Osoba ciężko chora lub niepełnosprawna w domu - ebook
Osoba ciężko chora lub niepełnosprawna w domu - ebook
Osoba chora w domu wymaga pomocy i opieki. Nie zawsze jej opiekunowie przygotowani są do jej udzielenia w sposób fachowy. Poradnik ten pomoże im, ale także i pielęgniarkom środowiskowym oraz pracownikom opieki społecznej wesprzeć chorych w codziennym funkcjonowaniu i usunąć napotykane na co dzień bariery w sytuacjach, które tylko pozornie są bez wyjścia.W książce podpowiedziano wiele prostych sposobów na radzenie sobie z niepełnosprawnością oraz wskazano wiele urządzeń ułatwiających wykonywanie codziennych czynności.Aby sprawniej poruszać się po poradniku wszystkie tematy omówiono według stałych punktów: informacje wstępne, warto wiedzieć, najczęściej popełniane błędy, trzeba pamiętać.
Kategoria: | Medycyna |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-200-6396-7 |
Rozmiar pliku: | 5,6 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
WSTĘP
Cel poradnika
Wypadek lub choroba doprowadzają do prawdziwej rewolucji zarówno w życiu osoby, którą nieszczęście dotknęło, jak i jej rodziny. Drastyczna zmiana stanu zdrowia jednego z członków rodziny powoduje, że ma on nowe potrzeby. Zaskakująca, trudna sytuacja sprawia, że rodzina przez pewien czas wydaje się sparaliżowana i nie potrafi poszukać niejednokrotnie prostych rozwiązań problemów, które nagle się pojawiły.
Proponowane w niniejszym poradniku pomysły mają ułatwić choremu, jego rodzinie i opiekunom sprostanie nieznanej sytuacji, często na pierwszy rzut oka bez wyjścia. Książka zawiera wskazówki, jak funkcjonować na co dzień i jak usunąć bariery możliwe do usunięcia lub ominąć te, których usunąć się nie da.
Poradnik ten nie odkrywa „terenów nieodkrytych”. Wręcz przeciwnie – zebrano w nim wszystkie informacje, którymi już dysponujemy, a które mogą pomóc opiekunom zorganizować codzienność na nowo. Jest również źródłem wiedzy, jak wykorzystać różne udogodnienia techniczne. Zamieszczone fotografie i rysunki ilustrują przykłady rozwiązań dostępnych na rynku. Rynek ten, wraz ze wzrostem zamożności naszego społeczeństwa i większym udziałem osób niepełnosprawnych w samodzielnym życiu, będzie się dynamicznie rozwijał. Warto zatem czerpać z sukcesów myśli technicznej, która ma nam służyć tak, by wszystkim lepiej się żyło.
Adresaci poradnika
Na oddziałach, na których hospitalizowani są pacjenci nieprzytomni, z porażeniami lub niedowładami, działania fizjoterapeutów, pielęgniarek i lekarzy przenikają się i wzajemnie uzupełniają. Wszyscy pracują na ten sam sukces: postępy w rehabilitacji pacjenta i minimalizację zmian wtórnych. Następnie ciężko chory lub niepełnosprawny pacjent opuszcza szpital i trafia do domu. W domu nie ma fachowego personelu, a rodzina nie jest przygotowana na zmiany, jakie czekają ją w codziennym życiu. Poradnik ten jest napisany z myślą o personelu medycznym, który spotyka się ze wspomnianą grupą pacjentów w swojej pracy na oddziałach, w domach opieki, a w szczególności z myślą o pielęgniarce środowiskowej. Pielęgniarka środowiskowa jest tą osobą, która ma dobry kontakt z rodziną osoby chorej lub niepełnosprawnej. To ona może podsuwać te rozwiązania, które niejednokrotnie zmieniają rzeczywistość na łatwiejszą. Natomiast opiekun społeczny często dociera do miejsc, do których zdobycze techniki jeszcze nie dotarły, co sprawia, że uczestnictwo osoby chorej lub niepełnosprawnej w codziennym życiu jest bardzo trudne. Tak więc dla opiekunów społecznych i rodzin poradnik ten będzie stanowił źródło praktycznej wiedzy: na co zwrócić uwagę i jak sobie pomóc w codziennej opiece.
Układ poradnika
W celu ułatwienia korzystania z niniejszego poradnika wszystkie tematy są omówione zgodnie z następującym kluczem:
INFORMACJE WSTĘPNE
WARTO WIEDZIEĆ
NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY
TRZEBA PAMIĘTAĆROZDZIAŁ 2
OSOBA NIEPEŁNOSPRAWNA LUB CIĘŻKO CHORA W DOMU
Uwagi ogólne o przystosowaniu mieszkania
INFORMACJE WSTĘPNE
Dla osoby ciężko chorej czy niepełnosprawnej mieszkanie to ostoja, miejsce, które powinno być bezpieczne.
Co zrobić, by takie było? Jak zmienić małe, ciasne, pełne przeszkód mieszkanko w przyjazną przestrzeń? Takie pytanie powinien postawić sobie każdy opiekun osoby niepełnosprawnej lub ciężko chorej. Osiągnięcie celu w postaci funkcjonalnej przestrzeni ułatwi w przyszłości zajmowanie się podopiecznym.
WARTO WIEDZIEĆ
Jeśli z mieszkania ma korzystać osoba jeżdżąca na wózku samodzielnie lub z pomocą innej osoby, z podłogi trzeba usunąć wszystkie elementy ruchome: chodniczki, małe ślizgające się dywany, wycieraczki i skóry zwierząt. Należy pamiętać również o usunięciu lub schowaniu w listwy podłogowe luźno leżących kabli i przedłużaczy.
Niezbędnym elementem zmian musi być zniwelowanie przeszkód w postaci progów – tych w drzwiach wejściowych, jak również pokojowych i balkonowych. Trzeba również pamiętać o tym, aby szerokość drzwi w mieszkaniu umożliwiała bezpieczny przejazd wózkiem.
Dobrym rozwiązaniem jest zamocowanie na ścianie wzdłuż korytarza poręczy. Będzie to szczególnie pomocne dla osób poruszających się samodzielnie, ale z trudnością, oraz dla osób z zaburzeniami równowagi. Wskazane jest, aby gniazdka elektryczne i włączniki oświetlenia znajdowały się na wysokości dostępnej dla osoby korzystającej z wózka.
NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY
Nieusunięcie z podłogi luźno leżących dywaników. W przypadku osób poruszających się za pomocą balkoników lub kul mogą one być przyczyną groźnych w skutkach upadków.
TRZEBA PAMIĘTAĆ
Osoba niepełnosprawna może ubiegać się o dofinansowanie na likwidację barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych (DzU z 2002 r. nr 96, poz. 861 z późn. zm.). Wszelkich informacji udzielają miejskie ośrodki pomocy społecznej.
Pokój chorego
INFORMACJE WSTĘPNE
W pokoju chorego należy w szczególności zadbać o przestrzeń. Jest ona cenna i należy ją tak zorganizować, aby w przypadku osób korzystających z wózka znalazło się dla niego miejsce. Oczywiście najważniejszym elementem wyposażenia takiego pokoju będzie łóżko (ryc. 2.1). Od typu łóżka zależy wygoda opiekunów i samego chorego. Łóżko powinno być sterowane pilotem, tak aby osoby w części sprawne same mogły decydować o wyborze pozycji. Jednocześnie łóżko musi być wyposażone w regulację wysokości, dzięki czemu wszystkie czynności pielęgnacyjne mogą być wykonywane zgodnie z zasadami ergonomii. Niezbędną funkcją łóżka jest możliwość regulacji kąta oparcia zagłówka. Dobrze, jeśli łóżko posiada również element umożliwiający opuszczenie nóg, tak aby chory bez konieczności wychodzenia z łóżka mógł przyjąć pozycję siedzącą, co jest niezbędne w procesie pionizacji.
Ryc. 2.1
Łóżko sterowane pilotem.
Do wyposażenia łóżka osoby leżącej z ograniczoną możliwością samodzielnej zmiany pozycji należy materac przeciwodleżynowy.