Oniemiałość - ebook

OD AUTORA

Jest to drugi zbiór moich poezji, uzupełniający w stosunku do „Klęczy cisza niezmącona”.

Wiersze są prezentowane w kolejności alfabetycznej tytułów. Każdy utwór jest oznaczony datą i miejscem powstania. Do niektórych z nich dołączyłem komentarz.

Wiersze zawarte w zbiorze są w formie tradycyjnej, rymowanej. Określam je jako refleksyjne i ponadczasowe. Ich tematyka jest bardzo różna: miłość, wiara i Bóg, życie, przemijanie, przyroda, podróże. Mam nadzieję, że każdy Czytelnik znajdzie w nich coś dla siebie.

Nie ma w twórczości nic bardziej osobistego niż poezja. Wyrasta ona z głębi duszy. W moim przypadku źródłem natchnienia było poczucie samotności i tęsknoty, jak również zachwyt nad odmiennością Australii, jej przyrody, klimatu, widoków, także jej mieszkańców. Jest to poezja o ludzkim losie. Wierzę, że los człowieka w wielkiej mierze jest od niego niezależny. W pierwszym rzędzie przesądza o tym miejsce i czas urodzenia. Jeśli ktoś urodził się w Indiach, w rodzinie biedaków-analfabetów, jest prawie pewne, że jego los okaże się nędzny.

W życiu trzeba mieć szczęście: urodzić się i żyć w dobrej rodzinie, w dostatnim kraju, w okresie pokoju. Nie bez znaczenia jest dziedzictwo genetyczne. To ono określa stan naszego zdrowia, wygląd czy usposobienie. Reszta zależy od nas, od naszych decyzji i wyborów: trybu życia, zawodu, jaki uprawiamy, towarzystwa, w jakim przebywamy, osoby, z którą się łączymy dla stworzenia rodziny. Jest jeszcze jeden wymiar ludzkiego losu, który pozostaje niejasny: nasza psychika i intuicja.

Poezja niczego w życiu nie rozwiązuje, ale pozwala na refleksję, doznawanie radości, zapomnienie o przykrościach i niepowodzeniach. W sumie pozwala żyć piękniej.

Jeśli te wiersze sprawią ci przyjemność, będzie to również radością dla mnie.BAŁKANY

Ziemia spalona, zszarpana darnia,

szczątki ciał w siebie chciwie zgarnia,

tysiące szczątków, bo niespokojna

nie spocznie, jak długo trwa wojna.

A inne nacje, gdzie luksus syty,

z wojny ściągają haracz obfity,

śląc okrucieństwa broni i sprzętu;

nie ich obejmą fale zamętu.

Skąd czarne myśli o rozstrzelaniach,

minach, kikutach i o rozstaniach?

Moc okrucieństwa wsiąkła we mnie,

bronię się przed nią nadaremnie.

Morphett Vale, 11 sierpnia 1996

Wiersz „Bałkany” pisałem w czasie, kiedy na terenie dawnej Jugosławii panowała wojna dwóch nacji, dwóch religii, dwóch nienawiści. Historia określiła ją jako najkrwawsze wydarzenie wojenne na terenie Europy od czasu zakończenia II wojny światowej.