Nie nazywaj tego kultem. Sekta NXIVM – Niewolnictwo seksualne w elitach amerykańskiego show-biznesu - ebook

LISTA POSTACI

Adrian1 – brat Marianny, Danieli i Camili. Wszystkie trzy siostry były przygotowywane do relacji seksualnych z Keithem Raniere’em już w młodym wieku.

Adriana* – matka Marianny, Danieli, Adriana i Camili. Przeprowadziła rodzinę z Meksyku do Albany w 2002 roku. Wymusiła odosobnienie Danieli w 2010 roku.

Agnifilo Marc – główny obrońca Keitha Raniere’a.

Ames Anthony – aktor i wieloletni trener NXIVM. Mąż Sary Edmondson.

Aviv Juval – prywatny detektyw zatrudniony przez NXIVM.

Banks Teah – partnerka Marka Vicente’a, kiedy dołączył do NXIVM w 2005 roku. Odsunięta przez wewnętrzny krąg.

Bouchey Barbara – czołowa rekruterka NXIVM i przyjaciółka Raniere’a w latach 2000–2008. Doradczyni finansowa sióstr Bronfman. Zainicjowała rewoltę „NXIVM Nine” w 2009 roku. Została pozwana i była ofiarą nękania.

Bronfman Clare – dziedziczka alkoholowego imperium Seagram i osoba wspierająca finansowo NXIVM od 2003 roku, skazana za ukrywanie imigranta dla korzyści finansowych. Finansowała procesy i nieudane inwestycje Raniere’a.

Bronfman Edgar – miliarder, ojciec Clare i Sary. Otwarcie krytykował Raniere’a, przez co stał się celem ataków hakerskich i szpiegowania ze strony NXIVM.

Bronfman Sara – dziedziczka alkoholowego imperium Seagram. Pod kierownictwem Raniere’a sfinansowała inwestycje w nieruchomości i handel towarami, które przyniosły wielomilionowe straty. W 2009 roku, gdy sekta znalazła się pod lupą mediów, sprowadziła do Albany dalajlamę.

Cafritz Pamela – dziedziczka i długoletnia dziewczyna Raniere’a. Mieszkała z nim od 1989 roku do swojej śmierci w 2016 roku. Starsza radczyni prawna NXIVM. Akceptowała swoją rolę pomocy domowej. Zajmowała się werbowaniem młodych dziewcząt dla Raniere’a.

Camila* – najmłodsza z trzech meksykańskich sióstr, które były przygotowywane do relacji seksualnych z Raniere’em. Jako piętnastolatka została przez niego wykorzystana. Była nianią pierwszego dziecka Raniere’a z Kristin Keeffe. Później działała w ramach tajnej grupy DOS, która między innymi wypalała kobietom piętna.

Chiappone Robbie – obiekt zazdrości Raniere’a, był przez niego szpiegowany.

Clyne Nicki – aktorka z Vancouver, znana z występów w Battlestar Galactica. Jedna z pierwszych członkiń DOS. Wzięła ślub z aktorką Allison Mack w 2017 roku.

Daniela* – średnia z trzech meksykańskich sióstr. Przeprowadziła się do Albany w 2002 roku. Została dziewczyną z wewnętrznego kręgu i hakerką, a następnie ofiarą dwuletniego odosobnienia. Uciekła w 2012 roku.

Danielle* – lekarka i rekrutka DOS, która zajmowała się piętnowaniem innych „niewolników”.

Dones Susan – otworzyła oddział NXIVM w Seattle. Dołączyła do buntu Barbary Bouchey w 2009 roku.

Duran Monica – szeregowa rekruterka DOS.

Edmondson Sarah – aktorka i rekruterka NXIVM, która zajęła miejsce Barbary Bouchey i otworzyła centrum w Vancouver z Markiem Vicente’em w 2009 roku. Zapewniła NXIVM poparcie wśród młodych aktorów, zanim zaalarmowała opinię publiczną na temat DOS w 2017 roku.

Franco Stephanie – siostra Michaela Suttona. Dostarczała NXIVM materiały szkoleniowe sprawdzone przez ekspertów medycznych w 2003 roku. Pozwana przez NXIVM.

Garaufis Nicholas – sędzia w procesie przeciwko NXIVM w sprawie o handel ludźmi w celach seksualnych i przestępczą działalność zorganizowaną (rozpoczął się 7 maja 2019 roku).

Garza Loreta – szeregowa rekruterka DOS. Nadzorowała eksperymentalny program językowy dla dzieci Rainbow Cultural Garden.

Hassan Steven – specjalista do spraw sekt, który zajmuje się badaniem programowania neurolingwistycznego, czyli NLP.

Hector* – ojciec Marianny, Danieli, Adriana i Camili. Wymusił odosobnienie Danieli w 2010 roku.

Hutchinson Gina – w 1984 roku, kiedy miała piętnaście lat, rzekomo została wykorzystana seksualnie przez Raniere’a, później była jego dziewczyną. Wierzyła w duchowe przewodnictwo Raniere’a aż do śmierci w 2002 roku, która została zakwalifikowana jako samobójstwo.

Hutchinson Heidi – starsza siostra Giny, była świadkiem początków NXIVM.

Jackson Mark – kolega Raniere’a z klasy w gimnazjum.

Jeske Barbara – jedna z pierwszych dziewczyn Raniere’a. W NXIVM pełniła funkcję starszego doradcy aż do swojej śmierci w 2014 roku.

Junco Rosa Laura – szeregowa rekruterka DOS. Zamożna spadkobierczyni meksykańskiego imperium medialnego.

Keeffe Kristin – szpieg i kontakt prawny NXIVM, osoba z wewnętrznego kręgu. Mieszkała z Raniere’em przez ponad dekadę, dopóki nie uciekła z ich synem w 2014 roku.

Kreuk Kristin – aktorka znana z roli w Tajemnicach Smallville, trenerka NXIVM i przyjaciółka Sarah Edmondson. Zerwała z NXIVM około 2012 roku.

Krowchuk Chad – chłopak Allison Mack w czasie, kiedy dołączyła do NXIVM w 2007 roku.

Mack Allison – aktorka znana z roli w Tajemnicach Smallville i uczennica Raniere’a od 2007 roku. Przyznała się do stawianego jej zarzutu udziału w działalności przestępczej podczas rekrutowania kobiet do DOS.

Marianna* – starsza siostra Camili i Danieli. Bardzo lubiana dziewczyna Raniere’a, matka jego drugiego znanego syna.

Miljkovic Maja – aktorka i pisarka, która została uczennicą NXIVM w 2013 roku. Zgodziła się na małżeństwo zaaranżowane przez NXIVM.

Myers Ben – obiekt zazdrości Raniere’a po tym, jak Daniela ujawniła swoje romantyczne uczucia do niego. Ostatnia osoba, do której Daniela zadzwoniła, zanim została uwięziona w 2010 roku.

Natalie Toni – dziewczyna Raniere’a i partnerka biznesowa w marketingu wielopoziomowym od 1991 do 1999 roku. Po zerwaniu była przez dziesięciolecia prześladowana i nękana przez wewnętrzny krąg Raniere’a.

Nicole* – aktorka zrekrutowana do DOS przez Allison Mack w 2016 roku. Została głównym świadkiem na procesie Raniere’a.

O’Hara Joe – były konsultant NXIVM, który po swoim odejściu pomógł odkryć szpiegowskie praktyki NXIVM. Został pozwany i był ofiarą nękania przez NXIVM.

Oxenberg India – „niewolnica” systemu DOS zrekrutowana przez Allison Mack. Przyjaciółka Nicole.

Padilla Daniella – szeregowa rekruterka DOS. Nadzorowała tworzenie lochu BDSM.

Park Grace – aktor znany z Hawaii 5.0, były trener NXIVM i przyjaciel Sarah Edmondson. Wychowany w Vancouver.

Parlato Frank – rzecznik NXIVM, został niezależnym blogerem. Krótko pracował w Los Angeles przy projekcie nieruchomości Bronfman.

Penza Moira Kim – prokuratorka Wschodniego Dystryktu Nowego Jorku, wraz z Tanyą Hajjar, Markiem Lesko i innymi reprezentowała stronę oskarżenia na procesie Keitha Raniere’a w 2019 roku.

Piesse Bonnie – aktorka i sygnalistka w sprawie NXIVM. Żona Marka Vicente’a.

Powers Kenny – przyjaciel Kristin Snyder, która zniknęła po zajęciach NXIVM w 2003 roku. Był uczestnikiem nieudanej akcji poszukiwawczej i ratunkowej.

Rambam Steve – prywatny detektyw zatrudniony przez NXIVM.

Raniere Keith – założyciel NXIVM, skazany za handel żywym towarem. Urodzony w 1960 roku. Aresztowany w 2018 roku.

Ross Rick Alan – specjalista do spraw sekt zatrudniony przez bogatych rodziców z New Jersey, by uratować ich syna w 2002 roku. Stał się celem pozwów cywilnych NXIVM i szpiegostwa.

Russell Kathy – księgowa i długoletnia dziewczyna Raniere’a. Przyznała się do oszustwa wizowego.

Salinas Emiliano – syn byłego prezydenta Meksyku Carlosa Salinasa de Gortari. Najwyższy rangą członek zarządu NXIVM.

Salzman Lauren – córka Nancy Salzman, sekretna dziewczyna Ra­niere’a i wpływowa dyrektorka w NXIVM. Zeznawała przeciwko Raniere’owi i przyznała się do zarzucanego jej udziału w stowarzyszeniu jako zorganizowanej grupie przestępczej.

Salzman Nancy – hipnoterapeutka, współzałożycielka NXIVM z Keithem Raniere’em w 1998 roku. Skazana za wymuszenia.

Snyder Kristin – zaginęła po sesji terapeutycznej NXIVM w 2003 roku. Jej przyjaciele twierdzą, że doznała załamania psychicznego. Zniknięcie uznano za samobójstwo. Była celem ataków hakerskich i szpiegowskich.

Sutton Michael – syn bogatych rodziców z New Jersey. Stracił 1,3 miliona dolarów na rzecz ryzykownych interesów Keitha Raniere’a. Był obiektem nieudanej interwencji specjalisty do spraw sekt Ricka Alana Rossa.

Sutton Morris i Rochelle – zamożni mieszkańcy New Jersey. Zatrudnili Ricka Alana Rossa, by podjął się interwencji w 2002 roku. Ich syn Michael był uczniem NXIVM. Pozwani przez NXIVM.

Unterreiner Karen – koleżanka z college’u i długoletnia dziewczyna Raniere’a. Programistka komputerowa i założycielka zarówno NXIVM, jak i pierwszej firmy Raniere’a, Consumers’ Buyline.

Vicente Mark – twórca filmów dokumentalnych i najlepszy przyjaciel Raniere’a w latach 2005–2017, do momentu kiedy odkrył istnienie DOS i został świadkiem oskarżenia.

White Susan – przyjaciółka rodziny Bronfmanów, która zaprosiła Clare i Sarę na ich pierwsze zajęcia NXIVM.

Yusko Dennis – reporter „Albany Times Union”, który jako pierwszy napisał o NXIVM w 2003 roku. Dodany do rosnącej listy wrogów NXIVM.

1 Zgodnie z orzeczeniem sądu osoba identyfikowana tylko za pomocą imienia.PROLOG

NAJBARDZIEJ ETYCZNY CZŁOWIEK

Keith Raniere potrzebował snu, to było jasne. Jak dużo? Cóż, przez dziesięciolecia przed jego aresztowaniem w marcu 2018 roku stanowiło to przedmiot sporów. Niektórzy uważali, że sypiał tylko jedną lub dwie godziny na dobę, ale bliskie mu kobiety dobrze wiedziały, że zwykł podsypiać w ciągu dnia i także tego marcowego dnia drzemał w sypialni na piętrze domu letniskowego na północ od Puerto Vallarta, za który płacił 10 tysięcy dolarów tygodniowo.

Według zeznań złożonych podczas procesu aktorki Nicki Clyne i Allison Mack wylegiwały się na patio z widokiem na pozbawiony krawędzi basen infinity, gdy meksykańscy agenci federalni w kamizelkach kuloodpornych zatrzymali się na brukowanym podjeździe, a następnie, uzbrojeni w nakaz wystawiony przez Sąd Dystryktowy USA dla Wschodniego Dystryktu Nowego Jorku za handel żywym towarem i pracę przymusową, okrążyli posiadłość. Niektórzy z nich mieli maski i karabiny maszynowe.

Dla Clyne i Mack – celebrytek i stałych bohaterek plotek internetowych – bycie tak blisko Raniere’a było wielką sprawą. Pięć miesięcy wcześniej został oskarżony przez „New York Timesa” o wymyślenie dziwnego schematu opartego na szantażu, a zarzuty, że wykorzystywał seksualnie młode dziewczyny, pojawiały się w internecie z coraz większą intensywnością. Federalne Biuro Śledcze (FBI) nie ukrywało swojego zainteresowania NXIVM, tajemniczą firmą samorozwojową, którą Raniere założył w 1998 roku. Agenci FBI przesłuchali współpracowników NXIVM w Stanach Zjednoczonych i zostawili wizytówki sojusznikom organizacji w Meksyku, prosząc, aby Raniere nawiązał z nimi kontakt. Mimo to Clyne i Mack przyleciały do Meksyku, chcąc pokazać swoje oddanie Raniere’owi, którego często nazywały najbardziej etycznym człowiekiem, jakiego kiedykolwiek spotkały.

Raniere był w gruncie rzeczy zbiegiem, ale jego kryjówka w Meksyku przypominała drogi ośrodek wczasowy. Kręcił się wokół niego zespół pomocników, najpierw w Punta Mita, a teraz w ich obecnej lokalizacji, w oddalonym nadmorskim miasteczku Chacala. Według sąsiadów chodzili na długie spacery i zamawiali drogie kawy z dodatkiem masła w barze dla turystów. Późniejsze zeznania ujawniły, że komunikowali się za pomocą jednorazowych telefonów na kartę.

Mack i Clyne zostały zaproszone do udziału w „ceremonii ponownego zaangażowania”. Plan polegał na okazaniu lojalności Raniere’owi w jak najbardziej namacalny sposób, co mogło obejmować seks grupowy, gdyby gliniarze nie pojawili się akurat tego dnia. Obie aktorki miały pod ubraniem bliznę w kształcie inicjałów Raniere’a, wypaloną na skórze kauterem chirurgicznym ponad rok wcześniej. Miała symbolizować trwające całe życie zobowiązanie do spełniania każdej prośby Raniere’a.

Zanim Nicki Clyne trafiła na nagłówki w związku z NXIVM, najbardziej była znana z roli Cally w serialu science fiction Battlestar Galactica, a Allison Mack gościła na ekranach telewizorów jako Chloe Sullivan, najlepsza przyjaciółka Supermana w serialu Tajemnice Smallville. Im bardziej jednak angażowały się w zmienianie świata z Raniere’em, tym mniej interesujące stawały się dla nich te role. Przez tysiące godzin zajęć i mentoringu Clyne i Mack uczyły się wychodzenia z ograniczających przekonań. Studenci NXIVM porównali ten proces do połykania przez Keanu Reevesa czerwonej pigułki w Matriksie; żaden aspekt ich życia nie był wolny od nieustannych studiów, refleksji i redefinicji. Raniere nauczał, że wszystko jest okazją do osobistego rozwoju – nawet starcie z agentami federalnymi.

Ale kiedy policja weszła do środka, przynajmniej jeden z uczniów Raniere’a miał pewne wątpliwości.

Dla Lauren Salzman, córki prezeski i współzałożycielki NXIVM Nancy Salzman, aresztowanie Raniere’a przebiło bańkę tajemnicy i oszustwa, która chroniła jego reputację jako kogoś o najwyższych standardach etycznych. Salzman była w sypialni z Raniere’em, gdy gliniarze weszli na górę, żeby go aresztować. Jak później wspominała na swoim procesie, Raniere ukrył się w garderobie, zostawiając ją samą, by stawiła czoła policji.

„Dobijali się do drzwi – zeznała. – Cały czas myślałam, że mogą po prostu przez nie strzelić”.

Gdy drzwi chwiały się w posadach, Salzman zapytała o nakaz.

„Otwórz drzwi, wtedy pokażę”, odpowiedział agent.

Kobieta nie otworzyła drzwi. Policjanci wykopali je siłą i przyszpilili ją do podłogi. Kiedy wycelowali w nią broń, wykrzyczała imię Raniere’a. Mężczyzna znany akolitom jako Vanguard² wyszedł z garderoby, a następnie został skuty kajdankami na podłodze i zabrany na dół.

Dla Salzman aresztowanie Raniere’a pozostawiło małą, ale znaczącą szczelinę w pomniku, który zbudował. „Wybrałam to, co, jak sądziłam, trenowaliśmy przez cały ten czas, czyli stawiać miłość ponad wszystko, łącznie z możliwością utraty życia”, zeznała później. „Nie było potrzeby wysyłać mnie, abym go chroniła lub negocjowała z nimi; mógł po prostu chronić nas wszystkich i odejść”.

Salzman przez wiele miesięcy czuła się winna, że nie zrobiła więcej, by ochronić Raniere’a. Zajęło jej to większą część roku, zanim zdała sobie sprawę, że niedoskonałość, którą dostrzegła w nim tego dnia, sięgała znacznie głębiej.

„Nigdy wcześniej nie przyszło mi do głowy, że choć ja wybrałabym Keitha, to Keith też wybrałby Keitha”, powiedziała.

Nicki Clyne zachowała zimną krew, biorąc pod uwagę dramatyczną scenę rozgrywającą się przed nią na zewnątrz domu. Z telefonem w ręku nagrała krótki film z policyjnego nalotu.

„Pojedziemy za nimi”, powiedziała do Allison Mack, gdy posadzono Raniere’a na tylnym siedzeniu granatowego radiowozu z napisem „Policia Federal” na drzwiach. Mack odwróciła się, by spojrzeć na Clyne zielonymi oczami zasnutymi cieniem, ze znamionującą zmartwienie zmarszczką między brwiami. Nicki kazała jej zejść z drogi.

W następnych tygodniach Mack została zatrzymana w Nowym Jorku pod zarzutem handlu ludźmi, a czterech innych czołowych liderów NXIVM oskarżono o udział w przestępczości zorganizowanej. Wśród zarzucanych im czynów były: kradzież tożsamości, przymusowa praca, uwięzienie nieudokumentowanego imigranta na dwadzieścia trzy miesiące, oszustwo telekomunikacyjne, wyłudzenia i utrudnianie działania wymiaru sprawiedliwości. Rok później pojawił się zarzut, że Raniere zrobił zdjęcia o jednoznacznie seksualnym charakterze piętnastoletniej wówczas uczennicy NXIVM, co dodało do jego bogatej kartoteki posiadanie pornografii dziecięcej i wykorzystywanie dzieci. Te zarzuty stały się podwaliną procesu o udział w przestępczości zorganizowanej, który rozpoczął się w maju 2019 roku.

„Ruszmy się, ludzie”, zawołała Clyne do Mack, Salzman i innych, gdy gliniarze się oddalili. Raniere był na dobrej drodze do zostania więźniem federalnym numer 57005-177, badanym pod niekorzystnym fluorescencyjnym światłem amerykańskiego wymiaru sprawiedliwości.

Pierwszego dnia procesu, 7 maja 2019 roku, Raniere sprawiał wrażenie osłabionego, ale nie złamanego. Był mniejszy, niż wydawał się na zdjęciach – skurczony, z przysadzistym torsem i krótką dolną częścią ciała. Jego włosy, krótsze i bardziej siwe, unosiły się nierównymi falami wokół skroni. Światło odbite pod pewnym kątem od jego okularów przysłaniało spojrzenia, które kierował ku ławie przysięgłych.

„Keith Raniere jest jedynym oskarżonym, który stanie przed tą ławą przysięgłych – zwrócił się sędzia Nicholas Garaufis do przysięgłych zajmujących swoje miejsca w brooklińskiej sali sądowej. – Proszę nie spekulować, dlaczego tak się dzieje”. (Po wielu miesiącach postępowań przedprocesowych sędzia Garaufis swobodnie wymawiał nazwisko Ra-ni-ri i nazwę jego organizacji Neks-jum).

Współoskarżeni Raniere’a już przyznali się do poważnych przestępstw, od wyłudzeń i pracy przymusowej po kradzież tożsamości i ukrywanie imigranta dla korzyści finansowych. Trzy kobiety – przewodnicząca NXIVM Nancy Salzman, jej córka Lauren Salzman i aktorka Allison Mack – przyznały, że brały z Raniere’em udział w zmowie o charakterze przestępczości zorganizowanej. Przed sądem stanął sam, ponieważ jego domniemani wspólnicy zbrodni zgodzili się ze służbami federalnymi, że to on kieruje niebezpieczną mafijną organizacją.

To była wielka zmiana dla Raniere’a, który był przyzwyczajony do towarzystwa bogatych i pięknych kobiet. Od lat osiemdziesiątych utrzymywał wokół siebie subkulturę uwielbienia, w której porównywano go do Buddy i Alberta Einsteina. Prawdziwi wyznawcy traktowali go, jakby miał magiczne moce, nadludzką pamięć i zdolność do zaprowadzenia pokoju na świecie. Podziwiali jego wkład w naukę oraz dążenie do pełnego wykorzystania ludzkiego potencjału.

Taki był mit założycielski leżący u podstaw trwającej dwie dekady kariery Reniere’a jako przywódcy NXIVM, międzynarodowego ruchu samorozwoju, który przemawiał głównie do zamożnych marzycieli. (Nazwa „NXIVM” miała wiele znaczeń, od „następnego millennium”, przez miejsce nauki, po bardziej ukryte odniesienia do rzekomo rzymskiej koncepcji pętli kredytowej). Choć firma zaczynała od butikowych szkoleń z zarządzania dla aspirujących milionerów, to z czasem rozrosła się w ogromne przedsiębiorstwo marketingu sieciowego, z aktywnymi przedstawicielstwami w Vancouver, Los Angeles, San Francisco, Seattle, Toronto, Londynie, Nowym Jorku, Miami, Monterrey, Guadalajarze i Mexico City.

W hołdzie Raniere’owi wyznawcy zakładali przedszkola, szkoły jogi, grupy interesu, fundacje naukowe i fundusze humanitarne. Na jego naukach opierali małe firmy i start-upy, uznając Raniere’a za mentora i współzałożyciela. Prokuratorzy federalni oszacowali, że NXIVM uruchomiło blisko sto filii, z których wiele gromadziło fundusze w oparciu o schemat piramidy finansowej. Tym, co je łączyło, była żarliwa wiara, że przy odpowiednim nastawieniu i planie wszystko jest możliwe.

Kobiety, które w szeregach NXIVM przewyższały liczebnie mężczyzn, były szczególnie urzeczone naukami Raniere’a dotyczącymi brania odpowiedzialności za własne uczucia. Uczniowie zgłębiali, w jaki sposób stworzyli własne cierpienie, i jak mogą wykorzystać każdą wyrządzoną im krzywdę jako źródło nauki. Ludzie mający dostęp do ogromnych zasobów doceniali teorie Raniere’a dotyczące wartości i pieniędzy: jeśli miałeś jasność co do własnych zasad etycznych, każdy wydany dolar stanowił wysiłek, by zmienić świat na lepsze. Jako „filozoficzny twórca” tych koncepcji Raniere zdobył ogromne uznanie i poważanie, a co roku w sierpniu hołubiono go na dorocznych naukach, które odbywały się w tygodniu jego urodzin.

Raniere nadal miał dostęp do swojego udziału w nieodwołalnym funduszu powierniczym o wartości 14 milionów dolarów, ustanowionym przez dziedziczkę Clarę Bronfman po jego aresztowaniu. Bronfman została zwolniona za kaucją w wysokości 100 milionów dolarów w 2018 roku i była jedną z ostatnich oskarżonych, którzy przyznali się do winy przed rozpoczęciem procesu w 2019 roku.

Główny obrońca, Marc Agnifilo, rozmawiał z obecnymi na procesie dziennikarzami, zanim przybyli ławnicy, a jego błękitny krawat chwilami wymykał się spod rozpiętej marynarki. Wydawał się najbardziej wyluzowanym facetem na sali sądowej, emanując tego rodzaju pewnością siebie, której nie można kupić za pieniądze.

Gdy Raniere stanął przed ławą przysięgłych, sędzia Garaufis zaczął wymieniać zarzuty, które brzmiały zasadniczo i technicznie oraz wydawały się dziwnie oderwane od historii przeczytanej w gazetach przez wszystkich obecnych. Nigdy nie padły słowa „piętnowanie” i „niewolnice”. Zamiast tego mówiono o „przedsiębiorstwie”, „schemacie”, „handlu międzystanowym” i „czynach orzeczniczych”. W sumie postawiono siedem zarzutów, a jeden z nich dotyczył wieloaspektowej przestępczości zorganizowanej. Stany Zjednoczone po raz pierwszy uchwaliły ustawę wymierzoną w tego rodzaju przestępstwa w 1970 roku jako sposób na pokonanie szefów mafii, którzy nakazywali akty przemocy, ale fizycznie nie dokonywali zbrodni. Od tego czasu ten akt prawny jest używany do ścigania motocyklistów, bankierów, gliniarzy i polityków za koordynowanie złożonych planów, które mogą się wydawać zgodne z prawem, ale służą do ukrywania wszelkiego rodzaju nielegalnych procederów – od defraudacji i przekupstwa po morderstwa i porwania.

Aby udowodnić jakikolwiek rodzaj przestępczości zorganizowanej, musi istnieć „przedsiębiorstwo” złożone z wielu osób, a każdy z jego członków musi się zgodzić na popełnienie co najmniej dwóch przestępstw dla osiągnięcia wspólnego celu w ciągu dziesięciu lat. Książki prawnicze nazywają to „schematem przestępczości zorganizowanej”. Sam cel nie musi być kryminalny, ponieważ wiele gangów i piramid finansowych ma na celu wyłącznie zarabianie pieniędzy. Celem Raniere’a, według prokuratorów, było wzbogacenie się i awans społeczny, a to ułatwiało mu dostęp do kobiet.

Raniere został oskarżony o jedenaście czynów znamionujących przestępczość zorganizowaną, w tym kradzież tożsamości, zmianę akt sądowych, pracę przymusową, handel ludźmi w celach seksualnych, szantaż, wykorzystywanie seksualne dziecka i posiadanie pornografii dziecięcej. Do tego dochodziły oddzielne przypadki niewpisujące się w schemat przestępczości zorganizowanej, ale obejmujące podobne terytorium: spisek w celu czerpania korzyści z pracy przymusowej, przestępstwo telekomunikacyjne, spisek w celu handlu ludźmi, handel i usiłowanie handlu w celach seksualnych.

W nadchodzących tygodniach główna prokuratorka Moira Kim Penza i jej koledzy przedstawili ławie przysięgłych działania Keitha Raniere’a. Raniere potajemnie przygotowywał trzy młode meksykańskie siostry do podjęcia relacji seksualnych, fotografując jedną z nich nago, gdy miała zaledwie piętnaście lat. Drugą zamknął na blisko dwa lata w sypialni, bo odważyła się pocałować innego mężczyznę. Najmłodsza siostra stała się później częścią tajnej operacji opartej na szantażu – w razie odmowy udziału w eskalujących grach seksualnych Raniere’a groziła kobietom ujawnieniem niszczących życie oskarżeń i zdjęć. Kobiety te – w pewnym momencie było ich ponad sto – traktowano jak współczesne niewolnice, a wiele z nich miało na skórze piętno z inicjałami Raniere’a.

Proces wyciągnął na światło dzienne sekrety, które dotąd były ukryte nawet przed najbliższymi współpracownikami Raniere’a. Prywatne wiadomości pokazywały, jak groził kobietom i manipulował nimi, używając obelg, zawstydzania i fałszywych informacji, aby przełamać ich opór. Dokumentacja medyczna i zeznania wykazały, że wiele jego przyjaciółek musiało dokonywać aborcji pod ścisłym nadzorem jego lojalnych pomocników. Wewnętrzny krąg NXIVM aranżował małżeństwa i trójkąty oraz potajemne przekraczanie granic, a także uchylanie się od płacenia podatków, ale przysięgli nie dowiedzieli się tego podczas słuchania zarzutów. Jedyna wskazówka na temat tego, co miało nadejść, pojawiła się w długim kwestionariuszu dla ławników, w którym pytano o ruch #MeToo, prawo aborcyjne, uchylanie się od płacenia podatków, imigrację i przekraczanie granic, ochronę policyjną i poliamorię.

Byłam pełna podziwu dla ławy przysięgłych, która miała zadecydować, co jest dobre, a co złe w złożonej, potencjalnie przełomowej sprawie. Jako reporterce zajęło mi ponad rok zorientowanie się w aktach NXIVM, a ta świeżo zebrana grupa nowojorczyków miała wydać werdykt w ciągu kilku tygodni. Chociaż w miarę postępu procesu ich twarze stawały się dla mnie coraz bardziej znajome, na mocy nakazu sądowego pozostali anonimowi. Prawdopodobnie nigdy się nie dowiemy, jak i dlaczego podjęli taką, a nie inną decyzję. Bez względu na werdykt sprawa miała szersze implikacje dotyczące władzy, zgody na seks i sprawczości kobiet.

W pewnym sensie przypadek Raniere’a był testem Rorschacha na to, jak postrzegamy zło w świecie: dla prawicy to rozszalały liberalizm i najgorszy przykład moralnej zgnilizny wśród zamożnej elity, lewicowcy zaś widzą podręcznikową toksyczną męskość rozdmuchaną do epickich i kryminalnych rozmiarów. Ale podobnie jak ławnicy starałabym się nie wydawać wyroku, dopóki wszystkie fakty nie zostaną przedstawione. Mimo że tak wiele się już dowiedziałam na temat Raniere’a, byłam przygotowana na to, że proces wywróci wszystko do góry nogami.

2 W polskich tekstach prasowych określany jako Strażnik lub Awangarda (przyp. tłum.).