Nauka o Mszy świętej - ebook

Nauka o Mszy świętej

˝Na każdym miejscu poświęcają i ofiarują Imieniu Memu ofiarę czystą˝. (Malach. I, 11).

Wiadomo, że człowiek jako stworzenie powinien Bogu składać cześć całą istotą swoją i dla ekspiacji zanosić ofiary. Dlatego w Starym Zakonie ofiarowano Bogu codziennie w świątyni mnóstwo ofiar, które nie mogły Bogu całkowicie zadosyć uczynić za grzechy ludzkie. Potrzeba było zatem innej świętszej i czystszej ofiary, która by trwała do skończenia wieków. Tą ofiarą jest sam Jezus Chrystus, jako Bóg współistotny Ojcu Swemu, a jako człowiek we wszystkim do nas podobny. On ofiaruje się codziennie na naszych ołtarzach, jak niegdyś na Kalwarii i przez tę ofiarę czystą i bez zmazy oddaje Bogu należyty pokłon, uznaje najwyższe panowanie Jego nad stworzeniem i spłaca zupełnie długi, zaciągnięte u Boga przez grzechy ludzkie. Jezus Chrystus, jako pośrednik między niebem i ziemią, wyprasza nam także wszystkie potrzebne łaski i jest ofiarą dziękczynną, najwznioślejszą. Byśmy mogli dostąpić tych wszystkich owoców Mszy św., musimy coś uczynić ze swej strony. W tym celu pouczę was: 1) jak wielkim szczęściem dla człowieka, że może być na Mszy św., 2) z jakim usposobieniem powinniśmy jej słuchać i 3) jak po największej części ludzie zachowują się na niej.

Nie będę szczegółowo objaśniał, jakie znaczenie mają szaty kościelne, w których przystępuje kapłan do ołtarza. Gdy ksiądz idzie do zakrystii i ubiera się, przedstawia Jezusa Chrystusa, który zstąpił z nieba i wcielił się w łonie Matki Najświętszej, by mógł Ojcu Swemu uczynić zadosyć za grzechy nasze. Humerał biały, który ksiądz wdziewa na ramiona, przypomina ową chwilę, kiedy Jezusowi Chrystusowi zawiązano oczy, wymierzano Mu policzki i mówiono: ˝Prorokuj nam, kto Cię uderzył?˝. Alba oznacza białą szatę, w którą Herod dla szyderstwa ubrał Jezusa Chrystusa i odesłał Go do Piłata. Pasek, którym przewiązuje albę, wyobraża owe powrozy, którymi skrępowano Zbawiciela w Ogrodzie Oliwnym, jak również owe bicze, którymi Go sieczono przy słupie kamiennym. Manipularz, który ksiądz wkłada na lewe ramię, przypomina owe więzy, którymi Pana Jezusa skrępowano w czasie biczowania przy kolumnie. Manipularz wkłada się na lewą rękę, bo ona jest bliżej serca i przez to poucza nas Kościół, że Jezus Chrystus z nadmiaru miłości ku nam zgodził się na to okrutne biczowanie. Stuła przypomina powróz, który zarzucono Chrystusowi na szyję, kiedy niósł krzyż na Golgotę. Ornat jest obrazem płaszcza szkarłatnego i owej sukni całodzianej, o którą pod krzyżem rzucano losy.

Confiteor przywołuje na pamięć Jezusa Chrystusa, który przyjął na siebie grzechy nasze i uczynił za nie zadosyć Ojcu swemu (Rodriguez, t. III, p. 575. Św. Grzegorz (dopisek św. Proboszcza z Ars)). Introit wyraża owo gorące pragnienie, z jakim oczekiwali Patriarchowie przyjścia Mesjasza, i dlatego powtarza się dwa razy. Kyrie elejson, czyli słowa: Panie, zmiłuj się nad nami, przypominają opłakany stan ludzkości przed narodzeniem Chrystusa. Epistoła czyli list, przypomina naukę Starego Zakonu; Graduał oznacza pokutę Żydów, po kazaniach św. Jana Chrzciciela; Alleluja, świadczy o weselu duszy, która otrzymała łaskę Bożą; Ewangelia przypomina wiernym naukę Jezusa Chrystusa. Różne znaki krzyża, które robi kapłan nad hostią i kielichem oznaczają cierpienia, które poniósł Jezus Chrystus w czasie Swej męki. Nie będę o tym obecnie dłużej mówił, bo mi się do tego jeszcze kiedy nadarzy sposobność.

I. Msza św. jest tą samą ofiarą, ale bezkrwawą, którą Pan Jezus złożył ze Siebie w Wielki Piątek na krzyżu. Zachodzi ta tylko różnica, że wtedy można było widzieć oczyma ciała, jak Pan Jezus cierpiał i krew swoją przelewał, zaś we Mszy św. ofiaruje się Jezus Chrystus Ojcu Swojemu w sposób niewidzialny i bezkrwawy. Msza św. jest szczytną ofiarą: Ona rozwesela cały dwór niebieski, pomaga biednym duszom czyśćcowym, sprowadza na ziemię wszelkie błogosławieństwo i więcej chwały przynosi Bogu, niż cierpienia wszystkich Męczenników, niż umartwienia wszystkich pustelników, niż wszystkie łzy pokutników, przelane od początku świata, aż do końca wieków. Albowiem te uczynki są dziełami ludzi mniej lub więcej grzesznych, a we Mszy św. sam Jezus Chrystus, równy Ojcu, ofiaruje Swą mękę i śmierć na zadosyćuczynienie zagniewanemu Bogu. Cena Mszy św. jest nieskończoną. Z tego powodu, kiedy Jezus Chrystus skonał na krzyżu, widziano wiele nawróceń.......................