Narkomania jako zjawisko społeczne - ebook

Problem narkomanii istnieje w coraz większym zakresie. Pojawia się w naszym otoczeniu w szkole, w pracy, na dyskotece. Ktoś zażywa narkotyki, ktoś inny oferuje nam aby spróbować marihuany czy LSD. O ile problem narkomanii istniał w okresie poprzedniego systemu politycznego, miał on daleko mniejsze znaczenie. Trudniej było zdobyć narkotyki, często spożywano tzw. kompot. Otwarcie granic i wejście w struktury UE spowodowało, iż przemyt i produkcja wszelkiego rodzaju środków psychotropowych rozkwitła.

Ostatnia afera z tzw. dopalaczami udowodniła, jak wiele istnieje zainteresowanie i zapotrzebowanie na tego rodzaju używki. Problem ten nie ogranicza się już do środowisk zagrożonych patologią. Narkotyki biorą dzieci, osoby młode, z dobrych rodzin, biorą osoby na wysokich stanowiskach które nie radzą sobie z poziomem stresu. Jednocześnie świadomość problemu, wiedzy na temat narkotyków bardziej opiera się na mitach niż faktach medycznych.

A przecież osoby narkotyzujące się nie żyją w próżni. Mają rodziny, dzieci, chodzą do szkoły. Ich lęki i obawy które spowodowały nałóg są również naszym udziałem, a koszmar ich życia stać się może w każdej chwili częścią naszego codziennego funkcjonowania. W tym kontekście istotnym celem przedmiotowej pracy jest przedstawienie problematyki zjawiska narkomanii.

Narkomania stała się prawdziwą plagą naszej cywilizacji, pochodną możliwości, jakie stwarzają grupy przestępcze. Stanowi wyraz niezaspokojenia potrzeb oraz sposób na rozładowanie emocji oraz problemów codziennych. Narkomani funkcjonują

w różnych środowiskach. Narkotyki są przyjmowane przez osoby bogate, które w ten sposób rozładowują napięcia związane z pracą, jak i przez uczniów i studentów, wspomagających swoje zdolności do nauki w czasie sesji egzaminacyjnej. Wreszcie, narkotyki są w użyciu przez rozmaite środowiska osób z rodzin patologicznych

i środowisk przestępczych. W wielu krajach świata narkotyki stają się przyczyną wtórnej marignalizacji społecznej. Kultura zażywania narkotyków, proces ich zdobywania, problem uzyskania środków na kolejne narkotyki — wszystko to tworzy zamknięte koło. Jednocześnie wiele osób angażuje się w przemyt narkotyków aby uzyskać środki finansowe, często kończąc po prostu w więzieniu lub w grobie.Narkomania jest jedną z największych współczesnych plag wysoko rozwiniętych społeczeństw. Mimo prób, podjętych przez specjalistów z wielu dziedzin, brakuje przekonujących uzasadnień przyczyn rozmiarów tej tragedii. Trudno znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego miliony ludzi właśnie teraz, pod koniec XX wieku, wpadają w nałóg z którego tak trudno jest się uwolnić?

Dlaczego liczba osób porażonych narkomanią rośnie chociaż w przeszłości narkotyki nie stanowiły aż tak tragicznego problemu, a były znane dostępne i stosowane od tysiącleci? Narkotyki nie stanowiły globalnego zagrożenia aż do drugiej połowy XX wieku, kiedy stały się tragedią dla milionów osób biorących i ich najbliższych, dla wszystkich, z którymi narkomani mają styczność, przede wszystkim dla członków rodzin i współpracowników. Przyczyny rozwoju narkomanii w ostatnich kilkudziesięciu latach są bardzo złożone i próby wyjaśnienia tego zjawiska nie dają, jak dotychczas, pełnej odpowiedzi na nurtujące pytania.

Na pewno jedną z przyczyn szerzenia się narkomanii jest duże tempo współczesnego życia, wysokie wymagania stawiane uczniom, studentom oraz pracownikom i nieustanna potrzeba sprawdzania się, zmuszająca do dużego wysiłku intelektualnego, udowadniania sobie, współpracownikom, a przede wszystkim szefom, że się jest lepszym od innych.P. Popik, _Dlaczego narkotyki_, Prószyński i S-ka, Warszawa 2000, s. 31.

P Goodyer, _Dzieciaki + narkotyki. Praktyczny poradnik dla rodziców,_ Mada, 1999, s. 46.

D. Richard, _Narkotyki,_ Książnica, Kraków 1999, s. 46.

R. Maxwell, _Dzieci, alkohol, narkotyki,_ Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 1999, s. 49.

D. Richard, op. cit., s. 51.

Robson P., _Narkotyki_, Medycyna Praktyczna, Kraków 1997, s. 12—27.

M. McFadyean, _Narkotyki — wiedzieć więcej,_ Emblemat, Warszawa 2000, s. 47.