dzień Szósty.
A Szóstego Dnia który jest Wigilią Szabasu⁶ , Bóg uformował mężczyznę z prochu, a Ewę z jego żebra.
A Siódmego Dnia Bóg odpoczął od swojej pracy, ten dzień został nazwany Sabatem.
Stworzenie Adama.
Następnie w swej mądrości Bóg stworzył Adama: Szóstego Dnia, który jest Wigilią Szabasu, pierwszej godziny dnia, kiedy cisza rządziła wszystkimi Szeregami i zastępami , Bóg powiedział: „Stwórzmy człowieka na nasze podobieństwo i względem naszego upodobania.” Poprzez słowo „My” rozumiał Boskie Osoby (Trójcy). A kiedy aniołowie usłyszeli Jego wypowiedź, poczuli strach i dygotali mówiąc tak do siebie: „Potężny cud się stanie tego dnia (to znaczy) na podobieństwo Boga naszego Stwórcy”. I zobaczyli prawicę Boga otwartą płasko i rozciągającą się nad całym światem. A wszystkie stworzenia zebrały się w cieniu jego prawicy. I zobaczyli że Bóg zabrał z całej masy ziemi ziarenko pyłu, ze wszystkich wód zabrał kropelkę, a z całego powietrza które jest w górze jeden podmuch wiatru, z całej natury ognia niewiele z jego gorąca i ciepła. Aniołowie zobaczyli że kiedy te cztery słabe (bezwładne) materiały zostały umieszczone w Jego prawej dłoni, to znaczy, zimno, gorąco, suchość i wilgoć, Bóg uformował Adama. Bóg stworzył Adama z tych czterech elementów ponieważ miały one pokazać, że wszystko co jest na świecie ma być jemu podporządkowane poprzez nie. Wziął grudkę ziemi aby wszystko z natury co jest uformowane z ziemi było jemu poddane, a krople wody, by wszystko co jest w morzach i rzekach było mu poddane, a jeden podmuch powietrza aby wszystko (stworzenie) które lata w powietrzu było mu poddane; a żar ognia aby wszystkie stworzenia ognistej natury i wszystkie Ciała Niebieskie były jego pomocnikami.
Bóg uformował Adama swoimi świętymi rękami jako swój wizerunek i na swoje własne podobieństwo, a kiedy aniołowie zobaczyli wspaniałe oblicze Adama, byli niezwykle poruszeni jego pięknem. Zobaczyli jego oblicze bijące cudowną wspaniałością jak kula słońca, a światło jego oczu było jak światło słońca, a kontury ciała jak ze świecącego kryształu. A kiedy urósł i stanął prosto na samym środku ziemi, postawił swoje dwie stopy na miejscu na którym ustawiony był Krzyż naszego Odkupiciela; bo Adam stworzony został w Jeruzalem. Stał tam ustrojony w szaty suwerenności i dostał koronę chwały na swoją głowę, został królem, kapłanem i prorokiem, a Bóg ustawił go na honorowym tronie i dał mu władzę nad wszystkim stworzeniem. Dzikie bestie, bydło i ptactwo zostało zebrane przed Adamem a on nadał im imiona, a one się mu pokłoniły. Wszystko go czciło i uznawało jego zwierzchnictwo. Aniołowie i Ciała Niebieskie usłyszały głos Boga mówiący do niego: „Adamie zobacz: zrobiłem cię królem, kapłanem, prorokiem, panem, i przywódcą, rządcą wszystkiego co jest stworzone i będą ci oddani i będą twoi, złożyłem w twoje ręce władzę nad wszystkim co stworzyłem.” A kiedy aniołowie to usłyszeli zgięli kolana i oddali mu cześć.⁷Według Salomona, nestoriańskiego biskupa Perâth Mayshân lub Al-Basrah, miasta na prawym brzegu Shatt al-`Arab, około 1222 roku naszej ery, stworzenie nieba i ziemi było zaplanowane w wieczystym i stałym umyśle Bożym. On stworzył siedem substancji (czy natur) w ciszy, bez głosu, to znaczy: niebo, ziemię, wodę, powietrze, ogień, aniołów i mrok. Ziemia została zanurzona pośrodku wód, ponad wodami było powietrze, a powyżej powietrza był ogień. Woda, zimna i wilgotna, powietrze gorące i wilgotne, ogień gorący i suchy, ale nie miała ona jasności do dnia czwartego, kiedy Ciało Niebieskie zostało stworzone. Aniołowie zostali podzieleni na dziewięć klas i trzy szeregi. Pierwszy z nich miał w sobie Cherubiny, Serafini i Trony a byli to obrońcy Boskiego tronu. Środkowy skupiał w sobie Panowania, Potęgi i Władze (Moce). Najniższy zawierał w sobie Zwierzchności, Archanioły i Anioły (porównaj Trony lub Panowania, Zwierzchności czy Władze, Kol. 1. 16.). Cherubini są pełni wiedzy Bożej, Serafini górują w miłości, Trony wyróżniają się posłuszeństwem, Panowania rządzą wszystkimi innymi i kontrolują złe stworzenia, Potęgi wypełniają Boską wolę, Władze przewodzą duchom i słońcu, księżycowi i gwiazdom. Zwierzchności kierują narodami, Archaniołowie szybko działający, zarządzają każdą żyjącą istotą, poza człowiekiem i Aniołowie którzy posiadają wiedzę o duchach i wszystkim co jest w niebie lub na ziemi. Anioł Stróż każdego człowieka należy do najniższej klasy. Ilość każdej klasy aniołów jest równa ilości ludzi od czasów Adama do zmartwychwstania. Niebo w którym żyją aniołowie jest nad wodami, które są nad firmamentem, i usługują tam Bogu będąc niewidocznymi dla oczu. Aniołowie nie powstali samoistnie, zostali stworzeni. Z drugiej strony ciemność istnieje sama w sobie. Salomon z Al-Basrah nie przyjął poglądu, że duch który unosił się nad wodami był Duchem Świętym (zobacz Księgę Pszczoły, ed. Budge, rozdziały I-VII.
Zgodnie z „Księgą Pszczoły”, tworzenie firmamentu umożliwiło Bogu przydzielenie miejsca do zamieszkania aniołom, gdzie także dusze prawych mogły być przyjęte, po zmartwychwstaniu, w dniu ostatecznym. Wielka głębia wody którą stworzył Bóg Pierwszego Dnia została przez Niego podzielona na trzy części: jedną z nich zostawił na ziemi dla użytku człowieka i zwierząt i aby utworzyły się rzeki i morza, z drugiej części Bóg stworzył firmament, a trzeciej dał miejsce ponad firmamentem. Po zmartwychwstaniu wszystkie te części wrócą do ich oryginalnego stanu. (Słowo Darpîtîôn to trudność, której nie mogę wyjaśnić. Inne formy to Dûrîkôn i Dertêkôn pojawiają się w etiopskich księgach, gdzie mają nazwę szóstego nieba).
Tego dnia wody zebrały się razem w głębi ziemi, piasek był ustalonym limitem wód mórz, a pojawiły się góry i wzgórza. Mędrcy mówią że Raj był stworzony tego właśnie dnia, ale rabini twierdzą, że istniał wcześniej niż świat. Salomon z Basrah twierdził, że ziemia wytworzyła zioła i drzewa z własnej mocy, i że ciała niebieskie nie miały nic wspólnego ze wzrostem jarzyn. „Księga Pszczoły” rozdział IX.
Słońce, księżyc i gwiazdy zostały zrobione z napowietrzonego materiału na podobieństwo lamp, a Bóg wypełnił je miksturą z ognia, która nie miała w sobie światła i światłem które nie miało w sobie ciepła. Ścieżka Ciał Niebieskich jest poniżej firmamentu; nie są one ustalone jak myślą ignoranci, ale w ich wędrówce przewodzą nimi Aniołowie. Etiopska tradycja mówi że kiedy powstało słońce, jego światło było dwanaście razy mocniejsze od tego które jest teraz. Aniołowie skarżyli się, że jego ciepło jest zbyt mocne i że uniemożliwia im wypełnianie obowiązków, po czym Bóg podzielił je na dwanaście części i zabrał sześć z nich, z trzech stworzył księżyc i gwiazdy, a pozostałe trzy rozdzielił pomiędzy wody, chmury i błyskawice.
Zgodnie z Księgą Pszczoły (rozdział XII) bestie i zwierzęta były stworzone w piątkowy wieczór, i dlatego mogą widzieć tak w nocy jak i w dzień. W „Księdze tajemnic nieba i ziemi” wieloryby i Behemôth są wspomniane z Lewiatanem.
Szabat, Szabas, Sabat, sobota (hebr. שַׁבָּת, odpoczynek) – w judaizmie i tradycji chrześcijańskiej, ostatni (siódmy) dzień każdego tygodnia (czyli sobota) – przyp. red. za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Szabat.
Żydzi uważają że słowa „stwórzmy człowieka” odnoszą się do Boga i aniołów, ale ojcowie Kościoła syryjskiego rozumieli przez to, że Bóg odnosi się do Trójcy Świętej. Niektórzy z nich wierzyli, że Adam był stworzony rankiem Szóstego Dnia, poza Rajem, ale inni myślą że stworzenie miało miejsce wieczorem w Raju. Według niektórych, Raj był stworzony przed całym światem, a niektórzy uważają że Trzeciego Dnia. Bar Hebraeus twierdzi że Adam został stworzony w piątek pierwszego tygodnia miesiąca Nîsân (kwiecień), pierwszego miesiąca pierwszego roku. Egipska i etiopska tradycja mówią, że anioły nie zostały stworzone wszystkie jednego dnia. Archanioł Michał nazywany też „Aniołem Oblicza” i całe zastępy aniołów były stworzone pierwszej godziny w piątek, Kapłani drugiego, Trony trzeciego, Panowania (Sultâns) czwartego, Potęgi piątego, Moce szóstego, Dziesiątki Tysięcy siódmego, Zwierzchności ósmego, Mistrzowie dziewiątego. Po Zwierzchnościach rzesze aniołów pod rządami Szatana zostały stworzone, a potem dziesiąty szereg. Według tradycji koptyjskiej zachowanej w dyskursie na temat Abbatôna, anioła śmierci, autorstwa Tymoteusza z Rakote (z Aleksandrii), glina z której został ulepiony Adam była przyniesiona przez anioła Mûrîêla z ziemi na wschodzie. Bóg ulepił jego ciało i zostawił je na czterdzieści dni i nocy bez możliwości oddychania. Na prośbę naszego Pana, który obiecał być przewodnikiem Adama i zejść na ziemię, Bóg tchnął życie w nozdrza Adama trzy razy mówiąc: „Żyj! Żyj! Żyj! zgodnie z Boskością”. Wtedy Adam powstał i czcił swego Ojca mówiąc „Pan mój i Bóg mój”. (Budge, Coptic Martyrdoms, s. 482).
więcej..
