MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
Moc Słowa - ebook
Przed Tobą 30 afirmacji na każdy dzień tygodnia, z głębokim wyjaśnieniem każdej z nich. Dzięki tej książce stworzysz swoją mapę, dzięki której zmienisz życie na lepsze. To nie jest „kolejny” e-book o motywacji. To moc ukryta na kartach zapisanych przez życie i doświadczenie.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Proza |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8431-218-6 |
| Rozmiar pliku: | 1,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wstęp
Wyobraź sobie, że w Twoim życiu istnieje jedno narzędzie, które masz zawsze przy sobie.
Nie potrzebujesz pieniędzy, wyjątkowego statusu ani szczęśliwego przypadku, aby je aktywować.
To narzędzie nie waży nic, a jednocześnie potrafi dźwigać cały ciężar Twoich emocji, marzeń i planów. Może leczyć lub ranić, otwierać drzwi lub je zatrzaskiwać, budować mosty albo mury. Tym narzędziem jest słowo.
Na początku może wydawać się, że to tylko dźwięk, kilka liter zapisanych w powietrzu lub na papierze.
Ale współczesna nauka mówi coś innego. Psycholingwiści udowadniają, że język nie tylko opisuje rzeczywistość — on ją współtworzy. Neuronauka pokazuje, że każde słowo aktywuje w naszym mózgu konkretne sieci neuronowe, a powtarzane wielokrotnie — zmienia struktury mózgowe poprzez proces neuroplastyczności.
Psychologia społeczna dodaje: SŁOWA, KTÓRE WYPOWIADAMY DO SIEBIE, KSZTAŁTUJĄ NASZĄ TOŻSAMOŚĆ I WPŁYWAJĄ NA TO, W CO WIERZYMY, A W KONSEKWENCJI — JAKIE DECYZJE PODEJMUJEMY.
Dlaczego to takie ważne?
Bo jeśli słowo jest kodem rzeczywistości, to znaczy, że możemy nauczyć się pisać własny kod życia. W tym właśnie kryje się moc afirmacji.
Nie są to puste zdania powtarzane mechanicznie, ale świadome komunikaty do Twojej podświadomości — do tej części Ciebie, która codziennie steruje myślami, emocjami i działaniami, nawet jeśli nie zawsze masz tego świadomość.
Ten e-book jest opowieścią o przemianie. O tym, jak jedno zdanie może zmienić tor całego życia. Znajdziesz tu trzy rzeczy:
1. Zrozumienie — naukowe podstawy tego, dlaczego słowa działają.
2. Praktykę — 30 afirmacji na każdy dzień miesiąca, każda z głębokim wyjaśnieniem.
3. Drogę — plan, który pozwoli Ci utrwalić zmianę i zbudować nową tożsamość.
Nie oczekuj jednak gotowych cudów.
Ten e-book nie jest magiczną różdżką. To raczej mapa, kompas i przypomnienie, że siła zawsze była w Tobie. Twoim zadaniem jest codzienna praktyka — a moim, pokazanie Ci, jak ta praktyka działa od strony psychologii, neuronauki i doświadczeń ludzi, którzy zmienili swoje życie właśnie dzięki mocy słowa.
Za chwilę wyruszymy w podróż.
30 dni, 30 afirmacji, 30 kroków w stronę nowego Ciebie. Ale zanim otworzysz pierwsze drzwi, chcę żebyś zapamiętał jedno: każde zdanie, które wypowiadasz — to ziarno. A to, co zasiejesz w swoim umyśle dzisiaj, stanie się Twoją rzeczywistością jutro.
Rozdział I — Siła słowa w nauce i życiu
1. SŁOWO JAKO KOD PODŚWIADOMOŚCI.
Od najmłodszych lat jesteśmy zanurzeni w oceanie słów.
To one uczą nas kim jesteśmy — „jesteś grzeczny”, „jesteś zdolny”, „nie dasz rady”, „uważaj na siebie”. Te zdania, wypowiedziane setki razy przez rodziców, nauczycieli czy znajomych, wdrukowują się w naszą podświadomość, tworząc schematy myślenia.
Psychologia poznawcza pokazuje, że aż 95% naszych myśli i działań wynika z automatycznych procesów w podświadomości. A co programuje tę podświadomość? W dużej mierze właśnie słowa — te, które słyszymy i te, które powtarzamy sobie sami.
Słowo to kod.
Krótkie zdanie może działać jak linijka kodu komputerowego — uruchamia program w Twoim umyśle.
„Nie uda mi się” uruchamia program lęku i wycofania. „Mogę spróbować” aktywuje program odwagi i otwartości. Tak jak w komputerze kod decyduje, co zrobi maszyna, tak w naszym życiu słowa decydują, jakie działania podejmiemy.
2. PSYCHOLOGIA JĘZYKA — JAK SŁOWA KSZTAŁTUJĄ EMOCJE.
Lingwistka kognitywna Lera Boroditsky udowodniła w badaniach, że język wpływa na sposób, w jaki postrzegamy świat.
Uczestnicy jej eksperymentów, w zależności od tego, jakiego języka używali, inaczej postrzegali kierunek czasu czy relacje przestrzenne.
PRZYKŁAD?
Dla ludzi mówiących po angielsku przyszłość jest „przed nami”, a przeszłość „za nami”. Ale dla rdzennych mieszkańców Australii z plemienia Kuuk Thaayorre czas płynie… z wschodu na zachód, zgodnie z ruchem słońca. To dowód, że język nie tylko opisuje rzeczywistość — on tworzy jej ramy.
Jeżeli więc Twój wewnętrzny język brzmi:
„Nie jestem wystarczająco dobry”, Twoje emocje i zachowania dostosują się do tego obrazu. Ale jeśli nauczysz się mówić do siebie: „Jestem w procesie wzrostu i każdego dnia idę naprzód” — zaczynasz patrzeć na życie przez inne okulary.
3. NEUROPLASTYCZNOŚĆ I AFIRMACJE — MÓZG, KTÓRY UCZY SIĘ NOWYCH WZORCÓW.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu nauka twierdziła, że mózg dorosłego człowieka jest statyczny. Dziś wiemy, że to nieprawda. Zjawisko neuroplastyczności dowodzi, że mózg zmienia swoje połączenia neuronowe przez całe życie.
Badania psychologów, m.in. dr Carol Dweck (teoria nastawienia na rozwój), pokazują, że powtarzane komunikaty mogą przebudować sposób, w jaki myślimy o sobie.
Jeśli ktoś wierzy, że „jego inteligencja może się rozwijać”, osiąga znacznie lepsze wyniki niż osoba przekonana, że „urodziła się głupia i taka już zostanie”.
Afirmacje działają właśnie dlatego — są powtarzanym bodźcem, który z czasem tworzy nowe ścieżki w mózgu. To trochę jak wyrąbywanie nowej drogi w lesie: na początku jest bardzo ciężko, ale im częściej nią chodzisz, tym bardziej staje się naturalna.
4. SŁOWO W TRADYCJACH DUCHOWYCH I FILOZOFICZNYCH.
Zanim nauka zaczęła mierzyć fale mózgowe, ludzie od wieków intuicyjnie wiedzieli, że słowa mają moc.
W Biblii na przykład czytamy: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo” (Ewangelia Jana 1:1). To symboliczny zapis potęgi słowa jako AKTU STWÓRCZEGO.
W buddyzmie praktyka mantr to nic innego jak świadome powtarzanie słów, które mają transformować świadomość.
Słowianie wierzyli w szeptuchy — kobiety, które leczyły słowem. Do dziś przetrwały zapisy rytuałów, w których powtarzane frazy miały moc uzdrawiania.
Czy to magia?
A może intuicyjna wiedza o tym, co dziś potwierdza psychologia: że powtarzane słowa zmieniają emocje, ciało i zachowania.
5. SŁOWO JAKO NARZĘDZIE BUDOWANIA I NISZCZENIA.
Słowa potrafią uratować życie — jedno „kocham cię” czy „jestem przy tobie” w odpowiedniej chwili daje komuś siłę do dalszego istnienia.
Ale słowa mogą też zabić — nie dosłownie, lecz w psychice człowieka. Ile osób nosi w sercu rany po zdaniach wypowiedzianych lata temu: „do niczego się nie nadajesz”, „zawiodłeś mnie”, „jesteś zerem”?
Psychologia mówi jasno: negatywne słowa działają jak mikrotraumy, które kumulują się w psychice. Z kolei pozytywne afirmacje działają jak mikroleczenie — codzienne dawki nadziei, które z czasem odbudowują siłę wewnętrzną.Rozdział II — Afirmacje jako praktyka przemiany
1. CZYM SĄ AFIRMACJE I DLACZEGO DZIAŁAJĄ?
Afirmacja to świadomie powtarzane zdanie, które ma na celu wprowadzenie w umysł nowego wzorca myślenia. To nie tylko „pozytywne myślenie”, jak czasem się sądzi, ale praca z głębokimi przekonaniami.
Każdy z nas funkcjonuje w oparciu o zestaw wewnętrznych „prawd” — przekonań, które nie zawsze są obiektywne.
„Nie jestem wystarczająco dobry”, „szczęście nie jest dla mnie”, „pieniądze psują ludzi i szczęścia nie dają” — to tylko przykłady zdań, które mogą blokować rozwój.
Afirmacja działa jak nowy komunikat do podświadomości.
Powtarzana regularnie zaczyna osłabiać stare przekonanie i budować nowe. To jak sadzenie nowego drzewa w ogrodzie — z początku małe i delikatne, ale z czasem rośnie, aż w końcu daje cień i owoce.
Badania psychologa Claude’a Steele’a nad teorią autowaloryzacji (self-affirmation theory, 1988) pokazują, że afirmacje pomagają ludziom utrzymać poczucie własnej wartości nawet w obliczu porażek i stresu.
Inne badania (Creswell i in., 2005) wykazały, że afirmacje obniżają poziom kortyzolu — hormonu stresu.
To dowód, że afirmacje nie są „magiczne”, lecz działają na poziomie biologicznym i psychologicznym.
2. NAUKA O POWTARZANIU — MECHANIZM TOROWANIA I EFEKT POWTARZANIA.
Mózg uczy się przez powtarzanie. Neurony tworzą sieci w odpowiedzi na często używane wzorce.
Psychologowie mówią: neurons that fire together, wire together — neurony, które odpalają się razem, łączą się ze sobą.
Efekt powtarzania (Illusory Truth Effect): badania Hashera, Goldsteina i Toppino (1977) wykazały, że ludzie częściej uznają za prawdziwe te stwierdzenia, które słyszeli wielokrotnie — niezależnie od ich obiektywnej prawdziwości.
To tłumaczy, dlaczego negatywne zdania powtarzane w dzieciństwie (np. „nic nie potrafisz”) stają się naszą „prawdą”.
Efekt torowania (priming): badania Johna Bargha (1996) pokazały, że nawet krótkie zetknięcie się z pewnymi słowami wpływa na późniejsze zachowanie.
To znaczy, że afirmacje, które wprowadzamy w swój wewnętrzny dialog, mogą realnie zmieniać nasze decyzje i działania.
Dlatego kluczowe w afirmacjach jest powtarzanie — codzienne, cierpliwe, z zaangażowaniem emocjonalnym.
3. BŁĘDY W AFIRMACJACH — DLACZEGO NIE KAŻDA DZIAŁA.
Wielu ludzi zniechęca się do afirmacji, bo powtarza zdania, które wcale nie trafiają do ich podświadomości.
Najczęstsze błędy:
1. ZBYT DUŻY ROZDŹWIĘK MIĘDZY AFIRMACJĄ A WIARĄ.
Jeśli ktoś powtarza: „Jestem milionerem”, a na koncie ma długi i czuje frustrację, podświadomość natychmiast to odrzuca. Lepsze zdanie: „Każdego dnia uczę się lepiej zarządzać swoimi finansami”.
2. BRAK EMOCJI.
Afirmacja powtarzana mechanicznie jest jak pusta mantra. Żeby zadziałała, trzeba ją wypowiadać z uczuciem — tak, jakby już była prawdą.
3. BRAK SYSTEMATYCZNOŚCI.
Jednorazowe powtarzanie nie zmieni niczego. Potrzebna jest codzienna praktyka — najlepiej o stałej porze, by afirmacje stały się rytuałem.
Psychologowie mówią o zjawisku dysonansu poznawczego (Festinger, 1957).
Jeśli afirmacja jest zbyt odległa od obecnych przekonań, wywołuje napięcie, które podświadomość odrzuca. Dlatego afirmacje powinny być stopniowane i realistyczne, by umysł mógł je przyjąć.
4. JAK TWORZYĆ WŁASNE AFIRMACJE DOPASOWANE DO SIEBIE.
Dobra afirmacja ma kilka cech:
1. JEST POZYTYWNA — umysł lepiej reaguje na komunikaty budujące („Jestem spokojny”), niż zaprzeczające („Nie jestem zestresowany”).
2. JEST W CZASIE TERAŹNIEJSZYM — zamiast „Będę pewny siebie”, lepiej „Jestem pewny siebie”.
3. JEST KONKRETNA — zamiast „Chcę być szczęśliwy”, lepiej „Każdego dnia odnajduję radość w małych chwilach”.
4. WYWOŁUJE EMOCJE — afirmacja powinna być odczuwana, nie tylko wypowiadana.
5. JEST KRÓTKA I ŁATWA DO ZAPAMIĘTANIA — jedno, dwa zdania, które można powtarzać jak refren.
PRZYKŁAD:
„Nie chcę być samotny.” Zdecydowanie lepiej jest wypowiedzieć zdanie:
„JESTEM OTWARTY NA RELACJE PEŁNE MIŁOŚCI I WSPARCIA.”
5. MOC INTENCJI I EMOCJI W WYPOWIADANIU SŁÓW.
Badania nad placebo pokazują, że sama wiara w skuteczność działania potrafi uruchomić procesy biologiczne w ciele.
To samo dotyczy afirmacji — jeśli wypowiadasz zdanie z wiarą i emocją, działają one znacznie silniej.
To emocja jest paliwem.
To, co wypowiadane jest „na sucho”, nie dociera do podświadomości.
Ale jeśli afirmacji towarzyszy wyobrażenie, uczucie, obraz — mózg zaczyna traktować ją jak realne doświadczenie.
Badania nad wizualizacją ruchu (np. badania Pascuala-Leone, 1995) pokazały, że samo wyobrażanie sobie gry na pianinie zmieniało struktury mózgu podobnie jak fizyczne ćwiczenie.
To znaczy, że kiedy wypowiadasz afirmację i naprawdę ją czujesz — Twój mózg przeżywa ją jak rzeczywistość.Rozdział III: 30 dni afirmacji
DZIEŃ 1 — „JESTEM TWÓRCĄ SWOJEGO ŻYCIA.”
Wyobraź sobie, że Twoje życie to płótno.
Nie jesteś tylko widzem, który ogląda obraz, ale malarzem, który trzyma pędzel w dłoni. Każda decyzja, każde słowo i każda myśl to kolejne pociągnięcie. Czasem pojawia się ciemna plama, czasem barwa, której nie planowałeś.
Ale to Ty decydujesz, czy zamienisz ją w cień, czy w tło dla nowego, pięknego kształtu.
Psychologia nazywa to poczuciem sprawczości.
Badania prof. Juliana Rottera (1966) nad umiejscowieniem kontroli (locus of control) pokazują, że ludzie wierzący, iż mają wpływ na swoje życie, są bardziej szczęśliwi, zdrowsi i odnoszą większe sukcesy niż ci, którzy uważają, że wszystko zależy od losu.
Powtarzając afirmację „Jestem twórcą swojego życia”, zaczynasz przeprogramowywać swoje poczucie sprawczości. Przestajesz być ofiarą wydarzeń, a stajesz się autorem historii.
Zastanów się:
Ile razy w ciągu dnia oddajesz ster komuś innemu? Szefowi, partnerowi, rodzicom, opinii znajomych? Ta afirmacja jest przypomnieniem, że to Ty piszesz scenariusz.
WAŻNE:
To nie oznacza, że masz kontrolę nad wszystkim. Nie decydujesz o pogodzie, kryzysach gospodarczych czy chorobach. Ale zawsze masz wpływ na to, jak reagujesz. A to właśnie ta reakcja tworzy Twoją rzeczywistość.
Badania psychologa Martina Seligmana nad wyuczoną bezradnością pokazują, że ludzie, którzy wierzą, że nie mają wpływu, łatwo popadają w depresję. Ale ci, którzy uczą się dostrzegać wybory nawet w trudnych sytuacjach, budują odporność psychiczną.
Wyobraź sobie, że w Twoim życiu istnieje jedno narzędzie, które masz zawsze przy sobie.
Nie potrzebujesz pieniędzy, wyjątkowego statusu ani szczęśliwego przypadku, aby je aktywować.
To narzędzie nie waży nic, a jednocześnie potrafi dźwigać cały ciężar Twoich emocji, marzeń i planów. Może leczyć lub ranić, otwierać drzwi lub je zatrzaskiwać, budować mosty albo mury. Tym narzędziem jest słowo.
Na początku może wydawać się, że to tylko dźwięk, kilka liter zapisanych w powietrzu lub na papierze.
Ale współczesna nauka mówi coś innego. Psycholingwiści udowadniają, że język nie tylko opisuje rzeczywistość — on ją współtworzy. Neuronauka pokazuje, że każde słowo aktywuje w naszym mózgu konkretne sieci neuronowe, a powtarzane wielokrotnie — zmienia struktury mózgowe poprzez proces neuroplastyczności.
Psychologia społeczna dodaje: SŁOWA, KTÓRE WYPOWIADAMY DO SIEBIE, KSZTAŁTUJĄ NASZĄ TOŻSAMOŚĆ I WPŁYWAJĄ NA TO, W CO WIERZYMY, A W KONSEKWENCJI — JAKIE DECYZJE PODEJMUJEMY.
Dlaczego to takie ważne?
Bo jeśli słowo jest kodem rzeczywistości, to znaczy, że możemy nauczyć się pisać własny kod życia. W tym właśnie kryje się moc afirmacji.
Nie są to puste zdania powtarzane mechanicznie, ale świadome komunikaty do Twojej podświadomości — do tej części Ciebie, która codziennie steruje myślami, emocjami i działaniami, nawet jeśli nie zawsze masz tego świadomość.
Ten e-book jest opowieścią o przemianie. O tym, jak jedno zdanie może zmienić tor całego życia. Znajdziesz tu trzy rzeczy:
1. Zrozumienie — naukowe podstawy tego, dlaczego słowa działają.
2. Praktykę — 30 afirmacji na każdy dzień miesiąca, każda z głębokim wyjaśnieniem.
3. Drogę — plan, który pozwoli Ci utrwalić zmianę i zbudować nową tożsamość.
Nie oczekuj jednak gotowych cudów.
Ten e-book nie jest magiczną różdżką. To raczej mapa, kompas i przypomnienie, że siła zawsze była w Tobie. Twoim zadaniem jest codzienna praktyka — a moim, pokazanie Ci, jak ta praktyka działa od strony psychologii, neuronauki i doświadczeń ludzi, którzy zmienili swoje życie właśnie dzięki mocy słowa.
Za chwilę wyruszymy w podróż.
30 dni, 30 afirmacji, 30 kroków w stronę nowego Ciebie. Ale zanim otworzysz pierwsze drzwi, chcę żebyś zapamiętał jedno: każde zdanie, które wypowiadasz — to ziarno. A to, co zasiejesz w swoim umyśle dzisiaj, stanie się Twoją rzeczywistością jutro.
Rozdział I — Siła słowa w nauce i życiu
1. SŁOWO JAKO KOD PODŚWIADOMOŚCI.
Od najmłodszych lat jesteśmy zanurzeni w oceanie słów.
To one uczą nas kim jesteśmy — „jesteś grzeczny”, „jesteś zdolny”, „nie dasz rady”, „uważaj na siebie”. Te zdania, wypowiedziane setki razy przez rodziców, nauczycieli czy znajomych, wdrukowują się w naszą podświadomość, tworząc schematy myślenia.
Psychologia poznawcza pokazuje, że aż 95% naszych myśli i działań wynika z automatycznych procesów w podświadomości. A co programuje tę podświadomość? W dużej mierze właśnie słowa — te, które słyszymy i te, które powtarzamy sobie sami.
Słowo to kod.
Krótkie zdanie może działać jak linijka kodu komputerowego — uruchamia program w Twoim umyśle.
„Nie uda mi się” uruchamia program lęku i wycofania. „Mogę spróbować” aktywuje program odwagi i otwartości. Tak jak w komputerze kod decyduje, co zrobi maszyna, tak w naszym życiu słowa decydują, jakie działania podejmiemy.
2. PSYCHOLOGIA JĘZYKA — JAK SŁOWA KSZTAŁTUJĄ EMOCJE.
Lingwistka kognitywna Lera Boroditsky udowodniła w badaniach, że język wpływa na sposób, w jaki postrzegamy świat.
Uczestnicy jej eksperymentów, w zależności od tego, jakiego języka używali, inaczej postrzegali kierunek czasu czy relacje przestrzenne.
PRZYKŁAD?
Dla ludzi mówiących po angielsku przyszłość jest „przed nami”, a przeszłość „za nami”. Ale dla rdzennych mieszkańców Australii z plemienia Kuuk Thaayorre czas płynie… z wschodu na zachód, zgodnie z ruchem słońca. To dowód, że język nie tylko opisuje rzeczywistość — on tworzy jej ramy.
Jeżeli więc Twój wewnętrzny język brzmi:
„Nie jestem wystarczająco dobry”, Twoje emocje i zachowania dostosują się do tego obrazu. Ale jeśli nauczysz się mówić do siebie: „Jestem w procesie wzrostu i każdego dnia idę naprzód” — zaczynasz patrzeć na życie przez inne okulary.
3. NEUROPLASTYCZNOŚĆ I AFIRMACJE — MÓZG, KTÓRY UCZY SIĘ NOWYCH WZORCÓW.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu nauka twierdziła, że mózg dorosłego człowieka jest statyczny. Dziś wiemy, że to nieprawda. Zjawisko neuroplastyczności dowodzi, że mózg zmienia swoje połączenia neuronowe przez całe życie.
Badania psychologów, m.in. dr Carol Dweck (teoria nastawienia na rozwój), pokazują, że powtarzane komunikaty mogą przebudować sposób, w jaki myślimy o sobie.
Jeśli ktoś wierzy, że „jego inteligencja może się rozwijać”, osiąga znacznie lepsze wyniki niż osoba przekonana, że „urodziła się głupia i taka już zostanie”.
Afirmacje działają właśnie dlatego — są powtarzanym bodźcem, który z czasem tworzy nowe ścieżki w mózgu. To trochę jak wyrąbywanie nowej drogi w lesie: na początku jest bardzo ciężko, ale im częściej nią chodzisz, tym bardziej staje się naturalna.
4. SŁOWO W TRADYCJACH DUCHOWYCH I FILOZOFICZNYCH.
Zanim nauka zaczęła mierzyć fale mózgowe, ludzie od wieków intuicyjnie wiedzieli, że słowa mają moc.
W Biblii na przykład czytamy: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo” (Ewangelia Jana 1:1). To symboliczny zapis potęgi słowa jako AKTU STWÓRCZEGO.
W buddyzmie praktyka mantr to nic innego jak świadome powtarzanie słów, które mają transformować świadomość.
Słowianie wierzyli w szeptuchy — kobiety, które leczyły słowem. Do dziś przetrwały zapisy rytuałów, w których powtarzane frazy miały moc uzdrawiania.
Czy to magia?
A może intuicyjna wiedza o tym, co dziś potwierdza psychologia: że powtarzane słowa zmieniają emocje, ciało i zachowania.
5. SŁOWO JAKO NARZĘDZIE BUDOWANIA I NISZCZENIA.
Słowa potrafią uratować życie — jedno „kocham cię” czy „jestem przy tobie” w odpowiedniej chwili daje komuś siłę do dalszego istnienia.
Ale słowa mogą też zabić — nie dosłownie, lecz w psychice człowieka. Ile osób nosi w sercu rany po zdaniach wypowiedzianych lata temu: „do niczego się nie nadajesz”, „zawiodłeś mnie”, „jesteś zerem”?
Psychologia mówi jasno: negatywne słowa działają jak mikrotraumy, które kumulują się w psychice. Z kolei pozytywne afirmacje działają jak mikroleczenie — codzienne dawki nadziei, które z czasem odbudowują siłę wewnętrzną.Rozdział II — Afirmacje jako praktyka przemiany
1. CZYM SĄ AFIRMACJE I DLACZEGO DZIAŁAJĄ?
Afirmacja to świadomie powtarzane zdanie, które ma na celu wprowadzenie w umysł nowego wzorca myślenia. To nie tylko „pozytywne myślenie”, jak czasem się sądzi, ale praca z głębokimi przekonaniami.
Każdy z nas funkcjonuje w oparciu o zestaw wewnętrznych „prawd” — przekonań, które nie zawsze są obiektywne.
„Nie jestem wystarczająco dobry”, „szczęście nie jest dla mnie”, „pieniądze psują ludzi i szczęścia nie dają” — to tylko przykłady zdań, które mogą blokować rozwój.
Afirmacja działa jak nowy komunikat do podświadomości.
Powtarzana regularnie zaczyna osłabiać stare przekonanie i budować nowe. To jak sadzenie nowego drzewa w ogrodzie — z początku małe i delikatne, ale z czasem rośnie, aż w końcu daje cień i owoce.
Badania psychologa Claude’a Steele’a nad teorią autowaloryzacji (self-affirmation theory, 1988) pokazują, że afirmacje pomagają ludziom utrzymać poczucie własnej wartości nawet w obliczu porażek i stresu.
Inne badania (Creswell i in., 2005) wykazały, że afirmacje obniżają poziom kortyzolu — hormonu stresu.
To dowód, że afirmacje nie są „magiczne”, lecz działają na poziomie biologicznym i psychologicznym.
2. NAUKA O POWTARZANIU — MECHANIZM TOROWANIA I EFEKT POWTARZANIA.
Mózg uczy się przez powtarzanie. Neurony tworzą sieci w odpowiedzi na często używane wzorce.
Psychologowie mówią: neurons that fire together, wire together — neurony, które odpalają się razem, łączą się ze sobą.
Efekt powtarzania (Illusory Truth Effect): badania Hashera, Goldsteina i Toppino (1977) wykazały, że ludzie częściej uznają za prawdziwe te stwierdzenia, które słyszeli wielokrotnie — niezależnie od ich obiektywnej prawdziwości.
To tłumaczy, dlaczego negatywne zdania powtarzane w dzieciństwie (np. „nic nie potrafisz”) stają się naszą „prawdą”.
Efekt torowania (priming): badania Johna Bargha (1996) pokazały, że nawet krótkie zetknięcie się z pewnymi słowami wpływa na późniejsze zachowanie.
To znaczy, że afirmacje, które wprowadzamy w swój wewnętrzny dialog, mogą realnie zmieniać nasze decyzje i działania.
Dlatego kluczowe w afirmacjach jest powtarzanie — codzienne, cierpliwe, z zaangażowaniem emocjonalnym.
3. BŁĘDY W AFIRMACJACH — DLACZEGO NIE KAŻDA DZIAŁA.
Wielu ludzi zniechęca się do afirmacji, bo powtarza zdania, które wcale nie trafiają do ich podświadomości.
Najczęstsze błędy:
1. ZBYT DUŻY ROZDŹWIĘK MIĘDZY AFIRMACJĄ A WIARĄ.
Jeśli ktoś powtarza: „Jestem milionerem”, a na koncie ma długi i czuje frustrację, podświadomość natychmiast to odrzuca. Lepsze zdanie: „Każdego dnia uczę się lepiej zarządzać swoimi finansami”.
2. BRAK EMOCJI.
Afirmacja powtarzana mechanicznie jest jak pusta mantra. Żeby zadziałała, trzeba ją wypowiadać z uczuciem — tak, jakby już była prawdą.
3. BRAK SYSTEMATYCZNOŚCI.
Jednorazowe powtarzanie nie zmieni niczego. Potrzebna jest codzienna praktyka — najlepiej o stałej porze, by afirmacje stały się rytuałem.
Psychologowie mówią o zjawisku dysonansu poznawczego (Festinger, 1957).
Jeśli afirmacja jest zbyt odległa od obecnych przekonań, wywołuje napięcie, które podświadomość odrzuca. Dlatego afirmacje powinny być stopniowane i realistyczne, by umysł mógł je przyjąć.
4. JAK TWORZYĆ WŁASNE AFIRMACJE DOPASOWANE DO SIEBIE.
Dobra afirmacja ma kilka cech:
1. JEST POZYTYWNA — umysł lepiej reaguje na komunikaty budujące („Jestem spokojny”), niż zaprzeczające („Nie jestem zestresowany”).
2. JEST W CZASIE TERAŹNIEJSZYM — zamiast „Będę pewny siebie”, lepiej „Jestem pewny siebie”.
3. JEST KONKRETNA — zamiast „Chcę być szczęśliwy”, lepiej „Każdego dnia odnajduję radość w małych chwilach”.
4. WYWOŁUJE EMOCJE — afirmacja powinna być odczuwana, nie tylko wypowiadana.
5. JEST KRÓTKA I ŁATWA DO ZAPAMIĘTANIA — jedno, dwa zdania, które można powtarzać jak refren.
PRZYKŁAD:
„Nie chcę być samotny.” Zdecydowanie lepiej jest wypowiedzieć zdanie:
„JESTEM OTWARTY NA RELACJE PEŁNE MIŁOŚCI I WSPARCIA.”
5. MOC INTENCJI I EMOCJI W WYPOWIADANIU SŁÓW.
Badania nad placebo pokazują, że sama wiara w skuteczność działania potrafi uruchomić procesy biologiczne w ciele.
To samo dotyczy afirmacji — jeśli wypowiadasz zdanie z wiarą i emocją, działają one znacznie silniej.
To emocja jest paliwem.
To, co wypowiadane jest „na sucho”, nie dociera do podświadomości.
Ale jeśli afirmacji towarzyszy wyobrażenie, uczucie, obraz — mózg zaczyna traktować ją jak realne doświadczenie.
Badania nad wizualizacją ruchu (np. badania Pascuala-Leone, 1995) pokazały, że samo wyobrażanie sobie gry na pianinie zmieniało struktury mózgu podobnie jak fizyczne ćwiczenie.
To znaczy, że kiedy wypowiadasz afirmację i naprawdę ją czujesz — Twój mózg przeżywa ją jak rzeczywistość.Rozdział III: 30 dni afirmacji
DZIEŃ 1 — „JESTEM TWÓRCĄ SWOJEGO ŻYCIA.”
Wyobraź sobie, że Twoje życie to płótno.
Nie jesteś tylko widzem, który ogląda obraz, ale malarzem, który trzyma pędzel w dłoni. Każda decyzja, każde słowo i każda myśl to kolejne pociągnięcie. Czasem pojawia się ciemna plama, czasem barwa, której nie planowałeś.
Ale to Ty decydujesz, czy zamienisz ją w cień, czy w tło dla nowego, pięknego kształtu.
Psychologia nazywa to poczuciem sprawczości.
Badania prof. Juliana Rottera (1966) nad umiejscowieniem kontroli (locus of control) pokazują, że ludzie wierzący, iż mają wpływ na swoje życie, są bardziej szczęśliwi, zdrowsi i odnoszą większe sukcesy niż ci, którzy uważają, że wszystko zależy od losu.
Powtarzając afirmację „Jestem twórcą swojego życia”, zaczynasz przeprogramowywać swoje poczucie sprawczości. Przestajesz być ofiarą wydarzeń, a stajesz się autorem historii.
Zastanów się:
Ile razy w ciągu dnia oddajesz ster komuś innemu? Szefowi, partnerowi, rodzicom, opinii znajomych? Ta afirmacja jest przypomnieniem, że to Ty piszesz scenariusz.
WAŻNE:
To nie oznacza, że masz kontrolę nad wszystkim. Nie decydujesz o pogodzie, kryzysach gospodarczych czy chorobach. Ale zawsze masz wpływ na to, jak reagujesz. A to właśnie ta reakcja tworzy Twoją rzeczywistość.
Badania psychologa Martina Seligmana nad wyuczoną bezradnością pokazują, że ludzie, którzy wierzą, że nie mają wpływu, łatwo popadają w depresję. Ale ci, którzy uczą się dostrzegać wybory nawet w trudnych sytuacjach, budują odporność psychiczną.
więcej..
