Papierowe sny - ebook

Papierowe sny

papierowe sny

nocą w mojej głowie o papierowym mieście

całujące się usta z pożądania rwą się jak kochankowie

i ich papierowe obietnice, zupełnie nie warte słuchania

o głupich ludziach których złączył świat

własnym przeznaczeniem

rozerwał na strzępy jak kartkę papieru

podpalił by został jedynie ciemny dym drapiący w gardło

papierowe marzenia

nawiedzają moje serce z tęsknoty i braku twojego dotyku

bo nie potrafią sprawić, bym znów o tobie mogła śnić

jak za pierwszym razem

wróć

byśmy znów mogli udawać

papierowych nasParę groszy

sprzedajemy swoje ciała za parę groszy

cieszymy się bogactwem i przyjemnością,

która niestety nie ma wieczności

kupujemy, planujemy, budujemy

a nasze serca wciąż umierają z samotności

głowy odwiedzają przykre i negatywne myśli

więc gdzie niby podziało się to całe nasze spełnienie

i szczęście

co nam z pieniędzy

jakie wydamy jutrzejszego dnia na śmieciowe sprawy

jeśli w umysłach nachodzą nas myśli samobójcze

co nam z postawionych domów, założonych rodzin

podróżowania po świecie

jeśli w środku umieramy na chłód własnych słów

bogactwo możemy mieć wszyscy kochani,

i ścigać się o to, kto będzie miał go najwięcej

ale cóż nam z niego, jeśli otacza nas pustka i ciemność

a światła i miłości nie da się kupić

za żadne pieniądze na świecieStarość

gdy się zestarzejemy

moje szorstkie dłonie będą gładzić twoje włosy

leciutko, tak bym oby tylko nie wybudziła cię ze snu

o poranku zabarwionym pomarańczą

skropionym paroma kropelkami wanilii

i kiedy moje dłonie znikną z osłabnięcia

zastąpię je swoimi ustami

będę całować twoje ciało z miłością

delikatnie, tak aby tylko pocałunki pozostały czułe

lecz zarazem pełne namiętności

wypełnione nadzieją w nas samych

i rozświetlą one nawet ciemną, grudniową noc

owiną ciepłem

i kiedy moje usta znikną z wyczerpania

zastąpię je swoim głosem

choć dziecinnym to wciąż twoim ulubionym

odrobinę piskliwym

to będę śpiewać o niespełnionej miłości

szaleństwie jakiemu oboje daliśmy się ponieść

i wszystkim czym będę ja

stanie się też tobąKwiat bez promieni

spoglądam na ciebie z nienawiścią w oczach

kiedy mówisz mi że nie jest on wart

mojego czasu i starań jakich się podejmuję

okłamując samą siebie że może z czasem

ten chłopak pokocha mnie

tak mocno jak ja kocham go w tym momencie

nawet jeśli

moją głowę wypełniają myśli

_jak taki piękny człowiek_

_duszę mi może rozrywać_

_kłamstwami_

_schowanymi za delikatnymi dłońmi_

_uśmiechem_

_pod zapomnianymi obietnicami_

i kiedy krzyczę na ciebie z całą swoją nienawiścią

w chwili twierdzisz że nie jest tym

za którym moje serce powinno płakać

wiem że robisz to z troski

bym nie wylała

już ani jednej łzy

mówiąc

_to jest jak kwiat_

_bez promieni by się uśmiechnąć_

_bez wody by poczuć bliskość_

_bez ziemi_

_by móc zakwitnąć_

prosząc

_ten chłopiec nie jest wart_

_twojego serca_

_także proszę cię_

_kochanie_

_nie szukaj w jego oczach_

_ponieważ nigdy tam tego nie było_

_nie szukaj w jego dłoniach_

_pokrytych fałszem za każdym razem_

_nie słuchaj jego obietnic_

_zapychających twą pustkę_

bo wiem

że pojawią się ramiona

silniejsze niż jego

które obejmą cię całą

usta

nigdy nie kłamiące

czyny dzięki którym uwierzysz

_to ten właściwy_Ocean sekretów

mówili

że moje oczy były oceanem

pełnym sekretów

mającym w sobie

tysiąc spojrzeń

jak gdyby każde z nich chciało do nich krzyczeć

po latach

_pokochajcie mnie_

_za to jak łatwo zdarza mi się wpadać w złość_

_za to jak naiwnie potrafię wierzyć w brednie mówione mi nocą_

_za to jak bardzo bolą i mnie rany tych_

_których niegdyś skrzywdziłam_

więc i ja wtedy pokocham was wszystkich

za zło które w sobie macieNiebezpieczna kobieta

jestem niebezpieczną kobietą

ponieważ wypowiadam słowa

które nie powinny

wydobywać się z moich ust

od kiedy myśli moje

podobnie jak ciało

pokryte jest łzami marzeń

jakie nas zabiły

kroplami potu z uczynionych ran

przy każdym następnym pożegnaniu

krwią ciszy

przyglądającej się nam dzisiejszej nocy

_jestem_

_niebezpieczną kobietą_

_ponieważ potrafię wprawić w drżenie_

_słowami cały świat_

_i przekonać was byście uwierzyli_

_we mnie_

_i to co powiem_Uprzejmość

uprzejmość jest wtedy

gdy ranisz moje serce i duszę

a ja

ja daję ci wciąż to co moje

uprzejmość jest wtedy

gdy żyjesz z nienawiści do mnie

wykorzystując moje słabości

pomyłki i niedoskonałości

a ja

ja przestaję się ich wstydzić

choć nawet nie wiesz jak mam na imię

kim jestem

a ja

ja uśmiecham się do ciebie

mówiąc ze spokojem

żyj dobrze

uprzejmość jest wtedy

gdy traktujesz ludzi z szacunkiem

choć oni nie potrafią powiedzieć

ci nawet dzień dobry

tylko kiwając głową

mówisz

jak pięknie dziś wyglądają

jak szczęśliwy jesteś

widząc dziś ich twarze

_uprzejmość jest wtedy, gdy jesteś dobrym człowiekiem_

_dla ludzi, którzy nie potrafili być tacy dla ciebie,_

_lecz wiesz że możesz być lepszy od nich_

_nawet, jeśli oni nie umieją, lub nie chcą_