MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
nowość
-
promocja
Malarz i lakiernik – wiedza i praktyka - ebook
Malarz i lakiernik – wiedza i praktyka - ebook
Ta książka to kompendium praktycznej wiedzy dla malarzy i lakierników, oparte na wieloletnim doświadczeniu mistrza malarskiego Roberta Muchy. Autor w przystępny sposób pokazuje, jak teorię przekuć w praktykę, a zdobyte umiejętności wykorzystać w codziennej pracy.
Omówiono w niej wszystkie istotne etapy pracy – od sprawdzenia i przygotowania podłoża, poprzez techniki szpachlowania i nakładania powłok, aż po lakierowanie i wykańczanie powierzchni dekoracyjnych.
Treść ma formę pytań i odpowiedzi, dzięki czemu zarówno praktykanci, jak i doświadczeni fachowcy mogą pogłębiać swoją wiedzę techniczną i z większą pewnością wykorzystywać ją na co dzień.
Robert Mucha od 20 lat działa jako niezależny malarz, a od kilku lat posiada tytuł mistrza malarskiego w Polsce i w Niemczech. Do napisania książki skłonił go brak fachowych opracowań dla malarzy i lakierników dostępnych w formie pisemnej.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Poradniki |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8308-918-8 |
| Rozmiar pliku: | 905 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
WSTĘP
Podczas formułowania pytań i odpowiedzi zwróciłem szczególną uwagę na praktyczne znaczenie i orientację tematyczną zagadnień. Mam nadzieję, że to sprawiło, iż książka dobrze tłumaczy specyfikę prac malarskich i dane techniczne. Pytania i odpowiedzi dotyczą wszystkich obszarów praktycznego i teoretycznego wykonywania prac technologa budowlanego, przydadzą się także do użytku prywatnego, z wyjątkiem projektowania i obliczeń w zestawie. Wybierając pytania, zwróciłem szczególną uwagę, aby odpowiedzi były maksymalnie zrozumiałe. Potencjalnie duża liczba pytań zmusiła mnie do ograniczenia się do najważniejszych dla tego zawodu.
Celowo skrótowe informacje stanowią bardzo cenną pomoc w zrozumieniu zawodu i wykonywaniu prac malarskich. Ciągłe zmiany w przepisach, brak dokładnych informacji i różne opinie co do metod stosowanych w tych pracach spowodowały konieczność zaktualizowanego wydania, uwzględniającego liczne szczegóły dotyczące tej tematyki. Pozwala to wyrobić sobie własny pogląd na te sprawy, który ma zapewnić bycie lepszym w tym zawodzie. Sugeruję, abyś przeanalizował moje odpowiedzi i porównał swoją wiedzę na temat danego zagadnienia z moją radą.NARZĘDZIA, WYPOSAŻENIE I SPRZĘT DO PRZYGOTOWANIA PODŁOŻA
1)
JAKIE SĄ ZALETY, WADY I WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE STOSOWANIA SZLIFIEREK O NAPĘDZIE ELEKTRYCZNYM I PNEUMATYCZNYM?
W szlifierkach z napędem elektrycznym silnik jest już zainstalowany. Oznacza to, że urządzenia te mogą być używane na budowach i są bardzo łatwe w obsłudze. Są także przydatne dla malarzy ze względu na różne prędkości pracy i zróżnicowane rozmiary, ponieważ jednak niosą ryzyko wypadków, należy stosować tylko wersje z transformatorem ochronnym. W przypadku szlifierek z napędem pneumatycznym sprężone powietrze wymagane do szlifowania jest wytwarzane w sprężarce. Dlatego maszyny te są szczególnie odpowiednie do systemów stacjonarnych w lakierniach, zaopatrzonych w wydajny kompresor. Dzięki regulacji siły strumienia powietrza, wydajność pracy może być płynnie regulowana. Szlifierki pneumatyczne świetnie nadają się również do szlifowania na mokro. Ich największa wada: są głośniejsze od zasilanych elektrycznie.
2)
ILE POWIETRZA TRZEBA DOSTARCZAĆ W SZLIFIERKACH Z NAPĘDEM PNEUMATYCZNYM?
Wymagają one od 250 do 400 litrów powietrza na minutę.
3)
JAKIE RODZAJE SZLIFIEREK WYRÓŻNIA SIĘ ZE WZGLĘDU NA RUCH TARCZY SZLIFIERSKIEJ?
W zależności od ruchu tarczy rozróżnia się następujące rodzaje szlifierek:
- cylindryczne i kątowe
- oscylacyjne
- taśmowe.URZĄDZENIA DO ODRDZEWIANIA POWŁOK
4)
JAK DZIAŁA SKALAR IGŁOWY NA SPRĘŻONE POWIETRZE? JAKIE SĄ MOŻLIWE POLA JEGO ZASTOSOWANIA?
To poręczne urządzenie przypomina wyglądem wiertarkę, tyle że zamiast uchwytu wiertarskiego ma ruchome wiązki igieł. Po podłączeniu urządzenia do sprężarki i włączeniu go, ruchome igły są stale napędzane przez sprężone powietrze. Szybki ruch końcówek igieł ułatwia usuwanie rdzy, odprysków zaprawy itp. pozostałości z grubościennych elementów. Niestety elementy cienkościenne wgniatają się pod strumieniem powietrza. Można tego uniknąć, jeśli zamiast zestawu stalowych igieł zastosuje się miedziane.
5)
Z JAKICH CZĘŚCI SKŁADA SIĘ SYSTEM DO OBRÓBKI STRUMIENIOWO-ŚCIERNEJ ELEMENTÓW STALOWYCH?
W skład tego zestawu wchodzą:
1. odpowiednia sprężarka, czyli zapewniająca pożądaną wydajność ciągłą z dyszą strumieniową o średnicy od 5 do 12,5 mm i ciśnieniu co najmniej 6 barów
2. wąż łączący sprężarkę z wentylatorem strumieniowym o średnicy wewnętrznej minimum 30 mm; taka średnica zapewnia najmniejsze tarcie w wężu
3. dmuchawa ciśnieniowa o swobodnym strumieniu z automatycznym urządzeniem do uzupełniania materiałów ściernych, takich jak piasek i inne materiały o odpowiedniej ziarnistości; jeśli bowiem go nie będzie, proces śrutowania musi zostać zatrzymany podczas uzupełniania
4. wąż do obróbki strumieniowo-ściernej – jego średnica wewnętrzna powinna być czterokrotnie większa niż otwór dyszy do piaskowania ze względu na tarcie materiału do piaskowania w wężu
5. dysza do piaskowania – ze względu na mniejsze zużycie pożądane jest wyłożenie dyszy węglikiem boru.
6)
JAKIE SĄ RÓŻNICE MIĘDZY OBRÓBKĄ STRUMIENIOWO-ŚCIERNĄ NA MOKRO I NA SUCHO?
Śrutowanie na sucho wiąże się z wysokim zapyleniem, czego unika się podczas obróbki strumieniowo-ściernej na mokro, ale ścierniwo pozostaje w postaci szlamu. Oznacza to między innymi trudniejszą utylizację. Podczas obróbki strumieniowo-ściernej stali woda powoduje tworzenie się rdzy na mokrej powierzchni. W przypadku obróbki strumieniowo-ściernej na mokro, ścierniwo jest pokryte bardzo cienką warstwą wody. Zapobiega to powstawaniu pyłu. Ze względu na niewielką ilość wody (20–30 litrów na godzinę), oczyszczona powierzchnia szybko staje się sucha.
7)
JAKIE SĄ TECHNICZNE MOŻLIWOŚCI UNIKNIĘCIA POWSTAWANIA DUŻEGO ZAPYLENIA PODCZAS OBRÓBKI STRUMIENIOWO-ŚCIERNEJ I POWSTAWANIA PYŁU PODCZAS ŚRUTOWANIA?
Zamiast zwykłej obróbki strumieniowo-ściernej na sucho, można użyć specjalnego sprzętu do śrutowania na mokro, śrutowania mokrą mgłą lub próżniowego, w których pył jest natychmiast usuwany i ponownie odsysany.
8)
JAKIE SĄ POSZCZEGÓLNE ETAPY OBRÓBKI PŁOMIENIOWEJ?
Śrutowanie płomieniowe dzieli się na rzeczywiste śrutowanie płomieniowe i na szczotkowanie obracającymi się szczotkami stalowymi w szlifierkach kątowych lub cylindrycznych.
9)
JAKA MIESZANKA GAZÓW JEST UŻYWANA DO CZYSZCZENIA PŁOMIENIOWEGO?
Do śrutowania płomieniowego używa się mieszaniny acetylenu i tlenu, z przewagą tlenu.
10)
JAKIE JEST ODPOWIEDNIE CIŚNIENIE ROBOCZE GAZÓW DO CZYSZCZENIA PŁOMIENIOWEGO?
Ciśnienie acetylenu powinno wynosić 0,5–0,8 bara, a tlenu 3–5 barów.
11)
DLACZEGO W GAZACH DO CZYSZCZENIA PŁOMIENIOWEGO NALEŻY ZAPEWNIĆ PRZEWAGĘ TLENU?
Przewaga tlenu jest konieczna, inaczej na powierzchni osadzi się pokaźna warstwa sadzy.
12)
JAK DZIAŁA WYDMUCHIWANIE SUCHEGO LODU?
Suchy lód, czyli zamrożone granulki dwutlenku węgla, jest wydmuchiwany na obrabianą powierzchnię za pomocą sprężonego powietrza. Zanieczyszczenia na powierzchni, na przykład słabo przylegające powłoki i zabrudzenia, są schładzane w niektórych punktach, dzięki czemu odpadają lub łuszczą się, ponieważ po podgrzaniu rozszerzają się inaczej niż podłoże. Granulki CO₂ w momencie uderzenia przechodzą ze stanu stałego w gazowy. Gazowy dwutlenek węgla uchodzi do atmosfery, pozostają tylko zbędne substancje. Eliminuje to konieczność utylizacji ścieków. Dzięki temu proces ten jest przyjazny dla środowiska.NARZĘDZIA DO NAKŁADANIA POWŁOK
13)
Z CZEGO WYKONUJE SIĘ OBECNIE PĘDZLE?
Do produkcji pędzli używa się dziś następujących materiałów:
- włosia – końskiego, koziego, szczeciny świńskiej, z kuny, borsuka, bydlęcej, ze zwierząt płowych i niedźwiedzi
- włókna, włosie syntetyczne, poliestrowe, czyli nylon i perlon.
Mieszanki włosia naturalnego i włókna są często stosowane do materiałów powłokowych rozcieńczalnych wodą.
14)
DLACZEGO WŁOSIE SYNTETYCZNE LEPIEJ NIŻ WŁOSIE NATURALNE NADAJE SIĘ DO FARB DYSPERSYJNYCH?
Naturalne włosie szybko traci elastyczność podczas pracy z wodorozcieńczalnymi farbami dyspersyjnymi, pędzle stają się wiotkie. Dzieje się tak, ponieważ łuski otwierają się bardzo mocno, gdy przez długi czas są wystawione na działanie wody. Natomiast plastikowe włosie pozostaje stabilne nawet podczas pracy z wodorozcieńczalnymi materiałami powłokowymi.
15)
JAK TO MOŻLIWE, ŻE PĘDZEL WCHŁANIA TAK DUŻO MATERIAŁU POWŁOKOWEGO?
Włosie i szczecina tworzą drobne wgłębienia w szczotce. W następstwie tworzą się bardzo drobne naczynia włosowate, które wciągają materiał powłoki i uwalniają go na nią pod wpływem nacisku wywieranego podczas malowania.
16)
JAKIE SĄ WADY SZCZOTEK Z PRZYGOTOWANĄ KOŃCÓWKĄ?
Szczotki te mają proste włosie. Uzyskują one kształt poprzez podgrzanie włosia w odpowiedniej formie negatywowej po sklejeniu. Szczotki produkowane w ten sposób są bardzo tanie, ale zachowują swój kształt tylko przez krótki czas.
17)
CO TO JEST TULEJA PĘDZLA?
Jest to element łączący korpus pędzla z uchwytem. Może być okrągły lub płaski. Najlepsze są tuleje bezszwowe, ponieważ lutowane mogą puścić na szwie, jeśli szczotka napęcznieje na skutek zbyt długiego pozostawienia jej w wodzie.URZĄDZENIA ROZPYLAJĄCE I OPRYSKIWACZE
18)
JAKI SPRZĘT DO OPRYSKIWANIA JEST DOSTĘPNY I W JAKI SPOSÓB JEST W NIM GENEROWANE CIŚNIENIE?
Rynek oferuje następujące rodzaje opryskiwaczy:
- Ręczna pompa natryskowa. Ciśnienie powietrza jest wytwarzane za pomocą pompy ręcznej. Ciśnienie oprysku wynosi od 5 do 20 barów.
- Pojemnik z rozpylaczem ciśnieniowym. Ciśnienie oprysku od 3 do 4 barów jest wytwarzane za pomocą gazu pędnego.
- Opryskiwacz niskociśnieniowy. Ciśnienie powietrza wytwarzane jest przez dmuchawę z kołem łopatkowym, jest to rozwiązanie stosowane w odkurzaczach. Ciśnienie oprysku wynosi od 0,2 do 1 bara.
- Opryskiwacz wysokociśnieniowy. Niezbędne ciśnienie powietrza wytwarza sprężarka. Ciśnienie rozpylania wynosi zwykle od 1 do 6 barów.
- Opryskiwacz ultrawysokociśnieniowy, czyli bezpowietrzny. Ciśnienie jest generowane za pomocą pompy membranowej lub pneumatycznej pompy tłokowej. Ciśnienie natryskiwania wynosi od 100 do 500 barów.
- Pistolet natryskowy ultrawysokociśnieniowy. Jest to pistolet natryskowy działający połączonym ciśnieniem materiału i powietrza. Mamy tu do czynienia z procesem ciśnieniowo-powietrznego natryskiwania materiału. Niezbędne ciśnienie jest wytwarzane przez sprężarkę i pneumatyczną pompę tłokową. Ciśnienie wynosi od 40 do 50 barów podczas natryskiwania, ciśnienie powietrza – poniżej 1 bara.
19)
KTÓRE FARBY MOŻNA PROFESJONALNIE ROZPYLAĆ (NATRYSKIWAĆ) ZA POMOCĄ RĘCZNYCH POMP ROZPYLAJĄCYCH?
Ręczne pompy natryskowe nadają się do natryskiwania farb wapiennych, krzemianowych, impregnatów i środków do konserwacji drewna. Z tym że te drugie muszą być dopuszczone do natrysku i operator ma maskę chroniącą drogi oddechowe.
20)
JAKIE SĄ ZALETY I WADY PROCESU NATRYSKIWANIA NISKOCIŚNIENIOWEGO?
Sprzęt do natryskiwania niskociśnieniowego jest stosunkowo niedrogi. Podczas rozpylania powstaje mniej mgły niż w przypadku natryskiwania wysokociśnieniowego. Wydajność jest jednak bardzo ograniczona. Metoda natryskiwania niskociśnieniowego jest odpowiednia dla mniejszych powierzchni. Farby wielowarstwowe muszą być natryskiwane metodą niskociśnieniową. Proces HVLP (_high volumen low pressure_ = wysoka objętość, niskie ciśnienie) z redukcją mgły natryskowej odgrywa obecnie ważną rolę. W przypadku tych pistoletów natryskowych ciśnienie przepływające z kompresora do pistoletu wynosi około 4,5 bara. Mgła wytwarzana przez kompresor jest redukowana przez ciśnienie objętościowe. W ten sposób konwerter powietrza do 0,7 bara obniża ciśnienie w pistolecie. W zależności od natryskiwanego materiału, farba i mgiełka mogą być niższe nawet o 30%. Skutkuje to ogromnymi korzyściami dla ochrony środowiska i zdrowia.
21)
NA CZYM POLEGAJĄ ZADANIA SEPARATORÓW OLEJU I WODY W NATRYSKIWANIU WYSOKOCIŚNIENIOWYM I GDZIE NALEŻY JE ZAINSTALOWAĆ?
Gdy powietrze jest sprężane, w sprężarce i wężu doprowadzającym sprężone powietrze występuje kondensacja, czyli tworzy się woda kondensacyjna. Również pozostałości oleju mogą przedostać się do rozpylanego powietrza. Olej i skropliny mogą powodować powstawanie pęcherzyków i kraterów w powłoce farby. Zadanie separatorów oleju i wody polega na zapobieganiu temu zjawisku. Elementy te należy zamontować jak najbliżej pistoletu natryskowego. Oprócz separatora oleju i wody osadzonego na sprężarce, zalecany jest mały separator wody bezpośrednio na pistolecie natryskowym.
22)
JAKIE SYSTEMY PODAWANIA FARB I LAKIERÓW MOŻNA WYRÓŻNIĆ W PRZYPADKU NATRYSKIWANIA WYSOKOCIŚNIENIOWEGO? JAKIE SYSTEMY MOGĄ BYĆ STOSOWANE?
W przypadku natryskiwania wysokociśnieniowego istnieją trzy sposoby podawania farby:
- za pomocą pistoletu grawitacyjnego
- przez pistolet z przyssawką
- przez zbiornik materiału podawanego pod ciśnieniem do pistoletu ciśnieniowego.
23)
JAK PRZEBIEGA PROCES CIŚNIENIOWEGO NATRYSKIWANIA MATERIAŁU?
W przypadku natryskiwania ciśnieniowego materiał jest poddawany działaniu sprężonego powietrza o ciśnieniu od 1 do 2 barów i wtłaczany do pistoletu natryskowego. Materiał jest następnie drobno rozpylany za pomocą sprężonego powietrza i jak zwykle w przypadku natryskiwania wysokociśnieniowego rozpylany powietrzem pod ciśnieniem.
24)
JAKIE SĄ ZALETY NATRYSKIWANIA ZA POMOCĄ POJEMNIKA CIŚNIENIOWEGO NA MATERIAŁ?
Ponieważ przepustowość materiału w pistolecie jest wyższa niż podczas natryskiwania za pomocą kubka z podajnikiem grawitacyjnym lub pistoletu z przyssawką, możliwe pokrycie obszaru jest większe podczas natryskiwania za pomocą ciśnieniowego zbiornika materiału. Zapewnia to lepszy wzór natrysku i zmniejsza ilość mgły natryskowej.
25)
W JAKICH TEMPERATURACH MATERIAŁ JEST PRZETWARZANY PODCZAS NATRYSKIWANIA NA GORĄCO?
Podczas natryskiwania na gorąco materiał jest podgrzewany do temperatury pomiędzy 333 K (60°C) a 353 K (80°C). Oczywiście materiał powłokowy schładza się w drodze od pistoletu natryskowego do podłoża.
26)
W JAKI SPOSÓB PODCZAS NATRYSKIWANIA OSIĄGA SIĘ WYMAGANE MAKSYMALNE CIŚNIENIE NA MATERIALE?
Ciśnienie materiału dla procesu natryskiwania ultrawysokociśnieniowego może być generowane przy zastosowaniu dwóch metod:
- W przypadku hydraulicznych urządzeń bezpowietrznych materiał jest natryskiwany za pomocą silnika benzynowego lub elektrycznego i pompy membranowej.
- W przypadku pneumatycznych urządzeń bezpowietrznych, ciśnienie powietrza jest przekształcane i wytwarzane przez pompę tłokową w sprężarce.
Stosunek ciśnienia powietrza do ciśnienia materiału wynosi zwykle między 1:14 a 1:70.
27)
JAK DUŻY POWINIEN BYĆ OTWÓR DYSZY DO NATRYSKU BEZPOWIETRZNEGO, GDY PRZETWARZANE SĄ MATERIAŁY MALARSKIE?
W przypadku natryskiwania bezpowietrznego farbami otwór dyszy wynosi od 0,18 do 0,28 mm, dla wypełniaczy i farb antykorozyjnych od 0,33 do 0,48 mm, dla materiałów grubowarstwowych i wypełniaczy natryskowych od 0,53 do 0,90 mm. Średnice otworu dyszy określa się również w calach. Kąt natrysku, a tym samym szerokość natrysku, zawsze zmienia się wraz ze średnicą otworu, a tym samym szerokość strumienia jest bardzo ważna. Należy zawsze stosować odpowiedni do dyszy filtr pistoletu.
28)
W PROCESIE NATRYSKIWANIA BEZPOWIETRZNEGO JEST WYMAGANE WYSOKIE CIŚNIENIE MATERIAŁU. GENERUJĄ JE POMPY TŁOKOWE LUB MEMBRANOWE. JAKIE SĄ ZALETY I WADY POMPY TŁOKOWEJ?
Jest większa wydajność dostarczania materiałów o wysokiej lepkości i możliwość stosowania większych dysz, a najważniejsza jest lepsza charakterystyka zasysania.
29)
NA JAKIEJ ZASADZIE DZIAŁAJĄ ELEKTRYCZNE PISTOLETY NATRYSKOWE?
Na zasadzie bezpowietrznej. Wbudowany silnik spręża materiał do ciśnienia 120-160 barów. Średnica otworów dysz wynosi od 0,3 do 1,5 mm. Materiał jest rozpylany, ponieważ ciśnienie materiału gwałtownie spada po opuszczeniu dyszy.
30)
JAK DZIAŁA ŁĄCZONE NATRYSKIWANIE ULTRAWYSOKOCIŚNIENIOWE I WYSOKOCIŚNIENIOWE?
Materiał jest wtedy sprężany do ciśnienia 40-50 barów przez pneumatyczną pompę tłokową i tłoczony do pistoletu natryskowego. Spadek ciśnienia po opuszczeniu dyszy natryskowej powoduje, że materiał jest grubo rozpylany. Jednocześnie kanały powietrzne przy dyszy są poddawane działaniu sprężonego powietrza o ciśnieniu 1 bar.
31)
JAK DZIAŁA NATRYSKIWANIE ELEKTROSTATYCZNE?
W tym procesie materiał powłoki jest podgrzewany podczas natryskiwania przez kontrolowane napięcie stałe o wartości maks. 70 000 V i prąd o natężeniu 0,0002 A. Ponieważ powlekane obiekty są naładowane przeciwnymi biegunami, podczas natryskiwania powstaje pole elektrostatyczne. Cząsteczki farby migrują w tym polu do przedmiotu i gromadzą się tam. W przypadku mniejszych przedmiotów pole elektrostatyczne rozciąga się wokół całego ciała. Umożliwia to malowanie elementów o niewielkim obwodzie z jednej strony.
32)
JAK DZIAŁA PROCES NATRYSKU BEZPOWIETRZNEGO O NISKIEJ MGLE (BEZ ROZPYLANIA)?
Ta metoda wykorzystuje zmodyfikowane urządzenie bezpowietrzne do nakładania specjalnie przystosowanych farb emulsyjnych, na przykład na elewacjach. Są one natryskiwane z niską mgiełką za pomocą zmodyfikowanego urządzenia bezpowietrznego. Materiał jest zasysany do urządzenia bezpowietrznego przez pompę membranową i podgrzewany elektrycznie wężem wysokociśnieniowym, po czym przekazywany do specjalnej dyszy natryskowej. Po wyjściu z dyszy materiał powłokowy jest rozpylany jak w konwencjonalnym urządzeniu bezpowietrznym.
33)
JAKIE SĄ ZALETY PROCESU NATRYSKU BEZPOWIETRZNEGO O NISKIEJ MGLE, CZYLI BEZ ROZPYLANIA DLA POWLEKANIA ELEWACJI?
Dzięki tej ekonomicznej metodzie można uzyskać dużą powierzchnię pokrywania na elewacji, przy zmniejszonym tworzeniu się mgły natryskowej. Zmniejsza to ilość materiału i jednocześnie chroni środowisko.SYSTEMY LAKIERNICZE
34)
Z JAKICH OBSZARÓW ROBOCZYCH SKŁADA SIĘ WYDAJNY WARSZTAT LAKIERNICZY?
Można wyróżnić następujące obszary robocze:
- strefa przygotowawcza do demontażu i czyszczenia, do maskowania, wyrównywania, gruntowania, szpachlowania i wypełniania powłoki
- kabina lakiernicza do prac natryskowych
- kabina susząca do przyspieszonego suszenia
- strefa przeróbki do usuwania materiału pokrywającego i montażu zdemontowanych części. Kabiny do malowania i suszenia można łączyć.
35)
JAKIE ZADANIA SPEŁNIA W LAKIERNI UKŁAD POWIETRZA WYLOTOWEGO I RECYRKULACJI?
Należą do nich:
- wytwarzanie warunków stałego ciśnienia
- usuwanie mgły lakierniczej rozpylonej obok natryskiwanego obiektu
- oddzielanie mgły lakierniczej od powietrza wylotowego
- dostarczanie wstępnie ogrzanego i oczyszczonego powietrza.
36)
JAKA JEST FUNKCJONALNOŚĆ RÓŻNYCH SYSTEMÓW SEPARACJI MGŁY LAKIERNICZEJ I JAK JE ROZRÓŻNIĆ?
W separacji na sucho cząsteczki farby są wiązane w matach włóknistych lub trudnopalnych filtrach papierowych. Separacja na mokro polega na tym, że cząsteczki farby są wiązane przez wodę, a następnie oddzielane od farby. Ponowne oddzielanie od wody odbywa się poprzez dodanie flokulantów. Powstały osad farby, czyli szlam farby, musi być utylizowany jako odpad niebezpieczny.
37)
DLACZEGO SEPARACJA NA SUCHO JEST LEPSZA OD SEPARACJI NA MOKRO?
Osad farby powstający podczas separacji na mokro musi być utylizowany jako odpad niebezpieczny, co przekłada się na wyższe koszty tej metody.
38)
JAKIE TYPY SPRĘŻAREK MOŻNA ROZRÓŻNIĆ W ZALEŻNOŚCI OD SPOSOBU WYTWARZANIA SPRĘŻONEGO POWIETRZA? W JAKI SPOSÓB WYTWARZANE JEST SPRĘŻONE POWIETRZE W KAŻDYM PRZYPADKU?
Rozróżnia się następujące typy sprężarek:
- Sprężarka tłokowa. Powietrze jest zasysane przez zawór wlotowy i sprężane do ciśnienia 4-20 barów.
- Sprężarka śrubowa. Dwa wirniki z zazębiającymi się śrubami sprężają powietrze do ciśnienia 30 barów.
- Sprężarka membranowa. Membrana wbudowana w sprężarkę zasysa powietrze i spręża je do ciśnienia 3-6 barów.
39)
JAK DZIAŁAJĄ SUSZARKI Z CYRKULACJĄ POWIETRZA?
W suszarkach recyrkulacyjnych wentylatory wdmuchują ogrzane powietrze do komór suszenia. Tam powietrze przekazuje swoje ciepło do materiału powłoki i powlekanego przedmiotu. Ciepło przyspiesza odparowywanie rozpuszczalników, chemiczne reakcje utwardzania zachodzą szybciej. Cyrkulujące powietrze może być ogrzewane za pomocą palników gazowych lub pośrednio za pomocą wymienników ciepła na gaz, olej lub elektrycznych. Szybki transfer ciepła jest przede wszystkim bardzo zdeterminowany. Prędkość powietrza ma decydujące znaczenie dla szybkiej wymiany ciepła. Celem jest osiągnięcie prędkości powietrza 10-15 m/s.
40)
JAKIE SĄ ZALETY PRZYSPIESZONEGO SUSZENIA PROMIENIAMI PODCZERWONYMI?
Promienie podczerwone przenikają przez powłoki. Na powierzchni obrabianego przedmiotu promienie są częściowo odbijane, a częściowo pochłaniane przez ogrzewanie. W rezultacie powłoki schną od dołu do góry. Zapewnia to swobodne wydostawanie się rozpuszczalników, co skutkuje powierzchniami wolnymi od pęcherzyków i wrzenia.
41)
JAKA MOC CIEPLNA JEST WYMAGANA DLA EMITERÓW PODCZERWIENI?
Do utwardzania powłok malarskich wymagana jest moc cieplna 5-25 kW na metr kwadratowy suszonej powierzchni.URZĄDZENIA TESTOWE NA POWŁOKI
42)
JAKIE TESTY SĄ STOSOWANE DO OKREŚLENIA ELASTYCZNOŚCI POWŁOKI?
Elastyczność powłoki można określić w laboratorium poprzez wyznaczenie modułu sprężystości za pomocą testów: cięcia wiórów, zginania trzpienia, zginania szpatułki oraz testu bańki.
43)
DO POMIARU POZIOMU POŁYSKU STOSUJE SIĘ RÓŻNE KĄTY POMIAROWE. JAKIE SĄ KĄTY DLA POWŁOK: 1) O NORMALNYM POŁYSKU, 2) MATOWYCH, 3) O WYSOKIM POŁYSKU.
Do pomiaru poziomu połysku stosowane są następujące geometrie pomiarowe:
- dla powłok o normalnym połysku 60°
- dla powłok matowych 85°
- dla powłok o wysokim połysku 20°.
44)
DO JAKICH TESTÓW WYKORZYSTYWANY JEST GRINDOMETR?
Służy on do określania maksymalnego rozmiaru cząstek materiałów powłokowych. Istnieją również grindometry używane do określania nieprzezroczystości w tym samym czasie.
45)
POWŁOKI ZOSTAŁY NAŁOŻONE NA PODŁOŻA CYNKOWE. PO ICH UTWARDZENIU, SPRAWDZAMY PRZYCZEPNOŚĆ POPRZEZ ODERWANIE PRÓBEK DO TESTU PRZYCZEPNOŚCI. JAKICH WARTOŚCI PRZYCZEPNOŚCI MOŻNA OCZEKIWAĆ, JEŚLI DO POWLEKANIA UŻYTO MATERIAŁÓW JEDNOSKŁADNIKOWYCH I JAKIE WARTOŚCI MOŻNA OSIĄGNĄĆ W PRZYPADKU POWŁOK DWUSKŁADNIKOWYCH?
Wartość przyczepności przy rozciąganiu powłok jednoskładnikowych do podłoży cynkowych wynosi 1,5 N/mm². Wartości przyczepności przy rozciąganiu – 5 N/mm² można osiągnąć za pomocą powłok dwuskładnikowych.
46)
PODCZAS TESTU ROZWARSTWIANIA KLEJ JEST ODRYWANY OD POWŁOKI. URZĄDZENIE POMIAROWE POKAZUJE WARTOŚĆ 0,5 N/MM². JAK OCENIĆ TEN WYNIK?
Wynik pomiaru jest bezużyteczny, ponieważ klej został oderwany od powłoki, a wartości rozciągania kleju i jego naprężenia są niższe niż 0,5 N/mm², a wartości naprężenia kleju są niższe od wartości typowych dla powłok. Należy przeprowadzić nowy pomiar.
47)
JAKI JEST SPOSÓB DZIAŁANIA HYDROMETRU?
Urządzenie to służy do pomiaru oporu elektrycznego w powierzchni powłoki. Im bardziej sucha powierzchnia, tym większa rezystancja. Opór ten jest przeliczany na poziom wilgoci w urządzeniu. Wyjaśnia to również, dlaczego wynik pomiaru gipsu nie jest jednoznaczny ze względu na zawarte w nim sole.
48)
DO JAKICH TESTÓW WYKORZYSTYWANY JEST PIKNOMETR?
Piknometr służy do pomiaru gęstości materiału powłokowego.
49)
JAKICH MIERNIKÓW DO OKREŚLANIA GRUBOŚCI POWŁOK NA STALI, NA METALACH NIEŻELAZNYCH ITP. MOŻNA UŻYWAĆ?
Do pomiaru grubości powłok używane są następujące mierniki: zegarowy, magnetyczny, elektromagnetyczny, zegarowy i wiroprądowy.
50)
JAKIE SĄ MOŻLIWE URZĄDZENIA TESTUJĄCE DO POMIARU KONSYSTENCJI, CZYLI LEPKOŚCI MATERIAŁÓW POWŁOKOWYCH?
Urządzenia pomiarowe do badania konsystencji to:
- wiskozymetr wylotowy
- wiskozymetr rotacyjny
- lepkościomierz z opadającą kulką
- wiskozymetr pęcherzykowy.
51)
CO TO TAKIEGO ANALIZATOR WILGOTNOŚCI W JASTRYCHACH MINERALNYCH I NA CZYM POLEGA ZASADA JEGO DZIAŁANIA?
Urządzenie to składa się ze stalowej butelki z nakrętką, do której przymocowany jest manometr. W zależności od poziomu wilgoci waży się 5, 10 lub 20 g badanej substancji drobno zmielonej w misce do tarcia i wsypanej do stalowej butelki. Do butelki ostrożnie wsuwa się najpierw stalową kulkę, a następnie ampułkę z węglikiem wapnia. Po zamknięciu stalowej butelki ampułka jest napełniana przez energiczne potrząsanie. Węglik wapnia ponownie reaguje z wilgocią w próbce, wytwarzając acetylen, który powoduje wzrost ciśnienia w butelce. Manometr pokazuje poziom wilgotności próbki.PODŁOŻA MINERALNE – TYNKI
52)
JAKIE ROZRÓŻNIA SIĘ GRUPY ZAPRAW? DO JAKICH ZASTOSOWAŃ NADAJĄ SIĘ POSZCZEGÓLNE GRUPY? JAKA JEST MINIMALNA WYTRZYMAŁOŚĆ NA ŚCISKANIE I WYTRZYMAŁOŚĆ WYMAGANA W KAŻDYM PRZYPADKU?
1. Zaprawa wapienno-powietrzna. Tylko dla niskich naprężeń. Brak wymagań i obciążeń. Wapno twardnieje w powietrzu i wymaga CO₂ oraz niskiej wilgotności do powstania H₂CO₃. Żeby przyspieszyć twardnienie zaprawy, do suszenia tynku można użyć emiterów gazu propanowego (dawniej: koksowników).
2. Wodna zaprawa wapienna. Tylko dla niskich naprężeń. Brak wymagań i obciążeń. Jest to mieszanina wapna hydratyzowanego, wody i piasku. Stosowana jest zazwyczaj w łączeniu elementów ścian. Może być również wykorzystywana jako tynk. Dodatek wapna sprawia, że zaprawa lepiej trzyma się podłoża.
3. Hydrauliczna zaprawa wapienna. Dla obciążeń normalnych. 1,0 N/mm². Wapno hydrauliczne jest środkiem wiążącym dodawanym do zaprawy lub tynku. Podobnie jak powietrzne, wapno hydrauliczne jest spoiwem. W przeciwieństwie do powietrznego, wapno hydrauliczne może twardnieć również pod wodą.
4. Wysoce hydrauliczna zaprawa wapienna. Nadaje się do większych obciążeń mechanicznych do 2,5 N/mm² naprężeń, w przypadku tynków w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Wapno wysoce hydrauliczne to materiał budowlany, który charakteryzuje się elastycznością i trwałością. Zestala się nie tylko w powietrzu, ale także pod wodą, co jest spowodowane tworzeniem się hydratów krzemianów wapnia i glinianów. Wapno hydrauliczne jest często stosowane jako spoiwo do zapraw wapiennych i tynków i jest szczególnie odpowiednie tam, gdzie wymagana jest wysoka wytrzymałość i odporność.
5. Zaprawa wapienno-cementowa. Nadaje się do większych obciążeń mechanicznych przy naprężeniach do 2,5 N/mm², w przypadku tynków w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Zaprawa cementowo-wapienna to tradycyjny materiał budowlany, szeroko stosowany w pracach tynkarskich i murarskich. To połączenie cementu i wapna charakteryzuje się doskonałą urabialnością, co ułatwia aplikację i obróbkę.
6. Zaprawa cementowa z dodatkiem wyższego mechanicznego wapna hydratyzowanego. Nadaje się do obciążeń do 10,0 N/mm² naprężeń, w przypadku tynków w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Tylko zaprawy o wysokiej zawartości hydratu wapna twardnieją wyłącznie lub głównie węglowo. Mają wyższy od zapraw twardniejących głównie lub wyłącznie hydraulicznie udział porów kapilarnych, a tym samym wykazują szybsze wchłanianie i uwalnianie wody, lepszą zdolność dyfuzji pary wodnej, niższą wytrzymałość i niższy moduł sprężystości, w każdym przypadku w porównaniu z zaprawami, które twardnieją.
7. Zaprawa cementowa. Nadaje się do większych obciążeń mechanicznych do 10,0 N/mm² naprężeń, w przypadku tynków w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Zaprawa cementowa, którą produkuje się na placu budowy, to mieszanka cementu, piasku i wody. Sucha zaprawa cementowa jest zwykle stosowana w postaci gotowego produktu, wzbogaconego plastyfikatorami.
8. Zaprawa gipsowa. Nadaje się do normalnych obciążeń do 2,0 N/mm² naprężeń, w pomieszczeniach i budynkach wewnątrz. Ta zaprawa składa się z gipsu, kruszywa i dodatków, dzięki czemu jest łatwa w obróbce. Stosuje się ją do tynkowania, wypełniania ubytków i mocowania wykładzin. Jej rodzaje to: tynkarska, wyrównująca i klejąca.
9. Zaprawa gipsowo-piaskowa. Nadaje się do normalnych obciążeń do 2,0 N/mm² naprężeń, w pomieszczeniach i budynkach wewnątrz. Składniki tej zaprawy mineralnej to gips budowlany, piasek, woda i – w zależności od wariantu – inne dodatki. Służy do pokrywania całych powierzchni ścian lub sufitów. Oferowana jest w postaci proszku, pakuje się ją w worki lub dostarcza w silosach.
10. Zaprawa gipsowo-wapienna. Nadaje się do normalnych obciążeń do 2,0 N/mm² naprężeń, w pomieszczeniach i budynkach wewnątrz. Jest to mieszanina gipsu, wapna, piasku i wody. Może również zawierać środki opóźniające wiązanie. Zaprawa ta jest znormalizowana zgodnie z PN-56/B-14505 i charakteryzuje się wysoką plastycznością. Wapno stosowane do tej zaprawy może występować w postaci proszku.
53)
JAK MOŻNA OKREŚLIĆ GRUPĘ ZAPRAW JUŻ STWARDNIAŁEGO TYNKU?
Wstępne, niezbyt precyzyjne wskazówki to kolor i twardość tynku. Dokładniejsze informacje zapewnia drobne zmielenie próbki tynku w moździerzu i przesianie proszku przez sito o rozmiarze oczek 50 μm. Przez to sito przechodzi tylko spoiwo.
54)
JAK MOŻNA OKREŚLIĆ SPOIWA, PORÓWNUJĄC ICH KOLORY?
Wapno jest prawie białe, wapno hydrauliczne – beżowoszare, cement – szary. Precyzyjne rozróżnienie jest możliwe tylko w laboratorium.
55)
JAKIE WYMAGANIA MUSZĄ SPEŁNIAĆ TYNKI, JEŚLI POWŁOKI MAJĄ BYĆ PROFESJONALNIE WYKONANE?
Tynki muszą równomiernie i dobrze przylegać do podłoża. Wewnątrz warstwy tynku zaprawa musi mieć jednolitą strukturę i optycznie zadowalającą powierzchnię. W przypadku powłok błonotwórczych i tapetowania wytrzymałość na ściskanie to co najmniej 1,0 N/mm². Jednocześnie wymagana jest jednolita struktura tynku. Tynki muszą być również suche, równomiernie chłonne, a przy tym wolne od takich wad jak wykwity, pęknięcia, spieczone warstwy, zabrudzenia i grzyby.
56)
OTYNKOWANY I POMALOWANY MUR JEST NIEWYSTARCZAJĄCO ODIZOLOWANY OD PODŁOŻA. JAKIE SZKODY MOŻE SPOWODOWAĆ KAPILARNOŚĆ I CO OZNACZA DOKŁADNIE TO POJĘCIE?
Jest to zjawisko przemieszczania się cieczy w górę w naczyniach włosowatych, czyli kapilarnych. Może to spowodować takie uszkodzenia, jak niszczenie warstw farb i tynków lub wyciskanie ich z powłok czy rozpuszczanie soli, co skutkuje wykwitami na powłoce. Ponadto istnieje zagrożenie zmniejszeniem izolacji termicznej z powodu przenikania wilgoci, szczególnie zimą możliwe są uszkodzenia spowodowane mrozem. Wilgoć stanowi pożywkę dla grzybów, glonów i mchów.
57)
CZYM SĄ WARSTWY SPIEKÓW? JAK MOŻNA JE ROZPOZNAĆ I USUNĄĆ?
Warstwy spieków to nagromadzenia spoiwa na powierzchni, które powstają, gdy tynki pozostają mokre przez zbyt długi czas. Można je rozpoznać za pomocą testu zarysowania, a za pomocą testu zwilżania określić różną chłonność powierzchni. Ślad zarysowania staje się ciemniejszy ze względu na większą chłonność. Warstwy spiekane powinny być ścierane mechanicznie, ale jest to bardzo czasochłonne. Możliwe jest przy tym mechaniczne uszkodzenie tynku. Warstwy spiekane można również usunąć za pomocą rozcieńczonego w stosunku 1:1 fluatu, po czym to miejsce należy dokładnie spłukać wodą. Warstwy spieków muszą zostać usunięte, ponieważ ze względu na ich wysokie napięcie oderwałyby się od podłoża, a po pewnym czasie powłoka będzie się łuszczyć.
58)
JAK ZIDENTYFIKOWAĆ PRZYCZYNĘ ALKALICZNOŚCI TYNKÓW NA POWŁOCE?
Wodorotlenek wapnia, czyli roztwór wapna, jest odpowiedzialny za alkaliczność tynków. Decydująca jest ilość rozpuszczalnego wodorotlenku wapnia.
59)
JAKIE USZKODZENIA SĄ MOŻLIWE, JEŚLI POWŁOKA ZEWNĘTRZNA MA WYŻSZĄ ODPORNOŚĆ NA PARĘ WODNĄ NIŻ MUR I TYNK?
Powłoka może zostać odciśnięta. Szczególnie w przypadku bardzo pęczniejących powłok, na przykład farb emulsyjnych, możliwe jest powstawanie pęcherzy.
60)
CEGLANA ŚCIANA O GRUBOŚCI 24 CM JEST POKRYTA TYNKIEM O GRUBOŚCI 2 CM, NA TO ZOSTAŁ NAŁOŻONY TYNK Z TWORZYWA SZTUCZNEGO O UZIARNIENIU 3 MM. CZY W TYM MIEJSCU MOŻE DOJŚĆ DO USZKODZEŃ SPOWODOWANYCH DYFUZJĄ PARY WODNEJ?
Tynk z tworzywa sztucznego ma niższą odporność na parę wodną niż tynk z cegły, to znaczy para wodna dyfundująca przez mur ceglany może równie łatwo przedostać się przez tynk z tworzywa sztucznego. Czyli nie ma obawy uszkodzeń spowodowanych dyfuzją pary wodnej.
61)
DLACZEGO ROZRÓŻNIENIE MIĘDZY PĘKNIĘCIAMI SKURCZOWYMI A WŁOSKOWATYMI JEST NIEJEDNOZNACZNE?
Bo każde pęknięcie, nie tylko włoskowate, jest spowodowane procesami skurczu na powierzchni.
62)
JAKIE SĄ MOŻLIWE PRZYCZYNY PĘKNIĘĆ SPOIN, CZYLI PĘKNIĘĆ MURARSKICH NA POWŁOCE?
Pęknięcia murarskie występują, gdy źle przechowywane cegły kurczą się lub duże spoiny między cegłami są puste. Dzieje się tak, gdy wsporniki tynku, na przykład lekkie płyty z wełny drzewnej, są nieprawidłowo zamocowane, a spoiny nie są wzmocnione, szczególnie jeśli warstwy tynku są zbyt cienkie. Największe problemy w tym zakresie dotyczą tynków gładkich.
63)
CO POWODUJE PĘKNIĘCIA WŁOSKOWATE TYNKÓW?
Pęknięcia włoskowate powstają w tynku, gdy jego warstwa jest zbyt gruba (powoduje to pęknięcia włoskowate) lub tynki są nakładane na jeszcze mokre tynki podkładowe i zaprawa zawiera zbyt dużo wody, ponadto także gdy tynki są zbyt mocno wcierane, co zwiększa zawartość wody na powierzchni lub gdy wysychają zbyt szybko przy wysokiej temperaturze.
64)
WYSCHNIĘTA PLAMA WODY NA OTYNKOWANYM SUFICIE POZOSTAJE WIDOCZNA Z ŻÓŁTYMI DO BRĄZOWYCH KRAWĘDZIAMI. JAK POWSTAŁY TE ŚLADY?
Wnikająca woda rozpuściła sole żelaza zawarte w piasku użytym do wykonania tynku. Te migrowały na powierzchnię wraz z wodą. Woda wyparowała, a sole żelaza pozostały jako kolorowe krawędzie.
65)
JAKIE RODZAJE WYKWITÓW SĄ MOŻLIWE W PRZYPADKU TYNKÓW?
Węglany, siarczany i azotany często występują w postaci krystalicznych osadów powstałych w wyniku zawilgocenia. Chlorki zazwyczaj pojawiają się w postaci plam wilgoci, ponieważ sole te są bardzo higroskopijne, tzn. pochłaniają wodę.
66)
TYNK ELEWACYJNY MOCNO SIĘ PIASKUJE NA POWŁOCE. JAKIE SĄ MOŻLIWE PRZYCZYNY TEGO ZJAWISKA I BRAKU WYTRZYMAŁOŚCI TYNKU?
Następujące przyczyny mogą być odpowiedzialne za brak wytrzymałości tynku:
- Tynk zawiera zbyt mało spoiwa.
- Tynk wysechł zbyt szybko, przez co nie był w stanie wchłonąć dwutlenku węgla potrzebnego do utwardzenia. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy tynk był kładziony podczas silnej operacji słonecznej lub jeśli podłoże zbyt szybko wchłania wodę zawartą w zaprawie tynku.
- Piasek zaprawy zawiera duże ilości szlamu.
- Tynk z grupy zapraw wapiennych został pokryty materiałami dyspersyjnymi.
67)
JAKIE SĄ MOŻLIWE SKUTKI DZIAŁANIA SIARCZANÓW W TYNKACH?
Siarczany są dobrze rozpuszczalne w wodzie, dlatego jest możliwa degradacja spoiwa, co zmniejsza wytrzymałość tynków. Siarczany mogą również krystalizować się jako wykwity na powierzchni. Ze względu na hydrokrystalizację ciśnienie może powodować odpryskiwanie tynku na spoiwie.
68)
W NOWEJ WARSTWIE TYNKU PRZEZNACZONEJ DO MALOWANIA POJAWIŁY SIĘ DUŻE PĘKNIĘCIA SIATKI. CO MOGŁO JE SPOWODOWAĆ?
Pęknięcia siatki są spowodowane różnicami naprężeń między poszczególnymi warstwami tynku. Są one spowodowane przez:
- położenie tynku bogatszego w spoiwo na tynku o niższej jego zawartości
- nieprawidłową krzywą stopniowania tynku
- zastosowanie niewłaściwych lub zbyt wielu dodatków do tynku
- użycie zaprawy gipsowej, która już związała; ponadto zawiesiny w piasku zaprawy mogą powodować dziwaczne pęknięcia zwilżające.
69)
FUGI W ŚCIANIE ŚCIEMNIAŁY. JAKA JEST PRZYCZYNA TEGO ZJAWISKA?
Są to mostki termiczne. Z powodu niewystarczającej izolacji termicznej ścian, połączenia zaprawy stały się widoczne. Dzieje się tak, bo z powodu zwiększonego przepływu ciepła przez spoiny i intensywną dyfuzję w tych miejscach osadza się bardzo widoczny brud.
70)
W JAKI SPOSÓB CHLORKI MOGĄ WPŁYWAĆ NA TYNKI?
Chlorki są silnie higroskopijne, czyli mocno wchłaniają wodę, dlatego wysoka wilgotność powietrza sprzyja powstawaniu plam. Ponadto możliwe jest łuszczenie się tynku z powodu ciśnienia hydratacji i krystalizacji.
71)
NA ELEWACJI POJAWIŁY SIĘ DUŻE WYKWITY. W JAKI SPOSÓB MOŻNA PONAD WSZELKĄ WĄTPLIWOŚĆ OKREŚLIĆ RODZAJ WYKWITU? DLACZEGO WARTO OKREŚLIĆ JEGO RODZAJ?
Rozdrobnioną masę wykwitu miesza się z dziesięcioprocentowym roztworem kwasu solnego. W obecności węglanów ulatnia się dwutlenek węgla, wywołując gwałtowną reakcję, zwaną musowaniem. Chlorki, siarczany, azotany, czyli sole, można wykryć za pomocą różnych pałeczek wskaźnikowych, które są oferowane w sklepach chemicznych. Z reguły można również dokładnie określić stężenie soli. Innym sposobem jest przeprowadzenie testów chemicznych, za co jednak nie powinni się brać malarze czy lakiernicy. Sprawdzenie, z jakim wykwitem masz do czynienia, jest przydatne z następujących powodów:
- jeśli znasz rodzaj wykwitu, możesz zidentyfikować jego przyczyny i go wyeliminować
- jeśli to już wiesz, możesz określić, czy trwałe usunięcie bez dodatkowych środków zaradczych jest właściwe i w ogóle możliwe.
72)
JAK OKREŚLA SIĘ DOPUSZCZALNĄ TOLERANCJĘ WYMIAROWĄ DLA TYNKÓW MINERALNYCH?
Dopuszczalna tolerancja wymiarowa jest to akceptowalny zakres odchylenia kąta lub płaskości od wymiaru standardowego zgodnie z zasadami obowiązującymi w budownictwie i konstrukcjach budowlanych. Owo odchylenie jest określane za pomocą płytki wzorcowej, która określa maksymalne odchylenie między dwoma punktami pomiarowymi, przy użyciu na przykład pręta pomiarowego o długości 1 m. Rozróżnia się dwa poziomy tolerancji równości, które mają zastosowanie do wykończonych ścian, paneli ściennych, sufitów podwieszanych itd. Jeśli określa się bardziej rygorystyczne wymagania od zawartych w normie, musi to być uwzględnione w umowie.
73)
NA POWŁOCE TYNKU POJAWIŁY SIĘ PĘKNIĘCIA. KTÓRE SĄ AKCEPTOWALNE, A KTÓRE NIE?
Powierzchnia tynku powinna być wolna od pęknięć. Włoskowate pęknięcia o wielkości do 0,1 mm na tynkach gładkich są akceptowalne. Przy wielkości ziaren kruszywa powyżej 3 mm, pęknięcia o szerokości do 0,2 mm mogą być tolerowane. Szerszych pęknięć nie da się trwale uszczelnić konwencjonalnymi powłokami. Pęknięcia te można natomiast wypełnić farbami wzmacniającymi lub przy zastosowaniu innych podobnie działających sposobów. Mowa na przykład o systemach z osadzaniem włóknin i tkanin, jeśli tynk nie jest zbyt szorstki.
74)
CO OZNACZA KRZYWA KLASYFIKACJI PIASKÓW?
Jest to skład ziarnowy kruszywa, określony przy użyciu sit o różnej gęstości. W ten sposób określa się procentową zawartość kruszywa w ogólnej masie. Aby określić krzywą uziarnienia kruszywa do tynków, piasek jest suszony w temperaturze 383 K ≈ 109,85°C, po czym przesiewa się go przez sita o coraz drobniejszych oczkach. W ten sposób separowane są różne wielkości ziaren. Pozostałości po przesianiu są ważone i obliczane jako procent masy całego naddatku kruszywa. Silnie odchylona krzywa sortowania powoduje duże ubytki w tynku, a tym samym sprzyja kapilarności i zmniejsza jego wytrzymałość. Podczas naprawy krzywa uziarnienia nowego tynku musi być zgodna z krzywą starego. W przeciwnym razie nie da się uniknąć wyraźnych śladów napraw tynku. Maksymalna wielkość ziaren piasku jest szczególnie ważna dla nawierzchni struktury.
Podczas formułowania pytań i odpowiedzi zwróciłem szczególną uwagę na praktyczne znaczenie i orientację tematyczną zagadnień. Mam nadzieję, że to sprawiło, iż książka dobrze tłumaczy specyfikę prac malarskich i dane techniczne. Pytania i odpowiedzi dotyczą wszystkich obszarów praktycznego i teoretycznego wykonywania prac technologa budowlanego, przydadzą się także do użytku prywatnego, z wyjątkiem projektowania i obliczeń w zestawie. Wybierając pytania, zwróciłem szczególną uwagę, aby odpowiedzi były maksymalnie zrozumiałe. Potencjalnie duża liczba pytań zmusiła mnie do ograniczenia się do najważniejszych dla tego zawodu.
Celowo skrótowe informacje stanowią bardzo cenną pomoc w zrozumieniu zawodu i wykonywaniu prac malarskich. Ciągłe zmiany w przepisach, brak dokładnych informacji i różne opinie co do metod stosowanych w tych pracach spowodowały konieczność zaktualizowanego wydania, uwzględniającego liczne szczegóły dotyczące tej tematyki. Pozwala to wyrobić sobie własny pogląd na te sprawy, który ma zapewnić bycie lepszym w tym zawodzie. Sugeruję, abyś przeanalizował moje odpowiedzi i porównał swoją wiedzę na temat danego zagadnienia z moją radą.NARZĘDZIA, WYPOSAŻENIE I SPRZĘT DO PRZYGOTOWANIA PODŁOŻA
1)
JAKIE SĄ ZALETY, WADY I WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE STOSOWANIA SZLIFIEREK O NAPĘDZIE ELEKTRYCZNYM I PNEUMATYCZNYM?
W szlifierkach z napędem elektrycznym silnik jest już zainstalowany. Oznacza to, że urządzenia te mogą być używane na budowach i są bardzo łatwe w obsłudze. Są także przydatne dla malarzy ze względu na różne prędkości pracy i zróżnicowane rozmiary, ponieważ jednak niosą ryzyko wypadków, należy stosować tylko wersje z transformatorem ochronnym. W przypadku szlifierek z napędem pneumatycznym sprężone powietrze wymagane do szlifowania jest wytwarzane w sprężarce. Dlatego maszyny te są szczególnie odpowiednie do systemów stacjonarnych w lakierniach, zaopatrzonych w wydajny kompresor. Dzięki regulacji siły strumienia powietrza, wydajność pracy może być płynnie regulowana. Szlifierki pneumatyczne świetnie nadają się również do szlifowania na mokro. Ich największa wada: są głośniejsze od zasilanych elektrycznie.
2)
ILE POWIETRZA TRZEBA DOSTARCZAĆ W SZLIFIERKACH Z NAPĘDEM PNEUMATYCZNYM?
Wymagają one od 250 do 400 litrów powietrza na minutę.
3)
JAKIE RODZAJE SZLIFIEREK WYRÓŻNIA SIĘ ZE WZGLĘDU NA RUCH TARCZY SZLIFIERSKIEJ?
W zależności od ruchu tarczy rozróżnia się następujące rodzaje szlifierek:
- cylindryczne i kątowe
- oscylacyjne
- taśmowe.URZĄDZENIA DO ODRDZEWIANIA POWŁOK
4)
JAK DZIAŁA SKALAR IGŁOWY NA SPRĘŻONE POWIETRZE? JAKIE SĄ MOŻLIWE POLA JEGO ZASTOSOWANIA?
To poręczne urządzenie przypomina wyglądem wiertarkę, tyle że zamiast uchwytu wiertarskiego ma ruchome wiązki igieł. Po podłączeniu urządzenia do sprężarki i włączeniu go, ruchome igły są stale napędzane przez sprężone powietrze. Szybki ruch końcówek igieł ułatwia usuwanie rdzy, odprysków zaprawy itp. pozostałości z grubościennych elementów. Niestety elementy cienkościenne wgniatają się pod strumieniem powietrza. Można tego uniknąć, jeśli zamiast zestawu stalowych igieł zastosuje się miedziane.
5)
Z JAKICH CZĘŚCI SKŁADA SIĘ SYSTEM DO OBRÓBKI STRUMIENIOWO-ŚCIERNEJ ELEMENTÓW STALOWYCH?
W skład tego zestawu wchodzą:
1. odpowiednia sprężarka, czyli zapewniająca pożądaną wydajność ciągłą z dyszą strumieniową o średnicy od 5 do 12,5 mm i ciśnieniu co najmniej 6 barów
2. wąż łączący sprężarkę z wentylatorem strumieniowym o średnicy wewnętrznej minimum 30 mm; taka średnica zapewnia najmniejsze tarcie w wężu
3. dmuchawa ciśnieniowa o swobodnym strumieniu z automatycznym urządzeniem do uzupełniania materiałów ściernych, takich jak piasek i inne materiały o odpowiedniej ziarnistości; jeśli bowiem go nie będzie, proces śrutowania musi zostać zatrzymany podczas uzupełniania
4. wąż do obróbki strumieniowo-ściernej – jego średnica wewnętrzna powinna być czterokrotnie większa niż otwór dyszy do piaskowania ze względu na tarcie materiału do piaskowania w wężu
5. dysza do piaskowania – ze względu na mniejsze zużycie pożądane jest wyłożenie dyszy węglikiem boru.
6)
JAKIE SĄ RÓŻNICE MIĘDZY OBRÓBKĄ STRUMIENIOWO-ŚCIERNĄ NA MOKRO I NA SUCHO?
Śrutowanie na sucho wiąże się z wysokim zapyleniem, czego unika się podczas obróbki strumieniowo-ściernej na mokro, ale ścierniwo pozostaje w postaci szlamu. Oznacza to między innymi trudniejszą utylizację. Podczas obróbki strumieniowo-ściernej stali woda powoduje tworzenie się rdzy na mokrej powierzchni. W przypadku obróbki strumieniowo-ściernej na mokro, ścierniwo jest pokryte bardzo cienką warstwą wody. Zapobiega to powstawaniu pyłu. Ze względu na niewielką ilość wody (20–30 litrów na godzinę), oczyszczona powierzchnia szybko staje się sucha.
7)
JAKIE SĄ TECHNICZNE MOŻLIWOŚCI UNIKNIĘCIA POWSTAWANIA DUŻEGO ZAPYLENIA PODCZAS OBRÓBKI STRUMIENIOWO-ŚCIERNEJ I POWSTAWANIA PYŁU PODCZAS ŚRUTOWANIA?
Zamiast zwykłej obróbki strumieniowo-ściernej na sucho, można użyć specjalnego sprzętu do śrutowania na mokro, śrutowania mokrą mgłą lub próżniowego, w których pył jest natychmiast usuwany i ponownie odsysany.
8)
JAKIE SĄ POSZCZEGÓLNE ETAPY OBRÓBKI PŁOMIENIOWEJ?
Śrutowanie płomieniowe dzieli się na rzeczywiste śrutowanie płomieniowe i na szczotkowanie obracającymi się szczotkami stalowymi w szlifierkach kątowych lub cylindrycznych.
9)
JAKA MIESZANKA GAZÓW JEST UŻYWANA DO CZYSZCZENIA PŁOMIENIOWEGO?
Do śrutowania płomieniowego używa się mieszaniny acetylenu i tlenu, z przewagą tlenu.
10)
JAKIE JEST ODPOWIEDNIE CIŚNIENIE ROBOCZE GAZÓW DO CZYSZCZENIA PŁOMIENIOWEGO?
Ciśnienie acetylenu powinno wynosić 0,5–0,8 bara, a tlenu 3–5 barów.
11)
DLACZEGO W GAZACH DO CZYSZCZENIA PŁOMIENIOWEGO NALEŻY ZAPEWNIĆ PRZEWAGĘ TLENU?
Przewaga tlenu jest konieczna, inaczej na powierzchni osadzi się pokaźna warstwa sadzy.
12)
JAK DZIAŁA WYDMUCHIWANIE SUCHEGO LODU?
Suchy lód, czyli zamrożone granulki dwutlenku węgla, jest wydmuchiwany na obrabianą powierzchnię za pomocą sprężonego powietrza. Zanieczyszczenia na powierzchni, na przykład słabo przylegające powłoki i zabrudzenia, są schładzane w niektórych punktach, dzięki czemu odpadają lub łuszczą się, ponieważ po podgrzaniu rozszerzają się inaczej niż podłoże. Granulki CO₂ w momencie uderzenia przechodzą ze stanu stałego w gazowy. Gazowy dwutlenek węgla uchodzi do atmosfery, pozostają tylko zbędne substancje. Eliminuje to konieczność utylizacji ścieków. Dzięki temu proces ten jest przyjazny dla środowiska.NARZĘDZIA DO NAKŁADANIA POWŁOK
13)
Z CZEGO WYKONUJE SIĘ OBECNIE PĘDZLE?
Do produkcji pędzli używa się dziś następujących materiałów:
- włosia – końskiego, koziego, szczeciny świńskiej, z kuny, borsuka, bydlęcej, ze zwierząt płowych i niedźwiedzi
- włókna, włosie syntetyczne, poliestrowe, czyli nylon i perlon.
Mieszanki włosia naturalnego i włókna są często stosowane do materiałów powłokowych rozcieńczalnych wodą.
14)
DLACZEGO WŁOSIE SYNTETYCZNE LEPIEJ NIŻ WŁOSIE NATURALNE NADAJE SIĘ DO FARB DYSPERSYJNYCH?
Naturalne włosie szybko traci elastyczność podczas pracy z wodorozcieńczalnymi farbami dyspersyjnymi, pędzle stają się wiotkie. Dzieje się tak, ponieważ łuski otwierają się bardzo mocno, gdy przez długi czas są wystawione na działanie wody. Natomiast plastikowe włosie pozostaje stabilne nawet podczas pracy z wodorozcieńczalnymi materiałami powłokowymi.
15)
JAK TO MOŻLIWE, ŻE PĘDZEL WCHŁANIA TAK DUŻO MATERIAŁU POWŁOKOWEGO?
Włosie i szczecina tworzą drobne wgłębienia w szczotce. W następstwie tworzą się bardzo drobne naczynia włosowate, które wciągają materiał powłoki i uwalniają go na nią pod wpływem nacisku wywieranego podczas malowania.
16)
JAKIE SĄ WADY SZCZOTEK Z PRZYGOTOWANĄ KOŃCÓWKĄ?
Szczotki te mają proste włosie. Uzyskują one kształt poprzez podgrzanie włosia w odpowiedniej formie negatywowej po sklejeniu. Szczotki produkowane w ten sposób są bardzo tanie, ale zachowują swój kształt tylko przez krótki czas.
17)
CO TO JEST TULEJA PĘDZLA?
Jest to element łączący korpus pędzla z uchwytem. Może być okrągły lub płaski. Najlepsze są tuleje bezszwowe, ponieważ lutowane mogą puścić na szwie, jeśli szczotka napęcznieje na skutek zbyt długiego pozostawienia jej w wodzie.URZĄDZENIA ROZPYLAJĄCE I OPRYSKIWACZE
18)
JAKI SPRZĘT DO OPRYSKIWANIA JEST DOSTĘPNY I W JAKI SPOSÓB JEST W NIM GENEROWANE CIŚNIENIE?
Rynek oferuje następujące rodzaje opryskiwaczy:
- Ręczna pompa natryskowa. Ciśnienie powietrza jest wytwarzane za pomocą pompy ręcznej. Ciśnienie oprysku wynosi od 5 do 20 barów.
- Pojemnik z rozpylaczem ciśnieniowym. Ciśnienie oprysku od 3 do 4 barów jest wytwarzane za pomocą gazu pędnego.
- Opryskiwacz niskociśnieniowy. Ciśnienie powietrza wytwarzane jest przez dmuchawę z kołem łopatkowym, jest to rozwiązanie stosowane w odkurzaczach. Ciśnienie oprysku wynosi od 0,2 do 1 bara.
- Opryskiwacz wysokociśnieniowy. Niezbędne ciśnienie powietrza wytwarza sprężarka. Ciśnienie rozpylania wynosi zwykle od 1 do 6 barów.
- Opryskiwacz ultrawysokociśnieniowy, czyli bezpowietrzny. Ciśnienie jest generowane za pomocą pompy membranowej lub pneumatycznej pompy tłokowej. Ciśnienie natryskiwania wynosi od 100 do 500 barów.
- Pistolet natryskowy ultrawysokociśnieniowy. Jest to pistolet natryskowy działający połączonym ciśnieniem materiału i powietrza. Mamy tu do czynienia z procesem ciśnieniowo-powietrznego natryskiwania materiału. Niezbędne ciśnienie jest wytwarzane przez sprężarkę i pneumatyczną pompę tłokową. Ciśnienie wynosi od 40 do 50 barów podczas natryskiwania, ciśnienie powietrza – poniżej 1 bara.
19)
KTÓRE FARBY MOŻNA PROFESJONALNIE ROZPYLAĆ (NATRYSKIWAĆ) ZA POMOCĄ RĘCZNYCH POMP ROZPYLAJĄCYCH?
Ręczne pompy natryskowe nadają się do natryskiwania farb wapiennych, krzemianowych, impregnatów i środków do konserwacji drewna. Z tym że te drugie muszą być dopuszczone do natrysku i operator ma maskę chroniącą drogi oddechowe.
20)
JAKIE SĄ ZALETY I WADY PROCESU NATRYSKIWANIA NISKOCIŚNIENIOWEGO?
Sprzęt do natryskiwania niskociśnieniowego jest stosunkowo niedrogi. Podczas rozpylania powstaje mniej mgły niż w przypadku natryskiwania wysokociśnieniowego. Wydajność jest jednak bardzo ograniczona. Metoda natryskiwania niskociśnieniowego jest odpowiednia dla mniejszych powierzchni. Farby wielowarstwowe muszą być natryskiwane metodą niskociśnieniową. Proces HVLP (_high volumen low pressure_ = wysoka objętość, niskie ciśnienie) z redukcją mgły natryskowej odgrywa obecnie ważną rolę. W przypadku tych pistoletów natryskowych ciśnienie przepływające z kompresora do pistoletu wynosi około 4,5 bara. Mgła wytwarzana przez kompresor jest redukowana przez ciśnienie objętościowe. W ten sposób konwerter powietrza do 0,7 bara obniża ciśnienie w pistolecie. W zależności od natryskiwanego materiału, farba i mgiełka mogą być niższe nawet o 30%. Skutkuje to ogromnymi korzyściami dla ochrony środowiska i zdrowia.
21)
NA CZYM POLEGAJĄ ZADANIA SEPARATORÓW OLEJU I WODY W NATRYSKIWANIU WYSOKOCIŚNIENIOWYM I GDZIE NALEŻY JE ZAINSTALOWAĆ?
Gdy powietrze jest sprężane, w sprężarce i wężu doprowadzającym sprężone powietrze występuje kondensacja, czyli tworzy się woda kondensacyjna. Również pozostałości oleju mogą przedostać się do rozpylanego powietrza. Olej i skropliny mogą powodować powstawanie pęcherzyków i kraterów w powłoce farby. Zadanie separatorów oleju i wody polega na zapobieganiu temu zjawisku. Elementy te należy zamontować jak najbliżej pistoletu natryskowego. Oprócz separatora oleju i wody osadzonego na sprężarce, zalecany jest mały separator wody bezpośrednio na pistolecie natryskowym.
22)
JAKIE SYSTEMY PODAWANIA FARB I LAKIERÓW MOŻNA WYRÓŻNIĆ W PRZYPADKU NATRYSKIWANIA WYSOKOCIŚNIENIOWEGO? JAKIE SYSTEMY MOGĄ BYĆ STOSOWANE?
W przypadku natryskiwania wysokociśnieniowego istnieją trzy sposoby podawania farby:
- za pomocą pistoletu grawitacyjnego
- przez pistolet z przyssawką
- przez zbiornik materiału podawanego pod ciśnieniem do pistoletu ciśnieniowego.
23)
JAK PRZEBIEGA PROCES CIŚNIENIOWEGO NATRYSKIWANIA MATERIAŁU?
W przypadku natryskiwania ciśnieniowego materiał jest poddawany działaniu sprężonego powietrza o ciśnieniu od 1 do 2 barów i wtłaczany do pistoletu natryskowego. Materiał jest następnie drobno rozpylany za pomocą sprężonego powietrza i jak zwykle w przypadku natryskiwania wysokociśnieniowego rozpylany powietrzem pod ciśnieniem.
24)
JAKIE SĄ ZALETY NATRYSKIWANIA ZA POMOCĄ POJEMNIKA CIŚNIENIOWEGO NA MATERIAŁ?
Ponieważ przepustowość materiału w pistolecie jest wyższa niż podczas natryskiwania za pomocą kubka z podajnikiem grawitacyjnym lub pistoletu z przyssawką, możliwe pokrycie obszaru jest większe podczas natryskiwania za pomocą ciśnieniowego zbiornika materiału. Zapewnia to lepszy wzór natrysku i zmniejsza ilość mgły natryskowej.
25)
W JAKICH TEMPERATURACH MATERIAŁ JEST PRZETWARZANY PODCZAS NATRYSKIWANIA NA GORĄCO?
Podczas natryskiwania na gorąco materiał jest podgrzewany do temperatury pomiędzy 333 K (60°C) a 353 K (80°C). Oczywiście materiał powłokowy schładza się w drodze od pistoletu natryskowego do podłoża.
26)
W JAKI SPOSÓB PODCZAS NATRYSKIWANIA OSIĄGA SIĘ WYMAGANE MAKSYMALNE CIŚNIENIE NA MATERIALE?
Ciśnienie materiału dla procesu natryskiwania ultrawysokociśnieniowego może być generowane przy zastosowaniu dwóch metod:
- W przypadku hydraulicznych urządzeń bezpowietrznych materiał jest natryskiwany za pomocą silnika benzynowego lub elektrycznego i pompy membranowej.
- W przypadku pneumatycznych urządzeń bezpowietrznych, ciśnienie powietrza jest przekształcane i wytwarzane przez pompę tłokową w sprężarce.
Stosunek ciśnienia powietrza do ciśnienia materiału wynosi zwykle między 1:14 a 1:70.
27)
JAK DUŻY POWINIEN BYĆ OTWÓR DYSZY DO NATRYSKU BEZPOWIETRZNEGO, GDY PRZETWARZANE SĄ MATERIAŁY MALARSKIE?
W przypadku natryskiwania bezpowietrznego farbami otwór dyszy wynosi od 0,18 do 0,28 mm, dla wypełniaczy i farb antykorozyjnych od 0,33 do 0,48 mm, dla materiałów grubowarstwowych i wypełniaczy natryskowych od 0,53 do 0,90 mm. Średnice otworu dyszy określa się również w calach. Kąt natrysku, a tym samym szerokość natrysku, zawsze zmienia się wraz ze średnicą otworu, a tym samym szerokość strumienia jest bardzo ważna. Należy zawsze stosować odpowiedni do dyszy filtr pistoletu.
28)
W PROCESIE NATRYSKIWANIA BEZPOWIETRZNEGO JEST WYMAGANE WYSOKIE CIŚNIENIE MATERIAŁU. GENERUJĄ JE POMPY TŁOKOWE LUB MEMBRANOWE. JAKIE SĄ ZALETY I WADY POMPY TŁOKOWEJ?
Jest większa wydajność dostarczania materiałów o wysokiej lepkości i możliwość stosowania większych dysz, a najważniejsza jest lepsza charakterystyka zasysania.
29)
NA JAKIEJ ZASADZIE DZIAŁAJĄ ELEKTRYCZNE PISTOLETY NATRYSKOWE?
Na zasadzie bezpowietrznej. Wbudowany silnik spręża materiał do ciśnienia 120-160 barów. Średnica otworów dysz wynosi od 0,3 do 1,5 mm. Materiał jest rozpylany, ponieważ ciśnienie materiału gwałtownie spada po opuszczeniu dyszy.
30)
JAK DZIAŁA ŁĄCZONE NATRYSKIWANIE ULTRAWYSOKOCIŚNIENIOWE I WYSOKOCIŚNIENIOWE?
Materiał jest wtedy sprężany do ciśnienia 40-50 barów przez pneumatyczną pompę tłokową i tłoczony do pistoletu natryskowego. Spadek ciśnienia po opuszczeniu dyszy natryskowej powoduje, że materiał jest grubo rozpylany. Jednocześnie kanały powietrzne przy dyszy są poddawane działaniu sprężonego powietrza o ciśnieniu 1 bar.
31)
JAK DZIAŁA NATRYSKIWANIE ELEKTROSTATYCZNE?
W tym procesie materiał powłoki jest podgrzewany podczas natryskiwania przez kontrolowane napięcie stałe o wartości maks. 70 000 V i prąd o natężeniu 0,0002 A. Ponieważ powlekane obiekty są naładowane przeciwnymi biegunami, podczas natryskiwania powstaje pole elektrostatyczne. Cząsteczki farby migrują w tym polu do przedmiotu i gromadzą się tam. W przypadku mniejszych przedmiotów pole elektrostatyczne rozciąga się wokół całego ciała. Umożliwia to malowanie elementów o niewielkim obwodzie z jednej strony.
32)
JAK DZIAŁA PROCES NATRYSKU BEZPOWIETRZNEGO O NISKIEJ MGLE (BEZ ROZPYLANIA)?
Ta metoda wykorzystuje zmodyfikowane urządzenie bezpowietrzne do nakładania specjalnie przystosowanych farb emulsyjnych, na przykład na elewacjach. Są one natryskiwane z niską mgiełką za pomocą zmodyfikowanego urządzenia bezpowietrznego. Materiał jest zasysany do urządzenia bezpowietrznego przez pompę membranową i podgrzewany elektrycznie wężem wysokociśnieniowym, po czym przekazywany do specjalnej dyszy natryskowej. Po wyjściu z dyszy materiał powłokowy jest rozpylany jak w konwencjonalnym urządzeniu bezpowietrznym.
33)
JAKIE SĄ ZALETY PROCESU NATRYSKU BEZPOWIETRZNEGO O NISKIEJ MGLE, CZYLI BEZ ROZPYLANIA DLA POWLEKANIA ELEWACJI?
Dzięki tej ekonomicznej metodzie można uzyskać dużą powierzchnię pokrywania na elewacji, przy zmniejszonym tworzeniu się mgły natryskowej. Zmniejsza to ilość materiału i jednocześnie chroni środowisko.SYSTEMY LAKIERNICZE
34)
Z JAKICH OBSZARÓW ROBOCZYCH SKŁADA SIĘ WYDAJNY WARSZTAT LAKIERNICZY?
Można wyróżnić następujące obszary robocze:
- strefa przygotowawcza do demontażu i czyszczenia, do maskowania, wyrównywania, gruntowania, szpachlowania i wypełniania powłoki
- kabina lakiernicza do prac natryskowych
- kabina susząca do przyspieszonego suszenia
- strefa przeróbki do usuwania materiału pokrywającego i montażu zdemontowanych części. Kabiny do malowania i suszenia można łączyć.
35)
JAKIE ZADANIA SPEŁNIA W LAKIERNI UKŁAD POWIETRZA WYLOTOWEGO I RECYRKULACJI?
Należą do nich:
- wytwarzanie warunków stałego ciśnienia
- usuwanie mgły lakierniczej rozpylonej obok natryskiwanego obiektu
- oddzielanie mgły lakierniczej od powietrza wylotowego
- dostarczanie wstępnie ogrzanego i oczyszczonego powietrza.
36)
JAKA JEST FUNKCJONALNOŚĆ RÓŻNYCH SYSTEMÓW SEPARACJI MGŁY LAKIERNICZEJ I JAK JE ROZRÓŻNIĆ?
W separacji na sucho cząsteczki farby są wiązane w matach włóknistych lub trudnopalnych filtrach papierowych. Separacja na mokro polega na tym, że cząsteczki farby są wiązane przez wodę, a następnie oddzielane od farby. Ponowne oddzielanie od wody odbywa się poprzez dodanie flokulantów. Powstały osad farby, czyli szlam farby, musi być utylizowany jako odpad niebezpieczny.
37)
DLACZEGO SEPARACJA NA SUCHO JEST LEPSZA OD SEPARACJI NA MOKRO?
Osad farby powstający podczas separacji na mokro musi być utylizowany jako odpad niebezpieczny, co przekłada się na wyższe koszty tej metody.
38)
JAKIE TYPY SPRĘŻAREK MOŻNA ROZRÓŻNIĆ W ZALEŻNOŚCI OD SPOSOBU WYTWARZANIA SPRĘŻONEGO POWIETRZA? W JAKI SPOSÓB WYTWARZANE JEST SPRĘŻONE POWIETRZE W KAŻDYM PRZYPADKU?
Rozróżnia się następujące typy sprężarek:
- Sprężarka tłokowa. Powietrze jest zasysane przez zawór wlotowy i sprężane do ciśnienia 4-20 barów.
- Sprężarka śrubowa. Dwa wirniki z zazębiającymi się śrubami sprężają powietrze do ciśnienia 30 barów.
- Sprężarka membranowa. Membrana wbudowana w sprężarkę zasysa powietrze i spręża je do ciśnienia 3-6 barów.
39)
JAK DZIAŁAJĄ SUSZARKI Z CYRKULACJĄ POWIETRZA?
W suszarkach recyrkulacyjnych wentylatory wdmuchują ogrzane powietrze do komór suszenia. Tam powietrze przekazuje swoje ciepło do materiału powłoki i powlekanego przedmiotu. Ciepło przyspiesza odparowywanie rozpuszczalników, chemiczne reakcje utwardzania zachodzą szybciej. Cyrkulujące powietrze może być ogrzewane za pomocą palników gazowych lub pośrednio za pomocą wymienników ciepła na gaz, olej lub elektrycznych. Szybki transfer ciepła jest przede wszystkim bardzo zdeterminowany. Prędkość powietrza ma decydujące znaczenie dla szybkiej wymiany ciepła. Celem jest osiągnięcie prędkości powietrza 10-15 m/s.
40)
JAKIE SĄ ZALETY PRZYSPIESZONEGO SUSZENIA PROMIENIAMI PODCZERWONYMI?
Promienie podczerwone przenikają przez powłoki. Na powierzchni obrabianego przedmiotu promienie są częściowo odbijane, a częściowo pochłaniane przez ogrzewanie. W rezultacie powłoki schną od dołu do góry. Zapewnia to swobodne wydostawanie się rozpuszczalników, co skutkuje powierzchniami wolnymi od pęcherzyków i wrzenia.
41)
JAKA MOC CIEPLNA JEST WYMAGANA DLA EMITERÓW PODCZERWIENI?
Do utwardzania powłok malarskich wymagana jest moc cieplna 5-25 kW na metr kwadratowy suszonej powierzchni.URZĄDZENIA TESTOWE NA POWŁOKI
42)
JAKIE TESTY SĄ STOSOWANE DO OKREŚLENIA ELASTYCZNOŚCI POWŁOKI?
Elastyczność powłoki można określić w laboratorium poprzez wyznaczenie modułu sprężystości za pomocą testów: cięcia wiórów, zginania trzpienia, zginania szpatułki oraz testu bańki.
43)
DO POMIARU POZIOMU POŁYSKU STOSUJE SIĘ RÓŻNE KĄTY POMIAROWE. JAKIE SĄ KĄTY DLA POWŁOK: 1) O NORMALNYM POŁYSKU, 2) MATOWYCH, 3) O WYSOKIM POŁYSKU.
Do pomiaru poziomu połysku stosowane są następujące geometrie pomiarowe:
- dla powłok o normalnym połysku 60°
- dla powłok matowych 85°
- dla powłok o wysokim połysku 20°.
44)
DO JAKICH TESTÓW WYKORZYSTYWANY JEST GRINDOMETR?
Służy on do określania maksymalnego rozmiaru cząstek materiałów powłokowych. Istnieją również grindometry używane do określania nieprzezroczystości w tym samym czasie.
45)
POWŁOKI ZOSTAŁY NAŁOŻONE NA PODŁOŻA CYNKOWE. PO ICH UTWARDZENIU, SPRAWDZAMY PRZYCZEPNOŚĆ POPRZEZ ODERWANIE PRÓBEK DO TESTU PRZYCZEPNOŚCI. JAKICH WARTOŚCI PRZYCZEPNOŚCI MOŻNA OCZEKIWAĆ, JEŚLI DO POWLEKANIA UŻYTO MATERIAŁÓW JEDNOSKŁADNIKOWYCH I JAKIE WARTOŚCI MOŻNA OSIĄGNĄĆ W PRZYPADKU POWŁOK DWUSKŁADNIKOWYCH?
Wartość przyczepności przy rozciąganiu powłok jednoskładnikowych do podłoży cynkowych wynosi 1,5 N/mm². Wartości przyczepności przy rozciąganiu – 5 N/mm² można osiągnąć za pomocą powłok dwuskładnikowych.
46)
PODCZAS TESTU ROZWARSTWIANIA KLEJ JEST ODRYWANY OD POWŁOKI. URZĄDZENIE POMIAROWE POKAZUJE WARTOŚĆ 0,5 N/MM². JAK OCENIĆ TEN WYNIK?
Wynik pomiaru jest bezużyteczny, ponieważ klej został oderwany od powłoki, a wartości rozciągania kleju i jego naprężenia są niższe niż 0,5 N/mm², a wartości naprężenia kleju są niższe od wartości typowych dla powłok. Należy przeprowadzić nowy pomiar.
47)
JAKI JEST SPOSÓB DZIAŁANIA HYDROMETRU?
Urządzenie to służy do pomiaru oporu elektrycznego w powierzchni powłoki. Im bardziej sucha powierzchnia, tym większa rezystancja. Opór ten jest przeliczany na poziom wilgoci w urządzeniu. Wyjaśnia to również, dlaczego wynik pomiaru gipsu nie jest jednoznaczny ze względu na zawarte w nim sole.
48)
DO JAKICH TESTÓW WYKORZYSTYWANY JEST PIKNOMETR?
Piknometr służy do pomiaru gęstości materiału powłokowego.
49)
JAKICH MIERNIKÓW DO OKREŚLANIA GRUBOŚCI POWŁOK NA STALI, NA METALACH NIEŻELAZNYCH ITP. MOŻNA UŻYWAĆ?
Do pomiaru grubości powłok używane są następujące mierniki: zegarowy, magnetyczny, elektromagnetyczny, zegarowy i wiroprądowy.
50)
JAKIE SĄ MOŻLIWE URZĄDZENIA TESTUJĄCE DO POMIARU KONSYSTENCJI, CZYLI LEPKOŚCI MATERIAŁÓW POWŁOKOWYCH?
Urządzenia pomiarowe do badania konsystencji to:
- wiskozymetr wylotowy
- wiskozymetr rotacyjny
- lepkościomierz z opadającą kulką
- wiskozymetr pęcherzykowy.
51)
CO TO TAKIEGO ANALIZATOR WILGOTNOŚCI W JASTRYCHACH MINERALNYCH I NA CZYM POLEGA ZASADA JEGO DZIAŁANIA?
Urządzenie to składa się ze stalowej butelki z nakrętką, do której przymocowany jest manometr. W zależności od poziomu wilgoci waży się 5, 10 lub 20 g badanej substancji drobno zmielonej w misce do tarcia i wsypanej do stalowej butelki. Do butelki ostrożnie wsuwa się najpierw stalową kulkę, a następnie ampułkę z węglikiem wapnia. Po zamknięciu stalowej butelki ampułka jest napełniana przez energiczne potrząsanie. Węglik wapnia ponownie reaguje z wilgocią w próbce, wytwarzając acetylen, który powoduje wzrost ciśnienia w butelce. Manometr pokazuje poziom wilgotności próbki.PODŁOŻA MINERALNE – TYNKI
52)
JAKIE ROZRÓŻNIA SIĘ GRUPY ZAPRAW? DO JAKICH ZASTOSOWAŃ NADAJĄ SIĘ POSZCZEGÓLNE GRUPY? JAKA JEST MINIMALNA WYTRZYMAŁOŚĆ NA ŚCISKANIE I WYTRZYMAŁOŚĆ WYMAGANA W KAŻDYM PRZYPADKU?
1. Zaprawa wapienno-powietrzna. Tylko dla niskich naprężeń. Brak wymagań i obciążeń. Wapno twardnieje w powietrzu i wymaga CO₂ oraz niskiej wilgotności do powstania H₂CO₃. Żeby przyspieszyć twardnienie zaprawy, do suszenia tynku można użyć emiterów gazu propanowego (dawniej: koksowników).
2. Wodna zaprawa wapienna. Tylko dla niskich naprężeń. Brak wymagań i obciążeń. Jest to mieszanina wapna hydratyzowanego, wody i piasku. Stosowana jest zazwyczaj w łączeniu elementów ścian. Może być również wykorzystywana jako tynk. Dodatek wapna sprawia, że zaprawa lepiej trzyma się podłoża.
3. Hydrauliczna zaprawa wapienna. Dla obciążeń normalnych. 1,0 N/mm². Wapno hydrauliczne jest środkiem wiążącym dodawanym do zaprawy lub tynku. Podobnie jak powietrzne, wapno hydrauliczne jest spoiwem. W przeciwieństwie do powietrznego, wapno hydrauliczne może twardnieć również pod wodą.
4. Wysoce hydrauliczna zaprawa wapienna. Nadaje się do większych obciążeń mechanicznych do 2,5 N/mm² naprężeń, w przypadku tynków w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Wapno wysoce hydrauliczne to materiał budowlany, który charakteryzuje się elastycznością i trwałością. Zestala się nie tylko w powietrzu, ale także pod wodą, co jest spowodowane tworzeniem się hydratów krzemianów wapnia i glinianów. Wapno hydrauliczne jest często stosowane jako spoiwo do zapraw wapiennych i tynków i jest szczególnie odpowiednie tam, gdzie wymagana jest wysoka wytrzymałość i odporność.
5. Zaprawa wapienno-cementowa. Nadaje się do większych obciążeń mechanicznych przy naprężeniach do 2,5 N/mm², w przypadku tynków w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Zaprawa cementowo-wapienna to tradycyjny materiał budowlany, szeroko stosowany w pracach tynkarskich i murarskich. To połączenie cementu i wapna charakteryzuje się doskonałą urabialnością, co ułatwia aplikację i obróbkę.
6. Zaprawa cementowa z dodatkiem wyższego mechanicznego wapna hydratyzowanego. Nadaje się do obciążeń do 10,0 N/mm² naprężeń, w przypadku tynków w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Tylko zaprawy o wysokiej zawartości hydratu wapna twardnieją wyłącznie lub głównie węglowo. Mają wyższy od zapraw twardniejących głównie lub wyłącznie hydraulicznie udział porów kapilarnych, a tym samym wykazują szybsze wchłanianie i uwalnianie wody, lepszą zdolność dyfuzji pary wodnej, niższą wytrzymałość i niższy moduł sprężystości, w każdym przypadku w porównaniu z zaprawami, które twardnieją.
7. Zaprawa cementowa. Nadaje się do większych obciążeń mechanicznych do 10,0 N/mm² naprężeń, w przypadku tynków w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Zaprawa cementowa, którą produkuje się na placu budowy, to mieszanka cementu, piasku i wody. Sucha zaprawa cementowa jest zwykle stosowana w postaci gotowego produktu, wzbogaconego plastyfikatorami.
8. Zaprawa gipsowa. Nadaje się do normalnych obciążeń do 2,0 N/mm² naprężeń, w pomieszczeniach i budynkach wewnątrz. Ta zaprawa składa się z gipsu, kruszywa i dodatków, dzięki czemu jest łatwa w obróbce. Stosuje się ją do tynkowania, wypełniania ubytków i mocowania wykładzin. Jej rodzaje to: tynkarska, wyrównująca i klejąca.
9. Zaprawa gipsowo-piaskowa. Nadaje się do normalnych obciążeń do 2,0 N/mm² naprężeń, w pomieszczeniach i budynkach wewnątrz. Składniki tej zaprawy mineralnej to gips budowlany, piasek, woda i – w zależności od wariantu – inne dodatki. Służy do pokrywania całych powierzchni ścian lub sufitów. Oferowana jest w postaci proszku, pakuje się ją w worki lub dostarcza w silosach.
10. Zaprawa gipsowo-wapienna. Nadaje się do normalnych obciążeń do 2,0 N/mm² naprężeń, w pomieszczeniach i budynkach wewnątrz. Jest to mieszanina gipsu, wapna, piasku i wody. Może również zawierać środki opóźniające wiązanie. Zaprawa ta jest znormalizowana zgodnie z PN-56/B-14505 i charakteryzuje się wysoką plastycznością. Wapno stosowane do tej zaprawy może występować w postaci proszku.
53)
JAK MOŻNA OKREŚLIĆ GRUPĘ ZAPRAW JUŻ STWARDNIAŁEGO TYNKU?
Wstępne, niezbyt precyzyjne wskazówki to kolor i twardość tynku. Dokładniejsze informacje zapewnia drobne zmielenie próbki tynku w moździerzu i przesianie proszku przez sito o rozmiarze oczek 50 μm. Przez to sito przechodzi tylko spoiwo.
54)
JAK MOŻNA OKREŚLIĆ SPOIWA, PORÓWNUJĄC ICH KOLORY?
Wapno jest prawie białe, wapno hydrauliczne – beżowoszare, cement – szary. Precyzyjne rozróżnienie jest możliwe tylko w laboratorium.
55)
JAKIE WYMAGANIA MUSZĄ SPEŁNIAĆ TYNKI, JEŚLI POWŁOKI MAJĄ BYĆ PROFESJONALNIE WYKONANE?
Tynki muszą równomiernie i dobrze przylegać do podłoża. Wewnątrz warstwy tynku zaprawa musi mieć jednolitą strukturę i optycznie zadowalającą powierzchnię. W przypadku powłok błonotwórczych i tapetowania wytrzymałość na ściskanie to co najmniej 1,0 N/mm². Jednocześnie wymagana jest jednolita struktura tynku. Tynki muszą być również suche, równomiernie chłonne, a przy tym wolne od takich wad jak wykwity, pęknięcia, spieczone warstwy, zabrudzenia i grzyby.
56)
OTYNKOWANY I POMALOWANY MUR JEST NIEWYSTARCZAJĄCO ODIZOLOWANY OD PODŁOŻA. JAKIE SZKODY MOŻE SPOWODOWAĆ KAPILARNOŚĆ I CO OZNACZA DOKŁADNIE TO POJĘCIE?
Jest to zjawisko przemieszczania się cieczy w górę w naczyniach włosowatych, czyli kapilarnych. Może to spowodować takie uszkodzenia, jak niszczenie warstw farb i tynków lub wyciskanie ich z powłok czy rozpuszczanie soli, co skutkuje wykwitami na powłoce. Ponadto istnieje zagrożenie zmniejszeniem izolacji termicznej z powodu przenikania wilgoci, szczególnie zimą możliwe są uszkodzenia spowodowane mrozem. Wilgoć stanowi pożywkę dla grzybów, glonów i mchów.
57)
CZYM SĄ WARSTWY SPIEKÓW? JAK MOŻNA JE ROZPOZNAĆ I USUNĄĆ?
Warstwy spieków to nagromadzenia spoiwa na powierzchni, które powstają, gdy tynki pozostają mokre przez zbyt długi czas. Można je rozpoznać za pomocą testu zarysowania, a za pomocą testu zwilżania określić różną chłonność powierzchni. Ślad zarysowania staje się ciemniejszy ze względu na większą chłonność. Warstwy spiekane powinny być ścierane mechanicznie, ale jest to bardzo czasochłonne. Możliwe jest przy tym mechaniczne uszkodzenie tynku. Warstwy spiekane można również usunąć za pomocą rozcieńczonego w stosunku 1:1 fluatu, po czym to miejsce należy dokładnie spłukać wodą. Warstwy spieków muszą zostać usunięte, ponieważ ze względu na ich wysokie napięcie oderwałyby się od podłoża, a po pewnym czasie powłoka będzie się łuszczyć.
58)
JAK ZIDENTYFIKOWAĆ PRZYCZYNĘ ALKALICZNOŚCI TYNKÓW NA POWŁOCE?
Wodorotlenek wapnia, czyli roztwór wapna, jest odpowiedzialny za alkaliczność tynków. Decydująca jest ilość rozpuszczalnego wodorotlenku wapnia.
59)
JAKIE USZKODZENIA SĄ MOŻLIWE, JEŚLI POWŁOKA ZEWNĘTRZNA MA WYŻSZĄ ODPORNOŚĆ NA PARĘ WODNĄ NIŻ MUR I TYNK?
Powłoka może zostać odciśnięta. Szczególnie w przypadku bardzo pęczniejących powłok, na przykład farb emulsyjnych, możliwe jest powstawanie pęcherzy.
60)
CEGLANA ŚCIANA O GRUBOŚCI 24 CM JEST POKRYTA TYNKIEM O GRUBOŚCI 2 CM, NA TO ZOSTAŁ NAŁOŻONY TYNK Z TWORZYWA SZTUCZNEGO O UZIARNIENIU 3 MM. CZY W TYM MIEJSCU MOŻE DOJŚĆ DO USZKODZEŃ SPOWODOWANYCH DYFUZJĄ PARY WODNEJ?
Tynk z tworzywa sztucznego ma niższą odporność na parę wodną niż tynk z cegły, to znaczy para wodna dyfundująca przez mur ceglany może równie łatwo przedostać się przez tynk z tworzywa sztucznego. Czyli nie ma obawy uszkodzeń spowodowanych dyfuzją pary wodnej.
61)
DLACZEGO ROZRÓŻNIENIE MIĘDZY PĘKNIĘCIAMI SKURCZOWYMI A WŁOSKOWATYMI JEST NIEJEDNOZNACZNE?
Bo każde pęknięcie, nie tylko włoskowate, jest spowodowane procesami skurczu na powierzchni.
62)
JAKIE SĄ MOŻLIWE PRZYCZYNY PĘKNIĘĆ SPOIN, CZYLI PĘKNIĘĆ MURARSKICH NA POWŁOCE?
Pęknięcia murarskie występują, gdy źle przechowywane cegły kurczą się lub duże spoiny między cegłami są puste. Dzieje się tak, gdy wsporniki tynku, na przykład lekkie płyty z wełny drzewnej, są nieprawidłowo zamocowane, a spoiny nie są wzmocnione, szczególnie jeśli warstwy tynku są zbyt cienkie. Największe problemy w tym zakresie dotyczą tynków gładkich.
63)
CO POWODUJE PĘKNIĘCIA WŁOSKOWATE TYNKÓW?
Pęknięcia włoskowate powstają w tynku, gdy jego warstwa jest zbyt gruba (powoduje to pęknięcia włoskowate) lub tynki są nakładane na jeszcze mokre tynki podkładowe i zaprawa zawiera zbyt dużo wody, ponadto także gdy tynki są zbyt mocno wcierane, co zwiększa zawartość wody na powierzchni lub gdy wysychają zbyt szybko przy wysokiej temperaturze.
64)
WYSCHNIĘTA PLAMA WODY NA OTYNKOWANYM SUFICIE POZOSTAJE WIDOCZNA Z ŻÓŁTYMI DO BRĄZOWYCH KRAWĘDZIAMI. JAK POWSTAŁY TE ŚLADY?
Wnikająca woda rozpuściła sole żelaza zawarte w piasku użytym do wykonania tynku. Te migrowały na powierzchnię wraz z wodą. Woda wyparowała, a sole żelaza pozostały jako kolorowe krawędzie.
65)
JAKIE RODZAJE WYKWITÓW SĄ MOŻLIWE W PRZYPADKU TYNKÓW?
Węglany, siarczany i azotany często występują w postaci krystalicznych osadów powstałych w wyniku zawilgocenia. Chlorki zazwyczaj pojawiają się w postaci plam wilgoci, ponieważ sole te są bardzo higroskopijne, tzn. pochłaniają wodę.
66)
TYNK ELEWACYJNY MOCNO SIĘ PIASKUJE NA POWŁOCE. JAKIE SĄ MOŻLIWE PRZYCZYNY TEGO ZJAWISKA I BRAKU WYTRZYMAŁOŚCI TYNKU?
Następujące przyczyny mogą być odpowiedzialne za brak wytrzymałości tynku:
- Tynk zawiera zbyt mało spoiwa.
- Tynk wysechł zbyt szybko, przez co nie był w stanie wchłonąć dwutlenku węgla potrzebnego do utwardzenia. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy tynk był kładziony podczas silnej operacji słonecznej lub jeśli podłoże zbyt szybko wchłania wodę zawartą w zaprawie tynku.
- Piasek zaprawy zawiera duże ilości szlamu.
- Tynk z grupy zapraw wapiennych został pokryty materiałami dyspersyjnymi.
67)
JAKIE SĄ MOŻLIWE SKUTKI DZIAŁANIA SIARCZANÓW W TYNKACH?
Siarczany są dobrze rozpuszczalne w wodzie, dlatego jest możliwa degradacja spoiwa, co zmniejsza wytrzymałość tynków. Siarczany mogą również krystalizować się jako wykwity na powierzchni. Ze względu na hydrokrystalizację ciśnienie może powodować odpryskiwanie tynku na spoiwie.
68)
W NOWEJ WARSTWIE TYNKU PRZEZNACZONEJ DO MALOWANIA POJAWIŁY SIĘ DUŻE PĘKNIĘCIA SIATKI. CO MOGŁO JE SPOWODOWAĆ?
Pęknięcia siatki są spowodowane różnicami naprężeń między poszczególnymi warstwami tynku. Są one spowodowane przez:
- położenie tynku bogatszego w spoiwo na tynku o niższej jego zawartości
- nieprawidłową krzywą stopniowania tynku
- zastosowanie niewłaściwych lub zbyt wielu dodatków do tynku
- użycie zaprawy gipsowej, która już związała; ponadto zawiesiny w piasku zaprawy mogą powodować dziwaczne pęknięcia zwilżające.
69)
FUGI W ŚCIANIE ŚCIEMNIAŁY. JAKA JEST PRZYCZYNA TEGO ZJAWISKA?
Są to mostki termiczne. Z powodu niewystarczającej izolacji termicznej ścian, połączenia zaprawy stały się widoczne. Dzieje się tak, bo z powodu zwiększonego przepływu ciepła przez spoiny i intensywną dyfuzję w tych miejscach osadza się bardzo widoczny brud.
70)
W JAKI SPOSÓB CHLORKI MOGĄ WPŁYWAĆ NA TYNKI?
Chlorki są silnie higroskopijne, czyli mocno wchłaniają wodę, dlatego wysoka wilgotność powietrza sprzyja powstawaniu plam. Ponadto możliwe jest łuszczenie się tynku z powodu ciśnienia hydratacji i krystalizacji.
71)
NA ELEWACJI POJAWIŁY SIĘ DUŻE WYKWITY. W JAKI SPOSÓB MOŻNA PONAD WSZELKĄ WĄTPLIWOŚĆ OKREŚLIĆ RODZAJ WYKWITU? DLACZEGO WARTO OKREŚLIĆ JEGO RODZAJ?
Rozdrobnioną masę wykwitu miesza się z dziesięcioprocentowym roztworem kwasu solnego. W obecności węglanów ulatnia się dwutlenek węgla, wywołując gwałtowną reakcję, zwaną musowaniem. Chlorki, siarczany, azotany, czyli sole, można wykryć za pomocą różnych pałeczek wskaźnikowych, które są oferowane w sklepach chemicznych. Z reguły można również dokładnie określić stężenie soli. Innym sposobem jest przeprowadzenie testów chemicznych, za co jednak nie powinni się brać malarze czy lakiernicy. Sprawdzenie, z jakim wykwitem masz do czynienia, jest przydatne z następujących powodów:
- jeśli znasz rodzaj wykwitu, możesz zidentyfikować jego przyczyny i go wyeliminować
- jeśli to już wiesz, możesz określić, czy trwałe usunięcie bez dodatkowych środków zaradczych jest właściwe i w ogóle możliwe.
72)
JAK OKREŚLA SIĘ DOPUSZCZALNĄ TOLERANCJĘ WYMIAROWĄ DLA TYNKÓW MINERALNYCH?
Dopuszczalna tolerancja wymiarowa jest to akceptowalny zakres odchylenia kąta lub płaskości od wymiaru standardowego zgodnie z zasadami obowiązującymi w budownictwie i konstrukcjach budowlanych. Owo odchylenie jest określane za pomocą płytki wzorcowej, która określa maksymalne odchylenie między dwoma punktami pomiarowymi, przy użyciu na przykład pręta pomiarowego o długości 1 m. Rozróżnia się dwa poziomy tolerancji równości, które mają zastosowanie do wykończonych ścian, paneli ściennych, sufitów podwieszanych itd. Jeśli określa się bardziej rygorystyczne wymagania od zawartych w normie, musi to być uwzględnione w umowie.
73)
NA POWŁOCE TYNKU POJAWIŁY SIĘ PĘKNIĘCIA. KTÓRE SĄ AKCEPTOWALNE, A KTÓRE NIE?
Powierzchnia tynku powinna być wolna od pęknięć. Włoskowate pęknięcia o wielkości do 0,1 mm na tynkach gładkich są akceptowalne. Przy wielkości ziaren kruszywa powyżej 3 mm, pęknięcia o szerokości do 0,2 mm mogą być tolerowane. Szerszych pęknięć nie da się trwale uszczelnić konwencjonalnymi powłokami. Pęknięcia te można natomiast wypełnić farbami wzmacniającymi lub przy zastosowaniu innych podobnie działających sposobów. Mowa na przykład o systemach z osadzaniem włóknin i tkanin, jeśli tynk nie jest zbyt szorstki.
74)
CO OZNACZA KRZYWA KLASYFIKACJI PIASKÓW?
Jest to skład ziarnowy kruszywa, określony przy użyciu sit o różnej gęstości. W ten sposób określa się procentową zawartość kruszywa w ogólnej masie. Aby określić krzywą uziarnienia kruszywa do tynków, piasek jest suszony w temperaturze 383 K ≈ 109,85°C, po czym przesiewa się go przez sita o coraz drobniejszych oczkach. W ten sposób separowane są różne wielkości ziaren. Pozostałości po przesianiu są ważone i obliczane jako procent masy całego naddatku kruszywa. Silnie odchylona krzywa sortowania powoduje duże ubytki w tynku, a tym samym sprzyja kapilarności i zmniejsza jego wytrzymałość. Podczas naprawy krzywa uziarnienia nowego tynku musi być zgodna z krzywą starego. W przeciwnym razie nie da się uniknąć wyraźnych śladów napraw tynku. Maksymalna wielkość ziaren piasku jest szczególnie ważna dla nawierzchni struktury.
więcej..
