-
W empik go
Podróż - Intymne wyznania kobiety 5 - opowiadanie erotyczne - ebook
Ebook
9,99 zł
Audiobook
7,99 zł
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Podróż - Intymne wyznania kobiety 5 - opowiadanie erotyczne - ebook
Piąta część gorącej i rozbudzającej zmysły serii o erotycznych przygodach prawdziwej kobiety.
Świat jest pełen mężczyzn, z którymi kobieta może się całować, w których może się "wgryzać" i z którymi może iść do łóżka. Bohaterka opowiadań, zupełnie zwyczajna mieszkanka Kopenhagi, jest Don Juanem w kobiecej odsłonie. Nie potrafi odmawiać. Kocha męża i dzieci, ale to jej nie wystarcza. Bez podniecającej atmosfery towarzyszącej nowemu romansowi jej życie zatrzymuje się w miejscu. Dlatego gdy tylko nadarza się okazja, rusza do akcji.
Główna bohaterka Ea to postać inspirowana prawdziwą osobą i jej historią. Po odbyciu serii rozmów z tą kobietą pisarka Anna Bridgwater spisała jej wyznania w postaci opowiadań o jej sekretnym życiu, które prowadzi ona obok codziennej egzystencji u boku męża i dzieci.
| Kategoria: | Romans |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-87-261-5402-3 |
| Rozmiar pliku: | 216 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Życie potrafi czasami zaskakiwać. W jednej chwili byłam myślami w drodze do Niemiec, do mojego kochanka. W drugiej, po odebraniu telefonu, natychmiast stałam się zatroskaną żoną z bukietem tulipanów w dłoni i szczoteczką do zębów mojego męża w plastikowym woreczku leżącym w mojej torebce obok laptopa.
Wiadomość telefoniczna o chorobie męża dotarła do mnie w nocy. Natychmiast napisałam do innego mężczyzny, o którym myślałam jako o swoim kochanku: „Karl, choroba w rodzinie. Nie przyjadę.” Ściskałam telefon w dłoni, wpatrując się w ekran, ale nie otrzymałam odpowiedzi. Napisałam ponownie: „Chcę cię wkrótce zobaczyć. Myślę o tobie.” Potem odpłynęłam w sen, aby uciec od tej okropnej, nieprzewidywalnej rzeczywistości.
Kolejnego poranka przeczytałam odpowiedź: „Naprawdę szkoda. Życzę rodzinie dużo zdrowia. Wkrótce do ciebie napiszę. Karl.”
Martwiłam się o męża. Jednak troska nie przysłoniła irytacji, jaka we mnie narastała. Kiełkujące napięcie i oczekiwanie, które do tej pory mnie rozgrzewały mnie od środka, zniknęły. Nowa, czarna bielizna, którą niedawno kupiłam, aby pokazać się w niej mojemu kochankowi, wylądowała w szufladzie komody, a ja założyłam buty na płaskim obcasie i poszłam odwiedzić męża w szpitalu.
Takie reguły gry obowiązywały w moim życiu. Miałam zobowiązania w stosunku do męża – Runego. Mieliśmy dzieci. Byliśmy osobami publicznymi. Mieliśmy wspólnych przyjaciół i utrzymywaliśmy kontakt z naszymi rodzinami. I każde z nas miało kochanka. Oboje udawaliśmy przed sobą, że nie mamy pojęcia o tej drugiej ukrywanej stronie życia.
U Runego pojawiły się bóle w klatce piersiowej, gdy przebywał na szkoleniu w Nyborgu, i to jego kochanka – ta szczupła, efektowna Karina – zadzwoniła po karetkę. Został już przetransportowany do Szpitala Krajowego. Odstawiłam rower, przeszłam przez szklane drzwi i poczekałam na windę. Szpital Krajowy ma prawdopodobnie najdłuższy czas oczekiwania na windę i nagle uderzyło mnie, że to może zamierzone. Wszyscy, którzy chcieli z niej skorzystać, zostawali zmuszeni do jakiejś dziwacznej uważności i skupienia, jakby mieli w ten sposób zrekompensować stres personelu oraz niepokój i strach pacjentów i ich rodzin. Potrząsnęłam głową, aby pozbyć się tych myśli. Zamiast tego zaczęłam wpatrywać się w jednego z młodych, ubranych na biało mężczyzn, którzy także czekali na windę. „Niezły tyłek”, zdążyłam pomyśleć. Potem ponownie potrzasnęłam głową i sama się w myślach upomniałam: „Co, do cholery, jest z tobą nie tak? Stoisz i gapisz się pożądliwie na tyłki facetów, będąc w drodze do być może poważnie chorego męża.”
Dobrze wiedziałam, co ze mną było nie tak. Próbowałam uciec myślami, aby oddalić od siebie tę niepewną rzeczywistość. Choroba Runego mogła spowodować cały szereg konsekwencji. Nawet jeżeli nie jest to nic poważnego, nie będę mogła wyjechać z kochankiem do Hamburga. Jeśli choroba okaże się choć trochę poważna, Rune pozostanie przez jakiś czas na zwolnieniu i sama będę musiała zadbać o dzieci i nasz dom. A jeżeli okaże się, że jest nieuleczalnie chory i umrze, pociągnie to za sobą lawinę nieszczęść. Dzieci będą rozbite. Ja będę tęsknić za Runem. A jednocześnie dopadną mnie wyrzuty sumienia. Nienawidziłam się za to egoistyczne myślenie, ale nie potrafiłam tego powstrzymać. Obecność Runego była dla mnie wygodna, podobnie jak moja dla niego. Dysponowaliśmy zasobami, które zapewniały drugiej stronie życie towarzyskie, partnera do łóżka i współodpowiedzialność za opiekę nad dziećmi.
Z niezadowolenia zagryzłam wargi tak mocno, że aż zabolała mnie szczęka, a z ust wydobyło się ciche warknięcie. Ubrany na biało mężczyzna obrócił się w moją stronę. Był pielęgniarzem i miał na imię Jens. Przeczytałam to na jego plakietce. Uśmiechnął się, przepuszczając mnie w drzwiach windy. Zwróciłam uwagę na jego białe zęby i zawieszkę na szyi – jakiś kamień umocowany na skórzanym rzemyku. Gdy się uśmiechnął, zarumieniłam się i spuściłam wzrok. „Opanuj się”, upomniałam się w myślach, przysuwając się plecami do ściany.
Ciemny zarost na twarzy Runego kontrastował z jego białą skórą. Pocałowałam go w czoło, usiadłam na brzegu łóżka, po czym natychmiast ponownie wstałam, rozglądając się za jakimś wazonem na tulipany. Nie potrafiliśmy patrzeć sobie w oczy.
– Jak się czujesz?
– W porządku – odparł. – Wkrótce mnie wypiszą.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
Wiadomość telefoniczna o chorobie męża dotarła do mnie w nocy. Natychmiast napisałam do innego mężczyzny, o którym myślałam jako o swoim kochanku: „Karl, choroba w rodzinie. Nie przyjadę.” Ściskałam telefon w dłoni, wpatrując się w ekran, ale nie otrzymałam odpowiedzi. Napisałam ponownie: „Chcę cię wkrótce zobaczyć. Myślę o tobie.” Potem odpłynęłam w sen, aby uciec od tej okropnej, nieprzewidywalnej rzeczywistości.
Kolejnego poranka przeczytałam odpowiedź: „Naprawdę szkoda. Życzę rodzinie dużo zdrowia. Wkrótce do ciebie napiszę. Karl.”
Martwiłam się o męża. Jednak troska nie przysłoniła irytacji, jaka we mnie narastała. Kiełkujące napięcie i oczekiwanie, które do tej pory mnie rozgrzewały mnie od środka, zniknęły. Nowa, czarna bielizna, którą niedawno kupiłam, aby pokazać się w niej mojemu kochankowi, wylądowała w szufladzie komody, a ja założyłam buty na płaskim obcasie i poszłam odwiedzić męża w szpitalu.
Takie reguły gry obowiązywały w moim życiu. Miałam zobowiązania w stosunku do męża – Runego. Mieliśmy dzieci. Byliśmy osobami publicznymi. Mieliśmy wspólnych przyjaciół i utrzymywaliśmy kontakt z naszymi rodzinami. I każde z nas miało kochanka. Oboje udawaliśmy przed sobą, że nie mamy pojęcia o tej drugiej ukrywanej stronie życia.
U Runego pojawiły się bóle w klatce piersiowej, gdy przebywał na szkoleniu w Nyborgu, i to jego kochanka – ta szczupła, efektowna Karina – zadzwoniła po karetkę. Został już przetransportowany do Szpitala Krajowego. Odstawiłam rower, przeszłam przez szklane drzwi i poczekałam na windę. Szpital Krajowy ma prawdopodobnie najdłuższy czas oczekiwania na windę i nagle uderzyło mnie, że to może zamierzone. Wszyscy, którzy chcieli z niej skorzystać, zostawali zmuszeni do jakiejś dziwacznej uważności i skupienia, jakby mieli w ten sposób zrekompensować stres personelu oraz niepokój i strach pacjentów i ich rodzin. Potrząsnęłam głową, aby pozbyć się tych myśli. Zamiast tego zaczęłam wpatrywać się w jednego z młodych, ubranych na biało mężczyzn, którzy także czekali na windę. „Niezły tyłek”, zdążyłam pomyśleć. Potem ponownie potrzasnęłam głową i sama się w myślach upomniałam: „Co, do cholery, jest z tobą nie tak? Stoisz i gapisz się pożądliwie na tyłki facetów, będąc w drodze do być może poważnie chorego męża.”
Dobrze wiedziałam, co ze mną było nie tak. Próbowałam uciec myślami, aby oddalić od siebie tę niepewną rzeczywistość. Choroba Runego mogła spowodować cały szereg konsekwencji. Nawet jeżeli nie jest to nic poważnego, nie będę mogła wyjechać z kochankiem do Hamburga. Jeśli choroba okaże się choć trochę poważna, Rune pozostanie przez jakiś czas na zwolnieniu i sama będę musiała zadbać o dzieci i nasz dom. A jeżeli okaże się, że jest nieuleczalnie chory i umrze, pociągnie to za sobą lawinę nieszczęść. Dzieci będą rozbite. Ja będę tęsknić za Runem. A jednocześnie dopadną mnie wyrzuty sumienia. Nienawidziłam się za to egoistyczne myślenie, ale nie potrafiłam tego powstrzymać. Obecność Runego była dla mnie wygodna, podobnie jak moja dla niego. Dysponowaliśmy zasobami, które zapewniały drugiej stronie życie towarzyskie, partnera do łóżka i współodpowiedzialność za opiekę nad dziećmi.
Z niezadowolenia zagryzłam wargi tak mocno, że aż zabolała mnie szczęka, a z ust wydobyło się ciche warknięcie. Ubrany na biało mężczyzna obrócił się w moją stronę. Był pielęgniarzem i miał na imię Jens. Przeczytałam to na jego plakietce. Uśmiechnął się, przepuszczając mnie w drzwiach windy. Zwróciłam uwagę na jego białe zęby i zawieszkę na szyi – jakiś kamień umocowany na skórzanym rzemyku. Gdy się uśmiechnął, zarumieniłam się i spuściłam wzrok. „Opanuj się”, upomniałam się w myślach, przysuwając się plecami do ściany.
Ciemny zarost na twarzy Runego kontrastował z jego białą skórą. Pocałowałam go w czoło, usiadłam na brzegu łóżka, po czym natychmiast ponownie wstałam, rozglądając się za jakimś wazonem na tulipany. Nie potrafiliśmy patrzeć sobie w oczy.
– Jak się czujesz?
– W porządku – odparł. – Wkrótce mnie wypiszą.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
więcej..
