Niedzielnik C. Komentarze do czytań - ebook

Wstęp

Życie wędrownego kaznodziei, które prowadzę od kilkunastu lat, ma to do siebie, że więcej jest w nim wyjść niż powrotów. Szczególnie w Adwencie lub w Wielkim Poście, gdy rekolekcje ciągną się jedne za drugimi, zdarzyło mi się wyjść z mojej klasztornej celi na początku danego okresu liturgicznego, a wrócić do niej dopiero tuż przed świętami. Jeżdżenie od miasta do miasta, od parafii do parafii, od wspólnoty do wspólnoty powoduje, że czasem znikam z klasztoru na kilka lub kilkanaście tygodni, co oznacza, że choć po skończonych jednych, drugich, trzecich… rekolekcjach wychodzę skądś, to dopiero za którymś razem naprawdę wracam do domu.

Gdy myślę sobie o tej dziwnej właściwości naszego dominikańskiego życia, przypomina mi się przepiękny fragment z Księgi Proroka Izajasza: Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa (Iz 55,10–11)*. A może wędrowne kaznodziejstwo w swej formie ma coś ze Słowa, któremu służy? Bo przecież Słowo Boże tak w nas żyje, że choć wielokrotnie wychodzi z ust Bożych, by ożywić nasze serca, nie wraca do Boga, póki nie spełni swojego zadania – póki nie przemieni naszych dusz, póki nie ożywi tego, co umarłe, nie nawodni tego, co suche, nie oczyści tego, co brudne, i nie wleje światła tam, gdzie panują w nas ciemności.

Książka, którą trzymasz w ręku, to kolejny tom komentarzy do niedzielnych czytań, tym razem na rok C. W większości są to spisane homilie, które wygłosiłem w ramach internetowej serii „CNN” („Słowo na niedzielę”) opublikowanej na youtube’owym kanale „Langusta na palmie”. Każda z tych homilii zrodziła się z wiary, że Słowo, które Pan Bóg daje nam co tydzień w liturgii, jest żywe, aktualne i podobnie jak woda zapewniająca urodzaj ma ono moc przynieść wszelką obfitość w naszej codzienności.

Zapraszam Cię, byś na ten kolejny rok Twojego życia wziął Słowo dane nam przez Pana Boga w liturgii. Mocno wierzę, że jeśli zaczniesz je czytać, rozważać i wprowadzać do swojej codzienności, prawdziwie stanie się w Tobie źródłem Życia, które nigdy się nie kończy. Jak zawsze, pozostaje tylko jedno pytanie: czy Mu uwierzysz i otworzysz swoje uszy?

Z modlitwą

Adam Szustak OP

* Wszystkie cytaty biblijne (o ile nie zostało to zasygnalizowane w przypisie) pochodzą z: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Wydawnictwo Pallottinum, wyd. 5, Poznań 2003.I NIEDZIELA ADWENTU

Podnieście głowy!

I CZYTANIE (Jr 33,14–16)**

Tak mówi Pan: „Oto nadchodzą dni, kiedy wypełnię pomyślną zapowiedź, jaką obwieściłem domowi izraelskiemu i domowi judzkiemu. W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi.

W owych dniach Juda dostąpi zbawienia, a Jerozolima będzie trwać bezpiecznie. To zaś jest imię, którym ją będą nazywać: Pan naszą sprawiedliwością”.

II CZYTANIE (1 Tes 3,12–4,2)

Bracia: Pan niech pomnoży was liczebnie i niech spotęguje miłość waszą nawzajem do siebie i do wszystkich, jaką i my mamy dla was; aby serca wasze utwierdzone zostały w nienagannej świętości wobec Boga, ojca naszego, na przyjście Pana naszego, Jezusa, wraz ze wszystkimi Jego świętymi.

Na koniec, bracia, prosimy was i napominamy w Panu Jezusie: zgodnie z tym, co od nas przejęliście o sposobie postępowania i podobania się Bogu – jak już zresztą postępujecie – stawajcie się coraz doskonalszymi! Wiecie przecież, jakie nakazy daliśmy wam w imię Pana Jezusa.

Ewangelia (Łk 21,25–28.34–36)

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”.

** Wszystkie czytania liturgiczne zostały zaczerpnięte z: Lekcjonarz mszalny, Wydawnictwo Pallottinum, wyd. 2, Poznań 2015.