-
W empik go
Oko Kanaloa: Szyfr Wtajemniczenia - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2013
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Oko Kanaloa: Szyfr Wtajemniczenia - ebook
„Oko Kanaloa: Szyfr Wtajemniczenia” to pierwsza część opowieści o młodej dziewczynie, która przypadkiem wpada na ślad tajemniczego stowarzyszenia. Chcąc dogłębnie poznać organizację, wchodzi w jej szeregi i dowiaduje się o istnieniu istot, które dotąd znała jedynie z bajek. Vis Maior (Siła Wyższa) okazuje się być tajnym bractwem, które ma na celu utrzymać świat w błogiej nieświadomości o zagrożeniu ze strony istot magicznych. Jego antagonista, Neftyda (Czarny Księżyc) w tym czasie próbuje dostać się do siedliska demonów i uwolnić je…
- Słońce?
- Brawo, Einsteinie, to jest słońce – przytaknął. Zaczęłam się rozglądać wokół, ale łazienka zniknęła. Nie, nie zemdlałam, nic z tych rzeczy, trzymałam się niesłychanie dobrze, tylko nie pojmowałam, jak opuściłam budynek w mgnieniu oka. Stałam na wzgórzu porośniętym soczyście zieloną trawą. Takich miejsc nie było w okolicy! Spojrzałam za siebie i otworzyłam szerzej oczy, które zdawały się zawodzić w tak młodym wieku.
- Kurde, naćpałam się. Widzę wieżę Eiffla. – Wyciągnęłam przed siebie drobnego paluszka, wskazując na wprost.
| Kategoria: | Fantasy |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7722-777-0 |
| Rozmiar pliku: | 957 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Prolog
Forester było mieściną tak małą i zapomnianą przez świat, że nie pojawiało się nawet na większości map, a po wpisaniu jego nazwy w wyszukiwarkę nie dostawało się żadnych wyników. Młode pokolenia, oburzone stanem rzeczy, za wszelką cenę chciały się wyrwać z tego miejsca. Jednak w mniemaniu państwa Vespiano był to raj na ziemi i najidealniejsze miejsce w całej Ameryce. Małżeństwo nie interesowało się zbytnio tym, co się dzieje na świecie. Ich życie zamykało się w trzech najbliższych hektarach ziemi, a całą miłość skupiali na swoim synku.
Chuderlawy dziesięciolatek zwykle przesiadywał w domu, czytając książki, które regularnie dostawał od wujka. Chris uwielbiał opowieści fantastyczne, pełne smoków i walecznych, szlachetnych bohaterów. Kiedy nie czytał, zamykał oczy i marzył, że także walczy ze złem. Ojciec intuicyjnie rozpoznawał, kiedy chłopiec ma takie myśli, i dawał małemu pstryczka w ucho, by wrócił na ziemię. Tak było i tym razem.
– Podobno smakuje równie dobrze, jak wygląda. Przynajmniej tak mówili w cukierni. – Uśmiechnął się miło do malca wpatrzonego w tort.
Chłopiec odwzajemnił uśmiech, patrząc na dwie palące się świeczki. Pierwsza w kształcie cyfry trzy, a druga imitująca czwórkę.
– A mamie to mówiłeś, że sam upieczesz jej tort na urodziny – przypomniał, pokazując rządek swoich krzywych ząbków.
– I taka jest oficjalna wersja – przytaknął ojciec. Przeczuwał, jak ta rozmowa się skończy. Chris, mimo młodego wieku, był bardzo inteligentny i rozumiał wiele kwestii, których nie pojmowali nawet niektórzy dorośli. Zawdzięczał to godzinom spędzonym nad lekturami i bystrości młodego umysłu.
Chłopiec spojrzał na mężczyznę w jednoznaczny sposób.
– No dobra, co chcesz za utrzymanie tego w tajemnicy?
– Zabierz mnie do biblioteki w Sandusky.
– Dlaczego raz nie mógłbyś chcieć tego, co wszystkie dzieci? Kolejnej gry, lepszego komputera, rękawicy do baseballu... – zaczął wymieniać kolejne prezenty.
– Mama zawsze powtarza, że nie powinienem żyć jak inni, bo to moje życie. Zresztą sami decydujemy o wszystkim, prawda? – odpowiedział w okamgnieniu chłopiec.
Ojciec uznał, że dalsza dyskusja nie ma sensu.
– Prawda. Chodź, mama czeka.
Pociągnął syna za rączkę i razem wnieśli tort do salonu, w którym czekała Melody wraz ze wszystkimi przyjaciółmi. W całym domu rozbrzmiał śpiew gości, solenizantka pokroiła tort, a potem goście zaczęli rozmawiać w małych grupkach. Wśród dorosłych Chris czuł się nieswojo, miał wrażenie, że nikt nie zwraca na niego uwagi, mimo że był jedną z nielicznych osób w towarzystwie, z którą można było prowadzić dyskusję na poziomie.
Nie rozmyślając zbyt długo nad sytuacją, chwycił książkę, którą dostał tego dnia, i poinformował ojca, że jest zmęczony, więc pójdzie do siebie, chwilę poczyta i jak tylko poczuje znużenie, położy się spać.
W drodze do swojego królestwa oglądał okładkę. W pokoju zaczął czytać. Sądził, że będzie to kolejna baśń z serii o potworach, wampirach i wielkich bohaterach, jednak już po kilku stronach lektury doszedł do wniosku, że to nic niewarte romansidło, bez żadnego przesłania i głębszego sensu. Zdegustowany cisnął książkę na biurko, a sam wskoczył na łóżko. Muzyka z salonu nawet nie docierała do uszu Chrisa, ponieważ jego pokój znajdował się w drugiej części domu. Wokół było tak cicho, że bez problemu usłyszał zgrzyt dochodzący ze strychu. Zerwał się na równe nogi. Nareszcie miał możliwość wykazania się odwagą. Jako mężczyzna czuł się w obowiązku bronić swojego domu.
Podbiegł do schodów, jednak po drodze przypomniał sobie słowa rodziców, by nigdy sam nie wchodził na strych, bo coś może mu się stać. Mały usłyszał kolejny trzask z góry, zadrżał i cofnął się o krok. Przełknął gorzko ślinę i otworzył drzwiczki. Strych przywitał go ciemnością. Światło księżyca sączyło się przez malutkie okienko w dachu i oświetlało jedynie zarysy przedmiotów znajdujących się w lamusie. Chłopiec nerwowo zaczął dotykać ściany w poszukiwaniu włącznika światła. Kiedy żarówka oświetliła pomieszczenie, wydało się ono mniej straszne. W rogu stała wielka szafa, obok niej dwa zakryte folią fotele, stara lampa, kilka zrolowanych dywanów rzuconych jeden przy drugim, a wokół było pełno klamotów. Chłopiec rozejrzał się uważnie.
Nagle znów usłyszał szelest, tym razem dochodzący z szafy. Serce waliło mu jak młotem, lecz odważnie parł do przodu. Odetchnął kilka razy i otworzył szafę. Istota, która była wewnątrz, najwyraźniej to zauważyła i zaczęła się poruszać między starymi ubraniami. Chłopiec odskoczył, wciąż wpatrzony i ciekawy odkrycia. Kiedy z ubrań wynurzyła się mała kocia główka, Chris odetchnął z ulgą.
– A więc to ty narobiłeś tyle hałasu – powiedział w kierunku rudego znaleziska. Chciał wziąć zwierzaka na ręce, lecz ten umknął przed jego opiekuńczym objęciem i prysnął przez otwarte okienko w dachu.
Chris westchnął i spojrzał na szafę. Dostrzegł, że na jednej z wyższych półek stoją książki, których okładek nie kojarzył. Jako młody poszukiwacz, któremu akurat zaproponowano tego wieczoru romans ze stuletnimi wampirami zamiast prawdziwej przygody, nie mógł sobie pozwolić na przegapienie takiej okazji. Z trudem przesunął pod szafę zniszczony, zakurzony fotel, wszedł na jego oparcie i w ten sposób dotarł do właściwej półki. Stało tam kilka masywnych encyklopedii.
Zły na cały świat, uderzył w jedną z nich pięścią, a ta odsunęła się do tyłu. Chłopiec zaczął przesuwać w ten sposób wszystkie księgi, aż trafił w tom na literę P, który nie chciał się ruszyć. Uradowany swoim odkryciem, szybko go wyciągnął, a za nim odnalazł starą, odrapaną i szarą od kurzu książkę. Przetarł ją rączką.
Cała brązowa, miękka niczym skóra, z licznymi wgłębieniami i metalowymi brzegami, przykuła uwagę chłopca, który bez zastanowienia ściągnął ją i usiadł na drugim fotelu, stojącym obok lampy. Przejechał dłonią po okładce, na której zobaczył dziwny znak. Wyglądało to trochę jak okręgi zaczepione na pajęczynie albo tarcza strzelnicza z gwiazdką w środku. Chris pomyślał o łucznikach i nastawiony na akcję zaczął czytać.
Forester było mieściną tak małą i zapomnianą przez świat, że nie pojawiało się nawet na większości map, a po wpisaniu jego nazwy w wyszukiwarkę nie dostawało się żadnych wyników. Młode pokolenia, oburzone stanem rzeczy, za wszelką cenę chciały się wyrwać z tego miejsca. Jednak w mniemaniu państwa Vespiano był to raj na ziemi i najidealniejsze miejsce w całej Ameryce. Małżeństwo nie interesowało się zbytnio tym, co się dzieje na świecie. Ich życie zamykało się w trzech najbliższych hektarach ziemi, a całą miłość skupiali na swoim synku.
Chuderlawy dziesięciolatek zwykle przesiadywał w domu, czytając książki, które regularnie dostawał od wujka. Chris uwielbiał opowieści fantastyczne, pełne smoków i walecznych, szlachetnych bohaterów. Kiedy nie czytał, zamykał oczy i marzył, że także walczy ze złem. Ojciec intuicyjnie rozpoznawał, kiedy chłopiec ma takie myśli, i dawał małemu pstryczka w ucho, by wrócił na ziemię. Tak było i tym razem.
– Podobno smakuje równie dobrze, jak wygląda. Przynajmniej tak mówili w cukierni. – Uśmiechnął się miło do malca wpatrzonego w tort.
Chłopiec odwzajemnił uśmiech, patrząc na dwie palące się świeczki. Pierwsza w kształcie cyfry trzy, a druga imitująca czwórkę.
– A mamie to mówiłeś, że sam upieczesz jej tort na urodziny – przypomniał, pokazując rządek swoich krzywych ząbków.
– I taka jest oficjalna wersja – przytaknął ojciec. Przeczuwał, jak ta rozmowa się skończy. Chris, mimo młodego wieku, był bardzo inteligentny i rozumiał wiele kwestii, których nie pojmowali nawet niektórzy dorośli. Zawdzięczał to godzinom spędzonym nad lekturami i bystrości młodego umysłu.
Chłopiec spojrzał na mężczyznę w jednoznaczny sposób.
– No dobra, co chcesz za utrzymanie tego w tajemnicy?
– Zabierz mnie do biblioteki w Sandusky.
– Dlaczego raz nie mógłbyś chcieć tego, co wszystkie dzieci? Kolejnej gry, lepszego komputera, rękawicy do baseballu... – zaczął wymieniać kolejne prezenty.
– Mama zawsze powtarza, że nie powinienem żyć jak inni, bo to moje życie. Zresztą sami decydujemy o wszystkim, prawda? – odpowiedział w okamgnieniu chłopiec.
Ojciec uznał, że dalsza dyskusja nie ma sensu.
– Prawda. Chodź, mama czeka.
Pociągnął syna za rączkę i razem wnieśli tort do salonu, w którym czekała Melody wraz ze wszystkimi przyjaciółmi. W całym domu rozbrzmiał śpiew gości, solenizantka pokroiła tort, a potem goście zaczęli rozmawiać w małych grupkach. Wśród dorosłych Chris czuł się nieswojo, miał wrażenie, że nikt nie zwraca na niego uwagi, mimo że był jedną z nielicznych osób w towarzystwie, z którą można było prowadzić dyskusję na poziomie.
Nie rozmyślając zbyt długo nad sytuacją, chwycił książkę, którą dostał tego dnia, i poinformował ojca, że jest zmęczony, więc pójdzie do siebie, chwilę poczyta i jak tylko poczuje znużenie, położy się spać.
W drodze do swojego królestwa oglądał okładkę. W pokoju zaczął czytać. Sądził, że będzie to kolejna baśń z serii o potworach, wampirach i wielkich bohaterach, jednak już po kilku stronach lektury doszedł do wniosku, że to nic niewarte romansidło, bez żadnego przesłania i głębszego sensu. Zdegustowany cisnął książkę na biurko, a sam wskoczył na łóżko. Muzyka z salonu nawet nie docierała do uszu Chrisa, ponieważ jego pokój znajdował się w drugiej części domu. Wokół było tak cicho, że bez problemu usłyszał zgrzyt dochodzący ze strychu. Zerwał się na równe nogi. Nareszcie miał możliwość wykazania się odwagą. Jako mężczyzna czuł się w obowiązku bronić swojego domu.
Podbiegł do schodów, jednak po drodze przypomniał sobie słowa rodziców, by nigdy sam nie wchodził na strych, bo coś może mu się stać. Mały usłyszał kolejny trzask z góry, zadrżał i cofnął się o krok. Przełknął gorzko ślinę i otworzył drzwiczki. Strych przywitał go ciemnością. Światło księżyca sączyło się przez malutkie okienko w dachu i oświetlało jedynie zarysy przedmiotów znajdujących się w lamusie. Chłopiec nerwowo zaczął dotykać ściany w poszukiwaniu włącznika światła. Kiedy żarówka oświetliła pomieszczenie, wydało się ono mniej straszne. W rogu stała wielka szafa, obok niej dwa zakryte folią fotele, stara lampa, kilka zrolowanych dywanów rzuconych jeden przy drugim, a wokół było pełno klamotów. Chłopiec rozejrzał się uważnie.
Nagle znów usłyszał szelest, tym razem dochodzący z szafy. Serce waliło mu jak młotem, lecz odważnie parł do przodu. Odetchnął kilka razy i otworzył szafę. Istota, która była wewnątrz, najwyraźniej to zauważyła i zaczęła się poruszać między starymi ubraniami. Chłopiec odskoczył, wciąż wpatrzony i ciekawy odkrycia. Kiedy z ubrań wynurzyła się mała kocia główka, Chris odetchnął z ulgą.
– A więc to ty narobiłeś tyle hałasu – powiedział w kierunku rudego znaleziska. Chciał wziąć zwierzaka na ręce, lecz ten umknął przed jego opiekuńczym objęciem i prysnął przez otwarte okienko w dachu.
Chris westchnął i spojrzał na szafę. Dostrzegł, że na jednej z wyższych półek stoją książki, których okładek nie kojarzył. Jako młody poszukiwacz, któremu akurat zaproponowano tego wieczoru romans ze stuletnimi wampirami zamiast prawdziwej przygody, nie mógł sobie pozwolić na przegapienie takiej okazji. Z trudem przesunął pod szafę zniszczony, zakurzony fotel, wszedł na jego oparcie i w ten sposób dotarł do właściwej półki. Stało tam kilka masywnych encyklopedii.
Zły na cały świat, uderzył w jedną z nich pięścią, a ta odsunęła się do tyłu. Chłopiec zaczął przesuwać w ten sposób wszystkie księgi, aż trafił w tom na literę P, który nie chciał się ruszyć. Uradowany swoim odkryciem, szybko go wyciągnął, a za nim odnalazł starą, odrapaną i szarą od kurzu książkę. Przetarł ją rączką.
Cała brązowa, miękka niczym skóra, z licznymi wgłębieniami i metalowymi brzegami, przykuła uwagę chłopca, który bez zastanowienia ściągnął ją i usiadł na drugim fotelu, stojącym obok lampy. Przejechał dłonią po okładce, na której zobaczył dziwny znak. Wyglądało to trochę jak okręgi zaczepione na pajęczynie albo tarcza strzelnicza z gwiazdką w środku. Chris pomyślał o łucznikach i nastawiony na akcję zaczął czytać.
więcej..
