MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
nowość
Overlanding Pamir i Tadżykistan. Przewodnik dla podróżujących motocyklem, 4x4 lub campervanem po drogach i w terenie. - ebook
Overlanding Pamir i Tadżykistan. Przewodnik dla podróżujących motocyklem, 4x4 lub campervanem po drogach i w terenie. - ebook
Tadżykistan - kraina, w której niebo zdaje się dotykać ziemi. "Overlanding Pamir i Tadżykistan" to przewodnik po między innymi jednej z najbardziej legendarnych tras świata - Pamir Highway. Zawiera 1 448 km tras, szczegółowe opisy 10 dróg, 3 gotowe plany podróży, wyczerpujące opisy 30 atrakcji i miejsc wartych zobaczenia. Ponadto propozycje noclegów, punkty widokowe, informacje o przełęczach, formalnościach granicznych oraz lokalnych zwyczajach. To nie tylko mapa tras, lecz także opowieść o życiu w wysokich górach i gościnności Pamirczyków. Przewodnik dla tych, którzy chcą doświadczyć Tadżykistanu w jego surowym, autentycznym i pełnym piękna wymiarze - motocyklem, samochodem 4x4 lub campervanem.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Podróże |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 9788397796126 |
| Rozmiar pliku: | 27 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
2 LISTA MIEJSC
Miejsce Atrakcyjność Popularność
---------------------------------- -------------- -------------
Afghan Market (targ afgański) ⭐ ✌✌✌
Dolina Surkhoki ⭐⭐ ✌✌
Gorące Źródła Bibi Fatima ⭐ ✌
Gorące Źródła Garam Chashma ⭐⭐ ✌✌
Jezioro Bulunkul ⭐ ✌
Jezioro Chukurak ⭐⭐ ✌
Jezioro Drum ⭐ ✌
Jezioro Iskanderkul ⭐⭐⭐ ✌
Jezioro Karakul ⭐⭐⭐ ✌
Jezioro Koulikalon ⭐⭐⭐ ✌
Jezioro Nurek ⭐ ✌✌✌
Kanion Darai Darshay ⭐⭐ ✌
Kanion Seydzh ⭐ ✌
Obserwatorium Shorbulak ⭐ ✌
Park Narodowy Doliny Wakhan ⭐⭐⭐ ✌✌✌
Petroglify przy Langar ⭐⭐ ✌
Przełęcz Ak Baital ⭐⭐ ✌
Przełęcz Khargush ⭐ ✌
Przełęcz Kukjar ⭐⭐ ✌
Przełęcz Kyzyl-Art ⭐⭐ ✌
Rudaki Park ⭐ ✌✌✌
Sanktuarium panter śnieżnych ⭐⭐ ✌
Siedem jezior ⭐⭐⭐ ✌✌
Stanowisko archeologiczne Sarazm ⭐ ✌
Stupa buddyjska ⭐ ✌
Twierdza Khakha ⭐ ✌
Widok z tunelu Istiqlol ⭐⭐ ✌✌✌
Wodospad Iskandar ⭐ ✌
Yamchun Fort ⭐ ✌4 OGÓLNE INFORMACJE O KRAJU
4.1 Krótka historia
Tadżykistan, kraj gór, przełęczy i rzek, skrywa w swoim sercu Pamir - krainę zwaną “dachem świata”. Niebo tutaj zdaje się być na wyciągnięcie ręki. Ponad 90% jego terytorium zajmują góry i to właśnie one przez tysiąclecia kształtowały charakter ludzi i historii tej ziemi.
Pierwsze ślady osadnictwa na terenach dzisiejszego Tadżykistanu sięgają epoki brązu (ok. 2000 r. p.n.e.), a już w starożytności obszar ten był częścią Baktrii, ważnego centrum cywilizacji i handlu w Azji Centralnej. W IV wieku p.n.e. ziemie te podbił Aleksander Wielki, a po jego śmierci stały się częścią państwa grecko-baktryjskiego, w którym łączyły się wpływy greckie i perskie.
Od VIII wieku region znalazł się pod panowaniem Arabów, którzy wprowadzili islam, a w kolejnych stuleciach Tadżykistan był częścią różnych imperiów - Samanidów (IX-X w.), Timurydów (XIV-XV w.) i Chanatu Bucharskiego (XVII-XIX w.). W tym czasie rozwijały się miasta takie jak Panjakent (Padżakent) - nazywany “Pompejami Azji Centralnej”, czy Khujand (Chodżent), będący ważnym ośrodkiem nauki i poezji.
Pod koniec XIX wieku, w wyniku tzw. “Wielkiej Gry” między Imperium Rosyjskim a Brytyjskim o wpływy w Azji Środkowej, tereny dzisiejszego Tadżykistanu stopniowo znalazły się pod kontrolą Rosji. Do 1895 roku granice w rejonie Pamiru zostały ostatecznie ustalone - rzeka Panj (Pandż) stała się linią graniczną między Rosją a Afganistanem.
Po rewolucji październikowej i upadku caratu w 1917 roku region ten został włączony w skład nowo powstałego Związku Radzieckiego. W 1924 roku utworzono Tadżycką Autonomiczną Socjalistyczną Republikę Radziecką (Tadżycką ASRR) w ramach Uzbekistanu. Zaledwie pięć lat później, w 1929 roku, Tadżykistan uzyskał status odrębnej republiki - Tadżyckiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (TSRR), stając się jednym z podmiotów ZSRR.
W 1991 roku, po rozpadzie Związku Radzieckiego, Tadżykistan ogłosił niepodległość. Niedługo potem kraj pogrążył się w wojnie domowej (1992-1997), która pochłonęła dziesiątki tysięcy ofiar i zmusiła setki tysięcy ludzi do opuszczenia domów. Pokój podpisano w 1997 roku, a od tego czasu Tadżykistan stopniowo odbudowuje stabilność i rozwija infrastrukturę, szczególnie w rejonach Pamiru.
Pamir pozostaje jednak czymś więcej niż tylko częścią Tadżykistanu - to symbol jego duszy. Surowy, wymagający i piękny w swojej prostocie. Tu życie toczy się w rytmie natury, a ludzie, mimo trudnych warunków, zachowali niezwykłą gościnność i spokój.
Podróż przez Tadżykistan to podróż przez przestrzeń i czas - od ruin i dawnych szlaków kupieckich po współczesne drogi wijące się wśród gór. To miejsce, w którym przygoda łączy się z pokorą wobec natury, a każdy kilometr staje się lekcją o wytrwałości i wolności.
_Zdjęcie: Lenin wciąż spogląda na pustkowia Pamiru. W Murghabie, na wysokości ponad 3600 m n.p.m., historia radziecka spotyka się z surowym, górskim światem. To pozostałość radzieckiej przeszłości w sercu Pamiru._
4.2 Geografia i klimat
Tadżykistan to kraj niemal całkowicie zdominowany przez góry - aż 93% jego powierzchni leży powyżej 1000 m n.p.m., co czyni go jednym z najbardziej górzystych państw świata. W południowo-wschodniej części kraju wznosi się Pamir, zwany “Dachem Świata”, którego szczyty sięgają ponad 7000 m n.p.m. (najwyższy - Ismail Somoni Peak, 7495 m n.p.m.). To właśnie tutaj biegnie się słynna Pamir Highway (M41) - jedna z najbardziej spektakularnych dróg świata, prowadząca przez surowe krajobrazy, wysokogórskie przełęcze i doliny zamieszkane przez ludzi żyjących w niemal niezmieniony od wieków sposób.
Poza Pamirem, Tadżykistan obejmuje także zachodnie i północne tereny - bardziej zielone i łagodniejsze, gdzie leżą m.in. Dolina Fergańska, Khujand (Chodżent) i Dushanbe, a także jeziora i rzeki spływające z gór ku nizinom. To z tego kraju wypływają dwie z najważniejszych rzek Azji Środkowej - Amu-daria i Syr-daria, od tysiącleci stanowiące źródło życia dla całego regionu.
Ze względu na tak urozmaicone ukształtowanie terenu, klimat Tadżykistanu jest skrajnie zróżnicowany. Od gorących dolin i pustynnych obszarów na zachodzie po chłodny, surowy klimat wysokogórski w Pamirze.
Według nas najlepszy czas na podróż po Tadżykistanie (i szczególnie po Pamirze) przypada na lipiec i sierpień, kiedy drogi wysokogórskie są przejezdne, przełęcze otwarte, a pogoda najstabilniejsza. Czerwiec i wrzesień również potrafią być łaskawe, ale trzeba liczyć się z większym chłodem nocą i możliwością śniegu na wyższych odcinkach trasy.
PAMIR
Pamir to surowy i nieprzewidywalny świat wysokich gór. Średnia wysokość terenu wynosi tu ponad 4000 m n.p.m., a przełęcze takie jak Ak-Baital (4655 m n.p.m.) czy Kyzyl-Art (4280 m n.p.m.) należą do najwyżej położonych przejezdnych miejsc na świecie. Latem temperatury dzienne wahają się od 10°C do 20°C, ale nocą często spadają poniżej 0°C. Powietrze jest suche, a promieniowanie słoneczne bardzo silne - warto mieć ze sobą krem z filtrem, okulary przeciwsłoneczne i nakrycie głowy.
W wielu miejscach, zwłaszcza w rejonie Murghabu i Bulunkul, krajobraz przypomina powierzchnię Marsa - czerwona ziemia, brak roślinności, potężne przestrzenie i cisza, która potrafi zapierać dech w piersiach.
DOLINY I NIZINY
W zachodnich częściach kraju, w okolicach Dushanbe i Doliny Fergańskiej, klimat jest znacznie cieplejszy. Latem temperatury dzienne sięgają 30-40°C, a noce są przyjemnie ciepłe - około 18-20°C. To region, w którym dojrzewają granaty, morele i winogrona, a kontrast między bujną roślinnością a surowymi górami robi ogromne wrażenie.
WARTO WIEDZIEĆ ☀
Podsumowując, Tadżykistan to kraj kontrastów - od gorących dolin po lodowate szczyty, od zatłoczonych bazarów Dushanbe po bezkresne pustkowia Pamiru. Dla podróżników to prawdziwy raj - surowy, wymagający, ale nagradzający widokami.
_Zdjęcie: Droga przez Pamir - każdy kilometr to spotkanie z ciszą, wiatrem i nieskończonością gór._
_Zdjęcie: Mapa topograficzna Tadżykistanu._
4.3 Gospodarka i ekonomia
Tadżykistan, z jego majestatycznymi górami i surowymi krajobrazami, to kraj, który mimo trudnych warunków geograficznych, stawia na rozwój zrównoważonej turystyki i lokalnych inicjatyw gospodarczych. Region Pamiru, znany jako “Dach Świata”, stanowi serce tej transformacji.
Miejsce Atrakcyjność Popularność
---------------------------------- -------------- -------------
Afghan Market (targ afgański) ⭐ ✌✌✌
Dolina Surkhoki ⭐⭐ ✌✌
Gorące Źródła Bibi Fatima ⭐ ✌
Gorące Źródła Garam Chashma ⭐⭐ ✌✌
Jezioro Bulunkul ⭐ ✌
Jezioro Chukurak ⭐⭐ ✌
Jezioro Drum ⭐ ✌
Jezioro Iskanderkul ⭐⭐⭐ ✌
Jezioro Karakul ⭐⭐⭐ ✌
Jezioro Koulikalon ⭐⭐⭐ ✌
Jezioro Nurek ⭐ ✌✌✌
Kanion Darai Darshay ⭐⭐ ✌
Kanion Seydzh ⭐ ✌
Obserwatorium Shorbulak ⭐ ✌
Park Narodowy Doliny Wakhan ⭐⭐⭐ ✌✌✌
Petroglify przy Langar ⭐⭐ ✌
Przełęcz Ak Baital ⭐⭐ ✌
Przełęcz Khargush ⭐ ✌
Przełęcz Kukjar ⭐⭐ ✌
Przełęcz Kyzyl-Art ⭐⭐ ✌
Rudaki Park ⭐ ✌✌✌
Sanktuarium panter śnieżnych ⭐⭐ ✌
Siedem jezior ⭐⭐⭐ ✌✌
Stanowisko archeologiczne Sarazm ⭐ ✌
Stupa buddyjska ⭐ ✌
Twierdza Khakha ⭐ ✌
Widok z tunelu Istiqlol ⭐⭐ ✌✌✌
Wodospad Iskandar ⭐ ✌
Yamchun Fort ⭐ ✌4 OGÓLNE INFORMACJE O KRAJU
4.1 Krótka historia
Tadżykistan, kraj gór, przełęczy i rzek, skrywa w swoim sercu Pamir - krainę zwaną “dachem świata”. Niebo tutaj zdaje się być na wyciągnięcie ręki. Ponad 90% jego terytorium zajmują góry i to właśnie one przez tysiąclecia kształtowały charakter ludzi i historii tej ziemi.
Pierwsze ślady osadnictwa na terenach dzisiejszego Tadżykistanu sięgają epoki brązu (ok. 2000 r. p.n.e.), a już w starożytności obszar ten był częścią Baktrii, ważnego centrum cywilizacji i handlu w Azji Centralnej. W IV wieku p.n.e. ziemie te podbił Aleksander Wielki, a po jego śmierci stały się częścią państwa grecko-baktryjskiego, w którym łączyły się wpływy greckie i perskie.
Od VIII wieku region znalazł się pod panowaniem Arabów, którzy wprowadzili islam, a w kolejnych stuleciach Tadżykistan był częścią różnych imperiów - Samanidów (IX-X w.), Timurydów (XIV-XV w.) i Chanatu Bucharskiego (XVII-XIX w.). W tym czasie rozwijały się miasta takie jak Panjakent (Padżakent) - nazywany “Pompejami Azji Centralnej”, czy Khujand (Chodżent), będący ważnym ośrodkiem nauki i poezji.
Pod koniec XIX wieku, w wyniku tzw. “Wielkiej Gry” między Imperium Rosyjskim a Brytyjskim o wpływy w Azji Środkowej, tereny dzisiejszego Tadżykistanu stopniowo znalazły się pod kontrolą Rosji. Do 1895 roku granice w rejonie Pamiru zostały ostatecznie ustalone - rzeka Panj (Pandż) stała się linią graniczną między Rosją a Afganistanem.
Po rewolucji październikowej i upadku caratu w 1917 roku region ten został włączony w skład nowo powstałego Związku Radzieckiego. W 1924 roku utworzono Tadżycką Autonomiczną Socjalistyczną Republikę Radziecką (Tadżycką ASRR) w ramach Uzbekistanu. Zaledwie pięć lat później, w 1929 roku, Tadżykistan uzyskał status odrębnej republiki - Tadżyckiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (TSRR), stając się jednym z podmiotów ZSRR.
W 1991 roku, po rozpadzie Związku Radzieckiego, Tadżykistan ogłosił niepodległość. Niedługo potem kraj pogrążył się w wojnie domowej (1992-1997), która pochłonęła dziesiątki tysięcy ofiar i zmusiła setki tysięcy ludzi do opuszczenia domów. Pokój podpisano w 1997 roku, a od tego czasu Tadżykistan stopniowo odbudowuje stabilność i rozwija infrastrukturę, szczególnie w rejonach Pamiru.
Pamir pozostaje jednak czymś więcej niż tylko częścią Tadżykistanu - to symbol jego duszy. Surowy, wymagający i piękny w swojej prostocie. Tu życie toczy się w rytmie natury, a ludzie, mimo trudnych warunków, zachowali niezwykłą gościnność i spokój.
Podróż przez Tadżykistan to podróż przez przestrzeń i czas - od ruin i dawnych szlaków kupieckich po współczesne drogi wijące się wśród gór. To miejsce, w którym przygoda łączy się z pokorą wobec natury, a każdy kilometr staje się lekcją o wytrwałości i wolności.
_Zdjęcie: Lenin wciąż spogląda na pustkowia Pamiru. W Murghabie, na wysokości ponad 3600 m n.p.m., historia radziecka spotyka się z surowym, górskim światem. To pozostałość radzieckiej przeszłości w sercu Pamiru._
4.2 Geografia i klimat
Tadżykistan to kraj niemal całkowicie zdominowany przez góry - aż 93% jego powierzchni leży powyżej 1000 m n.p.m., co czyni go jednym z najbardziej górzystych państw świata. W południowo-wschodniej części kraju wznosi się Pamir, zwany “Dachem Świata”, którego szczyty sięgają ponad 7000 m n.p.m. (najwyższy - Ismail Somoni Peak, 7495 m n.p.m.). To właśnie tutaj biegnie się słynna Pamir Highway (M41) - jedna z najbardziej spektakularnych dróg świata, prowadząca przez surowe krajobrazy, wysokogórskie przełęcze i doliny zamieszkane przez ludzi żyjących w niemal niezmieniony od wieków sposób.
Poza Pamirem, Tadżykistan obejmuje także zachodnie i północne tereny - bardziej zielone i łagodniejsze, gdzie leżą m.in. Dolina Fergańska, Khujand (Chodżent) i Dushanbe, a także jeziora i rzeki spływające z gór ku nizinom. To z tego kraju wypływają dwie z najważniejszych rzek Azji Środkowej - Amu-daria i Syr-daria, od tysiącleci stanowiące źródło życia dla całego regionu.
Ze względu na tak urozmaicone ukształtowanie terenu, klimat Tadżykistanu jest skrajnie zróżnicowany. Od gorących dolin i pustynnych obszarów na zachodzie po chłodny, surowy klimat wysokogórski w Pamirze.
Według nas najlepszy czas na podróż po Tadżykistanie (i szczególnie po Pamirze) przypada na lipiec i sierpień, kiedy drogi wysokogórskie są przejezdne, przełęcze otwarte, a pogoda najstabilniejsza. Czerwiec i wrzesień również potrafią być łaskawe, ale trzeba liczyć się z większym chłodem nocą i możliwością śniegu na wyższych odcinkach trasy.
PAMIR
Pamir to surowy i nieprzewidywalny świat wysokich gór. Średnia wysokość terenu wynosi tu ponad 4000 m n.p.m., a przełęcze takie jak Ak-Baital (4655 m n.p.m.) czy Kyzyl-Art (4280 m n.p.m.) należą do najwyżej położonych przejezdnych miejsc na świecie. Latem temperatury dzienne wahają się od 10°C do 20°C, ale nocą często spadają poniżej 0°C. Powietrze jest suche, a promieniowanie słoneczne bardzo silne - warto mieć ze sobą krem z filtrem, okulary przeciwsłoneczne i nakrycie głowy.
W wielu miejscach, zwłaszcza w rejonie Murghabu i Bulunkul, krajobraz przypomina powierzchnię Marsa - czerwona ziemia, brak roślinności, potężne przestrzenie i cisza, która potrafi zapierać dech w piersiach.
DOLINY I NIZINY
W zachodnich częściach kraju, w okolicach Dushanbe i Doliny Fergańskiej, klimat jest znacznie cieplejszy. Latem temperatury dzienne sięgają 30-40°C, a noce są przyjemnie ciepłe - około 18-20°C. To region, w którym dojrzewają granaty, morele i winogrona, a kontrast między bujną roślinnością a surowymi górami robi ogromne wrażenie.
WARTO WIEDZIEĆ ☀
Podsumowując, Tadżykistan to kraj kontrastów - od gorących dolin po lodowate szczyty, od zatłoczonych bazarów Dushanbe po bezkresne pustkowia Pamiru. Dla podróżników to prawdziwy raj - surowy, wymagający, ale nagradzający widokami.
_Zdjęcie: Droga przez Pamir - każdy kilometr to spotkanie z ciszą, wiatrem i nieskończonością gór._
_Zdjęcie: Mapa topograficzna Tadżykistanu._
4.3 Gospodarka i ekonomia
Tadżykistan, z jego majestatycznymi górami i surowymi krajobrazami, to kraj, który mimo trudnych warunków geograficznych, stawia na rozwój zrównoważonej turystyki i lokalnych inicjatyw gospodarczych. Region Pamiru, znany jako “Dach Świata”, stanowi serce tej transformacji.
więcej..
