-
W empik go
Nick Carter. Najsławniejszy detektyw Ameryki. Tom 2 - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2016
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Nick Carter. Najsławniejszy detektyw Ameryki. Tom 2 - ebook
Czym Nick Carter zasłużył na tytuł najsławniejszego detektywa Ameryki? Prowadzący podwójne życie prywatny detektyw z niezrównanym zapałem tropi niebezpiecznych przestępców, aby oczyścić Amerykę z plugastwa i zbrodni, czym zaskarbia sobie wdzięczność społeczeństwa. Postać Nicka Cartera rzeczywiście osiągnęła wielką sławę, pojawiając się w filmach na całym świecie, radiu i komiksach.
| Kategoria: | Sensacja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7903-479-6 |
| Rozmiar pliku: | 2,2 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Opowiadanie pana Burneta
– Istotnie bardzo szczególny wypadek panie Burnet, jakkolwiek zdarza się nie po raz pierwszy, że ktoś znika nagle ze samego środka New Yorku.
– Podobne wypadki może pan uważać za zwykle, będąc detektywem, jednak ja jestem w tym położeniu, że idzie tu o mego najlepszego przyjaciela, a jego zniknięcie zaniepokoiło mnie do tego stopnia, iż nie wahałem się udać do pana, panie Carter.
Znakomity detektyw uśmiechnął się uprzejmie i spojrzał badawczo na nieznajomego siedzącego w jego pracowni.
Na pierwszy rzut oka gość zdawał się jednym z owych tuzinkowych ludzi, których spotyka się na każdym kroku w wielkim mieście. Ubrany przyzwoicie, bez jaskrawości, jak ludzie spotykani w miejscach publicznych lub w lokalach zabaw, robił wrażenie gnuśnego trutnia, który żyje z dnia na dzień bez stałych dochodów.
Ten gość dzisiejszy mógł być tak dobrze okazem słabego charakteru, jak również zbrodniarzem nie mającym świadomości swych zbrodniczych instynktów – a wielki znawca ludzi był skłonny do przyjęcia tego drugiego przypuszczenia.
W ogóle ten pan Burnet zdawał się należeć do tego rodzaju ludzi, którzy odważyli się na czyn kończący się z reguły smutnie dla nich, a mianowicie udał się on do sławnego detektywa tylko dlatego, aby móc swobodnie łowić ryby w mętnej wodzie.
– Obecnie minęło już czterdzieści godzin od chwili, gdy ostatni raz widziałem Vernona Wallace’a – mówił w dalszym ciągu gość. – Nasze pożegnanie odbyło się w szczególnych warunkach, tak że dla lepszego zrozumienia rzeczy muszę wszystko opowiedzieć szczegółowo.
Vernon i ja należymy do świata bawiącego się, chętnie grywamy, pijemy, palimy, idziemy o zakłady – jednym słowem wspólnie spędzamy nasz czas i oddajemy się każdemu sportowi.
Tak było i poprzedniej nocy. Dla odmiany postanowiliśmy pójść na wywiady i odkrycia do dzielnicy Bowery. Opowiadano nam cuda o pewnym lokalu w tej dzielnicy, gdzie różne dziwy się dzieją. Otóż około dziesiątej wieczorem, po wypiciu znacznej ilości alkoholów, większej aniżeli trzeba, udaliśmy się do owego lokalu, który zrobił na mnie wrażenie czegoś pośredniego pomiędzy salonem a szynkownią wina.
Mówiąc szczerze, obaj byliśmy rozczarowani. W jednym z dalszych pokojów ujrzeliśmy kilku mężczyzn przy grze, niewinnej na pozór, a gdy się przekonano, że nie jesteśmy przebranymi detektywami, przyjęto nas bez zastrzeżeń do gry.
Trzymający bank był starym człowiekiem, w uniformie wojskowym, był bez jednej nogi i miał wygląd żołnierski, patrząc na nas bystrymi szarymi oczyma. Prócz tego posiadał sumiaste wąsy.
Detektyw uśmiechnął się leciutko i skinął głową.
– Znam ten lokal i tego starego żołnierza. Ów salon miał niegdyś smutną sławę w czasach gdy Bowery było zbiorowiskiem i gniazdem rozmaitych zbrodni – zauważył Carter. – Proszę, mów pan dalej. Naturalnie, pan grał?
– Nie, nie miałem ochoty, natomiast Vernon grał zapalczywie. Przyjaciel mój jest dziwnym człowiekiem, na trzeźwo wzór powagi i słowności krępujący się lada drobnostką, ale pod wpływem alkoholu awanturnik w najgorszym rodzaju.
Nie chcąc być rozwlekłym w opowiadaniu, powiem tyle, że mój przyjaciel miał szalone szczęście, tak że w końcu inni gracze odstąpili od stołu, a pozostał jedynie stary wojskowy.
Wówczas szczęście mego przyjaciela zabłysło w całej pełni. Stary wojskowy, mimo wszelkich wysiłków, przegrywał nieustannie, a kupa złota i banknotów rosła przy moim przyjacielu. Śledziłem grę z nerwowym niepokojem, to jego szczęście przerażało mnie, a zwłaszcza obawiałem się rozgoryczenia przegrywającego starca. Zauważyłem, że on daje gospodarzowi jakieś znaki oczyma, a to ich porozumienie się wydało mi się podejrzane.
Usiłowałem Wallace’a przekonać łagodnie, aby gry zaprzestał, lecz on, racząc się hojnie trunkiem, odpowiedział mi szorstko, że nie jest niemowlęciem, że sam wie dobrze co robi, a jeśli mi się nie podoba jego postępowanie, mogę się wynieść z lokalu.
Zamieniliśmy jeszcze kilka ostrych słów ze sobą, a gdy zniechęcony odwróciłem się i wychodziłem z pokoju, spojrzałem jeszcze raz i widziałem go grającego w dalszym ciągu.
Ta chwila była ostatnią w której widziałem mego przyjaciela. I czy mogłem się tego spodziewać!?
– Zatem, zdaniem pana, w tym lokalu spotkało jakieś nieszczęście pańskiego przyjaciela? – rzekł Nick Carter. – Możliwe jest jednak, że z powodu słownej sprzeczki, pański przyjaciel unika pana.
– To niemożliwe – zaprzeczył z żywością Burnet. – Vernon nie jest zawzięty. Ileż razy nagadaliśmy sobie gorszych rzeczy, będąc w stanie podnieconym, a nazajutrz ani wspomnieliśmy o tym.
Droga powrotna otrzeźwiła mnie i nie mogłem zasnąć, opanował mnie bowiem zagadkowy niepokój.
To jest bezpłatna wersja demonstracyjna ebooka. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji publikacji.
– Istotnie bardzo szczególny wypadek panie Burnet, jakkolwiek zdarza się nie po raz pierwszy, że ktoś znika nagle ze samego środka New Yorku.
– Podobne wypadki może pan uważać za zwykle, będąc detektywem, jednak ja jestem w tym położeniu, że idzie tu o mego najlepszego przyjaciela, a jego zniknięcie zaniepokoiło mnie do tego stopnia, iż nie wahałem się udać do pana, panie Carter.
Znakomity detektyw uśmiechnął się uprzejmie i spojrzał badawczo na nieznajomego siedzącego w jego pracowni.
Na pierwszy rzut oka gość zdawał się jednym z owych tuzinkowych ludzi, których spotyka się na każdym kroku w wielkim mieście. Ubrany przyzwoicie, bez jaskrawości, jak ludzie spotykani w miejscach publicznych lub w lokalach zabaw, robił wrażenie gnuśnego trutnia, który żyje z dnia na dzień bez stałych dochodów.
Ten gość dzisiejszy mógł być tak dobrze okazem słabego charakteru, jak również zbrodniarzem nie mającym świadomości swych zbrodniczych instynktów – a wielki znawca ludzi był skłonny do przyjęcia tego drugiego przypuszczenia.
W ogóle ten pan Burnet zdawał się należeć do tego rodzaju ludzi, którzy odważyli się na czyn kończący się z reguły smutnie dla nich, a mianowicie udał się on do sławnego detektywa tylko dlatego, aby móc swobodnie łowić ryby w mętnej wodzie.
– Obecnie minęło już czterdzieści godzin od chwili, gdy ostatni raz widziałem Vernona Wallace’a – mówił w dalszym ciągu gość. – Nasze pożegnanie odbyło się w szczególnych warunkach, tak że dla lepszego zrozumienia rzeczy muszę wszystko opowiedzieć szczegółowo.
Vernon i ja należymy do świata bawiącego się, chętnie grywamy, pijemy, palimy, idziemy o zakłady – jednym słowem wspólnie spędzamy nasz czas i oddajemy się każdemu sportowi.
Tak było i poprzedniej nocy. Dla odmiany postanowiliśmy pójść na wywiady i odkrycia do dzielnicy Bowery. Opowiadano nam cuda o pewnym lokalu w tej dzielnicy, gdzie różne dziwy się dzieją. Otóż około dziesiątej wieczorem, po wypiciu znacznej ilości alkoholów, większej aniżeli trzeba, udaliśmy się do owego lokalu, który zrobił na mnie wrażenie czegoś pośredniego pomiędzy salonem a szynkownią wina.
Mówiąc szczerze, obaj byliśmy rozczarowani. W jednym z dalszych pokojów ujrzeliśmy kilku mężczyzn przy grze, niewinnej na pozór, a gdy się przekonano, że nie jesteśmy przebranymi detektywami, przyjęto nas bez zastrzeżeń do gry.
Trzymający bank był starym człowiekiem, w uniformie wojskowym, był bez jednej nogi i miał wygląd żołnierski, patrząc na nas bystrymi szarymi oczyma. Prócz tego posiadał sumiaste wąsy.
Detektyw uśmiechnął się leciutko i skinął głową.
– Znam ten lokal i tego starego żołnierza. Ów salon miał niegdyś smutną sławę w czasach gdy Bowery było zbiorowiskiem i gniazdem rozmaitych zbrodni – zauważył Carter. – Proszę, mów pan dalej. Naturalnie, pan grał?
– Nie, nie miałem ochoty, natomiast Vernon grał zapalczywie. Przyjaciel mój jest dziwnym człowiekiem, na trzeźwo wzór powagi i słowności krępujący się lada drobnostką, ale pod wpływem alkoholu awanturnik w najgorszym rodzaju.
Nie chcąc być rozwlekłym w opowiadaniu, powiem tyle, że mój przyjaciel miał szalone szczęście, tak że w końcu inni gracze odstąpili od stołu, a pozostał jedynie stary wojskowy.
Wówczas szczęście mego przyjaciela zabłysło w całej pełni. Stary wojskowy, mimo wszelkich wysiłków, przegrywał nieustannie, a kupa złota i banknotów rosła przy moim przyjacielu. Śledziłem grę z nerwowym niepokojem, to jego szczęście przerażało mnie, a zwłaszcza obawiałem się rozgoryczenia przegrywającego starca. Zauważyłem, że on daje gospodarzowi jakieś znaki oczyma, a to ich porozumienie się wydało mi się podejrzane.
Usiłowałem Wallace’a przekonać łagodnie, aby gry zaprzestał, lecz on, racząc się hojnie trunkiem, odpowiedział mi szorstko, że nie jest niemowlęciem, że sam wie dobrze co robi, a jeśli mi się nie podoba jego postępowanie, mogę się wynieść z lokalu.
Zamieniliśmy jeszcze kilka ostrych słów ze sobą, a gdy zniechęcony odwróciłem się i wychodziłem z pokoju, spojrzałem jeszcze raz i widziałem go grającego w dalszym ciągu.
Ta chwila była ostatnią w której widziałem mego przyjaciela. I czy mogłem się tego spodziewać!?
– Zatem, zdaniem pana, w tym lokalu spotkało jakieś nieszczęście pańskiego przyjaciela? – rzekł Nick Carter. – Możliwe jest jednak, że z powodu słownej sprzeczki, pański przyjaciel unika pana.
– To niemożliwe – zaprzeczył z żywością Burnet. – Vernon nie jest zawzięty. Ileż razy nagadaliśmy sobie gorszych rzeczy, będąc w stanie podnieconym, a nazajutrz ani wspomnieliśmy o tym.
Droga powrotna otrzeźwiła mnie i nie mogłem zasnąć, opanował mnie bowiem zagadkowy niepokój.
To jest bezpłatna wersja demonstracyjna ebooka. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji publikacji.
więcej..
