Moja jest ta ziemia - ebook
Moja jest ta ziemia - ebook
Moja jest ta ziemia to debiut poetycki Martyny Buliżańskiej. Na tej ziemi dużo się dzieje, choć – paradoksalnie – wszystko jakby stało w miejscu, zatrzymane, skadrowane przez wyobraźnię poetycką autorki. I tak dostajemy tu obok motta z Baudelaire’a odniesienia do Biblii, kabały czy kultury rosyjskiej, a na deser – język pełen gęstych metafor, ośmielony, co prawda, dokonaniami poprzedników, ale w jakiś bardzo prosty sposób własny. Książka wyróżniona Nagrodą Poetycką Silesius w kategorii "debiut roku".
Spis treści
bydgoskie; mówi burżuazja
spektakl I: ukoronowanie
święto małża; odchodzenie
ślady pamięciowe; pobrzeża
edgar allan poe umarł
mówisz, żegnaj bossawalo
roza dma, misza
jeanne; konstelacje-rozwarstwienia
hanoi, sześćdziesiąte I
hanoi, sześćdziesiąte II; moja jest ta ziemia
der jäger
parti pris
pięć sił z długą łodygą
archipelag 164
oczyszczanie; w niebo
już sprzedają magdalenki
dzieci wdowy, do mnie
jak nie jadać z jehoszuą
post: regresowe
kamienice; wadowice
tretiakova; nic prawdą
liebling: ludzie z szafą
podmoskiewskie; jednostajnie
neszama
kobiety: duo-cities
exodus
Kategoria: | Poezja |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-65358-10-3 |
Rozmiar pliku: | 540 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
bydgoskie; mówi burżuazja
spektakl I: ukoronowanie
święto małża; odchodzenie
ślady pamięciowe; pobrzeża
edgar allan poe umarł
mówisz, żegnaj bossawalo
roza dma, misza
jeanne; konstelacje-rozwarstwienia
hanoi, sześćdziesiąte I
hanoi, sześćdziesiąte II; moja jest ta ziemia
der jäger
parti pris
pięć sił z długą łodygą
archipelag 164
oczyszczanie; w niebo
już sprzedają magdalenki
dzieci wdowy, do mnie
jak nie jadać z jehoszuą
post: regresowe
kamienice; wadowice
tretiakova; nic prawdą
liebling: ludzie z szafą
podmoskiewskie; jednostajnie
neszama
kobiety: duo-cities
exodusświęto małża; odchodzenie
I.
ryba w wodzie, nóż w wodzie. przy obiedzie mówimy o wojnie:
hej, Zuzanko, domy odkryte i dziad niemy kradnie ze świnek skarbonek.
bezwiednie dotykam wnętrza uda; tu był rak, zanim zamknąłeś drzwi.
II.
siedzimy na pomoście, skąd ten z niemieckim nazwiskiem pluje do wody.
rzyga kobita na ulycy i tak jesteś prochem, niczym.
podajesz mi zimne kurze skrzydełka; masz pewność, że tylko drapałam
u progu Marii. to na jej sznurkach wiszą moje czarne swetry rozpinane.