-
W empik go
Pako. Początek - ebook
Ebook
24,99 zł
Audiobook
29,99 zł
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Pako. Początek - ebook
Pako Początek to spin-off do trzeciego tomu serii o ciemnej stronie miasta.
Piotr Pakosławski, pseudonim Pako, zaufany człowiek w organizacji Reno, przedstawia swoją drogę do znalezienia się na szczycie gangsterskiego półświatka. Poznajemy bolesne wydarzenia z przeszłości, gdy rodzice nie okazali wsparcia jego siostrze, dowiadujemy się, jak milczący Katan pojawił się u niego w domu, wreszcie jak doszło do spotkania z Leonem Golą, a także, co wydarzyło się, kiedy Piotr poznał Kaję.
Historia przecierania szlaków w trudnej sztuce bycia „chłopcem z miasta”, walki o wpływy, przyjaźni i lojalności.
Pako Początek to pasjonująca wycieczka po klubach, kasynach, podejrzanych spelunach oraz ciemnych uliczkach i opowieść o tym, jak chłopak z dobrego domu zmieniał się w gangstera, dla którego liczy się tylko jego organizacja.
Opowiadanie to stanowi uzupełnienie trzeciego tomu trylogii Gangsta Paradise.
| Kategoria: | Romans |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-67685-04-7 |
| Rozmiar pliku: | 1,6 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PROLOG
Mam tylko dziesięć lat, ale sporo już rozumiem. Moja siostra Monika płacze w swoim pokoju, a rodzice kłócą się tuż obok. Dochodzi do mnie krzyk ojca, tata broni jakiegoś człowieka. Mówi, że to niemożliwe i że on nie będzie odpowiadał za to, że jego córka jest konfabulantką. Nie wiem jeszcze, co oznacza to słowo, ale nie podoba mi się, że tak nazywa Monikę. Po cichu zakradam się do siostry. Jest starsza ode mnie o dziewięć lat i jest bardzo piękna. Ostatnio wygrała konkurs Miss Dolnego Śląska. Wszyscy w szkole mi zazdroszczą, że mam taką ładną siostrę. Jędrzej ją uwielbia, a ona, jako jedna z nielicznych, wie, jak mądry jest mój przyjaciel, chociaż prawie nic nie mówi. Ale z Moniką rozmawia. Ona potrafi z nim rozmawiać. Dlatego martwię się, że teraz jest smutna, przerażona i płacze w samotności. Nie rozumiem ojca i mamy, powinni pójść do niej, ale oni wolą się kłócić. Wchodzę do pokoju Moniki i widzę, jak leży skulona na łóżku, a jej ciałem wstrząsają dreszcze.
– Monika – szepczę, a wtedy zrywa się i patrzy na mnie przestraszona. Wyciera zapłakaną twarz, a ja wiem, że gdybym był starszy i większy, rozprawiłbym się z tym kimś, kto ją zranił!
– Piotruś, chodź do mnie. – Otwiera ramiona, a ja biegnę do niej. Przytula mnie mocno, lekko się kołyszemy, a potem kładę się obok.
– Czemu płaczesz? Co się stało?
– Nic, nic... – Szlocha cicho.
Odwracam się. Patrzę na jej śliczną twarz, ciemne włosy, niebieskie oczy. Jest taka ładna i taka smutna.
– Kto cię skrzywdził? Zabiję go! – Podnoszę głos.
Monika przytyka palec do swoich ust.
– Cii, cichutko, braciszku. Pamiętaj, że świat jest pełen złych ludzi. A niekiedy nawet ci, którzy powinni cię bronić, nie robią tego. Dlatego musisz być twardy. Nieprzejednany. I nie dawać porwać się emocjom. Musisz być... bezlitosny.
Potem kołysze mnie, aż wreszcie zasypiamy.
Kilka dni po tym wyjechała i już jej nie zobaczyłem przez wiele lat – aż dorosłem i sam ją odnalazłem. A gdy poznałem prawdę o tym, co się wydarzyło, wiedziałem, że to jej słowa, które do mnie wtedy wypowiedziała, ukształtowały mnie. Bo stałem się bezlitosny, nieprzejednany i twardy. A takiego mnie potrzebował Reno w swej organizacji. I wiedziałem jednocześnie, że nadejdzie dzień, kiedy to rozprawię się z tym gnojem, który prawie zniszczył moją siostrę.
*Katan.
Pamiętam nasze pierwsze spotkanie. Miałem siedem lat i zacząłem naukę w pierwszej klasie. Na rozpoczęciu roku zobaczyłem drobnego chłopca o niesamowicie zielonych oczach. Stał z boku i do nikogo się nie odzywał. Był spokojny i cichy. Większość dzieci znała się z zerówki, ale ten chłopiec z nami nie chodził. Uśmiechnąłem się do niego, bo dostrzegłem w nim coś, co kazało mi się do niego zbliżyć. Ale on nie odpowiedział żadnym gestem czy nawet grymasem, tylko długo przeszywał mnie wzrokiem. Potem dowiedziałem się, że chłopiec jest z domu dziecka. Dzieci w klasie wyśmiewały się z niego i nazywały go debilem. Jędrzej, bo tak miał na imię, z nikim nie rozmawiał, a pani w klasie miała z nim problem, bo nie chciał odpowiadać na proste pytania. Ale ja zauważyłem kilka razy, jak ładnie i szybko pisał w zeszycie w cienką linię i kiedyś, gdy wracał ze szkoły, widziałem, że czytał całkiem grubą książkę. Zdziwiło mnie to, bo w szkole czytanie na głos nie szło mu wcale.
Któregoś dnia, a było to w trzeciej klasie podstawówki, wyszedłem ze szkoły i skierowałem się w stronę parku. I zobaczyłem, że grupka chłopaków z naszej klasy obrzuca suchymi liśćmi Jędrzeja, gdy ten siedział na ławce i coś czytał.
– Co tam dukasz, debilu?
– Udajesz, że umiesz czytać?
– Wracaj do bidula, sieroto!
– Sierotka Marysia!
Jędrzej nie reagował, tylko wpatrywał się w trzymaną w dłoniach książkę. Podbiegłem do nich i usiadłem koło chłopca. Nawet na mnie nie spojrzał. Za to kolesie z klasy zerkali niepewnie w moją stronę. Zawsze miałem u nich posłuch, bo byłem wysoki, wygadany i bogaty. To imponowało wszystkim, a ja to wykorzystywałem.
– A ty co, Pako? – Tak na mnie mówili praktycznie od pierwszej klasy, bo sam im kazałem. Miałem na nazwisko Pakosławski i tak to sobie wymyśliłem.
– Odwalcie się od... – spojrzałem na zielonookiego chłopca – Katana. To mój ziom.
Jędrzej Katański po raz pierwszy na mnie spojrzał i – także po raz pierwszy – ujrzałem w jego oczach iskrę humoru. Wiedziałem, że nie mylę się co do niego. Był mądry, cholernie inteligentny i był... moją pokrewną duszą. Czułem to od pierwszego momentu, kiedy zobaczyłem go dwa lata wcześniej.
– Ta bida? – Truszkowski, największy zadymiarz, parsknął.
– On jest moim bratem przyrodnim, więc wypad od niego! – Ruszyłem w stronę chłopaka, a ten mimowolnie się cofnął.
Kiedy ci idioci odeszli, siedziałem w milczeniu obok Jędrzeja, a on w ogóle się nie odzywał. Sądziłem, że nic z tego, że pewnie się nie zakumplujemy, a wtedy wstał z ławki i spojrzał na mnie. Podał mi rękę i powiedział cicho:
– Katan.
Ująłem jego dłoń i potrząsnąłem nią lekko.
– Pako.
Pół roku później mieszkał już u mnie. Moi rodzice stali się jego rodziną zastępczą. To stało się zaraz po tym, jak Monika wyprowadziła się z domu. Może wykorzystałem tę sytuację, aby wyolbrzymić własne słabości, pokazać, jak sobie nie radzę, jak potrzebuję rodzeństwa... Starzy wiedzieli, że bardzo spierdolili sprawę z siostrą, więc byli w stanie nawet kupić mi rodzeństwo, byleby tylko zagłuszyć własne sumienia. A ja naprawdę zaprzyjaźniłem się z Katanem i pragnąłem, żeby to on stał się moim bratem. On także tego chciał.
Rodzina Pakosławskich była poważana, majętna, ojciec prowadził znaną firmę meblarską, kasy mieliśmy jak lodu. Więc bez problemu dostali zgodę sądu. Zresztą, co jak co, u nas w domu Katan miał dobrze. Najlepiej. Ale najważniejsze, że byliśmy w końcu razem. Od tego momentu praktycznie w ogóle się nie rozstawaliśmy. I dlatego też... gdy pewnego razu spotkałem na mojej drodze Leona Golę, czyli Reno, a było to w połowie liceum, wiedziałem, że jedyną osobą, którą zabiorę ze sobą do tego gangsterskiego świata, będzie właśnie Katan. Mój brat i przyjaciel.
*
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------
Mam tylko dziesięć lat, ale sporo już rozumiem. Moja siostra Monika płacze w swoim pokoju, a rodzice kłócą się tuż obok. Dochodzi do mnie krzyk ojca, tata broni jakiegoś człowieka. Mówi, że to niemożliwe i że on nie będzie odpowiadał za to, że jego córka jest konfabulantką. Nie wiem jeszcze, co oznacza to słowo, ale nie podoba mi się, że tak nazywa Monikę. Po cichu zakradam się do siostry. Jest starsza ode mnie o dziewięć lat i jest bardzo piękna. Ostatnio wygrała konkurs Miss Dolnego Śląska. Wszyscy w szkole mi zazdroszczą, że mam taką ładną siostrę. Jędrzej ją uwielbia, a ona, jako jedna z nielicznych, wie, jak mądry jest mój przyjaciel, chociaż prawie nic nie mówi. Ale z Moniką rozmawia. Ona potrafi z nim rozmawiać. Dlatego martwię się, że teraz jest smutna, przerażona i płacze w samotności. Nie rozumiem ojca i mamy, powinni pójść do niej, ale oni wolą się kłócić. Wchodzę do pokoju Moniki i widzę, jak leży skulona na łóżku, a jej ciałem wstrząsają dreszcze.
– Monika – szepczę, a wtedy zrywa się i patrzy na mnie przestraszona. Wyciera zapłakaną twarz, a ja wiem, że gdybym był starszy i większy, rozprawiłbym się z tym kimś, kto ją zranił!
– Piotruś, chodź do mnie. – Otwiera ramiona, a ja biegnę do niej. Przytula mnie mocno, lekko się kołyszemy, a potem kładę się obok.
– Czemu płaczesz? Co się stało?
– Nic, nic... – Szlocha cicho.
Odwracam się. Patrzę na jej śliczną twarz, ciemne włosy, niebieskie oczy. Jest taka ładna i taka smutna.
– Kto cię skrzywdził? Zabiję go! – Podnoszę głos.
Monika przytyka palec do swoich ust.
– Cii, cichutko, braciszku. Pamiętaj, że świat jest pełen złych ludzi. A niekiedy nawet ci, którzy powinni cię bronić, nie robią tego. Dlatego musisz być twardy. Nieprzejednany. I nie dawać porwać się emocjom. Musisz być... bezlitosny.
Potem kołysze mnie, aż wreszcie zasypiamy.
Kilka dni po tym wyjechała i już jej nie zobaczyłem przez wiele lat – aż dorosłem i sam ją odnalazłem. A gdy poznałem prawdę o tym, co się wydarzyło, wiedziałem, że to jej słowa, które do mnie wtedy wypowiedziała, ukształtowały mnie. Bo stałem się bezlitosny, nieprzejednany i twardy. A takiego mnie potrzebował Reno w swej organizacji. I wiedziałem jednocześnie, że nadejdzie dzień, kiedy to rozprawię się z tym gnojem, który prawie zniszczył moją siostrę.
*Katan.
Pamiętam nasze pierwsze spotkanie. Miałem siedem lat i zacząłem naukę w pierwszej klasie. Na rozpoczęciu roku zobaczyłem drobnego chłopca o niesamowicie zielonych oczach. Stał z boku i do nikogo się nie odzywał. Był spokojny i cichy. Większość dzieci znała się z zerówki, ale ten chłopiec z nami nie chodził. Uśmiechnąłem się do niego, bo dostrzegłem w nim coś, co kazało mi się do niego zbliżyć. Ale on nie odpowiedział żadnym gestem czy nawet grymasem, tylko długo przeszywał mnie wzrokiem. Potem dowiedziałem się, że chłopiec jest z domu dziecka. Dzieci w klasie wyśmiewały się z niego i nazywały go debilem. Jędrzej, bo tak miał na imię, z nikim nie rozmawiał, a pani w klasie miała z nim problem, bo nie chciał odpowiadać na proste pytania. Ale ja zauważyłem kilka razy, jak ładnie i szybko pisał w zeszycie w cienką linię i kiedyś, gdy wracał ze szkoły, widziałem, że czytał całkiem grubą książkę. Zdziwiło mnie to, bo w szkole czytanie na głos nie szło mu wcale.
Któregoś dnia, a było to w trzeciej klasie podstawówki, wyszedłem ze szkoły i skierowałem się w stronę parku. I zobaczyłem, że grupka chłopaków z naszej klasy obrzuca suchymi liśćmi Jędrzeja, gdy ten siedział na ławce i coś czytał.
– Co tam dukasz, debilu?
– Udajesz, że umiesz czytać?
– Wracaj do bidula, sieroto!
– Sierotka Marysia!
Jędrzej nie reagował, tylko wpatrywał się w trzymaną w dłoniach książkę. Podbiegłem do nich i usiadłem koło chłopca. Nawet na mnie nie spojrzał. Za to kolesie z klasy zerkali niepewnie w moją stronę. Zawsze miałem u nich posłuch, bo byłem wysoki, wygadany i bogaty. To imponowało wszystkim, a ja to wykorzystywałem.
– A ty co, Pako? – Tak na mnie mówili praktycznie od pierwszej klasy, bo sam im kazałem. Miałem na nazwisko Pakosławski i tak to sobie wymyśliłem.
– Odwalcie się od... – spojrzałem na zielonookiego chłopca – Katana. To mój ziom.
Jędrzej Katański po raz pierwszy na mnie spojrzał i – także po raz pierwszy – ujrzałem w jego oczach iskrę humoru. Wiedziałem, że nie mylę się co do niego. Był mądry, cholernie inteligentny i był... moją pokrewną duszą. Czułem to od pierwszego momentu, kiedy zobaczyłem go dwa lata wcześniej.
– Ta bida? – Truszkowski, największy zadymiarz, parsknął.
– On jest moim bratem przyrodnim, więc wypad od niego! – Ruszyłem w stronę chłopaka, a ten mimowolnie się cofnął.
Kiedy ci idioci odeszli, siedziałem w milczeniu obok Jędrzeja, a on w ogóle się nie odzywał. Sądziłem, że nic z tego, że pewnie się nie zakumplujemy, a wtedy wstał z ławki i spojrzał na mnie. Podał mi rękę i powiedział cicho:
– Katan.
Ująłem jego dłoń i potrząsnąłem nią lekko.
– Pako.
Pół roku później mieszkał już u mnie. Moi rodzice stali się jego rodziną zastępczą. To stało się zaraz po tym, jak Monika wyprowadziła się z domu. Może wykorzystałem tę sytuację, aby wyolbrzymić własne słabości, pokazać, jak sobie nie radzę, jak potrzebuję rodzeństwa... Starzy wiedzieli, że bardzo spierdolili sprawę z siostrą, więc byli w stanie nawet kupić mi rodzeństwo, byleby tylko zagłuszyć własne sumienia. A ja naprawdę zaprzyjaźniłem się z Katanem i pragnąłem, żeby to on stał się moim bratem. On także tego chciał.
Rodzina Pakosławskich była poważana, majętna, ojciec prowadził znaną firmę meblarską, kasy mieliśmy jak lodu. Więc bez problemu dostali zgodę sądu. Zresztą, co jak co, u nas w domu Katan miał dobrze. Najlepiej. Ale najważniejsze, że byliśmy w końcu razem. Od tego momentu praktycznie w ogóle się nie rozstawaliśmy. I dlatego też... gdy pewnego razu spotkałem na mojej drodze Leona Golę, czyli Reno, a było to w połowie liceum, wiedziałem, że jedyną osobą, którą zabiorę ze sobą do tego gangsterskiego świata, będzie właśnie Katan. Mój brat i przyjaciel.
*
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------
więcej..
