List do Rzymian (NPD) - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
5 października 2016
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
List do Rzymian (NPD) - ebook
Praca tłumaczy Biblii polega nie tylko na poprawnym przełożeniu poszczególnych słów. Muszą oni znać i uwzględniać realia świata starożytnego, pośród których zechciało zamieszkać natchnione Słowo Boże. Muszą też umieć wyrazić to Słowo przy pomocy współczesnego języka, zrozumiałego dla dzisiejszego człowieka. Nowy Przekład Dynamiczny spełnia te warunki, a w swej formie przekazu treści biblijnych jest niewątpliwie świeży i inspirujący, głównie przez to, że nie stara się tylko przetłumaczyć starożytne teksty natchnione przez Boga, ale także je wytłumaczyć.
Ks. prof. dr hab. Krzysztof Bardski
Kierownik Katedry Filologii Biblijnej UKSW
Ekspert Nauk Humanistycznych Narodowego Centrum Nauki
W nowym tłumaczeniu Listu do Rzymian obok nowoczesnej formy udało się Redakcji NPD zachować powagę i godność stylu należnego przekazowi biblijnemu. Efekt ten osiągnięto nie w drodze odwołań do archaicznych cech tradycyjnej polszczyzny biblijnej, lecz do współczesnej odmiany ogólnej i literackiej języka polskiego, z wielką zarazem dbałością o właściwe przekładowi dynamicznemu odtworzenie ducha języka, kultury oraz mentalności, w jakiej oryginalnie powstał List do Rzymian. Integralną częścią tej metody są dość obszerne komentarze do określonych miejsc tekstu głównego, w których zawierają się rozliczne, przystępnie ujęte dane zarówno o charakterze teologicznym, jak też filologicznym i kulturowym. Z troską i wiernością oddano prymarne przesłanie tej księgi z jednoczesnym zachowaniem komunikatywności przekazu Słowa natchnionego kierowanego do współczesnego polskiego czytelnika. W kontekście konkretnych decyzji przekładowych oznaczało to sięgnięcie po te zasoby polszczyzny, w których znajdują odbicie leksykalne, frazeologiczne i składniowe formy należące do repertuaru żywych cech polskiego stylu biblijnego.
prof. dr hab. Stanisław Koziara
Katedra Lingwistyki Kulturowej i Komunikacji Społecznej
Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: | brak |
| ISBN: | 978-83-63828-05-9 |
| Rozmiar pliku: | 1,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
WSTĘP
Szanowni Państwo,
przekład Listu do Rzymian, który trzymają Państwo w rękach jest przeznaczony dla osób, które nie są objęte jakąkolwiek opieką eklezjalną. Z tego powodu ma on szczególną postać i jest dość nietypowy jak na polskie warunki kulturowe. Chociaż nosi on nazwę Nowy Przekład Dynamiczny, to w istocie, z uwagi na użycie potrójnego kryterium ekwiwalentów dynamicznych (semantycznego, merytorycznego i kontekstualnego), można śmiało nazwać go przekładem o potrójnej naturze dynamicznej. Co więcej, w redakcji tekstu zastosowaliśmy znany z tradycji hebrajskiej targumiczny styl translacji, co w polskiej tradycji przekładów biblijnych jest przedsięwzięciem całkowicie nowatorskim. Więcej szczegółowych informacji na temat tej metody przekładu, jego formy i stylistyki znajdą Państwo na końcu publikacji – w Wyjaśnieniach metodologicznych NPD.
Potrzeba realizacji takiego właśnie tłumaczenia Bożego Słowa zrodziła się z kontaktów członków Zespołu NPD ze zwykłymi ludźmi, którzy w czasie rozmów ewangelizacyjnych wielokrotnie zgłaszali potrzebę dysponowania przystępnym tłumaczeniem Biblii, które będzie zrozumiałe nie tylko dla specjalistów, ale także dla zwykłych zjadaczy chleba. Dla wielu ludzi język i styl współczesnych tłumaczeń Biblii jest ciągle poważną barierą w dotarciu do istoty przekazu Pisma św. Inną trudnością, z jaką zmagają się odbiorcy wielu tradycyjnych przekładów, jest dość powszechne ich zorientowanie na kultywowanie religijności. A przecież chrześcijaństwo w swej źródłowej, biblijnej formie nie jest religią, a więc nie powinno być obciążane typowym dla systemów religijnych zespołem obrzędów i ceremonii. Oddawanie Bogu czci powinno – zgodnie ze słowami Jezusa – odbywać się „w duchu i w prawdzie”, gdyż „takich czcicieli chce mieć Ojciec” (J 4,23). Życie chrześcijańskie powinno więc być codziennym, prostym i szczerym, osobistym związkiem ze zmartwychwstałym Chrystusem, a nie systemem pielęgnującym obrzędowy ceremonializm. Innymi słowy, ma być tego rodzaju życiem, w którym ludzki duch jest poddany Bożemu Duchowi Uświęcenia, a ludzka dusza poddana Prawdzie Bożego Słowa, która objawiła się na świecie w widzialny sposób w osobie Chrystusa (por. J 1,14). Takiego życia chce dla nas Jezus, więc tego powinniśmy się trzymać, aby pełnić wolę Boga. Rozumiejąc możliwe zagrożenia, staraliśmy się nie wpaść w pułapkę nadmiernego przywiązania do starotestamentowej koncepcji religijności, co mogłoby negatywnie odcisnąć się na klarowności przekazu Nowego Testamentu. Dlatego dołożyliśmy wszelkich starań, aby unikać interpretowania nauczania Jezusa i Jego Apostołów przez pryzmat religijnego ceremonializmu, gdyż sam Jezus nigdy nikogo do niego nie zachęcał.
Mamy nadzieję, że Nowy Przekład Dynamiczny Nowego Testamentu, który nazwaliśmy Dobrą Wiadomością o ratunku w Chrystusie, wraz z bogatym i wnikliwym niekonfesyjnym komentarzem, podanym we współczesnym języku i nowoczesnej formie, stanie się dla Państwa dobrym źródłem osobistego poznania Boga i Jego woli.
WydawcaList do Rzymian
Autor listu
Paweł z Tarsu (Apostoł mógł mieć wówczas ok. 50-51 lat).
Czas powstania listu
Podczas trzeciej wyprawy misyjnej Pawła, na przełomie lat 57/58 n.e., a więc ok. 21-22 lat po nawróceniu się Apostoła, tuż przed podjęciem ostatniej podróży do Jerozolimy. Było to zatem ok. 6-7 lat przed wielkim pożarem Rzymu i przed prześladowaniami chrześcijan, jakie po nim nastąpiły.
Miejsce powstania listu
Grecja, Kenchry – miasto portowe położone na wschód od Koryntu (patrz Rz 16,1). Z tego miejsca Paweł odpłynął do Efezu.
Adresaci listu
Społeczność ludzi wierzących w Chrystusa w Rzymie, która składała się zarówno z chrześcijan pochodzenia żydowskiego, jak i nie-Żydów (tzw. pogan).
Kontekst listu
Dobra Wiadomość o ratunku, który jest w Chrystusie, została zaniesiona do Rzymu przez podróżujących Żydów. Społeczność wierzących, która tam powstała, początkowo składała się z samych Żydów, w późniejszym okresie (po wydaleniu Izraelitów z Rzymu przez cesarza Klaudiusza i ich powrocie za Nerona) gromadziła także chrześcijan pochodzenia nieżydowskiego. Pomiędzy wierzącymi z obydwu grup rodziły się napięcia i spory, wynikające z niezrozumienia istoty Prawa Mojżeszowego oraz z opatrznego pojmowania misji, jaką otrzymał Izrael do wypełnienia w historii zbawienia. Niektórzy z członków rzymskiej wspólnoty wierzących, zamiast traktować zbawienie jako ratunek od mocy i wpływu grzechu (co realizuje się jedynie przez trwanie w osobistym, żywym związku z Chrystusem), mieli skłonność do wprowadzania w powszechny obieg nowego prawa religijnego, tzn. zespołu różnorodnych przepisów, od wypełniania których miało rzekomo zależeć zbawienie. Inni zaś (przekonani z kolei, że nieograniczona Boża łaska uwalnia ich od wszelkich norm i nakazów) koncentrowali się wyłącznie na źle pojmowanej osobistej wolności. Zarówno jedni, jak i drudzy mieli tendencję do forsowania swoich przekonań, zamiast – naśladując Chrystusa – koncentrować się na budowie właściwej relacji z braćmi w wierze, będącej odbiciem i realizacją Bożej miłości. Takie różnice poglądów groziły rozpadem wspólnoty i duchową degradacją jej członków.
Cel listu
Paweł, chociaż był obywatelem rzymskim, przed napisaniem tego listu sam nigdy nie był w Rzymie. Znał jednak osobiście wielu wierzących, mieszkających w tym mieście. Prawdopodobnie od nich właśnie dowiedział się o problemach rodzących się w tamtejszej wspólnocie. Świadomy tego, jak są poważne, starał się – jeszcze przed planowanym przybyciem – zaradzić im korespondencyjnie. Głównym celem listu było więc uświadomienie obu grupom chrześcijan (pochodzenia żydowskiego, jak i tym, którzy nie byli tej narodowości), że w Chrystusie stanowią oni jeden, prawdziwy Boży lud, a ich zbawienie nie opiera się na przestrzeganiu tradycji czy wyznawaniu jakiejś nowej teologii, lecz – całkowicie i wyłącznie – na trwaniu w osobistym, żywym związku z Chrystusem. Apostoł mocno podkreśla w swym liście, że sensem Nowego Życia jest TRWANIE W CHRYSTUSIE, a nie: (a) hołdowanie poglądom o konieczności zasłużenia sobie na zbawienie przez przestrzeganie wskazań Prawa Mojżeszowego czy (b) bezrozumne upajanie się nauczaniem mówiącym, że przeżyte kiedyś uniesienie duchowe lub religijne – po usłyszeniu Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie – i podjęte po tym emocjonalne decyzje gwarantują człowiekowi pewność posiadania „biletu do nieba”. O ile wierzący z jednej grupy mieli tendencję do „zapracowywania” uczynkami na swoje zbawienie, ci z drugiej kultywowali w swych sercach przekonanie o „wolności”, które w praktyce codziennego życia przeradzało się w swawolę oraz w nieograniczony, egoistyczny permisywizm¹. Nie pojmując, czym jest prawdziwa wolność w Chrystusie, traktowali ją jako uwolnienie od ciężaru obowiązków religijnych, a nie jako wyzwolenie z mocy grzechu do życia ku chwale Boga. Nie widzieli więc tej subtelnej różnicy pomiędzy „wolnością od” a „wolnością do”. Nie rozumieli, że prawdziwa wolność w Chrystusie sprawia, że człowiek staje się wolny (czyli zdolny) do pełnienia woli Bożej. Niestety, żadna z wymienionych postaw nie zbliżała wierzących w Rzymie do życia w świętości według wzorca Chrystusowego. Paweł poważnie martwił się o to, by wpływy ludzi, którzy tracą z oczu istotę i sens Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie, a zaczynają wiązać zbawienie z jednym z opisanych, przeciwstawnych poglądów, nie rozsadziły od wewnątrz rzymskiej wspólnoty i nie spowodowały oderwania tych młodych w wierze chrześcijan od jedynej drogi zbawienia, którą jest żywy, osobisty związek z Chrystusem, realizujący się w pełnym zaufaniu Zbawicielowi (ufnej wierze).
Temat listu
Paweł wyjaśnia, że odwieczny i nieskończenie mądry plan, który Bóg powziął, aby udostępnić ludziom udział w swoim odwiecznym i nieskończonym Życiu, jest całkowicie i wyłącznie związany z osobą Jezusa Chrystusa. Skoro jednak nikt z ludzi w żaden sposób nie zasługuje na zbawienie, Bóg postanowił, iż każdy, kto w szczerości serca w Nim złoży swoje zaufanie (tzn. przyjmie umysłem i sercem przekaz Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie i z ufnością zanurzy się w Ducha Chrystusowego), otrzyma udział w sprawiedliwości Jezusa. W ten sposób Bóg zaplanował odnowienie osobistej relacji z człowiekiem, zerwanej kiedyś przez grzech. Apostoł uświadamia czytelnikom, że zanurzenie człowieka w Chrystusa jest sednem odwiecznego Bożego planu, polegającego na stworzeniu takiego ludu (składającego się z Żydów, jak i nie-Żydów), który będzie na wieki wierną Oblubienicą Chrystusa. Wyróżnikiem tego ludu ma być głębokie pragnienie życia w świętości i w Bożej postawie miłości – na wzór postawy Chrystusa. List kończy się praktycznymi wskazówkami wyjaśniającymi, co znaczy (w sytuacji adresatów) „trwać w Chrystusie” i jak podążać drogą Bożej miłości (gr. agape).
Kluczowy werset
Rz 8,1 (NPD): Bo tym, którzy trwają w Chrystusie Jezusie, nie grozi potępienie.
Plan księgi
I. WPROWADZENIE
1. Adres i powitanie (w. 1,1-7)
2. Wyjaśnienie powodu napisania listu (w. 1,8-15)
3. Wskazanie tematu listu (w. 1,16-17)
II. POTĘPIENIE CZEKA KAŻDEGO, KTO NIE SPEŁNIA BOŻEGO STANDARDU SPRAWIEDLIWOŚCI
4. Podążanie za wzorcami tego świata prowadzi do potępienia (w. 1,18-32)
5. Poleganie na religijnych rytuałach również prowadzi do potępienia (w. 2,1-11)
6. Nowe kryterium Bożego sądu (w. 2,12-16)
7. Religijna hipokryzja zasługuje na szczególne potępienie (w. 2,17-29)
8. Każda nieprawość prowadzi do potępienia (w. 3,1-20)
III. NA CZYM POLEGA BOŻA SPRAWIEDLIWOŚĆ
9. Boża sprawiedliwość w Chrystusie (w. 3,21-31)
10. Przykład zaufania Bogu (w. 4,1-25)
11. Znaczenie wiary (w. 5,1-5,11)
12. Znaczenie dzieła Chrystusa (w. 5,12-21)
IV. UŚWIĘCENIE W PROCESIE ZBAWIENIA
13. Zrozumienie uświęcenia (w. 6,1-23)
14. Grzech i stara natura przeciwnikami uświęcenia (w. 7,1-25)
15. Prawo Ducha źródłem mocy do zwycięstwa nad starą naturą (w. 8,1-17)
16. Cel procesu uświęcania (w. 8,18-39)
V. WSPÓLNA NADZIEJA (DLA ŻYDÓW I NIE-ŻYDÓW)
17. Rola Izraela w Bożym planie zbawienia (w. 9,1-33)
18. Skutki uporu i niewiary Izraela (w. 10,1-21)
19. Zrozumienie aktualnej sytuacji Izraela (w. 11,1-36)
VI. PRAKTYCZNE ZALECENIA DOTYCZĄCE TRWANIA W CHRYSTUSIE
20. Sposoby służenia w społeczności wierzących (w. 12,1-21)
21. Sposób postępowania wobec władzy politycznej (w. 13,1-14)
22. Sposób postępowania wobec braci w wierze (w. 14,1-15,13)
VII. SPRAWY KOŃCOWE
23. Osobiste świadectwo i plany Apostoła (w. 15,14-33)
24. Pozdrowienia (w. 16,1-16)
25. Rady i ostrzeżenia (w. 16,17-24)
26. Hymn uwielbienia (w. 16,25-27)
Adres i powitanie
1 ¹ Ten list piszę do was ja, Paweł, który zostałem wezwany nie tylko do tego, by być całkowicie i bez reszty oddanym² Chrystusowi, ale również, aby jako Jego wysłannik³, rozgłosić Dobrą Wiadomość o ratunku, ² który Bóg od dawna zapowiadał przez proroków w Pismach świętych. ³ A ratunek ten został przez Niego ustalony jedynie w Jego Synu, który po przyjściu na świat jako potomek⁴ Dawida, ⁴ potwierdził swym Duchem Uświęcenia i zmartwychwstaniem, iż jest pełnym mocy Synem Bożym. ⁵ To właśnie dzięki Niemu otrzymałem nie tylko łaskę, ale i zadanie doprowadzenia do ufnego posłuszeństwa⁵ Bogu ludzi ze wszystkich narodów. ⁶ Wśród nich jesteście i wy, którzy szczerze odpowiedzieliście na wezwanie Jezusa Chrystusa! ⁷ Niech łaska i pokój od Boga, Ojca i PANA naszego, Jezusa Chrystusa, obfitują pośród tych z was mieszkających w Rzymie, którzy jesteście ludem świętym⁶, powołanym i umiłowanym przez Boga.
Wyjaśnienie powodu napisania listu
⁸ Po pierwsze, dziękuję Bogu w Jezusie Chrystusie za was wszystkich, gdyż o waszej wierze głośno mówi się już po całym świecie⁷. ⁹ A Bóg, któremu służę z głębi mego ducha⁸, głosząc Dobrą Wiadomość o ratunku w Jego Synu, może zaświadczyć, że nieustannie wspominam o was w moich modlitwach, prosząc o sposobność odwiedzenia was, o ile taka będzie Jego wola. ¹¹ Pragnę was zobaczyć nie tylko po to, by udzielić wam duchowego obdarowania ku umocnieniu waszej wiary, ¹² ale także, aby moja wiara doznała pokrzepienia dzięki wam. ¹³ Po drugie, bracia i siostry, powinniście wiedzieć, że wielokrotnie już planowałem przybyć do was, aby – podobnie jak wśród innych ludów – i u was zebrać duchowe żniwo. Niestety, nie było to możliwe z uwagi na pojawiające się co chwila przeszkody. ¹⁴ Ja jednak nie zrezygnowałem, lecz czując się cały czas dłużnikiem wszystkich – tych, którzy są na pewnym poziomie kulturalnym⁹, jak i pospolitych, uczonych, jak i niewykształconych – ¹⁵ postanowiłem do was napisać, aby i wam, mieszkańcom Rzymu, dokładniej objaśnić pewne aspekty głoszonej przeze mnie Dobrej Wiadomości o ratunku, który jest w Chrystusie¹⁰.
Szanowni Państwo,
przekład Listu do Rzymian, który trzymają Państwo w rękach jest przeznaczony dla osób, które nie są objęte jakąkolwiek opieką eklezjalną. Z tego powodu ma on szczególną postać i jest dość nietypowy jak na polskie warunki kulturowe. Chociaż nosi on nazwę Nowy Przekład Dynamiczny, to w istocie, z uwagi na użycie potrójnego kryterium ekwiwalentów dynamicznych (semantycznego, merytorycznego i kontekstualnego), można śmiało nazwać go przekładem o potrójnej naturze dynamicznej. Co więcej, w redakcji tekstu zastosowaliśmy znany z tradycji hebrajskiej targumiczny styl translacji, co w polskiej tradycji przekładów biblijnych jest przedsięwzięciem całkowicie nowatorskim. Więcej szczegółowych informacji na temat tej metody przekładu, jego formy i stylistyki znajdą Państwo na końcu publikacji – w Wyjaśnieniach metodologicznych NPD.
Potrzeba realizacji takiego właśnie tłumaczenia Bożego Słowa zrodziła się z kontaktów członków Zespołu NPD ze zwykłymi ludźmi, którzy w czasie rozmów ewangelizacyjnych wielokrotnie zgłaszali potrzebę dysponowania przystępnym tłumaczeniem Biblii, które będzie zrozumiałe nie tylko dla specjalistów, ale także dla zwykłych zjadaczy chleba. Dla wielu ludzi język i styl współczesnych tłumaczeń Biblii jest ciągle poważną barierą w dotarciu do istoty przekazu Pisma św. Inną trudnością, z jaką zmagają się odbiorcy wielu tradycyjnych przekładów, jest dość powszechne ich zorientowanie na kultywowanie religijności. A przecież chrześcijaństwo w swej źródłowej, biblijnej formie nie jest religią, a więc nie powinno być obciążane typowym dla systemów religijnych zespołem obrzędów i ceremonii. Oddawanie Bogu czci powinno – zgodnie ze słowami Jezusa – odbywać się „w duchu i w prawdzie”, gdyż „takich czcicieli chce mieć Ojciec” (J 4,23). Życie chrześcijańskie powinno więc być codziennym, prostym i szczerym, osobistym związkiem ze zmartwychwstałym Chrystusem, a nie systemem pielęgnującym obrzędowy ceremonializm. Innymi słowy, ma być tego rodzaju życiem, w którym ludzki duch jest poddany Bożemu Duchowi Uświęcenia, a ludzka dusza poddana Prawdzie Bożego Słowa, która objawiła się na świecie w widzialny sposób w osobie Chrystusa (por. J 1,14). Takiego życia chce dla nas Jezus, więc tego powinniśmy się trzymać, aby pełnić wolę Boga. Rozumiejąc możliwe zagrożenia, staraliśmy się nie wpaść w pułapkę nadmiernego przywiązania do starotestamentowej koncepcji religijności, co mogłoby negatywnie odcisnąć się na klarowności przekazu Nowego Testamentu. Dlatego dołożyliśmy wszelkich starań, aby unikać interpretowania nauczania Jezusa i Jego Apostołów przez pryzmat religijnego ceremonializmu, gdyż sam Jezus nigdy nikogo do niego nie zachęcał.
Mamy nadzieję, że Nowy Przekład Dynamiczny Nowego Testamentu, który nazwaliśmy Dobrą Wiadomością o ratunku w Chrystusie, wraz z bogatym i wnikliwym niekonfesyjnym komentarzem, podanym we współczesnym języku i nowoczesnej formie, stanie się dla Państwa dobrym źródłem osobistego poznania Boga i Jego woli.
WydawcaList do Rzymian
Autor listu
Paweł z Tarsu (Apostoł mógł mieć wówczas ok. 50-51 lat).
Czas powstania listu
Podczas trzeciej wyprawy misyjnej Pawła, na przełomie lat 57/58 n.e., a więc ok. 21-22 lat po nawróceniu się Apostoła, tuż przed podjęciem ostatniej podróży do Jerozolimy. Było to zatem ok. 6-7 lat przed wielkim pożarem Rzymu i przed prześladowaniami chrześcijan, jakie po nim nastąpiły.
Miejsce powstania listu
Grecja, Kenchry – miasto portowe położone na wschód od Koryntu (patrz Rz 16,1). Z tego miejsca Paweł odpłynął do Efezu.
Adresaci listu
Społeczność ludzi wierzących w Chrystusa w Rzymie, która składała się zarówno z chrześcijan pochodzenia żydowskiego, jak i nie-Żydów (tzw. pogan).
Kontekst listu
Dobra Wiadomość o ratunku, który jest w Chrystusie, została zaniesiona do Rzymu przez podróżujących Żydów. Społeczność wierzących, która tam powstała, początkowo składała się z samych Żydów, w późniejszym okresie (po wydaleniu Izraelitów z Rzymu przez cesarza Klaudiusza i ich powrocie za Nerona) gromadziła także chrześcijan pochodzenia nieżydowskiego. Pomiędzy wierzącymi z obydwu grup rodziły się napięcia i spory, wynikające z niezrozumienia istoty Prawa Mojżeszowego oraz z opatrznego pojmowania misji, jaką otrzymał Izrael do wypełnienia w historii zbawienia. Niektórzy z członków rzymskiej wspólnoty wierzących, zamiast traktować zbawienie jako ratunek od mocy i wpływu grzechu (co realizuje się jedynie przez trwanie w osobistym, żywym związku z Chrystusem), mieli skłonność do wprowadzania w powszechny obieg nowego prawa religijnego, tzn. zespołu różnorodnych przepisów, od wypełniania których miało rzekomo zależeć zbawienie. Inni zaś (przekonani z kolei, że nieograniczona Boża łaska uwalnia ich od wszelkich norm i nakazów) koncentrowali się wyłącznie na źle pojmowanej osobistej wolności. Zarówno jedni, jak i drudzy mieli tendencję do forsowania swoich przekonań, zamiast – naśladując Chrystusa – koncentrować się na budowie właściwej relacji z braćmi w wierze, będącej odbiciem i realizacją Bożej miłości. Takie różnice poglądów groziły rozpadem wspólnoty i duchową degradacją jej członków.
Cel listu
Paweł, chociaż był obywatelem rzymskim, przed napisaniem tego listu sam nigdy nie był w Rzymie. Znał jednak osobiście wielu wierzących, mieszkających w tym mieście. Prawdopodobnie od nich właśnie dowiedział się o problemach rodzących się w tamtejszej wspólnocie. Świadomy tego, jak są poważne, starał się – jeszcze przed planowanym przybyciem – zaradzić im korespondencyjnie. Głównym celem listu było więc uświadomienie obu grupom chrześcijan (pochodzenia żydowskiego, jak i tym, którzy nie byli tej narodowości), że w Chrystusie stanowią oni jeden, prawdziwy Boży lud, a ich zbawienie nie opiera się na przestrzeganiu tradycji czy wyznawaniu jakiejś nowej teologii, lecz – całkowicie i wyłącznie – na trwaniu w osobistym, żywym związku z Chrystusem. Apostoł mocno podkreśla w swym liście, że sensem Nowego Życia jest TRWANIE W CHRYSTUSIE, a nie: (a) hołdowanie poglądom o konieczności zasłużenia sobie na zbawienie przez przestrzeganie wskazań Prawa Mojżeszowego czy (b) bezrozumne upajanie się nauczaniem mówiącym, że przeżyte kiedyś uniesienie duchowe lub religijne – po usłyszeniu Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie – i podjęte po tym emocjonalne decyzje gwarantują człowiekowi pewność posiadania „biletu do nieba”. O ile wierzący z jednej grupy mieli tendencję do „zapracowywania” uczynkami na swoje zbawienie, ci z drugiej kultywowali w swych sercach przekonanie o „wolności”, które w praktyce codziennego życia przeradzało się w swawolę oraz w nieograniczony, egoistyczny permisywizm¹. Nie pojmując, czym jest prawdziwa wolność w Chrystusie, traktowali ją jako uwolnienie od ciężaru obowiązków religijnych, a nie jako wyzwolenie z mocy grzechu do życia ku chwale Boga. Nie widzieli więc tej subtelnej różnicy pomiędzy „wolnością od” a „wolnością do”. Nie rozumieli, że prawdziwa wolność w Chrystusie sprawia, że człowiek staje się wolny (czyli zdolny) do pełnienia woli Bożej. Niestety, żadna z wymienionych postaw nie zbliżała wierzących w Rzymie do życia w świętości według wzorca Chrystusowego. Paweł poważnie martwił się o to, by wpływy ludzi, którzy tracą z oczu istotę i sens Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie, a zaczynają wiązać zbawienie z jednym z opisanych, przeciwstawnych poglądów, nie rozsadziły od wewnątrz rzymskiej wspólnoty i nie spowodowały oderwania tych młodych w wierze chrześcijan od jedynej drogi zbawienia, którą jest żywy, osobisty związek z Chrystusem, realizujący się w pełnym zaufaniu Zbawicielowi (ufnej wierze).
Temat listu
Paweł wyjaśnia, że odwieczny i nieskończenie mądry plan, który Bóg powziął, aby udostępnić ludziom udział w swoim odwiecznym i nieskończonym Życiu, jest całkowicie i wyłącznie związany z osobą Jezusa Chrystusa. Skoro jednak nikt z ludzi w żaden sposób nie zasługuje na zbawienie, Bóg postanowił, iż każdy, kto w szczerości serca w Nim złoży swoje zaufanie (tzn. przyjmie umysłem i sercem przekaz Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie i z ufnością zanurzy się w Ducha Chrystusowego), otrzyma udział w sprawiedliwości Jezusa. W ten sposób Bóg zaplanował odnowienie osobistej relacji z człowiekiem, zerwanej kiedyś przez grzech. Apostoł uświadamia czytelnikom, że zanurzenie człowieka w Chrystusa jest sednem odwiecznego Bożego planu, polegającego na stworzeniu takiego ludu (składającego się z Żydów, jak i nie-Żydów), który będzie na wieki wierną Oblubienicą Chrystusa. Wyróżnikiem tego ludu ma być głębokie pragnienie życia w świętości i w Bożej postawie miłości – na wzór postawy Chrystusa. List kończy się praktycznymi wskazówkami wyjaśniającymi, co znaczy (w sytuacji adresatów) „trwać w Chrystusie” i jak podążać drogą Bożej miłości (gr. agape).
Kluczowy werset
Rz 8,1 (NPD): Bo tym, którzy trwają w Chrystusie Jezusie, nie grozi potępienie.
Plan księgi
I. WPROWADZENIE
1. Adres i powitanie (w. 1,1-7)
2. Wyjaśnienie powodu napisania listu (w. 1,8-15)
3. Wskazanie tematu listu (w. 1,16-17)
II. POTĘPIENIE CZEKA KAŻDEGO, KTO NIE SPEŁNIA BOŻEGO STANDARDU SPRAWIEDLIWOŚCI
4. Podążanie za wzorcami tego świata prowadzi do potępienia (w. 1,18-32)
5. Poleganie na religijnych rytuałach również prowadzi do potępienia (w. 2,1-11)
6. Nowe kryterium Bożego sądu (w. 2,12-16)
7. Religijna hipokryzja zasługuje na szczególne potępienie (w. 2,17-29)
8. Każda nieprawość prowadzi do potępienia (w. 3,1-20)
III. NA CZYM POLEGA BOŻA SPRAWIEDLIWOŚĆ
9. Boża sprawiedliwość w Chrystusie (w. 3,21-31)
10. Przykład zaufania Bogu (w. 4,1-25)
11. Znaczenie wiary (w. 5,1-5,11)
12. Znaczenie dzieła Chrystusa (w. 5,12-21)
IV. UŚWIĘCENIE W PROCESIE ZBAWIENIA
13. Zrozumienie uświęcenia (w. 6,1-23)
14. Grzech i stara natura przeciwnikami uświęcenia (w. 7,1-25)
15. Prawo Ducha źródłem mocy do zwycięstwa nad starą naturą (w. 8,1-17)
16. Cel procesu uświęcania (w. 8,18-39)
V. WSPÓLNA NADZIEJA (DLA ŻYDÓW I NIE-ŻYDÓW)
17. Rola Izraela w Bożym planie zbawienia (w. 9,1-33)
18. Skutki uporu i niewiary Izraela (w. 10,1-21)
19. Zrozumienie aktualnej sytuacji Izraela (w. 11,1-36)
VI. PRAKTYCZNE ZALECENIA DOTYCZĄCE TRWANIA W CHRYSTUSIE
20. Sposoby służenia w społeczności wierzących (w. 12,1-21)
21. Sposób postępowania wobec władzy politycznej (w. 13,1-14)
22. Sposób postępowania wobec braci w wierze (w. 14,1-15,13)
VII. SPRAWY KOŃCOWE
23. Osobiste świadectwo i plany Apostoła (w. 15,14-33)
24. Pozdrowienia (w. 16,1-16)
25. Rady i ostrzeżenia (w. 16,17-24)
26. Hymn uwielbienia (w. 16,25-27)
Adres i powitanie
1 ¹ Ten list piszę do was ja, Paweł, który zostałem wezwany nie tylko do tego, by być całkowicie i bez reszty oddanym² Chrystusowi, ale również, aby jako Jego wysłannik³, rozgłosić Dobrą Wiadomość o ratunku, ² który Bóg od dawna zapowiadał przez proroków w Pismach świętych. ³ A ratunek ten został przez Niego ustalony jedynie w Jego Synu, który po przyjściu na świat jako potomek⁴ Dawida, ⁴ potwierdził swym Duchem Uświęcenia i zmartwychwstaniem, iż jest pełnym mocy Synem Bożym. ⁵ To właśnie dzięki Niemu otrzymałem nie tylko łaskę, ale i zadanie doprowadzenia do ufnego posłuszeństwa⁵ Bogu ludzi ze wszystkich narodów. ⁶ Wśród nich jesteście i wy, którzy szczerze odpowiedzieliście na wezwanie Jezusa Chrystusa! ⁷ Niech łaska i pokój od Boga, Ojca i PANA naszego, Jezusa Chrystusa, obfitują pośród tych z was mieszkających w Rzymie, którzy jesteście ludem świętym⁶, powołanym i umiłowanym przez Boga.
Wyjaśnienie powodu napisania listu
⁸ Po pierwsze, dziękuję Bogu w Jezusie Chrystusie za was wszystkich, gdyż o waszej wierze głośno mówi się już po całym świecie⁷. ⁹ A Bóg, któremu służę z głębi mego ducha⁸, głosząc Dobrą Wiadomość o ratunku w Jego Synu, może zaświadczyć, że nieustannie wspominam o was w moich modlitwach, prosząc o sposobność odwiedzenia was, o ile taka będzie Jego wola. ¹¹ Pragnę was zobaczyć nie tylko po to, by udzielić wam duchowego obdarowania ku umocnieniu waszej wiary, ¹² ale także, aby moja wiara doznała pokrzepienia dzięki wam. ¹³ Po drugie, bracia i siostry, powinniście wiedzieć, że wielokrotnie już planowałem przybyć do was, aby – podobnie jak wśród innych ludów – i u was zebrać duchowe żniwo. Niestety, nie było to możliwe z uwagi na pojawiające się co chwila przeszkody. ¹⁴ Ja jednak nie zrezygnowałem, lecz czując się cały czas dłużnikiem wszystkich – tych, którzy są na pewnym poziomie kulturalnym⁹, jak i pospolitych, uczonych, jak i niewykształconych – ¹⁵ postanowiłem do was napisać, aby i wam, mieszkańcom Rzymu, dokładniej objaśnić pewne aspekty głoszonej przeze mnie Dobrej Wiadomości o ratunku, który jest w Chrystusie¹⁰.
więcej..
