-
W empik go
Na tropach tajemnic. Tom 2. Zagadka starego grobowca - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
20 kwietnia 2021
Ebook
21,95 zł
Audiobook
17,03 zł
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Na tropach tajemnic. Tom 2. Zagadka starego grobowca - ebook
Seria powieści kryminalnych dla dzieci. cz. 2. Zagadka starego grobowca. Miały być wakacje w ciepłych krajach, a zamiast tego jedziecie do warmińskiej wioski, w której nie ma nawet Internetu? Można się załamać. Ale wszystko nabiera rumieńców, gdy dowiadujecie się, że podejrzana brygada remontowa planuje niepospolitą kradzież, a w okolicy ukryto drogocenny skarb. Jak zakończy się ta niesamowita przygoda? Warto przekonać się osobiście!
| Kategoria: | Dla dzieci |
| Zabezpieczenie: | brak |
| ISBN: | 978-83-8233-407-4 |
| Rozmiar pliku: | 8,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
WYJĄTKOWY OBIAD
Wyszedł przed szkołę i wziął głęboki oddech. Przysiadł na murku, który po jednej i po drugiej stronie miał zastępować poręcze kamiennych schodów. Przyjrzał się świadectwu. Po raz setny odczytywał z niego nazwy przedmiotów oraz oceny, które wypisano obok. Nagle z impetem przez frontowe drzwi szkoły podstawowej numer dwanaście wysypali się piątoklasiści, którzy z dzikim wyciem rozbiegli się we wszystkich kierunkach. Trzymane przez nich świadectwa falowały smagane ciepłem czerwcowego poranka. Ktoś zatrzymał się na brzuchu swojego rodzica, ktoś inny zniknął w czeluściach samochodu, który leniwie ruszył z parkingu, a jakiś blondynek wyłożył się na trawniku jak długi i właśnie sprawdzał, czy kolana wyjściowych spodni będą nosiły znamiona zieleni, czy też nie.
Adam przyglądał się temu bez jakiegokolwiek zainteresowania. Mrużąc oczy, obejrzał się za siebie. Słońce odbijało się od szkolnych okien i uparcie próbowało wwiercić mu się w głowę. Osiem lat spędził w budzie… O, przepraszam! W szkole podstawowej numer dwanaście. A teraz wydawało mu się, jakby dopiero kilka dni temu po raz pierwszy przekroczył próg dwunastki i zszedł do znajdującej się w piwnicy szatni. Gruba pani woźna, z pękiem kluczy zawieszonym na wielkim metalowym kółku, nawoływała, żeby nie biegać i pilnować swoich manatków, bo ona nie prowadzi biura rzeczy znalezionych. Potem tę scenę widywał jeszcze setki razy. Prawie zawsze wyglądała identycznie. Tyle że im był starszy, tym krócej trwała. I to nie tylko dlatego, że teraz potrafił wskoczyć w trampki na zmianę szybciej niż pierwszak. Działo się tak również z tego powodu, że boksy najstarszych klas usytuowane były bliżej wejścia do szatni, a tym samym miał do pokonania dużo krótszą drogę – w obie strony. Na wrzaski pani woźnej był więc narażony przez krótszy czas niż tacy na przykład drugoklasiści.
– Gdzie ta łajza? – wymamrotał pod nosem, gdy przed szkołą zrobiło się na powrót pusto.
Drzwi się otworzyły. Podniósł wzrok z nadzieją, że za chwilę ujrzy w nich Agnieszkę. Niestety, to był pan Burzyński, nauczyciel informatyki. Adam uśmiechnął się mimochodem.
– A ty jeszcze tutaj? – zapytał informatyk. – Przecież wszyscy twoi koledzy już pewnie świętują. – Mrugnął znacząco.
– Czekam na siostrę – odparł chłopak, wstając.
– Aaa… chyba że tak.
– Ale ona zawsze się grzebie.
– Może rozmawia jeszcze z koleżankami?
– Właśnie! – burknął niezadowolony. – Rozmawia. Nawija jak nakręcona! Baby zawsze tak…
Mężczyzna poprawił torbę, w której niósł laptopa, i wyciągnął dłoń do Adama.
– No to trzymaj się.
Chłopak przybił piątkę.
– I wpadnij do nas czasem. – Nauczyciel uśmiechnął się szeroko.
– Wpadnę, wpadnę…
– Nooo… wszyscy tak mówicie, a potem i tak żaden nie przychodzi.
– Ja przyjdę!
– Zobaczymy.
Pan Burzyński uniósł na krótki moment swój wskazujący palec i zszedł ze schodów. Podreptał na parking, gdzie w cieniu pod kasztanowcem stał jego granatowy volkswagen.
Agnieszka – jak się tego spodziewał jej brat – wytoczyła się dostojnym krokiem przed szkolne drzwi, paplając bez opamiętania z Natalią i Patrycją.
– …i wiesz, wtedy możesz sobie kliknąć po lewej w zakładkę z dodatkowymi ubraniami…
– Ale na którym ekranie?
– Zaraz jak się zalogujesz, tam jest taki napis na żółtym tle.
– Aha…
– Agniecha! – huknął Adam.
Ucichły.
– Co? – Spojrzała ze zdziwieniem na brata.
– Dłużej już nie można było?! – zapytał, rozkładając ręce.
– Można. – Skrzywiła się.
Natalia i Patrycja uśmiechnęły się, ale chłopakowi wcale nie było do śmiechu.
– Przecież umawialiśmy się. Zapomniałaś? Obiad…
– Zdążymy. – Machnęła ręką.
– Jaki obiad? – zainteresowała się Natalia.
– Dla rodziców – odpowiedziała Agnieszka. – To ma być niespodzianka.
– Aaa… rozumiem.
– A ja nic nie rozumiem – przyznała druga z koleżanek.
– Nasi rodzice pracują do piętnastej i ustaliliśmy z Adamem, że dzisiaj zrobimy im niespodziankę i sami przygotujemy obiad. Wiecie…
– Phi, też mi niespodzianka – stwierdziła Patrycja.
– Nie w tym rzecz.
– Ale jak tak dalej pójdzie, to się nie wyrobimy! – zajęczał chłopak, przerywając Agnieszce.
– Wyrobimy – powtórzyła uspokajający gest.
Mimo że skończyła dopiero szóstą klasę, potrafiła już nieźle kucharzyć. Kotlety, ziemniaki, surówka – to było dla niej jak bułka z masłem. Do tego nieraz jakaś zupa albo dodatkowy deser i obiad jak się patrzy! Ale dzisiaj… Na dzisiaj mieli przygotować coś wyjątkowego. Bo to i dzień wyjątkowy! Rodzice obchodzili właśnie osiemnastą rocznicę ślubu! Trzeba więc było zrobić coś ekstra. I to jeszcze zanim wrócą z pracy.
Na początku wymyślili, żeby ich gdzieś zaprosić. Do jakiejś restauracji. Ale stwierdzili, że domowe gotowanie będzie tańsze i nie trzeba się specjalnie szykować. Chociaż i tak umówili się, że podejmą rodziców w odświętnych strojach. Jak na „pełnoletnie” gody przystało! Potem ustalili menu. Wybrali przepis na wystrzałową sałatkę z kurczakiem, serem Feta i specjalnym dipem, który miał się składać z majonezu, jogurtu i keczupu. Do tego – podsmażane ziemniaki z pieprzem i oregano. A na deser ciasto czekoladowe z jabłkami i gruszkami z cynamonem. Poezja!
Adam bał się, że nie zdążą. Złapał siostrę za rękę.
– Chodź już! – rozkazał.
Pociągnął dziewczynę i zbiegli po schodach.
– Na razie! – Zdołała się jeszcze obejrzeć do koleżanek.
– Napisz mejlem, jak się kupuje te ekstra ciuchy! – krzyknęła za nią Natalia.
– Dobra!
Znikli za krzewami jaśminu, które rosły po obu stronach chodnika prowadzącego do szkoły.
Wyszedł przed szkołę i wziął głęboki oddech. Przysiadł na murku, który po jednej i po drugiej stronie miał zastępować poręcze kamiennych schodów. Przyjrzał się świadectwu. Po raz setny odczytywał z niego nazwy przedmiotów oraz oceny, które wypisano obok. Nagle z impetem przez frontowe drzwi szkoły podstawowej numer dwanaście wysypali się piątoklasiści, którzy z dzikim wyciem rozbiegli się we wszystkich kierunkach. Trzymane przez nich świadectwa falowały smagane ciepłem czerwcowego poranka. Ktoś zatrzymał się na brzuchu swojego rodzica, ktoś inny zniknął w czeluściach samochodu, który leniwie ruszył z parkingu, a jakiś blondynek wyłożył się na trawniku jak długi i właśnie sprawdzał, czy kolana wyjściowych spodni będą nosiły znamiona zieleni, czy też nie.
Adam przyglądał się temu bez jakiegokolwiek zainteresowania. Mrużąc oczy, obejrzał się za siebie. Słońce odbijało się od szkolnych okien i uparcie próbowało wwiercić mu się w głowę. Osiem lat spędził w budzie… O, przepraszam! W szkole podstawowej numer dwanaście. A teraz wydawało mu się, jakby dopiero kilka dni temu po raz pierwszy przekroczył próg dwunastki i zszedł do znajdującej się w piwnicy szatni. Gruba pani woźna, z pękiem kluczy zawieszonym na wielkim metalowym kółku, nawoływała, żeby nie biegać i pilnować swoich manatków, bo ona nie prowadzi biura rzeczy znalezionych. Potem tę scenę widywał jeszcze setki razy. Prawie zawsze wyglądała identycznie. Tyle że im był starszy, tym krócej trwała. I to nie tylko dlatego, że teraz potrafił wskoczyć w trampki na zmianę szybciej niż pierwszak. Działo się tak również z tego powodu, że boksy najstarszych klas usytuowane były bliżej wejścia do szatni, a tym samym miał do pokonania dużo krótszą drogę – w obie strony. Na wrzaski pani woźnej był więc narażony przez krótszy czas niż tacy na przykład drugoklasiści.
– Gdzie ta łajza? – wymamrotał pod nosem, gdy przed szkołą zrobiło się na powrót pusto.
Drzwi się otworzyły. Podniósł wzrok z nadzieją, że za chwilę ujrzy w nich Agnieszkę. Niestety, to był pan Burzyński, nauczyciel informatyki. Adam uśmiechnął się mimochodem.
– A ty jeszcze tutaj? – zapytał informatyk. – Przecież wszyscy twoi koledzy już pewnie świętują. – Mrugnął znacząco.
– Czekam na siostrę – odparł chłopak, wstając.
– Aaa… chyba że tak.
– Ale ona zawsze się grzebie.
– Może rozmawia jeszcze z koleżankami?
– Właśnie! – burknął niezadowolony. – Rozmawia. Nawija jak nakręcona! Baby zawsze tak…
Mężczyzna poprawił torbę, w której niósł laptopa, i wyciągnął dłoń do Adama.
– No to trzymaj się.
Chłopak przybił piątkę.
– I wpadnij do nas czasem. – Nauczyciel uśmiechnął się szeroko.
– Wpadnę, wpadnę…
– Nooo… wszyscy tak mówicie, a potem i tak żaden nie przychodzi.
– Ja przyjdę!
– Zobaczymy.
Pan Burzyński uniósł na krótki moment swój wskazujący palec i zszedł ze schodów. Podreptał na parking, gdzie w cieniu pod kasztanowcem stał jego granatowy volkswagen.
Agnieszka – jak się tego spodziewał jej brat – wytoczyła się dostojnym krokiem przed szkolne drzwi, paplając bez opamiętania z Natalią i Patrycją.
– …i wiesz, wtedy możesz sobie kliknąć po lewej w zakładkę z dodatkowymi ubraniami…
– Ale na którym ekranie?
– Zaraz jak się zalogujesz, tam jest taki napis na żółtym tle.
– Aha…
– Agniecha! – huknął Adam.
Ucichły.
– Co? – Spojrzała ze zdziwieniem na brata.
– Dłużej już nie można było?! – zapytał, rozkładając ręce.
– Można. – Skrzywiła się.
Natalia i Patrycja uśmiechnęły się, ale chłopakowi wcale nie było do śmiechu.
– Przecież umawialiśmy się. Zapomniałaś? Obiad…
– Zdążymy. – Machnęła ręką.
– Jaki obiad? – zainteresowała się Natalia.
– Dla rodziców – odpowiedziała Agnieszka. – To ma być niespodzianka.
– Aaa… rozumiem.
– A ja nic nie rozumiem – przyznała druga z koleżanek.
– Nasi rodzice pracują do piętnastej i ustaliliśmy z Adamem, że dzisiaj zrobimy im niespodziankę i sami przygotujemy obiad. Wiecie…
– Phi, też mi niespodzianka – stwierdziła Patrycja.
– Nie w tym rzecz.
– Ale jak tak dalej pójdzie, to się nie wyrobimy! – zajęczał chłopak, przerywając Agnieszce.
– Wyrobimy – powtórzyła uspokajający gest.
Mimo że skończyła dopiero szóstą klasę, potrafiła już nieźle kucharzyć. Kotlety, ziemniaki, surówka – to było dla niej jak bułka z masłem. Do tego nieraz jakaś zupa albo dodatkowy deser i obiad jak się patrzy! Ale dzisiaj… Na dzisiaj mieli przygotować coś wyjątkowego. Bo to i dzień wyjątkowy! Rodzice obchodzili właśnie osiemnastą rocznicę ślubu! Trzeba więc było zrobić coś ekstra. I to jeszcze zanim wrócą z pracy.
Na początku wymyślili, żeby ich gdzieś zaprosić. Do jakiejś restauracji. Ale stwierdzili, że domowe gotowanie będzie tańsze i nie trzeba się specjalnie szykować. Chociaż i tak umówili się, że podejmą rodziców w odświętnych strojach. Jak na „pełnoletnie” gody przystało! Potem ustalili menu. Wybrali przepis na wystrzałową sałatkę z kurczakiem, serem Feta i specjalnym dipem, który miał się składać z majonezu, jogurtu i keczupu. Do tego – podsmażane ziemniaki z pieprzem i oregano. A na deser ciasto czekoladowe z jabłkami i gruszkami z cynamonem. Poezja!
Adam bał się, że nie zdążą. Złapał siostrę za rękę.
– Chodź już! – rozkazał.
Pociągnął dziewczynę i zbiegli po schodach.
– Na razie! – Zdołała się jeszcze obejrzeć do koleżanek.
– Napisz mejlem, jak się kupuje te ekstra ciuchy! – krzyknęła za nią Natalia.
– Dobra!
Znikli za krzewami jaśminu, które rosły po obu stronach chodnika prowadzącego do szkoły.
więcej..
