Nim zawładnie tobą rozkosz - ebook

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Mamo, przepraszam, nie wyrobię się. Mam mnóstwo pracy.

Kristin Richmond popatrzyła na dekoracje świąteczne zdobiące biuro. Nie kłamała; faktycznie była zawalona pracą, ale prawdą było też, że nie miała ochoty na kolejne spotkanie rodzinne, na którym tylko ona zjawiłaby się bez pary.

- Nie, kochanie, nie chcę słuchać wymówek. Dzisiejszy wieczór jest dla mnie ważny. Oczekuję cię punktualnie o siódmej. – Po tych słowach Nancy się rozłączyła.

Kristin, sfrustrowana, ale i zaciekawiona, odsunęła fotel od biurka i czubkami palców zaczęła masować sobie skroń. Nie złagodziło to bólu głowy.

Jej bracia, bliźniacy Keaton i Logan, naciskali na nią, by nie pracowała tak ciężko. Ona zaś wykonywała pracę za dwie osoby, bo nie potrafiła zatrudnić kogoś na miejsce Isaaca, który dotąd w biurze był jej prawą ręką, a w domu kochankiem.

Był też szpiegiem pracującym dla Warrena Everarda, największego rywala Richmondów.

Chociaż wszyscy zamieszani w aferę czekali teraz na proces, Kristin wciąż nie mieściło się w głowie, że nic w zachowaniu Isaaca nie wzbudziło jej podejrzeń.

Zawiódł jej zaufanie zarówno w sferze zawodowej, jak i osobistej. Dlatego zamiast szukać kogoś na jego miejsce, wolała wszystko robić sama.

Co czyniło sytuację podwójnie trudną, to fakt, że związek z Isaakiem trzymała w tajemnicy przed rodziną. W biurze też nikt nie zorientował się, że coś ich łączy.

Romans szefowej z podwładnym byłby źle widziany, więc kiedy Isaac zasugerował, że lepiej się z tym nie afiszować, przyznała mu rację.

Wstała i podeszła do okna. Z gabinetu w Richmond Tower rozciągała się panorama świątecznie przystrojonego Seattle – do świąt Bożego Narodzenia został niecały miesiąc. Kristin, zajęta pracą, rzadko podziwiała widoki; dziś też, patrząc w dół, zatopiła się we własnych myślach.

Wiele się zmieniło w ciągu ostatniego roku. Dzięki podwójnemu życiu, które aż do śmierci wiódł jej ojciec, zyskała nie tylko jednego brata – Logan, porwany w dzieciństwie, niedawno wrócił na łono rodziny – ale również troje przyrodniego rodzeństwa.

Z radością obserwowała, jak jej rodzeni bracia zakochują się w dwóch cudownych kobietach, ale widząc ich szczęście, tym boleśniej odczuwała dwulicowość Isaaca.

Czy miała zbyt wielkie wymagania, marząc o związku opartym na chemii, miłości i zaufaniu? Najwyraźniej. Wróciła do biurka i zrobiła kopię dzisiejszej pracy. Wkrótce z uśmiechem na twarzy pojedzie do matki. No cóż, przynajmniej zje porządną kolację, a nie mrożone danie podgrzane w mikrofalówce.

Wyłączywszy komputer, wzięła torebkę, płaszcz i zamknęła drzwi. Przez chwilę zastanawiała się, czy jechać samochodem. Nie. Zostawi auto na parkingu i pojedzie do Bellevue taksówką; będzie mogła wypić kieliszek wina.

Pół godziny później weszła do piętrowego domu, który, odkąd pamiętała, należał do rodziców. Uwielbiała to miejsce; kojarzyło jej się z bezpieczeństwem i stabilizacją, których tak bardzo pragnęła.

Obejrzała się, słysząc stukot obcasów.

- Kristin, dobrze, że jesteś – ucieszyła się gosposia Martha. – Wszyscy są w dużym salonie. Daj płaszcz.

Martha pracowała u Richmondów od narodzin Kristin, a od śmierci pana domu była bardziej przyjaciółką Nancy niż jej służącą.

- W dużym? Myślałam, że to zwykła rodzinna kolacja…

Z dużego salonu matka korzystała tylko podczas oficjalnych okazji. O co chodzi?

Wiedząc, że nie ma sensu maglować Marthy, Kristin skierowała się w stronę dwuskrzydłowych drzwi, zza których docierał szum rozmów. Nagle zawahała się, jakby nie bardzo miała ochotę dołączać do rodziny.

Słysząc wybuch śmiechu, nacisnęła klamkę. Jej oczom ukazała się ogromna choinka, którą matka przystroiła po Święcie Dziękczynienia. Na widok braci i ich partnerek oraz matki i Hectora Ramireza Kristin odetchnęła z ulgą. Hector był prawnikiem rodziny, a od śmierci Douglasa Richmonda opoką, na której Nancy mogła się wesprzeć.

On i matka stali się sobie tak bliscy, że kilka miesięcy temu wyjechali razem na urlop do Palm Springs.

- Dotarłam – powiedziała z uśmiechem Kristin, kiedy matka przytuliła ją na powitanie.

- Za rzadko cię, kochanie, widuję…

- Widywałabyś codziennie, gdybyś wróciła do biura.

Nancy odeszła z firmy niemal rok temu, po śmierci męża. Obecnie rzadko przekraczała próg budynku, w którym umarł Douglas, a fundacją charytatywną Richmond Foundation kierowała zdalnie, z domu.

- Czego się napijesz? – spytała matka, ignorując komentarz córki.

- Białego wina.

Kristin podeszła przywitać się z resztą rodziny.

Logan latem ożenił się z Honor, a tydzień temu, w czasie Święta Dziękczynienia, ogłosił, że spodziewają się dziecka. Patrzył na żonę i jej brzuch z taką miłością, że Kristin niemal skręcała się z zazdrości.

Keaton i Tami byli równie kochającą się parą. Oboje pracowali w Richmond Developments i tam nawiązali romans, który przekształcił się w prawdziwą miłość. Obecnie Tami zarządzała projektami i pełniła funkcję łącznika między Richmond Foundation a innymi organizacjami charytatywnymi.

- Miałam nadzieję, że przyjedziesz – powiedziała. – W pracy tylko się mijamy.

- Nie wiesz, co to za okazja? – spytała szeptem Kristin.

- Nie mam pojęcia. To nie pachnie zwykłą rodzinną kolacją.

- Zdecydowanie.

Nancy wróciła z kieliszkiem wina dla córki, po czym obróciła się twarzą do gości. Wymieniła z Hectorem porozumiewawcze spojrzenie. Po chwili prawnik podszedł do niej i objął ją w pasie.

- Mogę prosić o uwagę? – zaczęła Nancy.

Sprawiała wrażenie lekko zdenerwowanej.

- Hector i ja chcemy coś ogłosić. Jak wiecie, przyjaźnimy się od lat. Był dla mnie ogromnym wsparciem po śmierci Douglasa. Prawdę mówiąc, nie wyobrażam sobie przyszłości bez niego. Dlatego z dumą i radością mogę wam powiedzieć, że zgodził się zostać moim mężem.

W pokoju rozległ się szmer.

- Ty się jemu oświadczyłaś? – zapytała Kristin.

- Owszem. Hector jest zbyt dobrze wychowany, żeby wyjść z taką propozycją kilka miesięcy po śmierci waszego ojca. Ale śmierć Douglasa nauczyła mnie jednego: nie wolno pozwolić, aby to, co ważne, nam umknęło. Nie chcę tracić czasu na spełnianie oczekiwań innych ludzi.

Nancy obróciła się do Hectora. Promieniała miłością.

- Kocham go i poprosiłam, żeby się ze mną ożenił, a on się zgodził. Moje szczęście nie ma granic.

Wszyscy otoczyli narzeczonych i zaczęli im gratulować. Jedna Kristin stała z boku.

- Skarbie, nie cieszysz się? – Podszedłszy do córki, Nancy zmarszczyła czoło.

- Czy nie za szybko, mamo? Od śmierci taty nie minął rok. Nie mam nic przeciwko Hectorowi, ale to tempo…

- Skarbie, oboje zbliżamy się do sześćdziesiątki. Chcemy spędzić z sobą resztę życia. Nie na kocią łapę, ale jako mąż i żona. Chcesz stać na drodze do naszego szczęścia?

Kristin zawahała się. Nie, oczywiście, że nie.

Do kobiet dołączył Hector.

- Wszystko w porządku?

- Oczywiście – zapewniła go Nancy, posyłając córce ostrzegawcze spojrzenie. – Prawda, Kristin?

- Absolutnie! – Kristin przywołała na twarz uśmiech.

Sama nie rozumiała, o co jej chodzi. Może powodowała nią zazdrość? Bo każdy miał kogoś, tylko ona nie. Uniosła kieliszek.

- Gratulacje. Obyście zawsze byli szczęśliwi.

- Dziękuję, Kristin. – W oczach Hectora zalśniły łzy. – To wiele dla nas znaczy. Wiemy, jak blisko byłaś związana z ojcem i jak bardzo za nim tęsknisz. Douglas był moim najlepszym przyjacielem, ale kocham Nancy od lat i jestem zaszczycony, że mogę ją pojąć za żonę.

Kristin ogarnęło wzruszenie. Nie miała wątpliwości co do uczuć Hectora.

- A co z twoją pracą, Hectorze? Pozostaniesz naszym prawnikiem?

- Dobrze, że o to pytasz. – Uśmiechnął się. – Bo mamy jeszcze jedną wiadomość. Otóż postanowiłem przejść na wcześniejszą emeryturę; w związku z tym sprzedałem kancelarię swojemu wieloletniemu przyjacielowi. Żeby wszystko przebiegło gładko, przez najbliższe pół roku pozostanę w firmie w charakterze doradcy.

- Przyjacielowi? Któremu? Znamy go? – dociekała Kristin.

- Nie sądzę.

- Więc skąd możemy mieć pewność, że się sprawdzi? Że możemy mu ufać?

W tym momencie rozległ się dzwonek do drzwi.

- To on. Przekonasz się, że możecie – rzekł z uśmiechem Hector.

Kristin wypiła łyk wina. Ponieważ cały dzień nic nie jadła, poczuła nieprzyjemne pieczenie w żołądku. Nękały ją wątpliwości. A co, jeśli nowy prawnik nie będzie wystarczająco dobry?

Richmondowie wiele w ostatnim czasie przeszli: pojawienie się Logana trzydzieści cztery lata po porwaniu; śmierć ojca; odkrycie, że ojciec miał drugą rodzinę i drugi identyczny biznes na wschodnim wybrzeżu; no i afera ze szpiegostwem przemysłowym, w którym Isaac odegrał istotną rolę.

Jak w tej sytuacji mają zaufać obcemu człowiekowi?

- Skarbie, nie zadręczaj się. Przyjaciel Hectora cieszy się znakomitą opinią – szepnęła Nancy.

Kristin ponownie wypiła łyk. Drzwi do salonu otworzyły się. Martha zaanonsowała gościa.

- Pan Jones.

Keaton z Loganem wysunęli się naprzód, blokując Kristin widok.

- Dobry wieczór – odezwał się nowo przybyły. – Mam nadzieję, że się nie spóźniłem?

Niski głęboki głos wydał się Kristin dziwnie znajomy.

- Bynajmniej – zapewnił gościa Hector. – Kochani, przedstawiam wam Jacksona Jonesa.

Jackson Jones, mężczyzna, którego kiedyś kochała.

Mężczyzna, z którym straciła dziewictwo. Mężczyzna, który bez słowa od niej odszedł. Mężczyzna, którego przysięgła nienawidzić do końca życia.