- promocja
-
W empik go
Mała przyjaciółka - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2024
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz
laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony,
jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania
czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla
oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym
laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym
programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe
Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny
program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią
niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy
każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Mała przyjaciółka - ebook
ulka czuje się bardzo samotna – nie dość, że nie lubi szkoły, a w klasie nie udało się jej z nikim zaprzyjaźnić, to boi się, że jej rodzice się rozwiodą. Na szczęście pojawia się ktoś, kogo Julka może wreszcie nazwać swoją przyjaciółką. Mała Zaria choć nie jest zwykłą dziewczynką, umie słuchać i pocieszyć jak nikt inny. Czy Zaria i zabrany ze schroniska psiak Kapsel sprawią, że Julka zacznie znów się uśmiechać?
| Kategoria: | Dla dzieci |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 9788395840203 |
| Rozmiar pliku: | 44 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rozdział 2
Zaria
Dziewczynka, która pojawiła się na kartce, była w podobnym wieku co Julka. Jej jasne włosy uczesane w wysoki kucyk falowały z boku na bok przy każdym ruchu. Ubrana była w niebieską sukienkę z dwoma wielkimi kieszeniami po bokach. Miała może z 20 centymetrów wysokości.
Postać zatrzymała się w końcu na środku kartki, wzięła się pod boki i z lekceważącą miną prychnęła niemiło:
– He! Ten obrazek? Wcale nie jest ładny, a te flamastry? Mają beznadziejne kolory!
Mała dziewczynka ciągnęła dalej swoją wypowiedź lekceważącym tonem:
– Poza tym nie wiem, dlaczego nie nauczyłaś się do tej pory porządnie rysować zwierząt. A przynajmniej psów. Przecież tak je lubisz... – drwiąco kontynuowała.
Julkę zamurowało: – Mam chyba znów te majaczenia, o których wspominała mama. To ta sama zjawa, którą widziałam, kiedy gorączkowałam. Nie jest ze mną chyba zbyt dobrze, jeśli choruję a potem widzę i słyszę coś, co nie istnieje. – powiedziała do siebie na głos zmartwiona Julka.
Kilkakrotnie zacisnęła mocno oczy co, jak przypuszczała, pomoże jej w pozbyciu się nierealnego obrazu. Nic to jednak nie dało, a mała dziewczynka jak stała na środku kartki, tak stała i z jeszcze bardziej bezczelną miną spoglądała na Julkę:
– Że niby ja nie istnieję? – powiedziała oburzona. – A jeszcze wczoraj chciałaś mnie złapać i zamknąć w SŁOIKU! – Mała dziewczynka potrząsnęła z oburzenia głową. – Wszystko słyszałam! Mnie? Zamknąć w słoiku albo uwięzić w klatce?! Jak, jak... te biedne zwierzęta w zoo? – kontynuowała naburmuszona.
Julka miała chyba najgłupszą minę, jaką kiedykolwiek w życiu udało się jej zrobić. Ze zdziwienia oczy zrobiły się jej wielkie jak nigdy dotąd, a buzia otworzyła się w niekontrolowany sposób.
– No i co nic nie mówisz, tylko robisz głupkowatą minę? – postać z kartki wycelowała oskarżycielsko swój malutki palec prosto w Julkę.
Po tym pytaniu nie pozostało jej nic innego, jak w końcu odezwać się. Dziewczynka niepewnie i przepraszająco rzekła:
– Nie no... Wcale nie chciałam cię zamykać. To znaczy... to prawda, że tak powiedziałam, ale tylko dlatego, żebyś mi… nie uciekła. – tłumaczyła się.
Julka poprawiła się po chwili namysłu i ze spuszczoną głową szepnęła cichutko: – Po prostu bardzo zależało mi, żebyś ze mną została. Pomyślałam, że tak fajnie byłoby mieć kogoś, z kim można sobie porozmawiać. Taką koleżankę, która z czasem może nawet zostać… prawdziwą przyjaciółką.
Groźna mina małej postaci znacznie złagodniała, a tłumaczenia Juli wydawały się ją w jakimś stopniu udobruchać. Po chwili rzekła:
– No tak, przecież nie od razu zostaje się przyjaciółką. Rozumiem, co masz na myśli. Najpierw trzeba udowodnić, że na przyjaźń się zasługuje, zdobyć zaufanie i tak dalej. Dla mnie posiadanie prawdziwej przyjaciółki, to nie jest takie byle co, tylko sprawa najwyższej wagi.
Julka szybko zapewniła: – Ale dla mnie też! Prawdziwa przyjaciółka to jedna z najważniejszych rzeczy na świecie! – Zaraz dodała jednak ze smutkiem: – A ja, póki co, nie mam nawet jednej koleżanki…
Po słowach wypowiedzianych przez Julkę, dziewczynka z kartki znacząco zmieniła swoje zachowanie. Mała postać już nie miała groźnej, nadąsanej i atakującej miny, a raczej na jej twarzy malowały się współczucie i troska. Dodała po chwili łagodnie i pojednawczo:
– Wielkodusznie wybaczam ci słowa o przetrzymywaniu w słoiku. Tylko obiecaj, że nigdy więcej nie będziesz mówić takich rzeczy. I nigdy nie wykorzystuj tego, że jestem dużo mniejsza od ciebie... No, ale cieszę się, że przynajmniej zgadzamy się je jednej ważnej kwestii - przyjaźni…
W tym momencie rozmowę przerwało wołanie mamy z kuchni:
– Julia umyj proszę ręce i chodź na obiad!
– Ocho. No tak, koniec pogawędki. – podsumowała nieznajoma i trochę drwiącym tonem dodała – Musisz iść na obiadek. Ciekawe, co tam mama ci upichciła i czy będzie to smaczne. Hmmm, właściwie ja też jestem głodna i też powinnam coś zjeść, ale zanim się rozejdziemy, jeszcze jedno. Gdybyś zapytała, jak mam na imię, to odpowiedziałabym, że… – tu mała postać zrobiła pełną napięcia przerwę, aby w końcu dodać ze śmiechem: – najładniej na świecie.
– Czyli jak? – szybko dopytała Julia, bo czuła, że jej nowa znajoma tego właśnie oczekuje.
– Czyli... Zaria – odpowiedziała z uśmiechem i już zupełnie innym tonem niż na początku. Mała postać, po tym jak oficjalnie przedstawiła się, odwróciła się na pięcie i zaraz zniknęła, jakby schodząc ze sceny, którą była kartka.
Zaria
Dziewczynka, która pojawiła się na kartce, była w podobnym wieku co Julka. Jej jasne włosy uczesane w wysoki kucyk falowały z boku na bok przy każdym ruchu. Ubrana była w niebieską sukienkę z dwoma wielkimi kieszeniami po bokach. Miała może z 20 centymetrów wysokości.
Postać zatrzymała się w końcu na środku kartki, wzięła się pod boki i z lekceważącą miną prychnęła niemiło:
– He! Ten obrazek? Wcale nie jest ładny, a te flamastry? Mają beznadziejne kolory!
Mała dziewczynka ciągnęła dalej swoją wypowiedź lekceważącym tonem:
– Poza tym nie wiem, dlaczego nie nauczyłaś się do tej pory porządnie rysować zwierząt. A przynajmniej psów. Przecież tak je lubisz... – drwiąco kontynuowała.
Julkę zamurowało: – Mam chyba znów te majaczenia, o których wspominała mama. To ta sama zjawa, którą widziałam, kiedy gorączkowałam. Nie jest ze mną chyba zbyt dobrze, jeśli choruję a potem widzę i słyszę coś, co nie istnieje. – powiedziała do siebie na głos zmartwiona Julka.
Kilkakrotnie zacisnęła mocno oczy co, jak przypuszczała, pomoże jej w pozbyciu się nierealnego obrazu. Nic to jednak nie dało, a mała dziewczynka jak stała na środku kartki, tak stała i z jeszcze bardziej bezczelną miną spoglądała na Julkę:
– Że niby ja nie istnieję? – powiedziała oburzona. – A jeszcze wczoraj chciałaś mnie złapać i zamknąć w SŁOIKU! – Mała dziewczynka potrząsnęła z oburzenia głową. – Wszystko słyszałam! Mnie? Zamknąć w słoiku albo uwięzić w klatce?! Jak, jak... te biedne zwierzęta w zoo? – kontynuowała naburmuszona.
Julka miała chyba najgłupszą minę, jaką kiedykolwiek w życiu udało się jej zrobić. Ze zdziwienia oczy zrobiły się jej wielkie jak nigdy dotąd, a buzia otworzyła się w niekontrolowany sposób.
– No i co nic nie mówisz, tylko robisz głupkowatą minę? – postać z kartki wycelowała oskarżycielsko swój malutki palec prosto w Julkę.
Po tym pytaniu nie pozostało jej nic innego, jak w końcu odezwać się. Dziewczynka niepewnie i przepraszająco rzekła:
– Nie no... Wcale nie chciałam cię zamykać. To znaczy... to prawda, że tak powiedziałam, ale tylko dlatego, żebyś mi… nie uciekła. – tłumaczyła się.
Julka poprawiła się po chwili namysłu i ze spuszczoną głową szepnęła cichutko: – Po prostu bardzo zależało mi, żebyś ze mną została. Pomyślałam, że tak fajnie byłoby mieć kogoś, z kim można sobie porozmawiać. Taką koleżankę, która z czasem może nawet zostać… prawdziwą przyjaciółką.
Groźna mina małej postaci znacznie złagodniała, a tłumaczenia Juli wydawały się ją w jakimś stopniu udobruchać. Po chwili rzekła:
– No tak, przecież nie od razu zostaje się przyjaciółką. Rozumiem, co masz na myśli. Najpierw trzeba udowodnić, że na przyjaźń się zasługuje, zdobyć zaufanie i tak dalej. Dla mnie posiadanie prawdziwej przyjaciółki, to nie jest takie byle co, tylko sprawa najwyższej wagi.
Julka szybko zapewniła: – Ale dla mnie też! Prawdziwa przyjaciółka to jedna z najważniejszych rzeczy na świecie! – Zaraz dodała jednak ze smutkiem: – A ja, póki co, nie mam nawet jednej koleżanki…
Po słowach wypowiedzianych przez Julkę, dziewczynka z kartki znacząco zmieniła swoje zachowanie. Mała postać już nie miała groźnej, nadąsanej i atakującej miny, a raczej na jej twarzy malowały się współczucie i troska. Dodała po chwili łagodnie i pojednawczo:
– Wielkodusznie wybaczam ci słowa o przetrzymywaniu w słoiku. Tylko obiecaj, że nigdy więcej nie będziesz mówić takich rzeczy. I nigdy nie wykorzystuj tego, że jestem dużo mniejsza od ciebie... No, ale cieszę się, że przynajmniej zgadzamy się je jednej ważnej kwestii - przyjaźni…
W tym momencie rozmowę przerwało wołanie mamy z kuchni:
– Julia umyj proszę ręce i chodź na obiad!
– Ocho. No tak, koniec pogawędki. – podsumowała nieznajoma i trochę drwiącym tonem dodała – Musisz iść na obiadek. Ciekawe, co tam mama ci upichciła i czy będzie to smaczne. Hmmm, właściwie ja też jestem głodna i też powinnam coś zjeść, ale zanim się rozejdziemy, jeszcze jedno. Gdybyś zapytała, jak mam na imię, to odpowiedziałabym, że… – tu mała postać zrobiła pełną napięcia przerwę, aby w końcu dodać ze śmiechem: – najładniej na świecie.
– Czyli jak? – szybko dopytała Julia, bo czuła, że jej nowa znajoma tego właśnie oczekuje.
– Czyli... Zaria – odpowiedziała z uśmiechem i już zupełnie innym tonem niż na początku. Mała postać, po tym jak oficjalnie przedstawiła się, odwróciła się na pięcie i zaraz zniknęła, jakby schodząc ze sceny, którą była kartka.
więcej..
