-
W empik go
Liryczne wysublimowanie - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
5 listopada 2021
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Liryczne wysublimowanie - ebook
Tomik „Liryczne Wysublimowanie” jest wydawniczym debiutem Justyny. Zawiera utwory przepełnione miłością, pokorą a także cierpieniem, którego doświadczany każdego dnia. Inspiracją dla niej jest życie codzienne oraz obserwacja otaczającego ją świata. Autorka od dziecka interesowała się poezją, która jest jej wielką pasją i której poświęca swój wolny czas. Mimo młodego wieku ma na swoim koncie kilkaset wierszy.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8273-093-7 |
| Rozmiar pliku: | 1,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Gama
Gdybym mogła znaleźć szept,
Pośród burzy jaką jest
Miłość, która kończy się,
Zjeść ją jak poranny chleb.
Gdybyś mógł zaufać mi,
Ziemię plewić z każdych chwil
Oczy znów nasycić mną
Gdy idę w stronę — inną.
Serce dziurawe jak ser…
Ce w tej gamie nut zjeść.
Gdybyśmy mogli wypić swoje słowa.
Czekać jak po chwili odbiera je głowa,
Zamiast dźwięków ciszą była by mowa
Pytasz czy już jestem na to gotowa.
Gdyby dwoje
Gdyby dwoje było jednym,
Jedną drugą każde z dwojga
Jedno jak ten głaz — wciąż bierny,
A drugie zbyt mocno kocha.
Gdyby do jednego dodać
Drugie co tak samo czuje,
I gdy tylko wspólna trwoga
Pierwsze ratować próbuje.
Gdyby pierwsze miało problem,
Drugie by znów powstać w całość
Pomoże mu znosić godnie
To co pierwszego zastało
I gdyby drugie żyło w szczęściu,
A zabrakło by pierwszego
To czy na wspólnym ich zdjęciu
Było by pół, czy całego?Tęczówka
A gdybyś Ty wybrać miał,
Czy w wodzie stać,
Czy płynąć z nurtem,
To czy byś chciał
Oczami słów być i mówić to co widzisz?
Każda na Słońcu łza
Tęczówką kryje kolory.
Znajdź na łzy zawory
Nie lękaj się dotyku zła.
I kruchą drogą,
Piaskowym szlakiem
Ślady zacieraj
Snów wiatrakiem.
Walcz.
Nie pozwól, by skutek przyczynę zjadł.
Zanieś na plecach ból,
By spoczynek miał na końcu w podróży, by padł.Coma
A co, jesli to sen?
Taki na jawie, ale jednak.
Pod drzewem śpi wiatr,
Słońce rozpłaszczyło się na dobre.
A po śladach nart
Gonią samotne spodnie.
Nawierzchnia jest sucha,
A czoło mokre i czerwone lica
I cisza w oddali głucha
Krzyczy czerwienią, że tam ulica.
Płomienie zajęły już przód i maskę,
Nieprzytomna postać widziana jak z wróżby,
Odchyloną w stronę chmur, świecącą czaszkę
Widać z oddali, gdy przyjeżdżają służby.
I budzi się, żyje. I nawet oddycha
Rozmawia i smuci się tak zwyczajnie
Czas jej tak samo jak wszystkim umyka
I chce go spożytkować jak najwydajniej.
Dni mijają i nic szczególnego
Nie stało się, nie wydarzyło.
Rok minął, dotyk bliskich to coś ważnego
A życie się tylko słodko przyśniło.
Skończyło…Dezerter
Czasami siada obok mnie,
Zagląda oczami skośnymi jak kot
Tak doskonale tyle o mnie wie,
że wstaje i wskakuje na czarny płot.
Urodził się wtedy, gdy ja wyszłam z czerni.
Gdy mama karmiła on też ze mną jadł.
Nauczył mnie byśmy na świat byli bierni
i ostatnie światło w mych oczach skradł.
Dziś przyszedł ten dzień — czas rozstania —
Oczy zamknął nie żegnając się.
Już nie ma łez i cichego łkania,
Rozumiem już kogo pozbyłam się.
Oddaję go — jest już cały siny,
Lekarz pociesza, że nie z mojej winy,
W ustach deficyt upragnionej śliny,
W głowie mamroczą zaspane rymy.
Żegnaj. Odejdź spokojny mój brachu.
Będę żyć w barwach, bez Ciebie —
Strachu.Pudełko
Leżę. Mimo wrzasku ciszy, która drze mi uszy.
Spoglądając w sufit widzę jak wali się ściana,
Kawałek po kawałku, gips, cegły kruszy,
Zza tego widoku się świat wyłania.
Drzewa wchodzą w każdy kąt mieszkania,
Słońce przykrywa cienie i dziury.
Już żadna istota wiatru nie przesłania,
Już odchodzą gdzieś te brudne chmury.
Przedstawienie kończy się nagle.
Mówią, że korona z głowy nie spadnie…
Szkoda.
A my dalej w pudełku zamknięci,
Nakręceni jak pozytywka wieczorową porą.
Marzeniami i oddechem tchnieni,
W walce o każdy dzień z ciemności zmorą.Strzał
Stereotypy, konstrukcja świata.
Mapy przeżyć toną — strata…
Kobiety kochają łobuzów raczej
niż dobrych facetów…?
Inaczej.
Gdy jesteś wierzący, Bóg Cię kocha,
Gdy chodzisz na Mszę to istna radocha…
Lecz najbardziej kocha tych co źli byli
I się po prostu nawrócili…
A Ty?
Co z Tobą?…
Dwoje ludzi, dusz i serc
Potrafią wymierzyć miecz.
Łączy ich żyła w mózgu, myśli te same
Budzenie się o wspólnych porach nad ranem…
Mówisz, że jest Twoim przyjacielem,
A nie zainteresujesz się jego problemem.
Istnieniem!
Mężczyźni zdradzają, na każdym kroku,
Lubią z prostej lini skoczyć do boku.
Każdy z nich nie odpuści okazji.
Serio?
Wystarczy mieć troszkę wyobraźni…
Człowiek, płeć, uczucia, dusza
Miłość, gniew, życie rozkrusza.
Strzał
Strzał. Nie jeden, wiele.
Myśli na przedzie, w spokoju i gniewie.
Broń na biodrze, broń na ustach,
W sercu krew, krew na chustach.
Strach, że każde inne zachowanie
To wady rozwoju, nie jego wahanie.
Niezależne ode mnie,
Nie mam wpływu.
Wiją się niczym węże na kiju.
Co rusz ten strzał przeszywa mój mózg,
Rozdrabnia go coraz mocniej już.
Niedługo pokruszy go jak lód.
Niedługo i mnie zabraknie znów słów.
Dziekuję wszystkim, którzy są ze mną każdego dnia.
Kres
Zgasło ognisko.
Wiatr przywiał ciepłą kąpiel z łez.
Ocierałam je nieraz Twoimi dłońmi.
Popatrz tylko.
Jeszcze wczoraj, nie dziś…
Wszyscy na biało —
Dziś Skala szarości.
I kiedy człowiek i jego ludzkość
Obce drugiemu nie były,
Ręce dwie — jedną dla siebie,
Druga by pomóc komuś…
Nagle wiatr uciekł.
W popłochu zginął, a jego prochy zasiane na polach słońc.
A Pan siedzi w drewnianym biurze,
Elegancko przystrojony,
Ma ostatnią noc na poprawki.
Kończy księgę zwaną ludzkim bytem.
Oddaje do publikacji.
Gdybym mogła znaleźć szept,
Pośród burzy jaką jest
Miłość, która kończy się,
Zjeść ją jak poranny chleb.
Gdybyś mógł zaufać mi,
Ziemię plewić z każdych chwil
Oczy znów nasycić mną
Gdy idę w stronę — inną.
Serce dziurawe jak ser…
Ce w tej gamie nut zjeść.
Gdybyśmy mogli wypić swoje słowa.
Czekać jak po chwili odbiera je głowa,
Zamiast dźwięków ciszą była by mowa
Pytasz czy już jestem na to gotowa.
Gdyby dwoje
Gdyby dwoje było jednym,
Jedną drugą każde z dwojga
Jedno jak ten głaz — wciąż bierny,
A drugie zbyt mocno kocha.
Gdyby do jednego dodać
Drugie co tak samo czuje,
I gdy tylko wspólna trwoga
Pierwsze ratować próbuje.
Gdyby pierwsze miało problem,
Drugie by znów powstać w całość
Pomoże mu znosić godnie
To co pierwszego zastało
I gdyby drugie żyło w szczęściu,
A zabrakło by pierwszego
To czy na wspólnym ich zdjęciu
Było by pół, czy całego?Tęczówka
A gdybyś Ty wybrać miał,
Czy w wodzie stać,
Czy płynąć z nurtem,
To czy byś chciał
Oczami słów być i mówić to co widzisz?
Każda na Słońcu łza
Tęczówką kryje kolory.
Znajdź na łzy zawory
Nie lękaj się dotyku zła.
I kruchą drogą,
Piaskowym szlakiem
Ślady zacieraj
Snów wiatrakiem.
Walcz.
Nie pozwól, by skutek przyczynę zjadł.
Zanieś na plecach ból,
By spoczynek miał na końcu w podróży, by padł.Coma
A co, jesli to sen?
Taki na jawie, ale jednak.
Pod drzewem śpi wiatr,
Słońce rozpłaszczyło się na dobre.
A po śladach nart
Gonią samotne spodnie.
Nawierzchnia jest sucha,
A czoło mokre i czerwone lica
I cisza w oddali głucha
Krzyczy czerwienią, że tam ulica.
Płomienie zajęły już przód i maskę,
Nieprzytomna postać widziana jak z wróżby,
Odchyloną w stronę chmur, świecącą czaszkę
Widać z oddali, gdy przyjeżdżają służby.
I budzi się, żyje. I nawet oddycha
Rozmawia i smuci się tak zwyczajnie
Czas jej tak samo jak wszystkim umyka
I chce go spożytkować jak najwydajniej.
Dni mijają i nic szczególnego
Nie stało się, nie wydarzyło.
Rok minął, dotyk bliskich to coś ważnego
A życie się tylko słodko przyśniło.
Skończyło…Dezerter
Czasami siada obok mnie,
Zagląda oczami skośnymi jak kot
Tak doskonale tyle o mnie wie,
że wstaje i wskakuje na czarny płot.
Urodził się wtedy, gdy ja wyszłam z czerni.
Gdy mama karmiła on też ze mną jadł.
Nauczył mnie byśmy na świat byli bierni
i ostatnie światło w mych oczach skradł.
Dziś przyszedł ten dzień — czas rozstania —
Oczy zamknął nie żegnając się.
Już nie ma łez i cichego łkania,
Rozumiem już kogo pozbyłam się.
Oddaję go — jest już cały siny,
Lekarz pociesza, że nie z mojej winy,
W ustach deficyt upragnionej śliny,
W głowie mamroczą zaspane rymy.
Żegnaj. Odejdź spokojny mój brachu.
Będę żyć w barwach, bez Ciebie —
Strachu.Pudełko
Leżę. Mimo wrzasku ciszy, która drze mi uszy.
Spoglądając w sufit widzę jak wali się ściana,
Kawałek po kawałku, gips, cegły kruszy,
Zza tego widoku się świat wyłania.
Drzewa wchodzą w każdy kąt mieszkania,
Słońce przykrywa cienie i dziury.
Już żadna istota wiatru nie przesłania,
Już odchodzą gdzieś te brudne chmury.
Przedstawienie kończy się nagle.
Mówią, że korona z głowy nie spadnie…
Szkoda.
A my dalej w pudełku zamknięci,
Nakręceni jak pozytywka wieczorową porą.
Marzeniami i oddechem tchnieni,
W walce o każdy dzień z ciemności zmorą.Strzał
Stereotypy, konstrukcja świata.
Mapy przeżyć toną — strata…
Kobiety kochają łobuzów raczej
niż dobrych facetów…?
Inaczej.
Gdy jesteś wierzący, Bóg Cię kocha,
Gdy chodzisz na Mszę to istna radocha…
Lecz najbardziej kocha tych co źli byli
I się po prostu nawrócili…
A Ty?
Co z Tobą?…
Dwoje ludzi, dusz i serc
Potrafią wymierzyć miecz.
Łączy ich żyła w mózgu, myśli te same
Budzenie się o wspólnych porach nad ranem…
Mówisz, że jest Twoim przyjacielem,
A nie zainteresujesz się jego problemem.
Istnieniem!
Mężczyźni zdradzają, na każdym kroku,
Lubią z prostej lini skoczyć do boku.
Każdy z nich nie odpuści okazji.
Serio?
Wystarczy mieć troszkę wyobraźni…
Człowiek, płeć, uczucia, dusza
Miłość, gniew, życie rozkrusza.
Strzał
Strzał. Nie jeden, wiele.
Myśli na przedzie, w spokoju i gniewie.
Broń na biodrze, broń na ustach,
W sercu krew, krew na chustach.
Strach, że każde inne zachowanie
To wady rozwoju, nie jego wahanie.
Niezależne ode mnie,
Nie mam wpływu.
Wiją się niczym węże na kiju.
Co rusz ten strzał przeszywa mój mózg,
Rozdrabnia go coraz mocniej już.
Niedługo pokruszy go jak lód.
Niedługo i mnie zabraknie znów słów.
Dziekuję wszystkim, którzy są ze mną każdego dnia.
Kres
Zgasło ognisko.
Wiatr przywiał ciepłą kąpiel z łez.
Ocierałam je nieraz Twoimi dłońmi.
Popatrz tylko.
Jeszcze wczoraj, nie dziś…
Wszyscy na biało —
Dziś Skala szarości.
I kiedy człowiek i jego ludzkość
Obce drugiemu nie były,
Ręce dwie — jedną dla siebie,
Druga by pomóc komuś…
Nagle wiatr uciekł.
W popłochu zginął, a jego prochy zasiane na polach słońc.
A Pan siedzi w drewnianym biurze,
Elegancko przystrojony,
Ma ostatnią noc na poprawki.
Kończy księgę zwaną ludzkim bytem.
Oddaje do publikacji.
więcej..
