-
W empik go
Obcy - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 września 2022
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Obcy - ebook
Pięciu członków kosmicznego speckomu przybywa na statek Almayer. Bohaterowie w mundurach i z plazmową bronią w dłoniach, niewiele mówiąc, przemierzają dziarsko kolejne części transportowca, by odnaleźć, zidentyfikować i zlikwidować śmiertelne zagrożenie. Towarzyszy im jeden z pasażerów statku, któremu udało się ujść z życiem. Ponieważ wyzwoliciele niespecjalnie chcą go słuchać, jedynie w wewnętrznym monologu relacjonuje on wydarzenia ostatnich dni. Opowiadanie inspirowane serią filmów "Obcy" w reżyserii Ridleya Scotta, dedykowane ich głównej bohaterce Ellen Ripley.
| Kategoria: | Science Fiction |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-87-284-1881-9 |
| Rozmiar pliku: | 231 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rozpieprzyli drzwi.
Wielkie stalowe drzwi do głównego korytarza, które otwierając się przypominały mi usta ziewającego olbrzyma. Tym razem nie sposób ich było otworzyć przy użyciu elektrycznego kołowrotka, więc świetlne lancety palników zagłębiły się w metal grubości męskiego uda jak w masło. Snopy błękitnych iskier sypały się z rozcięć o nadtopionych brzegach.
_Dobra!,_ powiedział ten, który kazał im to zrobić.
Który kazał rozpieprzyć drzwi.
Postawił stopę w wojskowym bucie na wysokości loga armatora: krwistego santorynu wyprowadzonego z granatowego fau o podwójnych konturach. Po jego kopnięciu bryła metalu odchyliła się powoli od pionu, zanim runęła z brzękiem na kraty chodnika po drugiej stronie. W filowaniu świetlówek widać było uciekający w dal tunel o ścianach pokrytych gęstwiną rur. Przetaczały się po nich fale zielonego i czerwonego blasku.
Główny obwodowy korytarz statku wiódł do pomieszczeń gospodarczych oraz na pochylnie schodzące ku ładowni. Facet, który wykopał drzwi, odwrócił się do nas, kładąc ostrzegawczo palec na ustach. Kazał być cicho, mimo że echo łoskotu wibrowało jeszcze w niewidocznych zakamarkach, oddalając się od nas i milknąc.
Miał na sobie mundur relscha. Taki sam jak Bauman, tylko z niebieskimi naszywkami speckomu na rękawach i na piersi. Oni wszyscy, cała ta piątka, która przyleciała malutkim patrolowcem i przybiła do górnego luku naszego Almayera, mieli niebieskie naszywki speckomu, plazmowe giwery w dłoniach i te swoje zacięte miny fachmanów, którzy pozjadali wszystkie rozumy. Oni zawsze wiedzieli najlepiej. Nie lubili słuchać, nie potrzebowali pytać, rozpieprzali drzwi i wchodzili na pewniaka.
Prawie nie zwracali na mnie uwagi, choć to ja znałem każdy zakątek AlMayera, a nie oni. Założyłbym się, że tu też uważali się za lepszych ode mnie i od każdego innego, kto byłby jeszcze żywy.
Kap, kap, kap, kapało coś w oddali. Dudniło głośno, miarowo, jakby to był tylko złudny pogłos czegoś niesłyszalnego.
Z karabinami w garści, czujnie pochyleni, wepchnęli się przede mną przez wyciętą palnikami dziurę. Tylko ostatni z nich, młody chłopak o twarzy wygolonej razem z brwiami, zatrzymał się, żeby mnie przepuścić. Choć i tego nie byłbym wcale pewien. Raczej zatrzymał się zaniepokojony zapachem gnijącej krwi, który snuł się po tamtej stronie wyrwy w drzwiach. Unosił się na powierzchni znajomych woni: zesmażonej farby, olejów, rdzy, swądu jonizacji. A może zaniepokoił go ten drugi zapach, ledwie uchwytny, przylatujący nie wiadomo skąd. Podobny do zapachu amoniaku.
Nie byłem jednak pewien, czy go w ogóle zwęszył.
Co do mnie – czułem go tak wyraźnie, jakbym wetknął nos w odkręcony słoiczek pełen oparów amoniaku.
Ale mój nos miał łatwiej. Doskonale jeszcze pamiętał bukiet zapachowy Almayera sprzed tego smrodku. Kiedy pomieszczenia pachniały w sposób znajomy, nie drażniący nerwów. Kiedy wszelki fetor był swojski.
Pamiętałem chwilę, gdy zwęszyliśmy amoniak po raz pierwszy.
Siedzieliśmy w kambuzie nasłuchując metalicznego człapania.
_Idzie po nas_, powiedziała Harley.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
Wielkie stalowe drzwi do głównego korytarza, które otwierając się przypominały mi usta ziewającego olbrzyma. Tym razem nie sposób ich było otworzyć przy użyciu elektrycznego kołowrotka, więc świetlne lancety palników zagłębiły się w metal grubości męskiego uda jak w masło. Snopy błękitnych iskier sypały się z rozcięć o nadtopionych brzegach.
_Dobra!,_ powiedział ten, który kazał im to zrobić.
Który kazał rozpieprzyć drzwi.
Postawił stopę w wojskowym bucie na wysokości loga armatora: krwistego santorynu wyprowadzonego z granatowego fau o podwójnych konturach. Po jego kopnięciu bryła metalu odchyliła się powoli od pionu, zanim runęła z brzękiem na kraty chodnika po drugiej stronie. W filowaniu świetlówek widać było uciekający w dal tunel o ścianach pokrytych gęstwiną rur. Przetaczały się po nich fale zielonego i czerwonego blasku.
Główny obwodowy korytarz statku wiódł do pomieszczeń gospodarczych oraz na pochylnie schodzące ku ładowni. Facet, który wykopał drzwi, odwrócił się do nas, kładąc ostrzegawczo palec na ustach. Kazał być cicho, mimo że echo łoskotu wibrowało jeszcze w niewidocznych zakamarkach, oddalając się od nas i milknąc.
Miał na sobie mundur relscha. Taki sam jak Bauman, tylko z niebieskimi naszywkami speckomu na rękawach i na piersi. Oni wszyscy, cała ta piątka, która przyleciała malutkim patrolowcem i przybiła do górnego luku naszego Almayera, mieli niebieskie naszywki speckomu, plazmowe giwery w dłoniach i te swoje zacięte miny fachmanów, którzy pozjadali wszystkie rozumy. Oni zawsze wiedzieli najlepiej. Nie lubili słuchać, nie potrzebowali pytać, rozpieprzali drzwi i wchodzili na pewniaka.
Prawie nie zwracali na mnie uwagi, choć to ja znałem każdy zakątek AlMayera, a nie oni. Założyłbym się, że tu też uważali się za lepszych ode mnie i od każdego innego, kto byłby jeszcze żywy.
Kap, kap, kap, kapało coś w oddali. Dudniło głośno, miarowo, jakby to był tylko złudny pogłos czegoś niesłyszalnego.
Z karabinami w garści, czujnie pochyleni, wepchnęli się przede mną przez wyciętą palnikami dziurę. Tylko ostatni z nich, młody chłopak o twarzy wygolonej razem z brwiami, zatrzymał się, żeby mnie przepuścić. Choć i tego nie byłbym wcale pewien. Raczej zatrzymał się zaniepokojony zapachem gnijącej krwi, który snuł się po tamtej stronie wyrwy w drzwiach. Unosił się na powierzchni znajomych woni: zesmażonej farby, olejów, rdzy, swądu jonizacji. A może zaniepokoił go ten drugi zapach, ledwie uchwytny, przylatujący nie wiadomo skąd. Podobny do zapachu amoniaku.
Nie byłem jednak pewien, czy go w ogóle zwęszył.
Co do mnie – czułem go tak wyraźnie, jakbym wetknął nos w odkręcony słoiczek pełen oparów amoniaku.
Ale mój nos miał łatwiej. Doskonale jeszcze pamiętał bukiet zapachowy Almayera sprzed tego smrodku. Kiedy pomieszczenia pachniały w sposób znajomy, nie drażniący nerwów. Kiedy wszelki fetor był swojski.
Pamiętałem chwilę, gdy zwęszyliśmy amoniak po raz pierwszy.
Siedzieliśmy w kambuzie nasłuchując metalicznego człapania.
_Idzie po nas_, powiedziała Harley.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
więcej..
