MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
W empik go
Odłamki dorastania - ebook
Julia Chudecka pisze o zagubieniu, samotności, potrzebie miłości i utraconych nadziejach. Ten tomik to przepiękna historia kogoś, kto widzi, słyszy i czuje. I chce nam o tym opowiedzieć, wierząc w ponadczasową siłę poezji.
Poezja to tajemny język emocji, wrażeń, spostrzeżeń i myśli. Dzięki niej jesteśmy w stanie wyrazić to, co ulotne, nieokreślone, subtelne, ukrywające się poza granicą zrozumienia. Takim językiem posługuje się Julia Chudecka, która zabiera nas do swojego świata, przesyconego poruszeniami serca tak delikatnymi, że trzeba wsłuchać się w słowo, by odnaleźć cichą muzykę uczuć współgrających z naszym odczuwaniem świata i otwartością na drugiego człowieka.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-66616-84-4 |
| Rozmiar pliku: | 834 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Podziękowania
Jestem ogromnie wdzięczna za tak wiele rzeczy, że ten tomik nie może się obyć bez podziękowań.
Dziękuję moim Rodzicom za absolutnie wszystko, a w szczególności za wsparcie i motywowanie w drodze do marzeń oraz za dom pełen książek.
Dziękuję moim Babciom i Dziadkom za niesamowite dzieciństwo pełne zabaw rozwijających wyobraźnię i za to, że nadal kupują mi książki.
Dziękuję mojej Przyjaciółce Marcie za grafikę, którą wykonała na okładkę, i za to, że jest obok.
Dziękuję mojemu Przyjacielowi Kacprowi za bycie pierwszym recenzentem wielu moich wierszy i nieustanne pytanie: „Kiedy w końcu wydasz tomik?”.
Dziękuję wszystkim, którzy we mnie wierzyli i mnie motywowali.
Dziękuję wszystkim wspaniałym Paniom z bibliotek, które zawsze dyskutowały ze mną o poezji, literaturze i życiu.
Dziękuję Kindze Kosibie za bycie wymarzoną Redaktorką mojego tomiku, za cierpliwość i wyrozumiałość.
Dziękuję Annie Budzyńskiej-Sieczkowskiej za przeprowadzenie ze mną wywiadu, który dodał mi odwagi, i za wszelkie ciepłe słowa.
Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że mogłam wydać ten tomik.
Dziękuję Wydawnictwu Borgis za danie mi szansy.
Dziękuję Tobie, że sięgnęłaś/sięgnąłeś po ten tomik.Wstęp
Droga Czytelniczko! Drogi Czytelniku!
Na samym początku chciałabym ogromnie Ci podziękować za to, że sięgasz po mój tomik. Utwory w nim zawarte wybrałam spośród wszystkich moich wierszy z lat 2014-2020, czyli od momentu, kiedy miałam czternaście lat, do momentu, kiedy miałam lat dwadzieścia. Przy każdym z utworów znajdziesz datę jego powstania. Wiersze ułożone są chronologicznie od najstarszego do najmłodszego i stanowią zapis potężnego fragmentu mojego życia, w tym dorastania. Wiele z nich jest bardzo osobistych, inne z kolei są inspirowane filmami, książkami lub cudzymi przeżyciami. We wszystkie jednak włożyłam serce i mam nadzieję, że dostrzeżesz to, czytając każdy z nich. Zdecydowałam się zatytułować całość Odłamki dorastania, ponieważ umieściłam tu właśnie takie fragmenty moich emocji i przeżyć z okresu dojrzewania. Mam nadzieję, że przynajmniej niektóre z tych odłamków trafią prosto w Twoje serce i sprawią, że poczujesz się lepiej.
Zapraszam Cię do lektury!
_Julia Chudecka_Pusto
2014 rok
Pusto mi, pusto.
Daj w moim świecie miejsce
swoim ustom.
Pusto mi.
Samotnie.
Daj mi chwilę wytchnienia,
bo rzęsy zalotne są już zmęczone.
Morze łez wylane.
Zniknęły
chęci,
noce przegadane.
Skończone.
Pusto mi, pusto.
Wnieś w pokój
cały mój dawny świat,
zgubiony spokój.
Pusto mi.
Wchodzę w coś,
co przyniesie kolejne rany.
Pusto.
Wyłącz radio.
Z całkowitą ironią leci
„Niepokonany”.W klatce
2015 rok
Stopy kaleczę szkłem.
A serce wspomnieniami.
Zaczęłam przegrywać,
bo zależy, zależy, zależy.
A fe!
Z księżniczki z balu
stałam się Kopciuszkiem.
Zburzyłam mur miłosnych wyznań
jedynie piórkiem milczenia.
Tapczan boli od mojego
nieleżenia na nim.
A ramiona cierpną,
bo brakuje Twojej marynarki.
Szanse bolą.
Uwięzieni w klatce przymusu
bez znajomości
cudzych uczuć,
dotykamy się tylko opuszkami.
Zdolni odgryźć w złości palce.
Jestem ogromnie wdzięczna za tak wiele rzeczy, że ten tomik nie może się obyć bez podziękowań.
Dziękuję moim Rodzicom za absolutnie wszystko, a w szczególności za wsparcie i motywowanie w drodze do marzeń oraz za dom pełen książek.
Dziękuję moim Babciom i Dziadkom za niesamowite dzieciństwo pełne zabaw rozwijających wyobraźnię i za to, że nadal kupują mi książki.
Dziękuję mojej Przyjaciółce Marcie za grafikę, którą wykonała na okładkę, i za to, że jest obok.
Dziękuję mojemu Przyjacielowi Kacprowi za bycie pierwszym recenzentem wielu moich wierszy i nieustanne pytanie: „Kiedy w końcu wydasz tomik?”.
Dziękuję wszystkim, którzy we mnie wierzyli i mnie motywowali.
Dziękuję wszystkim wspaniałym Paniom z bibliotek, które zawsze dyskutowały ze mną o poezji, literaturze i życiu.
Dziękuję Kindze Kosibie za bycie wymarzoną Redaktorką mojego tomiku, za cierpliwość i wyrozumiałość.
Dziękuję Annie Budzyńskiej-Sieczkowskiej za przeprowadzenie ze mną wywiadu, który dodał mi odwagi, i za wszelkie ciepłe słowa.
Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że mogłam wydać ten tomik.
Dziękuję Wydawnictwu Borgis za danie mi szansy.
Dziękuję Tobie, że sięgnęłaś/sięgnąłeś po ten tomik.Wstęp
Droga Czytelniczko! Drogi Czytelniku!
Na samym początku chciałabym ogromnie Ci podziękować za to, że sięgasz po mój tomik. Utwory w nim zawarte wybrałam spośród wszystkich moich wierszy z lat 2014-2020, czyli od momentu, kiedy miałam czternaście lat, do momentu, kiedy miałam lat dwadzieścia. Przy każdym z utworów znajdziesz datę jego powstania. Wiersze ułożone są chronologicznie od najstarszego do najmłodszego i stanowią zapis potężnego fragmentu mojego życia, w tym dorastania. Wiele z nich jest bardzo osobistych, inne z kolei są inspirowane filmami, książkami lub cudzymi przeżyciami. We wszystkie jednak włożyłam serce i mam nadzieję, że dostrzeżesz to, czytając każdy z nich. Zdecydowałam się zatytułować całość Odłamki dorastania, ponieważ umieściłam tu właśnie takie fragmenty moich emocji i przeżyć z okresu dojrzewania. Mam nadzieję, że przynajmniej niektóre z tych odłamków trafią prosto w Twoje serce i sprawią, że poczujesz się lepiej.
Zapraszam Cię do lektury!
_Julia Chudecka_Pusto
2014 rok
Pusto mi, pusto.
Daj w moim świecie miejsce
swoim ustom.
Pusto mi.
Samotnie.
Daj mi chwilę wytchnienia,
bo rzęsy zalotne są już zmęczone.
Morze łez wylane.
Zniknęły
chęci,
noce przegadane.
Skończone.
Pusto mi, pusto.
Wnieś w pokój
cały mój dawny świat,
zgubiony spokój.
Pusto mi.
Wchodzę w coś,
co przyniesie kolejne rany.
Pusto.
Wyłącz radio.
Z całkowitą ironią leci
„Niepokonany”.W klatce
2015 rok
Stopy kaleczę szkłem.
A serce wspomnieniami.
Zaczęłam przegrywać,
bo zależy, zależy, zależy.
A fe!
Z księżniczki z balu
stałam się Kopciuszkiem.
Zburzyłam mur miłosnych wyznań
jedynie piórkiem milczenia.
Tapczan boli od mojego
nieleżenia na nim.
A ramiona cierpną,
bo brakuje Twojej marynarki.
Szanse bolą.
Uwięzieni w klatce przymusu
bez znajomości
cudzych uczuć,
dotykamy się tylko opuszkami.
Zdolni odgryźć w złości palce.
więcej..
