-
W empik go
Leksykon terminów archeologicznych - ebook
Leksykon terminów archeologicznych - ebook
Leksykon terminów archeologicznych stanowi kompendium najważniejszych terminów, pojęć i kategorii badawczych definiujących ramy konceptualizacyjne polskiej archeologii początków XXI wieku. Ma charakter w pełni nowatorski i jest pierwszą tego typu publikacją w polskim środowisku archeologicznym. Zarysowując kolejne etapy procesu badawczego, takie jak konceptualizacje przeszłości, zakresy tematyczne badań, proces badawczy, metody i obecność archeologii we współczesności, ukazuje dojrzałość, oryginalność i intelektualny potencjał polskiego środowiska archeologicznego. Leksykon składa się z 107 haseł przygotowanych przez 70 badaczek i badaczy reprezentujących różne pokolenia i pracujących w wiodących ośrodkach badawczych, konserwatorskich i muzealnych Polski. Jest skierowany do archeologów pracujących we wszystkich sektorach dyscypliny, studentów, przedstawicieli nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych współpracujących z archeologią oraz wszystkich zainteresowanych archeologią.
Powstał oryginalny produkt intelektualny, który z uznaniem można zaklasyfikować do grupy esejów na temat dzisiejszych podstaw dyscypliny archeologia (…). Można być spokojnym nie tylko o jego funkcję podręcznikową (…), ale też o oryginalne autorskie przemyślenia, luźno osnute wokół dopuszczonego już kanonu. Właśnie ten ładunek myślowy jest najcenniejszą wartością (…). Zebrane teksty w przypadku większości haseł są dobrze osadzone w rozwoju myśli filozoficznej i dowodzą, że archeologia polska dynamicznie i szeroko rozwija swoje zaplecze teoretyczne, nawiązując do pomnikowych serii encyklopedycznych, słowników i leksykonów, tworzonych od lat w wielu krajach.
Z recenzji prof. dra hab. Pawła Valde-Nowaka
Spis treści
Lista haseł
Wprowadzenie
Leksykon terminów archeologicznych
Autorzy haseł
| Kategoria: | Popularnonaukowe |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-242-6845-0 |
| Rozmiar pliku: | 4,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Adaptacja (Anita Szczepanek)
Agency (Arkadiusz Marciniak)
Analiza danych (Rafał Fetner)
Analiza surowcowa: ceramika (Joanna Pyzel)
Analizy przestrzenne w archeologii i GIS: Systemy Informacji Geograficznej (Grzegorz Kiarszys)
Antropogeneza (Arkadiusz Sołtysiak)
Antropopresja a archeologia (Anna I. Zalewska, Jacek Czarnecki)
Archeologia a polityka zrównoważonego rozwoju (Agnieszka Oniszczuk)
Archeologia analityczna (Jan Michał Burdukiewicz)
Archeologia cyklu życia (Dariusz Błaszczyk)
Archeologia doświadczalna/eksperymentalna (Jolanta Małecka-Kukawka, Justyna Orłowska,
Grzegorz Osipowicz)
Archeologia funeralna (Anita Szczepanek)
Archeologia historyczna (Franciszek M. Stępniowski)
Archeologia krajobrazu (Stanisław Iwaniszewski)
Archeologia kulturowo-historyczna (Danuta Minta-Tworzowska)
Archeologia posthumanistyczna i wielogatunkowa (Ewa Domańska, Monika Stobiecka)
Archeologia postprocesualna (Arkadiusz Marciniak)
Archeologia pradziejowa (Marek Nowak)
Archeologia procesualna (Arkadiusz Marciniak)
Archeologia protohistoryczna (Andrzej Maciałowicz)
Archeologia publiczna. Archeologia wspólnotowa (Michał Pawleta, Dawid Kobiałka)
Archeologia religii (Franciszek M. Stępniowski)
Archeologia sądowa (Maciej Trzciński)
Archeologia sztuki (Ewa Bugaj)
Archeologia środowiskowa (Magdalena Moskal-del Hoyo, Maria Lityńska-Zając)
Archeologia tożsamości etnicznej (Dorota Ławecka)
Archeologia tożsamości (gender) (Agata Ulanowska, Agnieszka Tomas)
Archeologia versus polityka (Przemysław Urbańczyk)
Archeologia w strefach konfliktów. Archeologia wobec konfliktów (Franciszek M. Stępniowski)
Archeologia zmysłów (Paweł Lech Polkowski)
Archeologiczne bazy danych (Lidia Żuk)
Archeologie konfliktów (Anna I. Zalewska, Jakub Wrzosek)
Archeologie współczesności (Anna I. Zalewska)
Archeometria: metale (Ewelina Miśta-Jakubowska)
Archeometria: miary/wagi czasu, wagi przestrzeni, wagi materii (Beata Miazga)
Archeotanatologia (tafonomia szczątków ludzkich, „antropologia terenowa”)
(Hanna Kowalewska-Marszałek)
Archeozoologia (Jarosław Wilczyński)
Artefakt w archeologii (Stanisław Iwaniszewski)
Badania biomolekularne (Rafał Fetner)
Bioarcheologia człowieka (Arkadiusz Sołtysiak)
Bioarcheologia: pozostałości roślinne (Maria Lityńska-Zając, Magdalena Moskal-del Hoyo)
Biograficzne strategie interpretacyjne (Katarzyna Harabasz)
Chaîne opératoire (Jan Michał Burdukiewicz)
Czas w archeologii – archeologia czasu (Stanisław Iwaniszewski)
Datowanie (Piotr Włodarczak)
Dokumentacja archeologiczna (Mariusz Drzewiecki, Włodzimierz Rączkowski)
Dydaktyka archeologiczna. Archeologia jako kierunek kształcenia (Ewa Bugaj, Jędrzej Hordecki,
Patrycja Filipowicz, Anna I. Zalewska)
Ekologia kulturowa (Elżbieta Zechenter)
Ekonomia w archeologii (Marek Nowak)
Ekspansja/migracja (Marek Nowak)
Eksterioryzacja/symbolizacja (Patrycja Filipowicz)
Etnoarcheologia (Aleksandra Krupa-Ławrynowicz, Olgierd Ławrynowicz)
Etyka w archeologii (Zbigniew Kobyliński)
Hierarchie społeczne (Wojciech Dohnal)
Inwazyjna eksploracja archeologiczna – podstawowe metody badań terenowych (Jacek Konik)
Język (Dorota Cyngot, Joanna Popielska-Grzybowska)
Kategoryzacja w archeologii (Danuta Minta-Tworzowska)
Klasyfikacja w archeologii (Danuta Minta-Tworzowska)
Komodyfikacja dóbr kultury oraz komercjalizacja archeologii (Michał Pawleta)
Komunikacja (komunikowanie) (Dorota Cyngot, Joanna Popielska-Grzybowska)
Koncepcje sieciowości w archeologii (Jakub Mugaj)
Konserwacja ruchomości archeologicznych (Magdalena Majorek-Lipowicz)
Kontekst w archeologii (Stanisław Iwaniszewski)
Metody nieinwazyjne w archeologicznych badaniach przestrzennych (Włodzimierz Rączkowski)
Muzealnictwo archeologiczne w Polsce (Paulina Florjanowicz)
Nekrodziedzictwo (Ewa Domańska)
Neodarwinizm w archeologii (Marcin S. Przybyła)
Nowe podejścia do dziedzictwa archeologicznego. Krytyczne studia nad dziedzictwem
(Monika Stobiecka)
Numizmatyka (Borys Paszkiewicz)
Ochrona prawna zabytków archeologicznych (Bartosz Skaldawski)
Osadnictwo jako przedmiot badań archeologii (Włodzimierz Rączkowski)
Pismo (Joanna Popielska-Grzybowska, Dorota Cyngot)
Popularyzacja archeologii i upowszechnianie wiedzy archeologicznej w Polsce (Katarzyna Radziwiłko)
Potencjał, zagrożenia i ochrona najstarszych śladów archeologicznych i paleontologicznych
(Jarosław Wilczyński, Michał Wojenka)
Potencjał, zagrożenia i ochrona nowożytnych obszarów przemysłowej eksploatacji złóż naturalnych
(Bożena Józefów-Czerwińska)
Pożywienie (mięsne i roślinne) (Joanna Piątkowska-Małecka ,
Maria Lityńska-Zając )
Prawda w archeologii (Henryk Mamzer)
Proweniencja (Anita Szczepanek)
Przestrzeń (percepcja, waloryzacja, symbolizacja, adaptacja, organizacja, stabilizacja, socjalizacja,
wizualizacja) (Stanisław Iwaniszewski)
Pseudoarcheologia (Michał Pawleta)
Rekonstrukcje, rewitalizacje zabytków archeologicznych versus dyrektywa ochrony in situ
(Agata Byszewska-Łasińska)
Relacje ludzi z otoczeniem (Stanisław Iwaniszewski)
Relacje pomiędzy ludźmi a roślinami (Maria Lityńska-Zając, Magdalena Moskal-del Hoyo)
Relacje pomiędzy ludźmi a zwierzętami (Arkadiusz Marciniak)
Rezyliencja (Arkadiusz Marciniak)
Semiotyka (Patrycja Filipowicz)
Seriacja w archeologii (Danuta Minta-Tworzowska)
Społeczeństwo (Wojciech Dohnal)
Stratygrafia archeologiczna (Przemysław Urbańczyk)
System ochrony konserwatorskiej zabytków archeologicznych w Polsce (Bartosz Skaldawski)
Szkoła Annales (Danuta Minta-Tworzowska)
Technika i technologia: ceramika (Joanna Pyzel)
Technika i technologia: drewno (Tomasz Stępnik)
Technika i technologia: kamień (Renata Czech-Błońska)
Technika i technologia: krzemieniarstwo (Witold Grużdź)
Technika i technologia: metalurgia (Szymon Modzelewski)
Technika i technologia: szkło (Teresa Stawiarska)
Technika i technologia: włókiennictwo (Agata Ulanowska)
Teoria średniego zasięgu w archeologii (Arkadiusz Marciniak)
Traseologia / analizy residuów (Jolanta Małecka-Kukawka, Justyna Orłowska, Grzegorz Osipowicz)
Turystyka archeologiczna (Michał Pawleta)
Typologia w archeologii (Danuta Minta-Tworzowska)
Udomowienie zwierząt i roślin (Arkadiusz Marciniak)
Wnioskowanie (Rafał Fetner)
Zabytki archeologiczne wobec zagrożeń: nielegalne wykopaliska i nielegalny obrót (Paul Barford)
„Zwroty” badawcze w archeologii (Anna I. Zalewska)
Źródło / Ślad / Artefakt / Rzecz / Przedmiot (Danuta Minta-Tworzowska)Lista haseł składających się na poszczególne obszary –
pola problemowe
I. Konceptualizacje przeszłości
Adaptacja
Antropogeneza
Antropopresja a archeologia
Artefakt w archeologii
Ekologia kulturowa
Ekspansja/migracja
Eksterioryzacja/symbolizacja
Hierarchie społeczne
Kontekst w archeologii
Osadnictwo jako przedmiot badań archeologii
Proweniencja
Przestrzeń (percepcja, waloryzacja, symbolizacja, adaptacja, organizacja, stabilizacja, socjalizacja, wizualizacja)
Relacje ludzi z otoczeniem
Relacje pomiędzy ludźmi a roślinami
Relacje pomiędzy ludźmi a zwierzętami
Rezyliencja
Udomowienie zwierząt i roślin
II. Proces badawczy
Archeologia analityczna
Archeologia kulturowo-historyczna
Archeologia posthumanistyczna i wielogatunkowa
Archeologia postprocesualna
Archeologia procesualna
Archeozoologia
Bioarcheologia człowieka
Bioarcheologia: pozostałości roślinne
Biograficzne strategie interpretacyjne
Ekonomia w archeologii
Etnoarcheologia
Etyka w archeologii
Kategoryzacja w archeologii
Neodarwinizm w archeologii
Prawda w archeologii
Szkoła Annales
Teoria średniego zasięgu w archeologii
Wnioskowanie
„Zwroty” badawcze w archeologii
Źródło / Ślad / Artefakt / Rzecz / Przedmiot
III. Metody
Analiza danych
Analiza surowcowa: ceramika
Analizy przestrzenne w archeologii i GIS: Systemy Informacji Geograficznej
Archeologia doświadczalna/eksperymentalna
Archeologiczne bazy danych
Archeometria: metale
Archeometria: miary/wagi czasu, wagi przestrzeni, wagi materii
Archeotanatologia (tafonomia szczątków ludzkich, „antropologia terenowa”)
Badania biomolekularne
Chaîne opératoire
Datowanie
Dokumentacja archeologiczna
Inwazyjna eksploracja archeologiczna – podstawowe metody badań terenowych
Klasyfikacja w archeologii
Koncepcje sieciowości w archeologii
Metody nieinwazyjne w archeologicznych badaniach przestrzennych
Seriacja w archeologii
Stratygrafia archeologiczna
Traseologia / analizy residuów
Typologia w archeologii
IV. Zakresy tematyczne badań
Agency
Archeologia cyklu życia
Archeologia funeralna
Archeologia historyczna
Archeologia krajobrazu
Archeologia pradziejowa
Archeologia protohistoryczna
Archeologia religii
Archeologia sztuki
Archeologia środowiskowa
Archeologia tożsamości etnicznej
Archeologia tożsamości (gender)
Archeologia zmysłów
Archeologie konfliktów
Archeologie współczesności
Czas w archeologii – archeologia czasu
Język
Komunikacja (komunikowanie)
Numizmatyka
Pismo
Pożywienie (mięsne i roślinne)
Semiotyka
Społeczeństwo
Technika i technologia: ceramika
Technika i technologia: drewno
Technika i technologia: kamień
Technika i technologia: krzemieniarstwo
Technika i technologia: metalurgia
Technika i technologia: szkło
Technika i technologia: włókiennictwo
V. Archeologia we współczesności. Archeologia wobec społeczeństwa
Archeologia a polityka zrównoważonego rozwoju
Archeologia publiczna. Archeologia wspólnotowa
Archeologia sądowa
Archeologia versus polityka
Archeologia w strefach konfliktów. Archeologia wobec konfliktów
Dydaktyka archeologiczna. Archeologia jako kierunek kształcenia
Komodyfikacja dóbr kultury oraz komercjalizacja archeologii
Konserwacja ruchomości archeologicznych
Muzealnictwo archeologiczne w Polsce
Nekrodziedzictwo
Nowe podejścia do dziedzictwa archeologicznego. Krytyczne studia nad dziedzictwem
Ochrona prawna zabytków archeologicznych
Popularyzacja archeologii i upowszechnianie wiedzy archeologicznej w Polsce
Potencjał, zagrożenia i ochrona najstarszych śladów archeologicznych i paleontologicznych
Potencjał, zagrożenia i ochrona nowożytnych obszarów przemysłowej eksploatacji złóż naturalnych
Pseudoarcheologia
Rekonstrukcje, rewitalizacje zabytków archeologicznych versus dyrektywa ochrony in situ
System ochrony konserwatorskiej zabytków archeologicznych w Polsce
Turystyka archeologiczna
Zabytki archeologiczne wobec zagrożeń: nielegalne wykopaliska i nielegalny obrótAdaptacja
Termin adaptacja w badaniach archeologicznych należy rozumieć jako sposób, w jaki przedindustrialne społeczności ludzkie dostosowywały się do warunków środowiskowych, kształtując swoje strategie życiowe w zależności od zarówno zachodzących zmian klimatycznych, jak i pojawiających się presji społecznych. W koncepcji neo-darwinowskiej kwintesencją ewolucji jest adaptacja rozumiana jako „dopasowanie” organizmu do środowiska (por. łac. aptus ‘dopasowany’). Na gruncie antropologicznym przez adaptację rozumiemy procesy pozwalające populacjom ludzkim na dostosowanie się do stresów i zmian środowiskowych, tym samym zapewniając sobie przetrwanie i sukces reprodukcyjny. Zgodnie z koncepcją ekologii kulturowej, podkreślającej związek między kulturą a środowiskiem, jest to proces obejmujący szeroki zakres strategii, w tym biologicznych, kulturowych i technologicznych, stanowiących odpowiedź na zmiany zachodzące w otoczeniu. Zrozumienie tego procesu pozwala na analizę, w jaki sposób społeczeństwa reagują na stres środowiskowy i odzyskują równowagę, skupiając się na zdolności do adaptacji i transformacji w obliczu wyzwań. Pojęcie adaptacja znajduje się w obszarze zainteresowań większości współczesnych archeologów, z częstymi odniesieniami do „trajektorii adaptacyjnych”, „systemów adaptacyjnych”, „przedadaptacji” i „maladaptacji”. Problem adaptacji archeologicznej rozumieć należy dwutorowo. Po pierwsze, konieczne jest zidentyfikowanie, jakie cechy przyczyniły się do adaptacyjności badanej grupy. Po drugie, należy prześledzić historię ewolucyjną danej cechy, aby ustalić, czy została ona ukształtowana przez selekcję, ponieważ tylko wtedy cecha może być uznana za adaptację.
Przykłady adaptacji widoczne są w różnych społecznościach pradziejowych, zwłaszcza tych, których typ gospodarki jest ściśle uzależniony od środowiska. W społecznościach łowców-zbieraczy, o gospodarce przyswajalnej, wykorzystywane inwentarium narzędziowe oraz wzorce osadnicze stanowią odzwierciedlenie doraźnych potrzeb związanych z efektywnym zdobywaniem i przetwarzaniem pożywienia → Pożywienie (mięsne i roślinne). Społeczności te cechuje wysoka mobilność, uwarunkowana sezonową dostępnością zasobów, związaną z migracjami zwierząt i cyklami rozwojowymi roślin. Adaptacja łowców-zbieraczy do środowiska naturalnego – żyli z nim z nim w równowadze, nie eksploatując go nadmiernie – pozwalała na przetrwanie tej ludności, nawet w czasach pojawienia się społeczności rolniczych. Populacje o różnych systemach gospodarczych zajmowały odmienne nisze ekologiczne. Przejście od gospodarki przyswajalnej do wytwórczej, czyli od zbieractwa i łowiectwa do rolnictwa, było znaczącą zmianą adaptacyjną o istotnych konsekwencjach biologicznych i kulturowych. Zmiana systemu gospodarczego doprowadziła do powstania stabilnych sieci osadniczych oraz kształtowania się zhierarchizowanych struktur społecznych (adaptacje społeczne i ekonomiczne) → Hierarchie społeczne. Konsekwencją zmian w systemach gospodarczych oraz osadniczych były zmiany biologiczne ludności (adaptacje biologiczne).
Adaptacje ekonomiczne stanowiły szereg uzupełniających się procesów przystosowawczych, w tym specjalizacje w produkcji rolnej, prowadzące przykładowo do ukształtowania się mobilnych społeczności pasterskich, sezonowo wypasających zwierzęta. Proces ten obejmował doskonalenie narzędzi rolniczych oraz zmiany w systemie upraw i hodowli, oparte na selekcji najbardziej produktywnych odmian. Wynalezienie ceramiki pozwalało na lepsze przechowywanie żywności i jej przetwarzanie, pomagając społeczeństwom → Społeczeństwo w zachowywaniu nadwyżek żywności i redukcji sezonowych niedoborów. Uprawa roślin w niekorzystnych warunkach środowiskowych, np. w regionach suchych, prowadziła do adaptacji technologicznych polegających na rozwoju systemów irygacyjnych umożliwiających wzrost roślin. Zwiększaniu szansy na przetrwanie służyły zmiany nawyków żywieniowych, np. dieta bogata w tłuszcze ludności regionów arktycznych, preferencje w wyborach odzieżowych i projektowanie budynków dostosowanych do określonych klimatów. Jednakże w dynamicznie zmieniających się warunkach klimatycznych, takich jak ciężkie i długotrwałe susze, wykształcenie systemów adaptacyjnych do okresowych niedoborów nie umożliwiło przetrwania wyspecjalizowanych społeczności, z opanowanymi strategiami zarządzania wodą.
Adaptacje społeczne to konsekwencje powstania stałej sieci osadniczej i zmian w wielkości grupy lokalnej. Ich skutkiem była konieczność wprowadzenia wewnątrzgrupowych regulacji porządkujących codzienne życie. Kształtowanie struktur społecznych związane było z wytwarzaniem nadwyżek żywności i ich dystrybucją oraz handlem, co doprowadziło do hierarchizacji i wydzielenia grup wodzowskich i kapłańskich, które zostały wyłączone z procesu bezpośredniej produkcji żywności. Powstające systemy stanowiły też odpowiedź na presję demograficzną prowadzącą do konfliktów wewnątrz- i zewnątrzgrupowych. Dieta oparta na uprawianych gatunkach roślin w latach nieurodzaju przyczyniała się do występowania okresów niedożywienia i głodu; adaptacją do niedoborów zasobów było tworzenie sieci handlowych. Jedwabny Szlak, na przykład, umożliwiał wymianę towarów, idei i technologii między Europą a Azją. Rozwój pisma w starożytnych cywilizacjach ułatwiał prowadzenie dokumentacji, administrację i przekazywanie wiedzy, wspierając złożone struktury społeczne.
Adaptacje biologiczne ludności stanowiły też odpowiedź na zmiany pożywienia i zmiany w strategiach osadniczych. Były to zarówno adaptacje genetyczne, polegające na zmianach w częstości występowania genów w populacji na przestrzeni pokoleń, jak i adaptacje fizjologiczne, czyli krótko- lub długoterminowe zmiany fizjologiczne, poprawiające zdolność jednostki do radzenia sobie ze stresem środowiskowym, np. w regionach wysokogórskich (większa pojemność płuc, wyższy poziom hemoglobiny). Adaptacja genetyczna, polegająca na presji selekcyjnej preferującej jednostki o pożądanych cechach, np. dorosłych osób trawiących laktozę, zwiększyła szanse przetrwania społeczności bazujących na pokarmach mlecznych. Hodowla zwierząt, oprócz pozytywnych skutków, takich jak całoroczna możliwość korzystania z produktów zwierzęcych, doprowadziła także do rozwoju chorób odzwierzęcych, w tym pasożytniczych. Niektóre z tych chorób wywoływały masowe epidemie, szerzące się w gęsto zaludnionych obszarach. Adaptacja genetyczna polegała, w tym przypadku, na selekcji jednostek odpornych na dane infekcje.
Podsumowując, adaptacja to reakcja społeczności na wyzwania środowiskowe poprzez złożoną interakcję zmian biologicznych, kulturowych i technologicznych. Zrozumienie tych procesów pozwala docenić odporność i pomysłowość różnych społeczności w ich zmaganiach z dynamicznie zmieniającym się światem. Adaptacje te były istotne dla ich przetrwania i rozwoju, pozostawiając trwałe dziedzictwo w historii ludzkości.
Zalecana literatura:
Kirch P.V. 1980. The Archaeological Study of Adaptation: Theoretical and Methodological Issues. W: M.B. Schiffer (red.), Advances in Archaeological Method and Theory. New York: Academic Press, 101–156.
Kruk J. 2008. Wzory przeszłości: studia nad neolitem środkowym i późnym. Kraków: Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk.
O’Brien M.J., Holland T.D. 1992. The Role of Adaptation in Archaeological Explanation. American Antiquity 57 (1), 36–59.
Anita Szczepanek