Niezwykłe małżeństwo - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Niezwykłe małżeństwo - ebook
Lady Meleri i sir Roberta połączył przypadek. Meleri, aby uniknąć ślubu z okrutnym mężczyzną, ucieka z rodzinnej posiadłości. Robert musi znaleźć angielską żonę, by zachować zamek i szlachectwo. Decydują się na małżeństwo z rozsądku, licząc, że w ten sposób pozbędą się kłopotów. Ich nadzieje okazują się jednak złudne. Odrzucony mężczyzna planuje zemstę i małżonkowie będą musieli stawić czoło niebezpieczeństwu...
| Kategoria: | Romans |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-276-1112-3 |
| Rozmiar pliku: | 1 019 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PROLOG
Bywają chwile,
Gdy to, co realne, cieniem się zdaje,
A cień tym, co realne;
Gdy wytyczona granica
Między tym, co jest, a tym, czego nie ma, zdaje się rozmyta,
Jakby oko duszy zyskało moc spoglądania
Poza obrzeża istniejącego świata.
Takie godziny cienistych snów miłuję bardziej
Niźli wszelkie pospolite realności życia.
Anonim
Jeśli ktoś wierzył w legendę, wierzył i w duchy.
Pewna zjawa podobno nawiedzała zamek Beloyn. Na przestrzeni wieków różnie ją zwano, dla większości Szkotów jednak był to po prostu duch Czarnego Douglasa.
Był ich przodkiem, ich przeszłością i przyszłością, mistyczną istotą, w którą wierzono z pokolenia na pokolenie, bowiem duch ofiarował im coś bardziej rzeczywistego i krzepiącego niż swą fizyczną obecność.
Podarował im nadzieję.
Nikt nigdy go nie widział, ale nigdy nie kwestionowano, że istnieje. Na tej ziemi, pełnej magicznych opowieści, wszyscy wiedzieli, że to, co już się wydarzyło, rzuca cień na to, co nastąpi. Sława może zblednąć i obrócić się w nicość. Wielkie nazwiska mogą odejść w nieznane, ale magia pokrewnej duszy przetrwa w miejscach przez nią nawiedzonych i objawi się niczym zagadkowa woń róż w grudniu.
Duch krążył tam na długo przed ich narodzinami, nim wilki i jelenie znikły z niziny, nim John Knox, wielki reformator, wygłosił w tysiąc pięćset pięćdziesiątym dziewiątym roku swoje słynne kazanie przeciwko bałwochwalstwu. Duch był tu, nawet zanim Robert Bruce zasiadł na szkockim tronie w tysiąc trzysta osiemnastym roku.
Mijały wieki, a każde następne pokolenie było świadome bliskości ducha, albowiem trwał on tu zawsze, bez względu na porę roku. Śpiewano o nim ballady, dostrzegano go w pustych dolinach i zburzonych twierdzach, słyszano w szczęku oręża zbrojnych mężów. Lud mówił o nim, z wieku na wiek powtarzano sobie historie z czasów, w których żył i umarł, i wierzono, że znowu powróci.
– Przemierzy Lammermuirs, gdy księżyc wysrebrzy wrzosowiska, a wiatr owieje wzgórza – mówiono.
Czas nie osłabił ludzkiej wiary. Wszyscy wiedzieli, że ta chwila nadejdzie i duch wyłoni się z otchłani przeszłości, by wkroczyć w teraźniejszość. Nikt nie wiedział, kim będzie ten, kto ujrzy go pierwszy i w którym momencie to nastąpi. To jednak musiało się stać.
Nie znaczyło nic, że go nie widzieli, bowiem wyczuwali jego obecność. Przemawiał do nich w snach, nocami krzewił idee w żyznej glebie ich umysłów, aby po przebudzeniu rozmyślali o tym, co utracone i co da się odbudować po jego powrocie.
Był w głuchej ciszy szarych wzgórz, w gromie i błyskawicy przed nawałnicą. Podmokłe wrzosowiska szeptały jego imię nocą, a gdy dzieci płakały, rodzice tulili je, śpiewając:
Luli, luli, oczka zmruż
Czarny Douglas jest tuż, tuż…
Wierzyły w niego i jego opiekę.
Bywają chwile,
Gdy to, co realne, cieniem się zdaje,
A cień tym, co realne;
Gdy wytyczona granica
Między tym, co jest, a tym, czego nie ma, zdaje się rozmyta,
Jakby oko duszy zyskało moc spoglądania
Poza obrzeża istniejącego świata.
Takie godziny cienistych snów miłuję bardziej
Niźli wszelkie pospolite realności życia.
Anonim
Jeśli ktoś wierzył w legendę, wierzył i w duchy.
Pewna zjawa podobno nawiedzała zamek Beloyn. Na przestrzeni wieków różnie ją zwano, dla większości Szkotów jednak był to po prostu duch Czarnego Douglasa.
Był ich przodkiem, ich przeszłością i przyszłością, mistyczną istotą, w którą wierzono z pokolenia na pokolenie, bowiem duch ofiarował im coś bardziej rzeczywistego i krzepiącego niż swą fizyczną obecność.
Podarował im nadzieję.
Nikt nigdy go nie widział, ale nigdy nie kwestionowano, że istnieje. Na tej ziemi, pełnej magicznych opowieści, wszyscy wiedzieli, że to, co już się wydarzyło, rzuca cień na to, co nastąpi. Sława może zblednąć i obrócić się w nicość. Wielkie nazwiska mogą odejść w nieznane, ale magia pokrewnej duszy przetrwa w miejscach przez nią nawiedzonych i objawi się niczym zagadkowa woń róż w grudniu.
Duch krążył tam na długo przed ich narodzinami, nim wilki i jelenie znikły z niziny, nim John Knox, wielki reformator, wygłosił w tysiąc pięćset pięćdziesiątym dziewiątym roku swoje słynne kazanie przeciwko bałwochwalstwu. Duch był tu, nawet zanim Robert Bruce zasiadł na szkockim tronie w tysiąc trzysta osiemnastym roku.
Mijały wieki, a każde następne pokolenie było świadome bliskości ducha, albowiem trwał on tu zawsze, bez względu na porę roku. Śpiewano o nim ballady, dostrzegano go w pustych dolinach i zburzonych twierdzach, słyszano w szczęku oręża zbrojnych mężów. Lud mówił o nim, z wieku na wiek powtarzano sobie historie z czasów, w których żył i umarł, i wierzono, że znowu powróci.
– Przemierzy Lammermuirs, gdy księżyc wysrebrzy wrzosowiska, a wiatr owieje wzgórza – mówiono.
Czas nie osłabił ludzkiej wiary. Wszyscy wiedzieli, że ta chwila nadejdzie i duch wyłoni się z otchłani przeszłości, by wkroczyć w teraźniejszość. Nikt nie wiedział, kim będzie ten, kto ujrzy go pierwszy i w którym momencie to nastąpi. To jednak musiało się stać.
Nie znaczyło nic, że go nie widzieli, bowiem wyczuwali jego obecność. Przemawiał do nich w snach, nocami krzewił idee w żyznej glebie ich umysłów, aby po przebudzeniu rozmyślali o tym, co utracone i co da się odbudować po jego powrocie.
Był w głuchej ciszy szarych wzgórz, w gromie i błyskawicy przed nawałnicą. Podmokłe wrzosowiska szeptały jego imię nocą, a gdy dzieci płakały, rodzice tulili je, śpiewając:
Luli, luli, oczka zmruż
Czarny Douglas jest tuż, tuż…
Wierzyły w niego i jego opiekę.
więcej..
