MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Ojciec Prokop: kartka ze wspomnień - ebook
Ojciec Prokop: kartka ze wspomnień - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 167 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Дозволено Цензурою,
Варшава, 8 Апреля 1895 года.
Na tle wspomnień dzieciństwa mego i lat chłopięcych, ua tle szarem, sieroco-żało-bnem, rysuje się czerwony fronton ubogiego kościoła. W tej świątyni skromnej, dziwnie do myśli lepszych, do skąpienia ducha usposabiającej, nie było złoceń, ani organów; ściany bielone, z drzewa ciosano ołtarze, a na ich stopniach kwitnące rośliny, wypielęgnowane przez dobrych zakonników.
Wielkie ubóstwo, wielka czystość i wiel ka prostota, cechowały ten przybytek Boży. Gdy się przestąpiło próg jego wczesnym raukiem, zanim się jeszcze ludzie na modlitwę zeszli, wóweza3 ta cisza, prostota i czystość, nie jako pojęcia, ale jako trzy wymarzone duchowe postacie, trzy siostry dobre, przychodziły, zda się, by smutnego pocieszyć, słabego duchem pokrzepić, od szarego pyłu ziemi na chwilę chociaż oderwać i unieść daleko W świat lepszy
Po wiązce słonecznych promieni, które przez okno wpadały, po wiązce promieni, zarysowanych w powietrzu, tworzących niby olbrzymi snop pszeniczny, myśl, jak po złotej ścieżynie, szła wyżej, coraz wyżej, do krzyża, zdobiącego wierzch ołtarza, do lazuru niebios, widzianego przez okno.
Jak się to wszystko wyrzeźbiło w pamięci, jak trwale! Zda się, że rękami dotykać można tego bareliefu, o twardym, jakby średniowiecznym rysunku.
Варшава, 8 Апреля 1895 года.
Na tle wspomnień dzieciństwa mego i lat chłopięcych, ua tle szarem, sieroco-żało-bnem, rysuje się czerwony fronton ubogiego kościoła. W tej świątyni skromnej, dziwnie do myśli lepszych, do skąpienia ducha usposabiającej, nie było złoceń, ani organów; ściany bielone, z drzewa ciosano ołtarze, a na ich stopniach kwitnące rośliny, wypielęgnowane przez dobrych zakonników.
Wielkie ubóstwo, wielka czystość i wiel ka prostota, cechowały ten przybytek Boży. Gdy się przestąpiło próg jego wczesnym raukiem, zanim się jeszcze ludzie na modlitwę zeszli, wóweza3 ta cisza, prostota i czystość, nie jako pojęcia, ale jako trzy wymarzone duchowe postacie, trzy siostry dobre, przychodziły, zda się, by smutnego pocieszyć, słabego duchem pokrzepić, od szarego pyłu ziemi na chwilę chociaż oderwać i unieść daleko W świat lepszy
Po wiązce słonecznych promieni, które przez okno wpadały, po wiązce promieni, zarysowanych w powietrzu, tworzących niby olbrzymi snop pszeniczny, myśl, jak po złotej ścieżynie, szła wyżej, coraz wyżej, do krzyża, zdobiącego wierzch ołtarza, do lazuru niebios, widzianego przez okno.
Jak się to wszystko wyrzeźbiło w pamięci, jak trwale! Zda się, że rękami dotykać można tego bareliefu, o twardym, jakby średniowiecznym rysunku.
więcej..
