Otwarty zwój proroctwa - ebook

Cheruby

Aby zrozumieć symbolikę jeźdźców, należy najpierw zrozumieć, jaką rolę w proroctwie pełnią Cheruby i kim one w ogóle są. Cheruby wywołują każdego jeźdźca z osobna, za każdym razem jeden z nich wywołuje jednego z jeźdźców. Hebrajskie słowo Cherubim znaczy silni, co wskazuje, że otrzymały one od Boga niemałą władzę. Zobaczmy więc, co Biblia mówi na temat Cherubów:

O Panie Zastępów, Boże Izraela, który zasiadasz na cherubach, Ty sam jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. (Iz 37;16 – Modlitwa Ezechiasza w obliczu zagrożenia asyryjskiego).

Wtedy ci trzej jakby jednym głosem wysławiali, wychwalali i błogosławili Boga, mówiąc w piecu:

Błogosławiony jesteś, Panie Boże naszych ojców – pełen chwały i wywyższony na wieki. Błogosławione niech będzie Twoje imię pełne chwały i świętości – chwalebne i wywyższone na wieki.

Błogosławiony jesteś w przybytku świętej Twojej chwały – chwalony, sławiony przez wieki nade wszystko.

Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa – chwalony, sławiony przez wieki nade wszystko.

Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, co na Cherubach zasiadasz – pełen chwały i wywyższony na wieki. (Dn 3;51-56 – Widzimy tu cztery okresy: patriarchalny, przybytku, Królestwa niebieskiego i panowania nad narodami).

Jako wielkiego cheruba opiekunem ustanowiłem cię na świętej górze Bożej

Chadzałeś, pośród błyszczących kamieni.

Pod wpływem rozkwitu twego handlu wnętrze twoje napełniło się uciskiem i zgrzeszyłeś, wobec czego zrzuciłem cię z góry Bożej i jako cherub opiekun zniknąłeś, spośród błyszczących kamieni. (Ez 28;14.16 – Mowa przeciw królowi Tyru).

Posłuchaj, Pasterzu Izraela, Ty, co jak trzodę wiedziesz ród Józefa. Ty, który zasiadasz nad cherubami, zabłyśnij, przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem! Wzbudź Twą potęgę i przyjdź nam na pomoc! (Ps 80;2-3 – Wymienione plemiona stacjonowały po zachodniej stronie przybytku. Psalm ten dotyczy Stanów Zjednoczonych. Patrz dalej).

Pan króluje: drżą narody; zasiada na cherubach: a ziemia się trzęsie.

Wielki jest Pan na Syjonie i wyniesiony ponad wszystkie ludy. (Ps 99;1-2)

Widać więc wyraźnie, że zasiadanie na Cherubach oznacza władzę nad narodami, symbolizują one również cztery oddziały Izraela, obozujące w czasie wędrówki na pustyni po czterech stronach namiotu przybytku. Oddział dowodzony przez pokolenie Judy znajdował się po stronie wschodniej, przez Rubena po stronie południowej, przez Efraima po stronie zachodniej a przez Dana po stronie północnej. Każdy kierunek posiada w Biblii swoją symbolikę: północ i południe to kierunki wrogów Boga, bałwochwalców i ateistów, wschód i zachód symbolizują posłuszeństwo Bogu, przy czym wchód odnosi się także do zwycięstwa i początku.Czwórka

Ważna jest także symbolika liczby cztery: u Ezechiela i w Apokalipsie świętego Jana cztery wiatry wiejące z czterech narożników ziemi oznaczają wojnę światową, która doprowadzi do przywrócenia państwa Izraelskiego (chodzi tutaj o izraelitów z ducha, czyli chrześcijan). (Ez 37;1-14). Gniew Pana trwa do czwartego pokolenia (Lb 14;18). Daniel widział cztery bestie walczące z Bogiem na przestrzeni wieków (Dn 7;1-8). Potop, który wyniszczył grzeszników, trwał czterdzieści dni, Bóg prowadził izraelitów przez pustynię czterdzieści lat, po to, by wymarło pokolenie wychowane w Egipcie, Jezus przez czterdzieści dni pościł i zmagał się z szatanem na pustyni, Moabitkę Rut, która opuściła swój naród i zamieszkała w Izraelu, dzieliły od Dawida cztery pokolenia. Pod koniec życia Dawida doszło do czterech wojen z Filistynami, w każdej Dawida usiłował zabić olbrzym, byli to: Iszbo-be-Nob zabity przez Abiszaja; Safa, którego zabił Sibbekaj Chuszatyta; Goliat z Gat zabity przez Elchanana oraz olbrzym, który posiadał po sześć palców u rąk i nóg, o cztery za dużo, został on zabity przez Jonatana, bratanka Dawida. To właśnie po tych wydarzeniach Dawid wygłosił swój apokaliptyczny Psalm 18, jest on bardziej zrozumiały przy zastosowaniu kluczy z Księgi Objawienia oraz Księgi Daniela, i tak np. zdanie Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru go niosły (2Sm22;11), można rozumieć jako Działał za pomocą Swego narodu, a poprzez wojny wywyższało się Jego imię. (2Sm 21;15-22;51)

Wszystkie te przykłady dają jasno do zrozumienia, że czwórka jest nierozerwalnie związana z walką. Cztery cheruby, które reprezentują cztery królestwa, stoczą walkę. Wszystkie one oddają cześć Bogu, jednakże robią to w różny sposób, przez co chwała Boża spoczywa tylko na jednym z nich. Podobnie jak cherub przed potopem, tak i ten, który nie ma jeszcze królestwa, stoi na drodze rodzaju ludzkiego, do drzewa żywota. Walka Jakuba z nadprzyrodzoną istotą i otrzymanie od niej błogosławieństwa jest typem pokonania tej przeszkody. Bóg za pomocą jednego z narodów wybije mieszkańcom ziemi biodro. Biodra i lędźwie są miejscem grzesznych skłonności. (Rdz 46;26. Syr 47;19) Jutrzenka w sensie proroczym oznacza czasy królowania Syna Bożego.

Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która święci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach. (2P 1;19)

Kiedy Słowo Boże zostanie wypróbowane w ogniu i wszyscy ujrzą zbawcze dzieła, wtedy właśnie wzejdzie dzień. (Rdz 32;25-33)Konie

Konie i rydwany dawniej kojarzone były z wojną, w Biblii oznaczają systemy religijne dążące do dominacji, jeździec jest królem czy też przywódcą tego systemu. W Księdze Zachariasza widzimy np., że Jezus był Tym Który zniszczył rydwany w Efraimie i konie w Jeruzalem, chodzi tu o odrębny kult w Samarii oraz stronnictwa Saduceuszy i Faryzeuszy (za 9;9-10). Także nieposłuszne narody posiadają swoje rydwany i konie, będą one zniszczone w dniu sądu (Mi 5;9-14). Prawdziwy Kościół będzie w tym czasie pędził jak burza (Iz 66;15) i stanie się narzędziem ręku Boga (Hb 3;8). Psalm 104 werset 3 mówi: Za rydwan masz obłoki, tak więc doktryna, za pomocą której Bóg będzie walczył z innymi systemami, jest niepojęta, owiana mgłą tajemnicy. Obłok pełni w Biblii rolę symbolu, ponieważ hebrajskie słowo chanan oznaczające obłok lub chmurę znaczy także prorokować, jest to zatem typowa gra słów. Scena z Księgi Wyjścia, gdzie Bóg walczy z rydwanami Egipskimi, i spowalnia ich koła (rydwan Boży również ma swoje koła, patrz Ez. rozdz. 1), spoglądając ze słupa obłoku, ma w świetle tego wymiar profetyczny (Wj 14;23-28).Kto jest kto?

Jedyne, co w tej sytuacji pozostaje, to ustalenie tożsamości owych jeźdźców, koni i cherubów, kluczem do tego jest wygląd cherubów. Cheruby posiadają postacie zwierząt, a zwierzęta, jak wiadomo, symbolizują królestwa. Pierwszy cherub podobny jest do Lwa – Lew to symbol Babilonu, kontynuatorem Babilonu w sensie politycznym jest południowo-zachodnia Europa (Dn 2;24-45), w sensie religijnym jest nim papieski Rzym (Obj 17;1-18). Drugi podobny jest do Wołu – Wół to sługa i zwierzę, które ma dwa rogi, chodzi tu o zwierzę wychodzące z ziemi, które posiada dwa rogi podobne do rogów Baranka, i służy zwierzęciu, które wyszło z morza; Wół to Stany Zjednoczone Ameryki. Trzeci ma twarz jakby ludzką, czyli taką, jaką ma szarańcza z Obj.9;1-11. Tożsamość szarańczy niepodważalnie ustalił Josiah Litch, kiedy to w 1839 roku dokładnie wyznaczył datę upadku imperium osmańskiego. Twarz jakby ludzka oznaczać może tylko i wyłącznie wyznawców islamu. Cherub podobny do Orła w locie to ten, na którym cwałować będzie Bóg, reprezentuje on górę Syjon (Obj.14;1), królestwo, które dzięki mocy Bożej wyłamie się z systemu europejskiego i zniszczy jego fundamenty, natomiast to, co z tego systemu pozostanie zniszczy wojna (Dn 2;34.35.44.45 / 7;27).

Po przeanalizowaniu rozdziału 49 Księgi Rodzaju oraz rozdziału 2 Księgi Liczb, zauważyć można, że każde królestwo posiada swój odpowiednik w konkretnych plemionach izraelskich (jest to niezwykle istotne w perspektywie dalszych odkryć). I tak oddział Judy stacjonujący z Zabulonem i Issacharem po wschodniej stronie Przybytku odpowiada królestwu odnowionego chrześcijaństwa; oddział Rubena stacjonujący z Symeonem i Gadem po stronie południowej odpowiada królestwu islamu; oddział Efraima stacjonujący z Manassesem i Benjaminem po stronie zachodniej odpowiada Stanom Zjednoczonym; oddział Dana stacjonujący z Aserem i Neftalim po stronie północnej odpowiada królestwu rzymsko-katolickiemu.

Kiedy cheruby wywołują swoje konie i swoich jeźdźców, ich kolejność w porównaniu z Obj. 5;7 jest odwrócona, co wskazuje że ostatni staną się w tym czasie pierwszymi (Mt 19;28-30 / 20;1-16. Łk 13;29-30). Pierwszy z nich to teraz zwierzę podobne do Orła w locie, które mówi jakby głosem gromu, następnie podobne do Wołu i do Człowieka, które mówią normalnie, na końcu jest podobne do Lwa, które mówi tak, że nie jest słyszane ono samo, a jedynie jego głos.

Koń biały to czysta nauka, król, który na nim siedzi, ma łuk, co znaczy, że będzie skutecznie walczył ze złem (Ps 7;11-12 / 45;4-6); ma też wieniec i jest zwycięzcą, co wskazuje, że jest on tożsamy z postacią z Obj. 3;7-13 oraz Obj. 19;11-21. O Zwycięzcy mówią obietnice w listach do siedmiu kościołów:

Efez – Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy dam spożyć owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga.

Smyrna – Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy śmierć druga na pewno nie wyrządzi szkody.

Pergamon – Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto otrzymuje.

Tiatyra – A zwycięzcy i temu, co czynów mych strzeże do końca, dam władzę nad poganami, a rózgą żelazną będzie ich pasł: jak naczynie gliniane będą rozbici – jak i Ja to wziąłem od mojego Ojca – i dam mu gwiazdę poranną.

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.

Sardes – Lecz w Sardes masz kilka osób, co swoich szat nie splamiły; będą chodzić ze Mną w bieli, bo są godni. Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z księgi życia imienia jego nie wymażę. I wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami.

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.

Filadelfia – Aniołowi Kościoła w Filadelfii napisz: To mówi Święty, Prawdomówny, Ten, co ma klucz Dawida, Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, co zamyka, a nikt nie otwiera.

Znam twoje czyny. Oto postawiłem w darze przed tobą drzwi otwarte, których nikt nie może zamknąć, bo ty chociaż moc masz znikomą, zachowałeś moje słowo i nie zaparłeś się mego imienia.

Oto Ja ci daję z synagogi szatana, spośród tych, którzy mówią o sobie, że są Żydami – a nie są nimi, lecz kłamią. Oto sprawię, iż przyjdą i padną na twarz przed twymi stopami, a poznają, że Ja cię umiłowałem.

Skoro zachowałeś nakaz mojej wytrwałości i Ja cię zachowam od próby, która ma nadejść na cały obszar zamieszkany, by wypróbować mieszkańców ziemi.

Przyjdę niebawem: Trzymaj, co masz, by nikt twego wieńca nie zabrał!

Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już nie wyjdzie na zewnątrz. I na nim imię Boga mojego napiszę i imię miasta Boga mojego, Nowego Jeruzalem, co z nieba zstępuje od mego Boga, i Moje nowe imię.

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.

Laodycea – Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie.

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.

Zwycięzca jest tym, który ma uszy i posłyszał, co mówi Duch do Kościołów, jest też aniołem Kościoła w Filadelfii, ponieważ anioł ten posiada wieniec – symbol zwycięstwa. Mówiąc do niego, Jezus przedstawia się, jako Święty i Prawdomówny, jadący na białym koniu nazwany jest wiernym i prawdziwym. (Obj. 19;11). Klucz Dawida i otwarte drzwi oznaczają przywrócenie Izraelowi królestwa, nagrodą zwycięzcy będzie wejście do domu Dawida. Za jego dni przyjdzie próba na cały obszar zamieszkały, czyli sąd nad narodami. (Obj 3;7-13)

Inny opis zwycięzcy z Księgi Objawienia spotykamy w rozdziale dziewiętnastym, wspomniano tu że będzie on sprawiedliwie sądził i walczył, co potwierdza jego królewską godność, wspomniano tutaj także o cechach występujących w listach do siedmiu kościołów: to, że ma on wypisane imię, którego nikt nie zna (innymi słowy, jego rola w planie zbawienia będzie dla ludzi niezrozumiała, prawdopodobnie ma to na celu pokrzyżowanie planów jego wrogom, zapewnienie mu nietykalności (por. Ez 3;8-9), oraz że paść będzie narody rózgą żelazną (odmiana losu w stosunku do okresu wcześniejszego, kiedy moc jego była znikoma). Ogień w oczach to zagniewanie na złoczyńców (Prz 20;8-9). Diademy to uzależnione królestwa (Mdr 5;16. Mdr 18;21-25. Iz 62;3. por. Obj 5;6. Ps 89;40 – zwróć uwagę, o co upomina się w tym psalmie Etan Ezrachita). Ostry miecz, który wychodzi z jego ust, to słowo wywołujące popłoch na świecie, dla odróżnienia od Słowa Bożego miecz nazwany jest ostrym, a nie jak w Obj 1;16 obosiecznym.

A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: KRÓL KRÓLÓW I PAN PANÓW. (Obj 19;16) Przepasanie bioder to źródło siły. KRÓL KRÓLÓW I PAN PANÓW to nowe imiona Boga Ojca i Syna Bożego, przyjmą je związku z objęciem panowania nad narodami, i zgodnie z obietnicą z Obj 3;12 wypisane będą one na zwycięzcy. Szata jest symbolem duszy, plamy na szacie to grzechy, sromota to z kolei symbol zatracenia duszy. Szata zwycięzcy skąpana jest we krwi, jednakże Bóg wypisując na jego szacie Swoje imię, bierze odpowiedzialność za przelaną krew. Krwawe wojny toczone przez króla Syjonu to część Bożego planu – wydeptania tłoczni Jego gniewu. (Obj 19;15 / 14;19-20) Dlatego w listach do Efezu, Smyrny i Sardes, Syn Boży trzykrotnie zapewnia o jego niewinności. (Obj 19;11-16;21)

Koń barwy ognia to religia niosąca karę i zniszczenie, chodzi tu o islam. Król muzułmanów wywoła światowy konflikt militarny i odniesie w nim wiele zwycięstw. (Obj 6;4)

Koń czarny to zanieczyszczona ewangelia Stanów Zjednoczonych. Jeździec to Kanaan. Amerykańscy protestanci będą utrzymywać tę pogańską władzę, ponieważ będą bogacić się jej przepychem (zob. Oz 12;8-9). Nakaz dotyczący pszenicy, jęczmienia, oliwy i wina dany jest cherubowi podobnemu do Wołu. Oznacza on, że w danym systemie religijnym dojdzie do czasowego wypaczenia ewangelii (kwarta to dzienna porcja żołnierza) w zamian za wyżej wymienione korzyści, jednak nauka o proroctwach oraz doktryna o zbawieniu przez łaskę zostaną nietknięte, i działać będą bez przeszkód (Za 4;1-6). (Obj 6;5-6)

Koń trupio blady to pozbawiony mocy zbawczej, nowy katechizm Kościoła katolickiego. Ten, który na nim jedzie – Papież, zabijać będzie świętych. Otchłań towarzysząca jeźdźcowi oznacza objęcie przez muzułmanów władzy nad papiestwem. Na terenach podległych jeźdźcowi będą miały miejsce walki i prześladowania.