MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Poetycki list do umarłego Przyjaciela - ebook
Poetycki list do umarłego Przyjaciela - ebook
Autorka opowiada świat po śmierci swojej Przyjaciółce, Barbarze Rosiek. Barbara Rosiek powtarzała, że ofiarowuje autorce swój spadek literacki, daje wskazówki jak pisać i jak być dobrym psychologiem, bo najpierw była legenda Marka Kotańskiego, a potem Baśki, jaka założyła z nim MONAR. Barbara wyznaczyła Katarzynę na dalszą linię psychologiczną. Była osobą jak Marek Kotański bardzo wrażliwą na los pokrzywdzonych i taka jest autorka niniejszej książki.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8273-986-2 |
| Rozmiar pliku: | 1,0 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Pamiętasz Przyjacielu tamten dzień, jak się umiera światu?
Pamiętasz tamten dzień,
Gdy oceany przestały grać?
Niebo przestało zniżać się do świata oraz szumieć,
Ale spotkałyśmy się na błękitnych alejkach ciszy…
Ziemia mi tak drgała pod nogami.
Powietrze było duszne od ciszy.
Mrok był jak światło i było strasznie.
Pamiętasz, Przyjacielu, spacer po cmentarzu?
Człowieka martwego kładziono do ziemi.
Większość pogrzebów nic nie mówi o naszym życiu.
Narkomania to jest taki zastrzyk w plecy.
Bierze się, żeby nie zagryźć się do rana.
Wiesz, błękit w sercu Twym.
Wszystkie drogi na opak otwarte.
Można pobłądzić na zawsze.Droga do wieczności
Droga do wieczności to jest droga do siebie.
Powtarzam, że powroty są zawsze trudne.
Listy wygasają w zimnym popiele.
Krążę nad swoją trumną.
Odchodzę każdego dnia, ażeby być,
Bo z każdym dniem jestem coraz większą pełnią.
Talizmanem jest moje serce.
Wygaśnie w ziemi.
Przytulę jeszcze pierwszy raz swoją matkę.
Kocha się do końca. Każdy prześwit dziurawego nieba.
Kocha się bez względu na okropieństwa czasu i zdarzeń.
Przyjacielu, bądź mi, mów mi, złość się na mnie, ale więcej
mi nie odchodź
Na zawsze.
Pamiętasz tamten dzień,
Gdy oceany przestały grać?
Niebo przestało zniżać się do świata oraz szumieć,
Ale spotkałyśmy się na błękitnych alejkach ciszy…
Ziemia mi tak drgała pod nogami.
Powietrze było duszne od ciszy.
Mrok był jak światło i było strasznie.
Pamiętasz, Przyjacielu, spacer po cmentarzu?
Człowieka martwego kładziono do ziemi.
Większość pogrzebów nic nie mówi o naszym życiu.
Narkomania to jest taki zastrzyk w plecy.
Bierze się, żeby nie zagryźć się do rana.
Wiesz, błękit w sercu Twym.
Wszystkie drogi na opak otwarte.
Można pobłądzić na zawsze.Droga do wieczności
Droga do wieczności to jest droga do siebie.
Powtarzam, że powroty są zawsze trudne.
Listy wygasają w zimnym popiele.
Krążę nad swoją trumną.
Odchodzę każdego dnia, ażeby być,
Bo z każdym dniem jestem coraz większą pełnią.
Talizmanem jest moje serce.
Wygaśnie w ziemi.
Przytulę jeszcze pierwszy raz swoją matkę.
Kocha się do końca. Każdy prześwit dziurawego nieba.
Kocha się bez względu na okropieństwa czasu i zdarzeń.
Przyjacielu, bądź mi, mów mi, złość się na mnie, ale więcej
mi nie odchodź
Na zawsze.
więcej..
