„Oho” i inne wiersze - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
„Oho” i inne wiersze - ebook
Dziesiąty tom Utworów zebranych Mirona Białoszewskiego gromadzi teksty poetyckie publikowane w książkach wydanych po roku 1980.
Część pierwsza zawiera poezje z tomu Stara proza. Nowe wiersze (Czytelnik 1984); część drugą stanowi zbiór wierszy Oho (Państwowy Instytut Wydawniczy 1985); część trzecią- poezje z tomu tekstów prozatorskich i poetyckich Obmapywanie Europy. AAAmeryka. Ostatnie wiersze (Państwowy Instytut Wydawniczy 1988). Wszystkie te książki ukazały się pośmiertnie. Dwie pierwsze zostały przygotowane i oddane wydawcom przez autora, prace nad ostatnią z nich przerwała śmierć Mirona Białoszewskiego 17 czerwca 1983 roku.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-64822-92-6 |
| Rozmiar pliku: | 680 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Namysły i rozmysły
Noc
w środku
Wilanów
zażółcony światłem
w rowie ciemno
kapanie?
tykanie? nie
maszerowanie…?…
pusta jak duże zero z cieniem
zapatrzone na „nie”
idzie
ja patrzę
a to robot z wody
po trawie
nie wie co robi
a wie
poniosło mnie do czyjegoś domu
wszystko plączę
ktoś żywy
poruszony
— co za cisza!
ucieka
— ode mnie?
a ja się gnieżdżę, wiję, jak samo „się”.
urok nierozpętanego ciągu
jaki początek wiosny, znajomości
nim działanie buchnie
nim intryga,
zaintrygowanie
tyl-ko
chodzenie
za duże
zmęczenie
rura w głowie
buczy
zgłupienie
już leżę
i to tak zostanie?
moja głowa była Żydem
jeździła tramwajem
nie wolno wysiadać, Niemcy,
tylko jeździć, jeździć,
żeby się chociaż nie ruszać,
ano można —
aha… bo poduszka
aha… przebudzenie
Niedobrze mieć przeszłość, nawet cudzą
nie ruszać się stąd
nie jechać nigdzie
na żadne inne planety
chyba że one tu —
więc
jakby co do czego doszło
udać że się nie znamy
— Wrony nad morzem
— wrony? nie mewy?
— mewy w ulicach między parapetami
tam bielej;
tu czarniej
morze w sobie się mgli
czyhają łabędzie
czkają gałęzie
wrony w listopadach;
co kto komu wyrwie gdzie
koniec listopada
początek morza
— — — — — —
co tak czernią świeci?
wachluje?
kracząca zorza
wronnica
Sopot, 23 listopada 1980
szary ranek
roztrzęsiony z radości
piękny
jak u wylotu tunel
tunel jak ogon
ogon jak niedochodzenie
Sopot, 23 listopada 1980
liście opadają
od piątego piętra
wyżej mrówkowce, my
gdyby tak z okien
co główka
to opadnięta
?
Przesuwy chęci
noc
oc-
knąć się
rano niespane
mgła
w miasto!
coś z pamięci chęci
umkło
a szło
leci!
usiadło
zniechęcenie
wracać? nie?
wsiadać!
wysiadać
i już geniuszek miejsca
się kręci
chęć nie chęć
Z wysoka
wyglądam
ogólnie ogólnie
tymi drzwiami wleciał dech chwili
tamtymi wyleciał
ja
w środku
kroplami kapiące stulecia
wte — i — dy
teraz ich nie ma
ani mnie
Nie chcę sprawdzać w rocznice
Kogo ani siebie
sprawdzanie swojej historii
na miejscu
nie trafia do siebie
czas, wieczność bezstronna
nie ma nic do rzeczy
w jednym człowieku
gubi się wieczność
a między dwoma przez wieki
może zahaczyć się
ta sama chwila
W hotelu
Deszcz puka do okna
— och, na
trzydziestym piętrze?
Kto?
i o
drugiej w no
przestał
rano
ciepło
idę
mogę
zawsze tak było
zawsze tak będzie
tak się wydaje
jak się przestaje
to się dojrzewa
Spania (sen)
Spanie w pokoju
budzenie się
spanie
na szaro
znajomy z dawnych czasów
uchylił okna, mówi
— coraz mniej wszystkiego,
tak się lepiej rozrzedzi…
to życie…
ja
— nie, nie
on
— zamknąć? dobrze
spanie,
wieki gasną
na szaro
przetacza się po rękach, nogach
nieskończoność
żyje się?
dalej co?
straszne?
ta wieczność
nie — do — rzecz — naKorytarzowiec
Korytarz górny
zapasowy
więc kołyskowy
dziecko bloku
w zawieje
osiem wylotów klatek
jak osiem matek
mu pieje
dmuch pcha
i to słychać
i ono słucha
Napis na ścianie
„Piłem
byłem
plus minus
korytarz szedł tyłem
na mnie wpadł
oj — dynus!”
wąsko
bzyk
ścian
— o, idzie
na
styk
jede
npan
więcej niż cały
cienie się łaszą
do padania
zazdrość nimi
kłania
w ileś się
tu się nie mieszka
tu się nie porywa
tu bywa
i się pstrzy
ktość
tył naprzód nicości
CIEŃ DO PANA
ty pan
i ja pan
PAN DO CIENIA
ty plan
ja — przed i po
TEN TRZECI
oba się na mnie złożycie
i rozłożycie
OBA
ty sen?
TEN TRZECI
gorzej:
przeżycieWiersze bez bicia
Początek niewinny: rudawość
trawa
kura
trara
kuwa
watraraku!
zniosły wspólne jajko
niebo chrapie
przez sen
spada, turla się, zwija
do początku
i nic nie wiadomo
los na skos lasu
podsosenna melancholia
zależy dla kogo
mamuty wyginęły
ocalały koguty
pieją
chować się!
kto niezupełnie żywy
Przejście 1
szosa
cisza
noc
na bokach
stojące rosnące
Co senne?
One? czy ja między nimi
w powietrzu
nogami ruszający ziemię?
Przejście 2
aż dziwne
że tu bywają cisze i luzy
? co to za ziemia
między latarniami
? co to za przekwit wcielenia
„ja”
ja idę
ja idę zamoczony w myśleniu
a ono
wie, w co się supła
i rozmywa
oczy napięte
na nogach
biała szosa
chwilowość od drzewa do drzewa
przeciąga się
na nitce wieczności
śpią
łodygi tej planety
w mrowiu osobności
Trawopis
mam pisać o trawach
jak zeszłego lata
więc?
trawy są
ja jestem
ale one kuszą, zanim co,
ciągną w górę
a zobaczone
unoszą się w stronę odwrotną
Domki i psy
w lesie tej planety
noc
idzie się
szosa
. . .
wysocy po bokach stoją (zawsze)
dziś nimi nic nie macha
. . . . . . . . . .
znajomi kwitnący
kryją kolory
nie mówią (nigdy)
odległość kołuje
i pora
nie umiecie spać, nie śpijcie
rośnijcie, jak się da
Słońce puściło tuby
w nich od razu muszki
rojami
niby kolumny duchów
słuchające siebie
komórki budują
siedzę w nierówności
byle mnie nie dobrzękła
pszczoła wyrywności
Życie i współ
Kurant z ratusza „nie rzucim ziemi”
Mąż rzyga
— to wątroba, przez ciebie, odejdź
Dzwonek, kuzyn, otworzyła i zwierza
— żeby mnie UFO zabrało, a co? to lepsze niż taki mąż
— e
— co e?
— chociaż może masz rację, moją znajomą, tu blisko, gonił piorun kulisty
— którędy?
— po ziemi, zdążyła uciec
— mnie nie spotkało nic
i poszła do męża z pigułkamiFafultety
Pani Anna na Hożej opowiada:
— Do Mediolanu podwoził ktoś samochodem nieznajomą. Zapowiedziała trzęsienie ziemi. W pewnym momencie już jej nie było, na siedzeniu leżał paszport na osobę nieżyjącą od 10 lat. Podobno ileś takich zjaw.
Po Dziadku
Przyjechała z dwoma kogutami ze wsi, ze starą gosposią, 82 lata, do Jadwigi na Hożą.
Dostała tu po nie swoim Dziadku koszule, krawaty, palto, ubrania, łapała w toboły, wiązała sznurami, gosposia o niej
— Szczęśliwa.
Jak wszedłem, pytam gosposi
— Jak się pani czuje?
Klasnęła w ręce, zakręciła się
— A dobrze.
Tamta, już spakowana, chciała dzwonić, studiowała telefony i jednocześnie opowiadała
— Zamordowali kobietę z wytwórni drobiu, ktoś tam podkradł gęś, drugi widział, ten tego pobił, ta miała świadczyć, może to o to, dwadzieścia jeden ciosów nożem, pochowali ją w peruce.
Poszły obie spać w kuchni na jedno łóżko za firanką.
— Niech pani śpi w pokoju po Dziadku.
— Ja nigdy nie byłam bojąca ludzi, napadną, to napadną, ale duchów to się zawsze bałam.
Ballada bez porwania
Na swój wernisaż za granicę leciała
stewardesę uprzedziła
żeby ją budziła
w obcym języku
tamta odwrotnie zrozumiała
a ta co leciała
przebudziła się, spojrzała
i widzi że
to hangar
Tu ona spóźniona
a wie że tam czekają
i taka niezrobiona
musiała wyjść
bez schodków
Szła przez płytę i szła
aż budynek, megafony
plum plum z dz aa
plum plum z dz yy csss
czeka pan z kwiatami
zdziwiła się
skąd ją poznał że to ona
bo miały być dwie
Fermanta
wchodzi do kuchni
— pss…
kto ją kusi?
— pss
strach
ale wraca
— pss — butelka z soczkiem
— pss — druga
próbuje
— pss… pss… — następne
upiła się
śpi
nagły podryw, przebicie sufitu
pss
nad kuchnią dziura
ojciec jej wrócił, woła
na dole tynk, coś się kłębi
papiery, zadarł głowę
w górę ją porwali?
pss
poszedł
wstała z papierów
ps… ps…
ulepiła swój portret z soczków,
tynku i z tego, w czym spała
a potem poszła chyba
w mieszkania głąb
bo dalej nie wychodziła
nawet raz na rok
zostawmy ślad
dla każdego coś
ps
ps
Denderowianka
Jestem Denderowianka.
Nie wiem, co to znaczy.
Przyjdzie kontrol.
Przyjdzie kontrol.
Zapytajcie.
Skończyłam pięć fafultetów.
Nie pasłam nigdy krów.
Kto to leci?
Odrzutowiec.
Narzeczony.
Zrzuci paczkę.
Zrobię kaczkę.
Bz… ps…
Pomyliłam proporcje:
To mucha.
Ej, pojadę do ministra.
Opowiem swoje koleje.
I zemdleję.
Pani
Pracula
teksty
przeszpula,
w maszynę
bije,
jak żółte
Noc
w środku
Wilanów
zażółcony światłem
w rowie ciemno
kapanie?
tykanie? nie
maszerowanie…?…
pusta jak duże zero z cieniem
zapatrzone na „nie”
idzie
ja patrzę
a to robot z wody
po trawie
nie wie co robi
a wie
poniosło mnie do czyjegoś domu
wszystko plączę
ktoś żywy
poruszony
— co za cisza!
ucieka
— ode mnie?
a ja się gnieżdżę, wiję, jak samo „się”.
urok nierozpętanego ciągu
jaki początek wiosny, znajomości
nim działanie buchnie
nim intryga,
zaintrygowanie
tyl-ko
chodzenie
za duże
zmęczenie
rura w głowie
buczy
zgłupienie
już leżę
i to tak zostanie?
moja głowa była Żydem
jeździła tramwajem
nie wolno wysiadać, Niemcy,
tylko jeździć, jeździć,
żeby się chociaż nie ruszać,
ano można —
aha… bo poduszka
aha… przebudzenie
Niedobrze mieć przeszłość, nawet cudzą
nie ruszać się stąd
nie jechać nigdzie
na żadne inne planety
chyba że one tu —
więc
jakby co do czego doszło
udać że się nie znamy
— Wrony nad morzem
— wrony? nie mewy?
— mewy w ulicach między parapetami
tam bielej;
tu czarniej
morze w sobie się mgli
czyhają łabędzie
czkają gałęzie
wrony w listopadach;
co kto komu wyrwie gdzie
koniec listopada
początek morza
— — — — — —
co tak czernią świeci?
wachluje?
kracząca zorza
wronnica
Sopot, 23 listopada 1980
szary ranek
roztrzęsiony z radości
piękny
jak u wylotu tunel
tunel jak ogon
ogon jak niedochodzenie
Sopot, 23 listopada 1980
liście opadają
od piątego piętra
wyżej mrówkowce, my
gdyby tak z okien
co główka
to opadnięta
?
Przesuwy chęci
noc
oc-
knąć się
rano niespane
mgła
w miasto!
coś z pamięci chęci
umkło
a szło
leci!
usiadło
zniechęcenie
wracać? nie?
wsiadać!
wysiadać
i już geniuszek miejsca
się kręci
chęć nie chęć
Z wysoka
wyglądam
ogólnie ogólnie
tymi drzwiami wleciał dech chwili
tamtymi wyleciał
ja
w środku
kroplami kapiące stulecia
wte — i — dy
teraz ich nie ma
ani mnie
Nie chcę sprawdzać w rocznice
Kogo ani siebie
sprawdzanie swojej historii
na miejscu
nie trafia do siebie
czas, wieczność bezstronna
nie ma nic do rzeczy
w jednym człowieku
gubi się wieczność
a między dwoma przez wieki
może zahaczyć się
ta sama chwila
W hotelu
Deszcz puka do okna
— och, na
trzydziestym piętrze?
Kto?
i o
drugiej w no
przestał
rano
ciepło
idę
mogę
zawsze tak było
zawsze tak będzie
tak się wydaje
jak się przestaje
to się dojrzewa
Spania (sen)
Spanie w pokoju
budzenie się
spanie
na szaro
znajomy z dawnych czasów
uchylił okna, mówi
— coraz mniej wszystkiego,
tak się lepiej rozrzedzi…
to życie…
ja
— nie, nie
on
— zamknąć? dobrze
spanie,
wieki gasną
na szaro
przetacza się po rękach, nogach
nieskończoność
żyje się?
dalej co?
straszne?
ta wieczność
nie — do — rzecz — naKorytarzowiec
Korytarz górny
zapasowy
więc kołyskowy
dziecko bloku
w zawieje
osiem wylotów klatek
jak osiem matek
mu pieje
dmuch pcha
i to słychać
i ono słucha
Napis na ścianie
„Piłem
byłem
plus minus
korytarz szedł tyłem
na mnie wpadł
oj — dynus!”
wąsko
bzyk
ścian
— o, idzie
na
styk
jede
npan
więcej niż cały
cienie się łaszą
do padania
zazdrość nimi
kłania
w ileś się
tu się nie mieszka
tu się nie porywa
tu bywa
i się pstrzy
ktość
tył naprzód nicości
CIEŃ DO PANA
ty pan
i ja pan
PAN DO CIENIA
ty plan
ja — przed i po
TEN TRZECI
oba się na mnie złożycie
i rozłożycie
OBA
ty sen?
TEN TRZECI
gorzej:
przeżycieWiersze bez bicia
Początek niewinny: rudawość
trawa
kura
trara
kuwa
watraraku!
zniosły wspólne jajko
niebo chrapie
przez sen
spada, turla się, zwija
do początku
i nic nie wiadomo
los na skos lasu
podsosenna melancholia
zależy dla kogo
mamuty wyginęły
ocalały koguty
pieją
chować się!
kto niezupełnie żywy
Przejście 1
szosa
cisza
noc
na bokach
stojące rosnące
Co senne?
One? czy ja między nimi
w powietrzu
nogami ruszający ziemię?
Przejście 2
aż dziwne
że tu bywają cisze i luzy
? co to za ziemia
między latarniami
? co to za przekwit wcielenia
„ja”
ja idę
ja idę zamoczony w myśleniu
a ono
wie, w co się supła
i rozmywa
oczy napięte
na nogach
biała szosa
chwilowość od drzewa do drzewa
przeciąga się
na nitce wieczności
śpią
łodygi tej planety
w mrowiu osobności
Trawopis
mam pisać o trawach
jak zeszłego lata
więc?
trawy są
ja jestem
ale one kuszą, zanim co,
ciągną w górę
a zobaczone
unoszą się w stronę odwrotną
Domki i psy
w lesie tej planety
noc
idzie się
szosa
. . .
wysocy po bokach stoją (zawsze)
dziś nimi nic nie macha
. . . . . . . . . .
znajomi kwitnący
kryją kolory
nie mówią (nigdy)
odległość kołuje
i pora
nie umiecie spać, nie śpijcie
rośnijcie, jak się da
Słońce puściło tuby
w nich od razu muszki
rojami
niby kolumny duchów
słuchające siebie
komórki budują
siedzę w nierówności
byle mnie nie dobrzękła
pszczoła wyrywności
Życie i współ
Kurant z ratusza „nie rzucim ziemi”
Mąż rzyga
— to wątroba, przez ciebie, odejdź
Dzwonek, kuzyn, otworzyła i zwierza
— żeby mnie UFO zabrało, a co? to lepsze niż taki mąż
— e
— co e?
— chociaż może masz rację, moją znajomą, tu blisko, gonił piorun kulisty
— którędy?
— po ziemi, zdążyła uciec
— mnie nie spotkało nic
i poszła do męża z pigułkamiFafultety
Pani Anna na Hożej opowiada:
— Do Mediolanu podwoził ktoś samochodem nieznajomą. Zapowiedziała trzęsienie ziemi. W pewnym momencie już jej nie było, na siedzeniu leżał paszport na osobę nieżyjącą od 10 lat. Podobno ileś takich zjaw.
Po Dziadku
Przyjechała z dwoma kogutami ze wsi, ze starą gosposią, 82 lata, do Jadwigi na Hożą.
Dostała tu po nie swoim Dziadku koszule, krawaty, palto, ubrania, łapała w toboły, wiązała sznurami, gosposia o niej
— Szczęśliwa.
Jak wszedłem, pytam gosposi
— Jak się pani czuje?
Klasnęła w ręce, zakręciła się
— A dobrze.
Tamta, już spakowana, chciała dzwonić, studiowała telefony i jednocześnie opowiadała
— Zamordowali kobietę z wytwórni drobiu, ktoś tam podkradł gęś, drugi widział, ten tego pobił, ta miała świadczyć, może to o to, dwadzieścia jeden ciosów nożem, pochowali ją w peruce.
Poszły obie spać w kuchni na jedno łóżko za firanką.
— Niech pani śpi w pokoju po Dziadku.
— Ja nigdy nie byłam bojąca ludzi, napadną, to napadną, ale duchów to się zawsze bałam.
Ballada bez porwania
Na swój wernisaż za granicę leciała
stewardesę uprzedziła
żeby ją budziła
w obcym języku
tamta odwrotnie zrozumiała
a ta co leciała
przebudziła się, spojrzała
i widzi że
to hangar
Tu ona spóźniona
a wie że tam czekają
i taka niezrobiona
musiała wyjść
bez schodków
Szła przez płytę i szła
aż budynek, megafony
plum plum z dz aa
plum plum z dz yy csss
czeka pan z kwiatami
zdziwiła się
skąd ją poznał że to ona
bo miały być dwie
Fermanta
wchodzi do kuchni
— pss…
kto ją kusi?
— pss
strach
ale wraca
— pss — butelka z soczkiem
— pss — druga
próbuje
— pss… pss… — następne
upiła się
śpi
nagły podryw, przebicie sufitu
pss
nad kuchnią dziura
ojciec jej wrócił, woła
na dole tynk, coś się kłębi
papiery, zadarł głowę
w górę ją porwali?
pss
poszedł
wstała z papierów
ps… ps…
ulepiła swój portret z soczków,
tynku i z tego, w czym spała
a potem poszła chyba
w mieszkania głąb
bo dalej nie wychodziła
nawet raz na rok
zostawmy ślad
dla każdego coś
ps
ps
Denderowianka
Jestem Denderowianka.
Nie wiem, co to znaczy.
Przyjdzie kontrol.
Przyjdzie kontrol.
Zapytajcie.
Skończyłam pięć fafultetów.
Nie pasłam nigdy krów.
Kto to leci?
Odrzutowiec.
Narzeczony.
Zrzuci paczkę.
Zrobię kaczkę.
Bz… ps…
Pomyliłam proporcje:
To mucha.
Ej, pojadę do ministra.
Opowiem swoje koleje.
I zemdleję.
Pani
Pracula
teksty
przeszpula,
w maszynę
bije,
jak żółte
więcej..
